Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΣΠΑΓΕ ΠΛΑΚΑ

                               Αγροίκοι  ή  Αμοραλιστές!!!

Οι περισσότεροι έχουμε απολαύσει την ομότιτλη κωμωδία με τον αείμνηστο Λάμπρο Κωνσταντάρα, όχι μόνο από τις αμέτρητες τηλεοπτικές επαναλήψεις της  αλλά και τις πολλαπλές  αντιστοιχίσεις της με την πολιτική μας επικαιρότητα. Η μοναδική διαφορά εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο  ‘’ανεύθυνος’’ ήρωας της ταινίας,  αναγνωρίζει την αποτυχία του και επιχειρεί ή προσποιείται ότι θα αυτοκτονήσει , ενώ στην πολιτική μας κονίστρα καίγονται 102  και πνίγονται 23 άνθρωποι και οι υπεύθυνοι περί άλλα τυρβάζουν. Η προβολή μάλιστα των επίσημων στιγμιότυπων με το ‘’κρατικό μπάχαλο’’ και την απόκρυψη των θυμάτων, ανοίγει την όρεξη της ‘’πρώτη φορά αριστεράς’’ ηγεσίας μας να στήσει  τσιμπούσι στην Κρήτη. Να δείτε ότι στο τέλος θα υποδείξουν ως κύριο υπεύθυνο της τραγωδίας τον κ. Παπαχελά , που έφερε στο φώς τα συνταρακτικά αυτά επίσημα ντοκουμέντα.

Για να προλάβουμε μια νέα τραγωδία και κυρίως για να απαλλάξουμε τη χώρα από το δημόσιο άγος,  ας επιληφθεί  αυτεπάγγελτα  ο κ. Εισαγγελέας κατά του ‘’δράστη της σχετικής έρευνας’’  για την καταστροφή στο Μάτι και ενδεχομένως, κατά παντός  άλλου υπευθύνου .Ίσως έτσι να προλάβουμε τον γενικευμένο αμοραλισμό που χαρακτηρίζει την εποχή μας, διότι – εν όψει των εκλογών –  φοβούμαι ότι θα  ακολουθήσουν πολύ χειρότερα.

Η επικαιρότητα μου έφερε στο νου ένα διάλογο του 1962 , του ιστορικού ηγέτη μια άλλης ‘’πραγματικής’’ αριστεράς, του  Ηλία Ηλιού , με τον Ακαδημαϊκό και Υπουργό Παιδείας  Κωνσταντίνο Τσάτσο,  που παραθέτω , όπως τον γνώρισα προσωπικά και  αναφέρεται στην πηγή ‘’sansimera.gr’’.  Ιστορικά, η  ανθρώπινη ηθική  δεν αποτέλεσε ποτέ   δεξιά ή αριστερή αποκλειστικότητα, ενώ στην εποχή μας φευ [!] αποτελεί είδος σε ανεπάρκεια,  με τάση πλήρους εξαφάνισης και  ασφαλώς κάποιοι ευθύνονται γι’ αυτό!!!.

‘’Το 1962 ο Ηλίας Ηλιού, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, συνοδευόμενος από στελέχη της Νεολαίας, επισκέφθηκε τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τότε υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η διαμαρτυρία για τη βία που ασκείτο σε αριστερούς φοιτητές στα πανεπιστήμια από τη δεξιάς απόκλισης φοιτητική οργάνωση ΕΚΟΦ (Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών), από παρακρατικούς της Δεξιάς, αστυνομικούς ένστολους και ασφαλίτες.

Αφού άκουσε τον Ηλιού ο Τσάτσος, τον παρακάλεσε να μείνουν για λίγο μόνοι. Ήταν φίλοι και οι δύο διανοούμενοι μεγάλου βεληνεκούς, με κοσμοπολίτικη παιδεία και πλούσια νομική και φιλοσοφική παραγωγή. Η κατ' ιδίαν συνάντηση κράτησε μερικά μόνο λεπτά και όταν ο Ηλιού βγήκε από το υπουργείο στράφηκε προς τους νεολαίους της ΕΔΑ και τους είπε: «Παιδιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μου είπε ο κύριος ακαδημαϊκός και καθηγητής Πανεπιστημίου στην Ελλάδα και τη Γερμανία». Και συνέχισε: «Επειδή εσείς οι μαρξιστές έχετε οριστικά κερδίσει τον ιδεολογικό αγώνα, κατέχετε το χώρο του πανεπιστημίου και του πολιτισμού. Έχετε αλώσει τη νεολαία. Ηλία, δεν έχουμε άλλο τρόπο. Και δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Θα σας ταράξουμε στο ξύλο».

Κάποιος από τους νεολαίους τον ρώτησε: «Και συ τι απάντησες;». Και ο Ηλιού τότε είπε το ιστορικό: «Και μείς θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα».’’Αντώνης Ταρνανάς

ΕΞ ΑΠΑΛΩΝ ΟΝΥΧΩΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

                [ Ελεύθερες Σκέψεις]

                                                                                                 

Η ανθρώπινη κοινωνία βίωσε κατά καιρούς έντονες και πολλάκις βίαιες καταστάσεις, στην προσπάθειά της να αλλάξει – προς το καλύτερο - τη μοίρα της ίδιας ή συχνότερα εκείνων που το επιδίωξαν. Οι αλλαγές αυτές επαγγέλλονταν [ με την έννοια της υπόσχεσης ] πάντα  την καλυτέρευση  της πραγματικότητας, χωρίς να είναι εξασφαλισμένος ο επιδιωκόμενος σκοπός, διότι κάθε ανάλογη  ‘’καλή’’  πρόθεση , υπέκρυπτε και τη σχετική προσωπική ιδεολογική, θρησκευτική ή άλλη  απροσδιόριστη επιδίωξη των υποκινητών της.

Ανατρέχοντας στην ιστορία, βρίσκουμε πληθώρα ανάλογων καταστάσεων, πολλές από τις οποίες αποδείχτηκαν καταστροφικές για το κοινωνικό σύνολο, το οποίο, ως συνήθως, συνδράμει  ή και υπερθεματίζει  στις λαϊκίστικες κορώνες εκείνων που το πείθουν ότι κατέχουν τη μοναδική απόλυτη αλήθεια . Ακόμα πληρώνουν οι λαοί τα εθνικοσοσιαλιστικά πειράματα του Χίτλερ που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα και τη διάψευση στην εφαρμογή της Μαρξιστικής θεωρίας, που γύρισε τους λαούς στον ιδιότυπο σύγχρονο μεσαίωνα. Ακόμα και ο Ευρωπαϊκός διαφωτισμός είχε τις δικές του παράπλευρες συνέπειες, μια των οποίων υπήρξε και ο αποκαλούμενος Νεοελληνικός Διαφωτισμός, ο οποίος  μάλλον υπερεκτίμησε τον ρόλο του.

Με τα  θέματα αυτά έχουν  ασχοληθεί πολλοί και καταλληλότεροι εμού, μερικοί  μάλιστα εξ αυτών έχουν εντρυφήσει συστηματικότερα στην ανάλυση των όποιων αποτελεσμάτων τους. Στο σημερινό μου πόνημα θα ασχοληθώ με την καταιγιστική και  αμείλικτη αμφισβήτηση που δολίως και ‘’ παρά φύσιν ‘’ έχει εισβάλλει στη ζωή όλων μας, χωρίς να γνωρίζουν, ακόμα και οι υποκινητές της, την τελική κατάληξη, αφού σήμερα βιώνουμε  ακόμα τα πρώτα  της δείγματα.

Αμφισβητούνται σχεδόν τα πάντα και μάλιστα α λα καρτ , στον όνομα της δήθεν προοδευτικότητας και μάλιστα από ευάριθμες ομαδούλες δεδηλωμένων αρνητών, των όποιων παραδοχών του παρελθόντος. Αρχίζοντας από τη θρησκεία, την πατρίδα και την οικογένεια, στοιχεία που τελικά  χαρίζουν στους πατριδοκάπηλους εθνικιστές, τους οποίους ισχυρίζονται ψευδώς ότι  αντιμάχονται. Στην πραγματικότητα  επιδιώκουν  να αφαιρέσουν τους συνεκτικούς κρίκους της κοινωνίας, ώστε να καταστήσουν  ευκολότερη την επιβολή  των  ανερμάτιστων ιδεοληψιών τους. Μέσα στη γενική αυτή αμφισβήτηση, πολλοί προσπαθούν  να επωφεληθούν, αγνοώντας διεθνείς κανόνες  δικαίου, ακόμα και επιστημονικές θεωρίες. Η γειτονική Τουρκία, για παράδειγμα,  στην προσπάθειά της να αναδειχθεί κυρίαρχη δύναμη, αμφισβητεί σχεδόν τα πάντα,  οριοθετώντας   αυθαίρετα, με δικά της κριτήρια ‘’τη γαλάζια’’ πατρίδα της. Σοβαροί επιστήμονες δεν χάνουν την  ευκαιρία  αμφισβήτησης ακόμα και της θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν, παρά τις αμέτρητες διαψεύσεις τους, στη γη και στο διάστημα.

Με δεδομένο ότι η αμφισβήτηση έχει καταστεί πια βασικό στοιχείο της καθημερινότητας, στα μέτρα του κάθε  καιροσκοπούντα, είναι αδύνατη η ανεύρεση ειλικρινών και ανυστερόβουλων συνομιλητών , που θα εμποδίσουν τις επιδιώξεις  της νέας λαίλαπας της εποχής μας. Ακόμα και πολύ δικά μας και αγαπημένα πρόσωπα, αμφισβητούν ή  και αμφισβητούνται , όσον αφορά τις  εκατέρωθεν προθέσεις και  ικανότητες, χωρίς καν να διακατέχονται από δόλιες σκέψεις ή καιροσκοπισμό. Η αμφισβήτηση αυτοσκοπός και προϋπόθεση πριν από κάθε σκέψη ενίοτε δε και χωρίς οποιαδήποτε σκέψη, έχει γίνει η νέα μόδα κάθε ‘’σύγχρονου’’ πολίτη, που δηλώνει ή επιθυμεί να φαίνεται προοδευτικός.

Τη βεβαιότητα ότι  το ‘’φαινόμενο’’ αυτό αποτελεί σκόπιμη επιδίωξη και όχι φυσική συνέπεια ή αναγκαιότητα  της ζωής, μου ενίσχυσε μια πρόσφατη στενή επαφή μου με ένα βρέφος μόλις τριών μηνών, που δεν πρόλαβε να ‘’μπολιαστεί’’ από τη σύγχρονη λογική  της αμφισβήτησης κάθε αρχής, κανόνα ή παράδοσης. Έζησα από πολύ κοντά τον δυσσσέγγονό μου – γιο της μεγάλης μου εγγονής - και βεβαιώθηκα   ότι οι άνθρωποι από τη φύση τους είναι άδολοι και καλοπροαίρετοι, και αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικές ηγεσίες κάνουν τα ‘’χίλια – μύρια’’ για να τον φέρουν στα μέτρα τους, για να δεχθεί τη ‘’σαλεμένη’’ τους μωρότητα σαν διαφωτισμό. Στρεβλώνουν την παιδεία και αμφισβητούν τη θρησκεία, με σκοπό να εξαγοράσουν  τους νέους γενίτσαρους  που θα τους βοηθήσουν να επιβάλουν τις αποτυχημένες  ιδεοληψίες τους.

Το γεγονός ότι πολλοί από τη σημερινή κομματική νομενκλατούρα  της χώρας μας  προέρχoνται από την ενημέρωση, την εκπαίδευση ή  είναι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, δείχνει και το κατάντημα της κοινωνίας μας, η οποία τους εμπιστεύεται τη διδασκαλία της απολιτικοποιημένης πλέον  νέας γενιάς μας. Είναι αυτοί που εμποδίζουν τον Ήλιο της Άνοιξης να ζεστάνει τις καρδιές μας, όπως προδιαθέτει και ο συνημμένος θαυμάσιος πίνακας του Ρώσου ζωγράφου Victor Borisov – Musatov .      Αντώνης Ταρνανάς

Victor Boriso0n-Muratov, Russe [Sileil de printemps]