Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑ ΣΗΜΕΡΑ
Ο ‘’ζητιάνος’’, η γνωστή νουβέλα του
Αντρέα Καρκαβίτσα , περιγράφει τη ζωή ενός‘’ Ζορμπά’’
της εποχής του, όταν τα σύνορά μας με
την Οθωμανική Αυτοκρατορία έφθαναν 4 χιλιόμετρα νότια του Πλαταμώνα. Το έργο
του απόλυτα πιστό στην αλήθεια, αναφέρεται στη ζωή ενός τυχοδιώκτη επαγγελματία ‘’ζητιάνου’’
από τα Κράβαρα, του Τζιριτόκωστα, που εγκατέλειψε
την οικογένειά του και βρέθηκε στο θεσσαλικό χωριό Νυχτερέμι, στις εκβολές του
Πηνειού. Ο Πέτρος Χάρης γράφει ότι ο ζητιάνος αυτός κατορθώνει με την πονηριά του να οδηγήσει όλο το χωριό στον όλεθρο.
Ελπίζω ο χαρακτηρισμός
αυτός να μην ισχύσει και στις μέρες μας που χρησιμοποιούνται άλλα κίνητρα και
κυρίως διαφορετικές μεθοδεύσεις και μάλιστα με αυξημένο δόλο. Την εποχή εκείνη,
λόγω της μεγάλης
φτώχειας, πολλοί κάτοικοι των Κραβάρων, διέπρεψαν επί μακρόν ως ζητιάνοι
(Γκραβαρίτες διακονιάρηδες) και μεγάλο μέρος τους βιοπορίστηκαν από τη ζητιανιά . Λέγεται ότι οι γονείς ,από
την τρυφερή ηλικία των παιδιών τους, προέβαιναν σε επαναλαμβανόμενη εξάρθρωση
των άκρων τους, με σκοπό να αποκτήσουν τα άκρα μεγάλη πλαστικότητα και να
προσποιούνται, με επιτηδευμένες στρεβλώσεις τους, επιτυχώς τους αναπήρους για
να διαπρέπουν στην επαιτεία.
Μια
ανάλογη εικόνα διακρίνουμε δυστυχώς και στις μέρες μας, όχι για βιοπορισμό αλλά
για το ‘’παντεσπάνι’’ της εξουσίας, όπως θα έλεγε ο Ζαν Ζακ Ρουσώ για την Μαρία Αντουανέτα της Γαλλίας . Ο Φ. Πολίτης γράφει ότι «ο Τζιριτόκωστας
δεν είναι απλώς ένας κοινός τύπος Κραβαρίτη. Είναι ο Έλλην πολιτικός, ο Έλλην
χρηματιστής ή έμπορος, ο ολέθριος ξύπνιος Ρωμιός της εποχής μας» .
Τελευταία, κάποιοι σύγχρονοι ‘’ζητιάνοι’’
έχουν επιβάλλει μια νέα μέθοδο, χωρίς παραμορφώσεις των άκρων αλλά της πραγματικότητας, εξαπολύοντας
μύδρους κατά των αντιπάλων τους , εξικνούμενους στα όρια της εθνικής
προδοσίας. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται ποικιλόχρωμες ομαδικές συκοφαντίες από σύγχρονους μιμητές τους, που διαλαλούν την πραμάτεια τους, παραβλέποντας ή
και αγνοώντας το εθνικό μας κόστος.
Έχω διαβάσει το βιβλίο, ολόκληρο η
τμηματικά, αμέτρητες φορές και κάθε φορά ανακαλύπτω πολλούς σύγχρονους
Τζιριτοκωσταίους, να προσπαθούν να εξαπατήσουν
όχι ένα μικρό χωριό, σαν το Νυχτερέμι, αλλά μια ολόκληρη χώρα και το λαό
της. Βρίσκω μάλιστα και πολλές ομοιότητες στις διαδικασίες εξαπάτησης, παρά τη
βελτίωση της τεχνικής και τα προσφερόμενα μέσα που χρησιμοποιούν οι τελευταίοι!!!
Τα χρόνια της τουρκοκρατίας ,που τους
Τούρκους τσιφλικάδες διαδέχτηκαν ‘’επάξια’’
οι ημέτεροι καιροσκόποι , ο ζητιάνος μας βρήκε πρόσφορο έδαφος να ασκήσει τα
‘’επαγγελματικά’’ του κόλπα. Ο συγγραφέας σημειώνει ότι ό συγκεκριμένος
ζητιάνος δεν αποτελεί την ωραιοποιημένη βουκολική πλευρά της ελληνικής
υπαίθρου, αλλά την άθλια καθημερινότητα ενός λαού που εκπαιδεύεται να επιβιώνει εξαπατώντας τα
φιλεύσπλαχνα συναισθήματα και την αφέλεια των συμπατριωτών του. Διερωτώμαι, αν
ζούσε σήμερα , πώς θα έβλεπε τους εξελιγμένους συνεχιστές του Τζιριτόκωστα. Με τα ιδεολογήματα και τους
ειδικούς ‘’κράχτες’’ που προβάλλουν την
αμφισβήτηση και διχάζουν τον λαό, για να
καρπωθούν τα μελλοντικά τους οφέλη,
σπέρνουν παντού τον όλεθρο. Παράλληλα, με τις δήθεν διεθνιστικές διακηρύξεις
τους ενθαρρύνουν τις απόψεις των ανατολικών μας
γειτόνων’’ χωρίς να το θεωρούν επέμβαση στα εσωτερικά μας’’ .Άκουσα χθες
ότι Έλληνας –εν δυνάμει πρωθυπουργός – συναντήθηκε με τον Πρέσβη της Γαλλίας, τον
οποίο προειδοποίησε ότι, ερχόμενος στην εξουσία, θα αναθεωρήσει όλες τις συμφωνίες της
συμμαχίας με τη χώρα του , κατά του αναθεωρητού της Μεσογείου. Για ποιο σκοπό
άραγε και μάλιστα με έγκαιρη προειδοποίηση, ώστε να ‘’καλύψει’’ τις ενδεχόμενες
ανησυχίες του Ερντογάν από την
αναμενόμενη αποτυχία του κ. Τράμπ, στις συμπληρωματικές εκλογές των ΗΠΑ;;;
Οι ‘’ζητιάνοι’’ στις μέρες μας έχουν ενισχυμένη δημόσια φωνή
και εκμεταλλεύονται τις πρωτοφανείς συγκυρίες που βιώνει η παγκόσμια κοινωνία.
Έχοντας εμπειρία από τα χρόνια του
πολέμου και της πείνας, βλέπω στα πρόσωπά τους, τους ‘’μαυραγορίτες’’ των
παιδικών μου χρόνων, με την ειδοποιό διαφορά ότι τότε ‘’αγόραζαν’’ για ένα
κομμάτι ψωμί ακίνητα και υπολήψεις, ενώ σήμερα αρκούνται στη συκοφάντηση των αντιπάλων τους. Τους αρκεί να σπείρουν
ζιζάνια – χωρίς στοιχεία – για να προσεταιριστούν τον λαό και να κλέψουν την
ψήφο του, αφού μετά ξέρουν καλά τι θα
κάνουν , όπως συχνά μας θυμίζουν με τις πράξεις τους όταν βρέθηκαν στην
εξουσία. Το πιο περίεργο είναι ότι έχουν το θράσος να απαιτούν τις αποδείξεις των
καθημερινών τους κατηγοριών από τα θύματα τους, αντί ‘’ οι ίδιοι να κληθούν να
δώσουν στοιχεία στη Δικαιοσύνη για να ‘’προλάβουν το
επαπειλούμενο κακό της χώρας’’, κατά τις
διακηρύξεις τους.. Μήπως σχεδιάζουν να επαναφέρουν και τα ‘’λαϊκά δικαστήρια της
αλήστου μνήμης εποχής’’;;; Με τον θρασύ
αυτό τρόπο τους εισάγουν μια νέα μορφή Τζιριτόκωστα, που έχει παρασύρει στην
εφαρμογή της σύσσωμη την αντικυβερνητική προπαγάνδα , με μοναδικό σκοπό τη
δημιουργία σύγχυσης και χάους. Έχουν δε παρασύρει στον κατήφορό τους και τον
άπειρο νεοεκλεγέντα αρχηγό, οδηγώντας
τον ήδη στην πρώτη δημοσκοπική του ζημία.
Με την εξελιγμένη αυτή νέα εκδοχή ‘’ζητιάνων’’, οι
καθημερινοί διαβολείς και συκοφάντες δεν σκέπτονται ότι και να κερδίσουν την
εξουσία, δεν θα έχουν πού να την εφαρμόσουν, αφού θα έχουν διχάσει τον λαό, που
θα τον οδηγήσουν στην αλληλοφαγωμάρα,
αλλά θα έχουν ανοίξει και την σύγχρονη ‘’κερκόπορτα’’ του νεοτουρκικού
αναθεωρητισμού!!! Ποιος νοιάζεται όμως για
τέτοιες λεπτομέρειες όταν όλα τα άκρα ‘’συνθηκολογούν’’ για την ‘’κουτάλα’’ !!!
Η κυρία Κατερίνα Τσεμπερλίδου στις 8.7.2019,παραθέτει το δικό
της τέλος του βιβλίου του Αντρέα Καρκαβίτσα, με τους ακόλουθους χαρακτηρισμούς,
που υιοθετώ ενθέρμως και απόλυτα: ‘’ Ένα
συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τους αφελείς ανθρώπους, τις δεισιδαιμονίες, τη
δουλοπρέπεια, την μοχθηρία, την αγυρτεία και την αμάθεια. Η ψυχή του ανθρώπου
λίγο έχει αλλάξει από τότε, παρά την εξέλιξη που έχει φέρει η τεχνολογία. Έτσι
ήταν τότε, έτσι και τώρα‘’. Ελπίζω και εύχομαι τα γραφόμενά μου να φθάσουν κάποτε
και στα αφτιά της δικαιοσύνης, γιατί αλλιώς , φοβάμαι ότι θα ακολουθήσουν εθνικές συμφορές. Αντώνης