7+1 ΕΠΙ ΘΗΒΑΙΣ

 

          ‘’  7+1  ΕΠΙ ΘΗΒΑΙΣ ‘’

 

 

Με αφορμή τα όσα παραστρατιωτικά γελοία μας πρόσφεραν  οι μεγεθυντικοί φακοί της προβολής και προπαγάνδας των ημερών, θυμήθηκα το μοναδικό μέρος που σώζεται από την τριλογία του Θηβαϊκού κύκλου της τραγωδίας του Αισχύλου 7 ΕΠΙ ΘΗΒΑΙΣ..Χάθηκαν τα δύο  έργα του Λάιος και Οιδίπους και το σατυρικό δράμα Σφιγξ..

Με το έργο του αυτό  , ο Αισχύλος κέρδισε τον ποιητικό αγώνα που πραγματοποιήθηκε κατά το πρώτο έτος της 78ης  Ολυμπιάδας, που παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 467 π.Χ. Η ιστορία της τραγωδίας είναι βασισμένη στον μύθο των γιων του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, Ετεοκλή και Πολυνείκη.

Σύμφωνα  με  τον μύθο, τα δύο αδέλφια συμφώνησαν αρχικά να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα, ωστόσο, μετά από την άρνηση του Ετεοκλή να παραδώσει το θρόνο στον Πολυνείκη, ο τελευταίος οργάνωσε με έξι ακόμα βασιλείς (τον Άδραστο, τον Αμφιάραο, τον Καπανέα, τον Ιππομέδοντα, τον Τυδέα και τον Παρθενοπαίο) εκστρατεία εναντίον του Ετεοκλή και της πόλης της Θήβας^[1]. Η πολεμική αυτή σύγκρουση αναφέρεται με τον όρο Επτά επί Θήβαις και κατέληξε με νίκη των Θηβαίων, αλλά και τον θάνατο αμφοτέρων των  διεκδικητών του θρόνου.

Το ίδιο θέμα πραγματεύεται και η τραγωδία του Ευριπίδη Φοίνισσαι, ενώ σχετικό ήταν και το έπος Θηβαΐς, 7.000 στίχων, το οποίο έχει  επίσης χαθεί.

 

Η σύγχρονη  ιστορία, με τρόπο δημοκρατικότατο, θέλησε να προσθέσει το εκλεκτό ‘’στρατιωτάκι’’ , με τη συμμετοχή του στην παρέλαση , για να προστεθεί στους 7 βασιλείς που συμμάχησαν με τον Πολυνείκη [ όπως συμβαίνει και στην Ελληνική Βουλή], αυξάνοντας τους αταίριαστους συμμάχους σε οκτώ. Με τον τρόπο αυτό έγινε προσπάθεια να διευκολυνθεί και η σχετική προβολή του αμερικανόφερτου ‘’στρατιώτη των 18 ημερών’’, παραβλέποντας τη βεβαιότητα ότι ‘’δεν κάνουν τα ράσα τον παππά’’

 Επειδή προφανώς ο νέος πολιτικός ηγέτης δεν έτυχε να γνωρίζει  τη σχετική τραγωδία, δεν βρέθηκε κανένας από το στενό περιβάλλον του να τον πληροφορήσει για το αποτέλεσμα της παράταιρης συμμαχίας των Θηβών;;; Τελικά ο αγώνας κατέληξε σε νίκη των Θηβαίων [ του λαού] και στον θάνατο αμφοτέρων των διεκδικητών του θρόνου. Αυτά αναφέρει  Αισχύλος κι ελπίζω να μην κατηγορηθεί ότι δωροδοκήθηκε από τον Μητσοτάκη για να παραποιήσει τα στοιχεία του  έργου του.

Αυτά και άλλα χειρότερα συνέβαιναν από την αρχαιότητα στους  αστόχαστους ευκαιριακούς νοσταλγούς της εξουσίας, οι οποίοι μετέρχονται κάθε τρόπο – θεμιτό και αθέμιτο -  χωρίς να μετρήσουν το ‘’μπόι’’ τους και τη γνώμη του λαού. Θεωρούν ότι με την ψευδολογία  και τις συκοφαντίες θα κατακτήσουν  την εξουσία [ η σύζυγος παραιτηθέντος ηγέτη είχε δηλώσει ‘’κερδίσαμε την κυβέρνηση αλλά δεν κατακτήσαμε την εξουσία’’]. Βλέπετε ο λαός ξύπνησε και δεν ακολουθεί τυφλά τις προτάσεις οπορτουνιστών που θέλουν να  μας ‘’σώσουν’’ . Κάποιοι, στην προσπάθεια αυτή ,πωλούν και γιατροσόφια, δίνοντας και οδηγίες χρήσης, προβαίνοντας σε αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος.  Ίσως οι εχθροί να βρίσκονται ανάμεσά  τους

με 3-4 πατριδοκάπηλους και επαναστάτες του γλυκού νερού, που ο λαός τους έχει καταλάβει και τους  καθήλωσε τόσο χαμηλά στην καρδιά του!!! Η ιστορία των Θηβών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας γα τους όποιους αστόχαστους και τους πωλητές  φρούδων ελπίδων στον λαό.    Αντώνης

 

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΩΝ

 

         ΔΙΟΡΘΩΣΗ  ΗΜΑΡΤΗΜΕΝΩΝ

 

 

Οι άνθρωποι  οφείλουν και δικαιούνται να διορθώνουν  τα λάθη που εκ παραδρομής ή σκοπίμως έχουν διαπράξει στο διάβα της ζωής τους, γιατί – όπως είχε δηλώσει και γνωστή καλλιτέχνιδα του άσματος – κανένας δεν είναι άσφαλτος. Οι σύγχρονοι ‘’κυνηγοί κεφαλών’’ που καραδοκούν να επισημάνουν τα λάθη των άλλων πιστεύουν ότι κατέχουν  την απόλυτη αλήθεια. Έσπευσαν λοιπόν να  κατασπαράξουν την αοιδό για να προβάλουν τη δική τους παντογνωσία και  τελικά‘’ ην πάτησαν’’. Συνελήφθησαν να αγνοούν το ρήμα σφάλλω, το οποίο με το στερητικό άλφα, περιγράφει σαφώς εκείνον που  κάνει λάθη. Θα σταματήσουμε όμως το μικρό μαθηματάκι για τους ‘’ξερόλες’’ και θα προχωρήσουμε στις επιταγές του τίτλου, που σημαίνει ακριβώς την εκ των υστέρων  διόρθωση των παλιών λαθών μας[ ημαρτημένα: μετοχή παθητικού παρακειμένου, που προσδιορίζει τα λάθη που έχουν ήδη διαπραχθεί. Θα γράψω το κείμενό μου – όπως το κάνω πάντοτε – με τη μέθοδο της αυτοκριτικής αφήγησης, με προσωπικές εμπειρίες, για να επισημάνω περιπτώσεις σημαντικών ανθρώπων που είχαν το θάρρος  να διορθώσουν, όσα εκ των υστέρων θεώρησαν λάθη τους,, αντί να τα κουκουλώσουν διεκδικώντας ‘’το αλάθητο’’ του Πάπα, το οποίο η Καθολική  Εκκλησία αναγνώρισε επίσης ότι αποτελούσε σφάλμα και το κατάργησε.

Τη δεκαετία του 1960 υπηρετούσα στην Ελληνική Πρεσβεία στη Γιουγκοσλαβία όπου γεννήθηκε η κόρη μου. Η έλλειψη των ειδικών γνώσεων περί την ανατροφή ενός παιδιού, μας οδήγησε σε ειδικά βιβλία επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και εκείνο του γνωστού Αμερικανού παιδοψυχολόγου Dr  Benjamin Spock.

Ο γιατρός αυτός είχε κυρίαρχο θέμα στο βιβλίο του ότι ΠΟΤΕ δεν επιπλήττουμε το παιδί μας και κυρίως ποτέ δεν το τιμωρούμε  καθοιονδήποτε τρόπο. Φυσικά , η σύντροφός μου και εγώ – ελλείψει εμπειριών - εφαρμόζαμε πιστά τις οδηγίες του. Η έκπληξή μας όμως υπήρξε μεγάλη όταν στη νέα του έκδοση, που έφθασε στα χέρια μας – και λόγω καθεστώτος – με καθυστέρηση 5 ετών, περιείχε μια βασική διόρθωση ως προς την τιμωρία, με τίτλο ‘’κι όμως έκανα λάθος. Η τιμωρία με μέτρο και αιτιολόγηση, ενίοτε καθίσταται  αναγκαία’’. Δεν κάναμε καμία αλλαγή στην ανατροφή του παιδιού μας, ίσως και διότι ήταν αργά και τελικά δεν μάθαμε ποτέ ποιο είναι το καλύτερο σύστημα. Στη χώρα μας επικρατεί η έκφραση ‘’ το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο’’. Δεν είμαι σίγουρος γιαυτό, διότι δεν τον έχω ακόμα επισκεφθεί!!!

Έρχομαι τώρα στη σκληρή και παράλογη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στη χώρα μας και τον τρόπο που καθημερινά – όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές – η Αντιπολίτευση ανακοινώνει απάτες και σκάνδαλα της κυβέρνησης, επαναλαμβάνει τα παλιά και υποδεικνύει στους χαροκαμένους γονείς να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προσβάλλοντας την Ελληνική δικαιοσύνη , κρατώντας στην επικαιρότητα  ένα σημαντικότατο θέμα του οποίου έχει ήδη επιληφθεί, όπως  και επιτροπές εμπειρογνωμόνων. Οι τελευταίοι, έχουν αποφανθεί ότι το ανθρώπινο χέρι του υπευθύνου βάρδιας και μόνο προκάλεσε την τραγωδία. Να πούμε  ότι αφ΄ενός και πριν τα σύγχρονα μέσα δεν συνέβαιναν συγκρούσεις αλλά και  η πλήρης εφαρμογή των βελτιωμένων προειδοποιήσεων απαιτεί τη σύμπραξη του ανθρώπινου παράγοντα. Ας αφήσουμε επί τέλους την ανεξάρτητη δικαιοσύνη – αν πιστεύουμε σ’ αυτή – να ολοκληρώσει το έργο της, κάνοντας παράλληλα επώνυμες προσφυγές στη ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ με προσκόμιση των αποδεικτικών στοιχείων, μια υποχρέωση που βαρύνει αποκλειστικά και υποχρεωτικά τους καταγγέλλοντες. Τα υπόλοιπα αποτελούν γελοιοποίηση της τραγικής αυτής διαδικασίας από το σύνολο της Αντιπολίτευσης, με αντάλλαγμα τα ενδεχόμενα λίγα ψηφουλάκια , εκθέτοντας και τη χώρα διεθνώς.

       Τελευταία, η ατμόσφαιρα γίνεται ολονέν και πιο πνιγηρή, φθάνοντας σε απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές ακρότητες, ζητώντας ακόμα και την παραίτηση του  Πρωθυπουργού . Ελάχιστα με ενδιαφέρει το πρόσωπο εναντίον του οποίου στρέφεται ομαδόν το μένος του  συνονθυλεύματος ακροδεξιάς και των λοιπών αριστερο-προοδευτικών παραγόντων  της νεοδημιουργηθείσας ώσμωσης. Αυτή προσομοιάζεται  με το φυσικό φαινόμενο της έννοιας της εντροπίας, που στην περίπτωσή μας εγγίζει τα όρια της ‘’εντροπής’’. Η στάση αυτή  αποτελεί  προσβολή του λαού της χώρας που τον ψήφισε και τον στηρίζει δημοσκοπικά. Αν οι καταγγέλλοντες  έχον στοιχεία σε βάρος του, πρέπει να κατατεθούν άμεσα στη δικαιοσύνη, για να απαλλαγή η χώρα το συντομότερο από ένα τόσο μεγάλο κίνδυνο, όπως  περιγράφεται. Αν δεν υπάρχουν  στοιχεία,  παρακαλώ ευγενικά  σιωπή , γιατί εκείνο που νοιώθω να  πω είναι  πολύ χειρότερο και η ηθική μου δεν το επιτρέπει. Προσοχή όμως γιατί η υπέρβαση των ορίων θα μετατρέψει την κατάσταση σε μπούμερανγκ εναντίον των καταγγελλόντων  και τα  περιθώρια εξαντλούνται.

Κλείνοντας το παρόν θα κάνω την προσωπική μου  ‘’διόρθωση ημαρτημένων’’, επαναλαμβάνοντας παλιό μου δημοσίευμα [ αυτούσιο ], με τις ελπίδες που μου έδινε η έλευση ενός κατ΄αρχήν ευγενούς νεοφερμένου ηγέτη, που σύντομα αποδείχτηκαν φρούδες. Το κείμενο δημοσιεύτηκε  μόνο στην ιστοσελίδα μου την 1^η του παρελθόντος       Δεκεμβρίου . Αντώνης

 

 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ 1.12.2023

BRICOLEUR ή ΜΠΡΙΚΟΛΛΑΚΑΣ;

Μοναδικό θέμα των ’’ τελευταίων ημερών’’ του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προσπάθεια επανασυγκόλλησης των μελών του, ενώ το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο και αφορά τη διαμάχη φατριών που επιχειρούν να επιβάλλουν τις ιδεοληψίες τους. Επικαλούνται ξεπερασμένους όρους [αριστερός ,ριζοσπάστης, προοδευτικός, δεξιός, συντηρητικός ] που εμπεριέχονται – στον αναγκαίο βαθμό - στις σύγχρονες μορφές της εφαρμοζόμενης δημοκρατίας. Κάποιοι άλλοι επικαλούνται ακόμα και την αριστερή περηφάνια και το έρμα ισορροπίας του καραβιού, λες και η πρώτη αποτελεί γεωγραφικό όρο και το δεύτερο δεν ταυτίζεται και με την σαβούρα, που λένε οι ναυτικοί μας. Έτσι και εγώ, που είμαι έξω από τον χορό, επέλεξα για τον νέο ηγέτη, τον όρο του bricoleur, που σημαίνει μάστορας, επισκευαστής και συγκολλητής, ή την SLAG έκφραση που αγνοούσα μέχρι τώρα, ‘’μπρικόλλακας’’, που στο διαδίκτυο σηματοδοτεί όσους κολλάνε μπρίκια. Στα παιδικά μου χρόνια υπήρχαν ειδικοί τεχνίτες για μπρίκια και άλλα μεταλλικά σκεύη κουζίνας, που είχαν διαρροές ή μικρές τρύπες. Ο νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ανοίγματα που δεν κολλιούνται και κυρίως την αδιαλλαξία ‘’δοξασιών’’ που η Ευρώπη και ο λοιπός πολιτισμένος κόσμος έχουν αποποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα. Δείχνει ότι διαθέτει καλλιέργεια, πολιτισμό και υψηλό δείκτη νοημοσύνης που αντιστρατεύεται η καμαρίλα του χώρου και συνεπώς βλέπω να χάνει τον χρόνο του και ίσως και το ‘’παιχνίδι’’, αφού τελικά όλοι οι αρχηγίσκοι, μεταξύ των οποίων και περιστασιακοί ‘’υποστηρικτές’’ του, οι οποίοι θα εγείρουν τις αξιώσεις τους όταν κρίνουν ότι μπορούν να το κάνουν!!! Η κομματική νομενκλατούρα ήταν ανέκαθεν αντίθετη με την ιδέα της αριστείας, της ορθότητας και της κανονικότητας, αρνούμενη τη συνεννόηση τουλάχιστον στα θέματα γενικού ενδιαφέροντος και δεν τους άρεσε που ο νέος ηγέτης δεν υιοθέτησε απόλυτα τον φθόνο προς τους αντιπάλους και την άρνηση της τάξης και κυρίως του κεφαλαίου, κατά τις πάλαι ποτέ προσταγές του Καρλ Μαρξ. Πρακτικά λοιπόν, γιατί όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν ένα τέλος, αντί της αναζήτησης λύσης μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν σχεδόν τίποτα κοινό μεταξύ τους, είναι προτιμότερη η επιλογή του ατόμου που θα ‘’κλείσει την πόρτα φεύγοντας. Αντώνης

ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΕΟΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΝΩΡΙΣ - Αλίμονο στους νέους

 

 

 

       

           ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑΝ ΝΩΡΙΣ

                                   Αλίμονο στους νέους

 

 

Ένα σοβαρό  κάταγμα στο δεξί μου γόνατο με καθήλωσε στο κρεβάτι , καθιστώντας δύσκολη ακόμα και την πρόσβασή μου στον υπολογιστή, όπου καταγράφω τις προσωπικές μου μαρτυρίες από μια ζωή γεμάτη  τραυματικές έως τραγικές εμπειρίας. Η μόνη ενασχόλησή μου – για όλο αυτό το διάστημα – υπήρξε η τηλεόραση η οποία δεν θυμάμαι να έδειξε και κάτι  ουσιαστικά ευχάριστο και χρήσιμο.

Ομολογώ ότι δεν φταίει αποκλειστικά η τηλεόραση, η οποία αποτελεί το μέσο να ‘’χωνέψουμε’’ όσα συμβαίνουν γύρω μας, με μια μικρή τάση υπερβολικής επανάληψης, για να κολακέψει και  τις νοσηρές αδυναμίες του λαού μας. Ο τελευταίος χαίρεται να βλέπει ότι υπάρχουν και χειρότερες καταστάσεις από τις προσωπικές του. Από τον κανόνα δεν ξέφυγε πολύ ούτε η βελτιωμένη τελευταία δημόσια τηλεόραση, που  δεν θέλει να φαίνεται ‘’καθυστερημένη’’, και συχνά πέφτει θύμα του μιμητισμού της εποχής μας.

Για την ώρα όμως ο θεατής δεν έχει παρά να επιλέξει ανάμεσα σε αυτά που μας προσφέρουν οι πατέρες του έθνους εντός και εκτός  Βουλής, με την ομαδόν κατακραυγή της αντιπολίτευσης, με επαναλαμβανόμενες βαριές αναπόδεικτες συκοφαντίες κατά της κυβέρνησης ή τη νέα μόδα παντοειδών εγκλημάτων που αρχίζει από την παιδική σχεδόν ηλικία. Έτσι οι νέοι μας  βρήκαν πρόσφορο τρόπο να διασκεδάζουν την πλήξη και την καλοπέραση, στην οποία τους έχει οδηγήσει  η μίμηση των σημερινών ηρώων και προτύπων τους και κυρίως η διάλυση της οικογένειας.

Όσον αφορά το πρώτο – τους ‘’πολιτικούς’’ – δεν βλέπω ελπίδα αν δεν διορθωθούν τα δημοσκοπικά στοιχεία που  τους κρατούν σε ποσοστά γύρω από το 10%, ενώ εκείνοι θέλουν να επιβάλουν την ‘’αριστερή προοδευτικότητά τους’’ , αγνοώντας το βασικό γεγονός ότι ο λαός θέλει την ησυχία του , την  τάξη και  την πραγματική πρόοδο της χώρας και όχι  τις δήθεν ρηξικέλευθες ιδεοληψίες τους!!! Για το δεύτερο θα επαναλάβω τον υπότιτλο του παρόντος ‘’αλίμονο στους νέους’’, οι οποίοι πρέπει να εκδηλώσουν την επαναστατικότητά τους ‘’στο κακό που έρχεται’’ και θα τους βρει ανέτοιμους, γιατί και η απλή στέρηση του καφέ και η επαναστατική γυμναστική των στρατευμένων, δεν τους αφήνουν να σκεφθούν τι μας περιμένει.

Με την μακρά αυτή αλλά αναγκαία εισαγωγή μπαίνω στο κύριο θέμα μου που είναι ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που πολλοί φοβούνται την έλευσή του, ενώ αυτός είναι ήδη παρών και βιώνουμε τα πρώτα οδυνηρά αποτελέσματα του, ενώ άλλες χώρες  τον υφίστανται σε όλο του το ‘’μεγαλείο’’. Οι νέοι μας δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ζούμε από καιρό την εποχή του ‘’μεσοπολέμου’’, που απέχει ένα βηματάκι από τον ολοκληρωτικό πόλεμο και την ολική καταστροφή αλλά και αυτοί που καταλαβαίνουν πού βρισκόμαστε δεν  κάνουν ή δεν μπορούν πια να κάνουν τίποτα  για να τον προλάβουν.

Το σύγχρονο τρίτο ΡΑΙΧ άρχισε , από την ‘’αποσοβιετοποίηση’’ της Ρωσίας. Μια οργανωμένη ‘’κλίκα’’ στελεχών της KGB και του κόμματος, έσπευσαν να  ιδιοποιηθούν  για το δικό τους όφελος , την συνολική λαϊκή περιουσία και έγιναν εφοπλιστές, ιδιοκτήτες πετρελαιοπηγών και άλλων αγαθών της χώρας, αγόρασαν μεγάλες ομάδες και νησιά [ ακόμα και στη χώρα μας] και κατέλαβαν μόνιμα την εξουσία. Αποδέχτηκαν και εξαγόρασαν την ηγεσία της  θρησκείας και εισέβαλαν παράνομα  στην Ουκρανία. Για τους νεώτερους που δεν γνωρίζουν και εκείνους που  διαθέτουν επιλεκτική μνήμη, θα θυμίσω ότι έτσι άρχισε και ο Χίτλερ, με την κατάληψη της Πολωνίας με την ανοχή των Δυτικών Χωρών και τη σύμπραξη της Σοβιετικής Ένωσης.

Ποιος πραγματικά μπορεί να φανταστεί ότι θα ανακοπεί  η φόρα του Πούτιν και της παρέας του, με δεδομένο   ότι αν επικρατήσει ειρήνη, όλοι αυτοί θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τον σφετερισμό των περιουσιακών στοιχείων της χώρας τους;;!!! Είναι πια πολύ αργά  και με την απειλή της επικαλούμενης χρήσης του πυρηνικού τους οπλοστασίου, κρατούν όλους τους άλλους σε αδράνεια, διότι ξέρουν τις τραγικές συνέπειες για  τον πλανήτη ολόκληρο. Μόνο ‘’σωτήριο’’ μέσο μπορεί να αποτελέσει η βεβαιότητα ότι σε μια χρήση πυρηνικών δεν θα επιζήσουν ούτε οι ίδιοι. Ακόμα και ενδεχόμενη προετοιμασία ειδικών καταφυγίων, θα τους αναγκάσει να πεθάνουν εκεί μέσα σαν τους ποντικούς, αφού ο χρόνος μείωσης των ρύπων της ραδιενέργειας είναι τόσο μακρός που δεν θα τους βοηθήσει!!!

Από την άλλη στη γειτονική μας Μέση Ανατολή, με αφορμή τις αγριότητες της Χαμάζ σε εβραϊκό κιμπούτς, ξύπνησε τα πολεμικά ένστικτα του Ισραήλ για την εξολόθρευση των αντιπάλων του. Δεν αποτελεί βέβαια καμιά δικαιολογία ότι είναι προσωπική επιλογή του Πρωθυπουργού τους, γιατί ένας πόλεμος απαιτεί τη γενικότερη σύμπραξη, αφού βάζει στο ‘’χορό’’ όλο τον λαό της χώρας.

Όσο  για την αποκοτιά της Χαμάζ, ήξεραν τη συνέχεια  που θα ακολουθούσε και μου θυμίζει κάποιες μεμονωμένες δράσεις του ΚΚΕ στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, που σκότωναν μοναχικούς Γερμανούς στρατιώτες, γνωρίζοντας ότι οι κατακτητές θα εξαφάνιζαν ολόκληρο το χωριό. Έτσι  υποχρέωναν έμμεσα τον άρρενα πληθυσμό   της περιοχής  να τους ακολουθεί στο ‘’βουνό’’,  και μπορεί να λεχθεί ότι υπήρχε και μια δόση ιδιοτέλειας.

Εδώ, στο συγκεκριμένο θέμα μου δημιουργείται ένα μεγάλο ερωτηματικό για τον λαό του Ισραήλ, αφού έζησα προσωπικά τους διωγμούς τους και   είναι  παγκόσμια γνωστά τα μαρτύρια που υπέστησαν από τον ναζισμό. Με ποια ηθική – δεν αναφέρομαι στη λογική διότι ξέρω ότι ο  πόλεμος δεν επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες- φέρονται με ανάλογο ‘’απανθρωπισμό’’ έστω  και στον μισητό εχθρό τους. Δεν διδάχτηκαν τίποτα από τα ναζιστικά στρατόπεδα των βασανιστηρίων τους;;; Κρίμα!!!

Με τον κοινό νου που πιστεύω ότι ακόμα διαθέτω και την εμπειρία που έχω από τον πόλεμο και όση σώρευσα τα 90 χρόνια μου και την Σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία που έζησα, δεν έχω πια καμιά αμφιβολία ότι ο Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη και οι δυνάμενοι    πρέπει να δράσουν άμεσα, πριν είναι πολύ αργά.

Θα κλείσω το σημερινό μου  πόνημα με κάποια προφητικά λόγια για τον πόλεμο του μεγάλου Αλβέρτου Αινστάιν. Σκεφθείτε χωρίς δογματισμούς και παρωπίδες και ενεργήστε ανάλογα:

‘’Δεν είμαι μόνο ειρηνιστής είμαι και μαχητικός ειρηνιστής. Είμαι πρόθυμος να πολεμήσω για την ειρήνη. Τίποτα δεν θα κάνει τον πόλεμο να πάψει να υπάρχει, εκτός από τους ανθρώπους τους ίδιους που θα αρνηθούν να πολεμήσουν. - Δεν πιστεύω πως ο πολιτισμός θα εξαλειφθεί από έναν πόλεμο στον οποίον θα χρησιμοποιηθούν ατομικές βόμβες.

- Δεν πιστεύω πως ο πολιτισμός θα εξαλειφθεί από έναν πόλεμο στον οποίον θα χρησιμοποιηθούν ατομικές βόμβες. Ίσως τα 2/3 των ανθρώπων στη Γη να σκοτωθούν.

- Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος, αλλά ο τέταρτος παγκόσμιος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.

- Αποτελεί πεποίθησή μου πως οι σκοτωμοί σε καιρό πολέμου είναι στην πραγματικότητα δολοφονικές πράξεις.

- Ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος για να ζεις, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό αλλά  εξαιτίας εκείνων που το βλέπουν και δεν κάνουν κάτι.

Αντώνης

 

 

 

 

ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ

 

ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ  ΤΟΥΣ

               [Κατά φύσιν και παρά φύσιν, γενικώς]

 

 

Πριν εκθέσω τις προσωπικές μου απόψεις  για το θέμα, αναφέρομαι στον  διάλογο του  Καθηγητή του Πολυτεχνείου κ. Θεοδόση Τάσιου με τον κ. Μπαμπινιώτη[- https://www.youtube.com/watch?v=tj8VZjxK6pE] που μου έστειλε η φίλη μου η Ελένη, όπως και στον ανάλογο με τον σημαντικό μας εκπαιδευτικό, λογοτέχνη, μεταφραστή  αρχαίων συγγραφέων μας  και εκλεκτό συμπατριώτη μου Κωνσταντίνο Γεωργουσόπουλο, στην εκπομπή της  εξαίρετης φιλολόγου και παρουσιάστριας Βίκυς Φλέσσα .Θα τον βρείτε και αυτόν στο διαδίκτυο. Τίτλος της εκπομπής ήταν ‘’οι λέξεις φταίνε’’ όπου γίνεται  πλήρης ανάλυση  της ετυμολογίας και προέλευσης των λέξεων της γλώσσας μας. Προσωπικά μένω στην επιφανειακή μόνο χρήση και ανάλυση, όσο μου χρειάζεται, για να τεκμηριώσω τις  εμπειρικές μου λεκτικές  αναφορές.

Ένας  παλιός Γυμνασιάρχης μου, χρησιμοποιούσε κατά κόρον την έκφραση του τίτλου του παρόντος και σκέφθηκα να τον μιμηθώ, διαπιστώνοντας με καθυστέρηση 7 δεκαετιών, πόσο δίκιο είχε, παρά τους απαράδεκτους ειρωνικούς καγχασμούς των μαθητών  της εποχής. Προέχει πάντα η ορθή τακτοποίηση των πραγμάτων, πριν ασχοληθούμε  σοβαρά  με την επίλυσή τους , θα προσπαθήσω δε να κάνω και εγώ το ίδιο  στη συνέχεια:

Δεκαετίες αναζητώ στα λεξικά – ελληνικά και ξένα- την ετυμολογία των εντός  παρενθέσεων λέξεων του υπότιτλου του παρόντος και δεν βρήκα καμιά διαφοροποίηση μεταξύ  της αρχαίας, της καθαρεύουσας ή λόγιας και της καθομιλουμένης δημοτικής γλώσσας, Όλα ερμηνεύουν την έκφραση ‘’παρά φύσιν’’ ως εκτροπή από τους φυσιολογικούς κανόνες , ενώ το κατά φύσιν σημαίνει  φύσει [σύμφωνα  με τη φύση, φυσιολογικά].

Ας αρχίσουμε όμως από τα κατεπείγοντα και παγκόσμιου ενδιαφέροντος για να καταπιαστούμε και με εκείνα που θεωρούνται προσωπικής ή περιορισμένης  σημασίας και εμβέλειας και ας μας απασχόλησαν επί μακρόν και θα συνεχίσουν να ταλανίζουν την πολιτική ζωή του τόπου ‘’ως μη ώφειλε’’ . Προβληματίζομαι σφόδρα διαπιστώνοντας ότι ως κάτοικοι αυτού του πλανήτη δεν αρκεστήκαμε μόνο στη  προσβολή  και βλάβη της ίδιας της φύσης  και του περιβάλλοντος για λόγους ιδεοληψίας και συμφέροντος, τις συνέπειες της οποίας αρχίσαμε ήδη  να πληρώνουμε, αλλά προσπαθήσαμε να  ‘’πάμε κόντρα’’, ενεργώντας γενικότερα ως ‘’κατακτητές’’ , ‘’παρά φύσιν’’.  Αντί να αλλάξουμε άμεσα τακτική – πριν είναι πολύ αργά - ‘’βαλθήκαμε’’ να κουκουλώσουμε τις απρέπειές μας φθάνοντας το περιβάλλον στα  όριά του, παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών. Έμμεσα αποδεχτήκαμε τη συνέχιση χρήσης του άνθρακα και πετρελαίου στις βιομηχανίες  Κίνας ,Ινδίας και Ρωσίας και ανεχθήκαμε την εξαγορά των πλούσιων χωρών της υπέρβασης στην παραγωγή ρύπων  στις  ΗΠΑ και πολλές άλλες μεγάλες βιομηχανίες της Ευρώπης. Το τραγικό είναι ότι τα περισσότερα  δήθεν ‘’πράσινα’’  ‘’αριστερά’’ κομματικά κινήματα στη χώρα μας, τάχθηκαν υπέρ της συνέχισης χρήσης των στερεών καυσίμων. Το δικαιολόγησαν ως φιλολαϊκό μέτρο  ‘’για να μη χάσουν τη δουλειά τους’’ οι εργαζόμενοι των περιοχών εξόρυξης λιγνίτη και άλλων ορυκτών καυσίμων, αγνοώντας τη μεγάλη ζημιά που έχουν υποστεί ήδη οι κάτοικοι  στην υγεία τους.

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα της συμφωνίας των Παρισίων για το περιβάλλον που αφορά τη στάση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ κ. Τράμπ, που θέλει να κυβερνήσει και πάλι τη χώρα του και δυστυχώς έχει οπαδούς που αδιαφορούν για τις συνέπειες στον πλανήτη.  Σημειώνω ότι η  δική μας χώρα , υιοθέτησε εκ των πρώτων την αυστηρή τήρηση των ληφθέντων μέτρων της συμφωνίας και  δέχεται εσωτερικές κομματικές  επικρίσεις, ‘’ότι έσπευσε να ανταποκριθεί στις επιταγές των μεγάλων’’ για την ελαχιστοποίηση της μοιραίας σημερινής πρακτικής.

‘’Στο σημείο αυτό  αναφέρομαι στην απόφαση του Προέδρου των Η.Π.Α. Ντόναλντ Τραμπ να αποχωρήσουν οι Η.Π.Α. από τη Συμφωνία του Παρισιού, γεγονός που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την έκταση εφαρμογής της Συμφωνίας και την ανθρωπότητά στο σύνολό της, όσον αφορά τον περιβαλλοντικό, παραγωγικό και οικονομικό τομέα. Ιδιαίτερες είναι οι αντιδράσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων σχετικά με την εν λόγω απόφαση του Αμερικανού Προέδρου, καθώς οι ΗΠΑ είναι ένας από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη και μία χώρα με μεγάλη πολιτική και οικονομική ισχύ, οι αποφάσεις της οποίας επηρεάζουν άμεσα τόσο τους στόχους της Συμφωνίας όσο και τις αποφάσεις άλλων χωρών που βρίσκονται υπό την επιρροή τους. Η απόφαση του Προέδρου των Η.Π.Α. ωστόσο, έδωσε το χώρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να ασκήσει πιο έντονες και δραστικές παρεμβάσεις στα ζητήματα διαμόρφωσης της διεθνούς περιβαλλοντικής πολιτικής.  της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υιοθέτηση της Συμφωνίας και στην επικύρωσή της από τα κράτη μέλη της θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική.  Το περιεχόμενο της Συμφωνίας των Παρισίων έχει πυρήνα το βασικό στόχο της Συμφωνίας που είναι η συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη «αρκετά κάτω» από τους δύο (2) βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται στην ουσία για ένα σχέδιο δράσης το οποίο αρχίζει το 2020’’.

Τα αποτελέσματα των πρώτων ενεργειών μας τα βιώνουμε επιδεινούμενα καθημερινά, με προειδοποιήσεις των ειδικών ότι  σύντομα ίσως αναζητούμε νέους πλανήτες για να επιβιώσουμε.  Εάν επαληθευθούν οι επιστημονικές προβλέψεις,  οι ενδεχόμενοι μελλοντικοί επισκέπτες της γης μας θα βρουν παραποιημένα  στοιχεία , για να εξωραϊστούν  ενδεχόμενες νέες ‘’παρά φύσιν’’  ιδιαιτερότητες!!!

Όσον αφορά τις ‘’διαπροσωπικές’’ σχέσεις, λέγεται ότι από  την εποχή του Πλάτωνα, του Μ. Αλεξάνδρου και της Σαπφούς,   υπήρχαν ανάλογες ιδιαιτερότητες  [οι αντίθετοί τους τις ονόμαζαν διαστροφές], χωρίς  άλλες εκδηλώσεις ή συνέπειες.  Διερωτώμαι  γιατί σήμερα πρέπει να τις γιορτάζουμε  με κάθε μορφής πολύχρωμες‘’PRIDE’’ επιδείξεις;; Σκεφθείτε να αποφασίσουν να κάνουν τα ίδια και οι ‘’άλλοι’’, οι αποκαλούμενοι ‘’ κατά φύσιν, φύσει, κανονικοί , ή φυσιολογικοί’’ για να διαφημίσουν και τη δική τους ‘’πραμάτεια’’!!!

 Τα ίσα δικαιώματά τους είναι  πια απόλυτα  δεδομένα και δίκαια κατοχυρωμένα, τα υπόλοιπα ‘’γαϊτανάκια’’ , που θυμίζουν απόκριες τι τα θέλουν;; Η πρώτη σκέψη οδηγεί –μπορεί και λάθος- στην προβολή τους, κάτι που θυμίζει την αρχαία Σαπφώ  που διαφήμιζε την ιδιαιτερότητά της με τους στίχους της . Άθελά τους ίσως προκαλούν ένα ακόμα διχασμό στην κοινωνία και κυρίως σε βάρος τους, που ενίοτε συνοδεύεται από ανεπίτρεπτα σχόλια και ένα ‘’κράξιμο’’ που δεν ωφελεί κανένα. Έχω φίλους αυτής της  κατηγορίας που ακόμα το κρύβουν και εξακολουθούν να το θεωρούν καθαρά θέμα της προσωπικής τους ζωής που δεν αφορά τους άλλους . Γιατί τόση προβολή και διαφήμιση από τις οργανωμένες ομάδες;;;

Θα επικαλεσθώ τον φιλόσοφο του μέτρου , της μεσότητας και της ηθικής  Αριστοτέλη, , ο οποίος προσπάθησε να προσεγγίσει την ομοφυλοφιλία ως κοινωνικό φαινόμενο και όχι καθορίζοντάς την με ανατομικούς όρους, μιλώντας για τον ενεργητικό και τον παθητικό ρόλο και το πώς αυτός δημιουργείται από την εφηβική περίοδο της ζωής του άνδρα και έπειτα .Ευτυχώς  ότι – μέχρι σήμερα - οι απόψεις του δεν αποδοκιμάστηκαν και  απέφυγε έτσι ένα σύγχρονο εξωστρακισμό του!!!

Με τις   τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις που εναρμονίζουν την ισότιμη θέση τους και στη χώρα μας, αρχίζει  να διαφαίνεται μια πίεση ανάγκη παράλειψης κάποιων  όρων και λέξεων από τα επίσημα λεξικά μας που δεν ‘’βολεύουν’’ και ίσως ‘’απαιτηθεί’’ από την νέα ομάδα των ‘’ΛΟΑΤΚΙ’’ η αποφυγή ή και απαγόρευση χρήσης επίσημων  εκφράσεων που τους ενοχλούν. Τώρα πέστε μου, πέραν της παράλειψης του καθιερωμένου λεξιλογίου , μήπως  πρέπει να  διαγράψουμε και  αναφορές των αρχαίων σοφών μας -όπως αυτή του Αριστοτέλη - και να ξαναγράψουμε το σύνολο των λεξικών της γλώσσας μας, για να μη μας θεωρήσουν πολέμιους της ισότητας των ανθρώπινων δικαιωμάτων;;; Τελικά νομίζω ότι θα το αποφύγουμε , και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι θα αρκεσθούν στη   νομιμοποίηση τους, που τους  δίνει το δικαίωμα να προβάλουν  την ιδιαιτερότητά τους. Ας το κάνουν όμως , χωρίς να προκαλούν τους υπόλοιπους, διότι ‘’τα ποικιλόχρωμα  φασιστοειδή καραδοκούν να το εντάξουν στη ‘’φαρέτρα’’ τους.

 Έχω ακούσει επώνυμες καταγγελίες από τα ΜΜΕ, καταγγελία παλιού ηθοποιού, ότι αναγκάστηκε να παίζει ρόλους κομπάρσου εκτός της χώρας, διότι εδώ ‘’ αν δεν διαθέτεις τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα, δύσκολα γίνεσαι αποδεκτός  από το κύκλωμα’’. Ελπίζω ότι τώρα  που καλύφθηκαν  νομικά, δεν θα προκαλέσουν  ανάλογες καταγγελίες. Επικαλούμαι  για μια τελευταία  φορά  τον Αριστοτέλη , που συνιστούσε τη μεσότητα και το μέτρο.

Θα κλείσω το κείμενό μου με μια – ίσως αφελή απορία. Αλήθεια πόσες λέξεις  και εκφράσεις– ακόμα και λόγιες- έχουν τεχνηέντως αποσυρθεί  από το λεξιλόγιό μας, θυσία στον βωμό των σκοπιμοτήτων, για να μη θεωρηθούν έστω και έμμεσα προσβλητικές για ειδικές κατηγορίες ιδιαιτεροτήτων;;;

Αντώνης

 

Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

 

 

           Η  ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

 

 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η αχαριστία απασχόλησε  τον άνθρωπο και μπορούμε να την εντάξουμε στα απαράδεκτα διαχρονικά κοινωνικά φαινόμενα. Το χειρότερο δείγμα της αποτελεί  η εκδήλωσή της από τον ευεργετούμενο προς τον ευεργέτη του. Σπάνια αναγνωρίζεται  καλή πρόθεση  ακόμα και από ανώνυμους που βοηθούν συνανθρώπους  τους, αναζητώντας σκοπιμότητες  ή πονηρές προθέσεις για την άδολη βοήθειά τους. Απόδειξη της έλλειψης οποιασδήποτε κακής πρόθεσης αποτελεί η συνήθως ανώνυμη ευεργεσία, γιατί αυτό απαιτεί η ηθική εκείνων που σπεύδουν σε βοήθεια.

Το γεγονός  της ύπαρξης κακοπροαίρετων ατόμων, δεν πρέπει  να θέτει υπό αμφισβήτηση ακόμα και αυταπόδεικτες καλές προθέσεις αλληλεγγύης και εν πάση περιπτώσει  δεν αποτελεί  το αντικείμενο του σημερινού μας πονήματος ,που αφορά την αχαριστία των   ευεργετούμενων έναντι  των ευεργετών τους.

Το θέμα είναι πολύ παλιό, αναφερόμαστε όμως σ’ αυτό γιατί στην εποχή μας  των αμφισβητήσεων κάθε αγαθής και καλοπροαίρετης πράξης , έχει  επιδεινωθεί. Από το 310 π.Χ,, Ο Αλεξανδρινός ποιητής Καλλίμαχος , είχε πει τη γνωστή φράση «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος», στον Θουκυδίδη αποδίδεται η φράση «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Την αχαριστία μάλιστα δεν τη συγχώρεσε ούτε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Μετά τη γνωστή θεραπεία των δέκα λεπρών μόνον ένας γύρισε και Τον ευχαρίστησε. Και ο Κύριος εξέφρασε το παράπονό του «Ουχί οι δέκα εκκαθαρίσθησαν ,οι δε εννέα που;» [Λουκ.17]. Πρόκειται για ένα αρνητικό και οικτρό φαινόμενο που χαρακτηρίζει ένα μεγάλο αριθμό ατόμων της απάνθρωπης και  ηθικώς φθίνουσας κοινωνίας μας.

Η ανάγκη να ασχοληθώ με το θέμα δεν προέκυψε τυχαία. Ούτε ξεκίνησε από προσωπικές μου περιπτώσεις, που έχω, συμπτωματικά αρκετές, αλλά από εκείνα που βλέπω στην τηλεόραση και τα δελτία ειδήσεων, που βρίθουν ανάλογων περιπτώσεων. Σκέφθηκα μάλιστα να αναφερθώ και σε συγκεκριμένες κραυγαλέες περιπτώσεις, ιδεοληπτικών ομάδων, οι οποίες έχουν  συμπεριλάβει στο καθημερινό  συκοφαντικό πρόγραμμά τους σχετικά ‘’δήγματα’’.  Δίνω όμως μια μικρή πίστωση χρόνου για ‘’ανάνηψη’’ σε όλους, πριν αρχίσω να αναφέρομαι  στις  κραυγαλέες περιπτώσεις . Θα περιμένω πριν αναφερθώ σε συγκεκριμένες  ομάδες και πρόσωπα, ώστε να μπει  κάθε κατεργάρης στη θέση του.    Αντώνης

 

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ, ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΈΣΑ

 

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ, ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ

 

 

 

Αρχίζω το κείμενό μου με ένα παλιό ανέκδοτο , που μου έδωσε τον τίτλο του παρόντος, για τους ελάχιστους που το αγνοούν.

Κάποιος καλός χριστιανός μετά τον θάνατό του πήρε μια θέση στον Παράδεισο, ενώ παρατηρούσε ότι απέναντι στην κόλαση περνούσαν τη μέρα τους σε μια  μεγάλη λίμνη χωρίς να κάνουν το παραμικρό. Ζήτησε λοιπόν μια αλλαγή ‘’στρατοπέδου’’ και το αίτημά του έγινε αποδεκτό. Με την πρώτη του παρουσία στην κόλαση, διαπίστωσε ότι η λίμνη που έβλεπε εξ αποστάσεως ήταν γεμάτη ακαθαρσίες. Επιλογή του ήταν η αλλαγή και έδειξε συγκατάβαση, μέχρι που άκουσε  τη δυνατή φωνή του επιστάτη της λίμνης να αναγγέλλει ‘’τέλος το διάλειμμα τα κεφάλια μέσα’’.

Θυμήθηκα το ανέκδοτο διαπιστώνοντας ότι μετά την μακρότερη περίοδο ειρήνης που έζησε η ‘Ήπειρος μας, αρχίζουν να πυκνώνουν επικίνδυνα τα  πολεμικά σύννεφα που έφθασαν και στη γειτονιά μας. Οι ηγέτες της εποχής είναι στην πλειοψηφία τους γέροι αστόχαστοι, πολεμοχαρείς και οι απάνθρωπες συνθήκες που είχε επιβάλει η δικτατορία του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού, τους οδήγησε πολλούς  λαούς στο άλλο  άκρο, του φασισμού, με τους κομμουνιστές να περιμένουν, όπως πάντα έκαναν, να εκμεταλλευθούν τη συγκυρία που βολεύει τους οπορτουνιστές και καιροσκόπους.

 

Αντί λοιπόν να επικρατήσει  σ’ αυτούς που διαχειρίζονται τις τύχες του πλανήτη η λογική, άρχισαν να διαγκωνίζονται ποιος μπορεί να κάνει το μεγαλύτερο κακό στη χώρα του και ευρύτερα. Αφού και ο ηγέτης που ο λαός του είχε εκατομμύρια θύματα από τις θηριωδίες του ναζισμού,  προσπαθεί – ασκώντας καθ’ υπερβολήν το νόμιμο δικαίωμα άμυνας της χώρας του – να ξεριζώσει έναν ολόκληρο λαό και κυρίως τα  άμαχα γυναικόπαιδα , ενώ σύσσωμη η διεθνής γνώμη  τιμά  το ολοκαύτωμα. Ζούμε ακραίες καταστάσεις του μεσοπολέμου με όλα τα γνωρίσματα της εποχής και ορισμένοι μικροί μιμούνται τους μεγάλους και υπερθεματίζουν, αγνοώντας τις συνέπειες, οι οποίες δεν θα έχουν πλέον νικητές και ηττημένους αλλά παγκόσμιο όλεθρο και συμφορά.

Όσον αφορά τους μικρομέγαλους δικούς μας,  θα προσθέσω ότι ικανός πολιτικός δεν είναι  αυτός που θα ρίξει τον ‘’Μητσοτάκη’’ αλλά αυτός που με τα έργα του για τη χώρα θα φανεί άξιος να τον διαδεχθεί στην καλύτερη εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων αλλά και στην καρδιά των Ελλήνων. Ας ξανακάνουν τη Βουλή εθνικό κοινοβούλιο με επικράτηση της ομόνοιας και  της κοινής διαβούλευσης και όχι αρένα επίλυσης προσωπικών διαφορών και επικράτησης των φαντασιώσεων για το προσωπικό τους ‘’μεγαλείο‘’. Ο Ελληνικός λαός έμαθε πια να διακρίνει τους χρήσιμους από τους χαρισματικούς  σωτήρες με  ή χωρίς τα γιατροσόφια τους και επιστολές του Χριστού. Οι εύπιστοι και αφελείς  μειώνονται  δραματικά  ή ενισχύουν επικίνδυνα την ακροδεξιά,   Αντώνης .

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

 

          ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΣΤΟ ΘΈΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

 

 

Στη γενιά μας του 30, σε μια μικρή επαρχιακή κωμόπολη, κυριαρχούσαν οι δεισιδαιμονίες και οι  προλήψεις, με μηδενικές προσλαμβάνουσες παραστάσεις και δείγματα  εξελίξεων και διεθνούς κοινωνικής ζωής. Φανταστείτε ότι πίστευα ότι ο Κόσμος όλος σταματούσε στα όρια του οπτικού μου πεδίου. Ξαφνικά όμως, στην ηλικία που αρχίσαμε να ‘’κατανοούμε’’ τον γύρω κόσμο άρχισε ο πόλεμος του σαράντα, ο πατέρας μου έφυγε στρατιώτης στην Αλβανία και εγώ, πριν ακόμα πάω στο Δημοτικό,  μεγάλωσα πρόωρα και άρχισα να αισθάνομαι τις ευθύνες του προστάτη της οικογένειας. Το 1941 με την πείνα μάζευα χόρτα με τη μητέρα μου και τα πουλούσα – για τα έξοδα της οικογένειας – στις δυο ταβέρνες της εποχής.

Είδα δίπλα μου Γερμανούς και Ιταλούς να σκοτώνουν ή να συλλαμβάνουν τους άντρες για να τους στείλουν στη Γερμανία για καταναγκαστικά έργα. Δυο φορές συλλάβανε και τον πατέρα μου και με τη μεσολάβηση, τη μια  του κοινοτάρχη μπαρμπαλιά του Καρδάρα και τη δεύτερη του γιατρού Βελόπουλου, τη γλύτωσε. Ο τελευταίος με το τέλος του πολέμου βρέθηκε δολοφονημένος σε ένα ξεροπήγαδο, χωρίς να μάθουμε τον δράστη!!!

Έζησα και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο και όσα επιχείρησαν και διέπραξαν οι κομμουνιστές για να καταλάβουν την εξουσία και να κάνουν τη χώρα μας, σαν τις λοιπές Ανατολικό – ευρωπαϊκές, που βίωσα για πολλά χρόνια και γνώρισα τα χάλια και κυρίως την παντελή ανελευθερία τους. Όλα αυτά σαν εισαγωγή μόνο , γιατί η

ανάμνησή τους με έχει στοιχειώσει , για να φθάσω στο αντικείμενο του τίτλου μου.

Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, στήθηκε μια θεατρική σκηνή δίπλα στην εκκλησία από την Οικογένεια του Βασίλη Στρατηγού. Μαζί με τα παιδιά του  ‘’σκάρωνε’’ παραστάσεις με τα γνωστά κωμειδύλλια της θεατρολογίας της εποχής. Αυτές ήταν οι πρώτες μου θεατρικές εμπειρίες, ακολουθούμενες από καλές μέχρι ευκαιριακές ‘’αρπαχτές’’ παραστάσεις από περιοδεύοντα θέατρα.

Αργότερα στήθηκε ένας ‘’θίασος σκιών’’ σε μια ταράτσα στο κέντρο της πόλης και ‘’χορτάσαμε’’ καραγκιόζη. Οι πονηριές του διεύρυναν το γνωστικό μου πεδίο, αφού παρουσίαζαν και σκηνές από την ελληνική πραγματικότητα. Με το ταξίδι του καραγκιόζη στη σελήνη, άρχισα να αναθεωρώ τις πρώτες εντυπώσεις για την ευρύτητα του Κόσμου αλλά και το θέατρο γενικά και αόριστα. Δεν ασχολήθηκα θεατρολογικά, μου κίνησαν όμως το πρώτο ενδιαφέρον  για τα διάφορα είδη του και άρχισα μεγαλώνοντας να παρακολουθώ θεατρικές παραστάσεις και να διαβάζω θεατρικούς συγγραφείς. Εν τω μεταξύ διαπίστωσα πόσοι Καραγκιόζηδες κυκλοφορούν μεταξύ μας και διεκδικούν να μετατρέψουν τη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, σε καραγκιοζούπολη!!!

Τελικά, έπεσε τυχαία στα χέρια μου  ένα έργο του Ιονέσκο, ο Ρινόκερος. Ακολούθησαν η φαλακρή τραγουδίστρια και άλλα. Δεν μπορούσα να τα κατανοήσω απόλυτα και κυρίως, στην αρχή, δεν μπόρεσα να καταλάβω τη σχέση τους με την πραγματικότητα, αλλά μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Το  κατάλαβα πολύ αργότερα, όταν, ύστερα από τρεις δεκαετίες στην Ευρώπη, επέστρεψα οριστικά στη χώρα μου και μάλιστα – μετά τη συνταξιοδότησή μου  – στη μικρή  μου γενέτειρα. Ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα να επικοινωνήσω και με τους πιο γνωστούς μου και τότε κατάλαβα αυτή την ‘’ιδιαιτερότητα’’ που νόμισα ότι μας απέδιδαν οι ‘’ζηλιάρηδες’’ ευρωπαίοι, επειδή δεν μπορούσαν να απολαύσουν τη δική μας ραστώνη!!! Τελικά  έγινα ένας   αποτελεσματικός ερασιτέχνης ψαράς ,χαρίζοντας τα ψάρια μου, κρατώντας ελάχιστα για τους δικούς μου και την  παρέα για το κρασάκι μας. Έμειναν όμως κάτι ψήγματα αμφιβολιών για τον σκοπό που  υπηρετεί το θέατρο  του παραλόγου.

Με δεδομένο ότι δεν δικαιολογείται η  άγνοια Νόμου, που αγνοείται σκοπίμως από αυτούς που δεν τους βολεύει, φρόντιζα να παρακολουθώ το κανάλι της Βουλής για να τους βλέπω στην  πηγή τους. Διαπίστωσα όμως ότι ο καθένας τους ήθελε   στα μέτρα του και με τα κομματικά του κριτήρια, πιστεύοντας ότι κατέχει την μοναδική αλήθεια. Οι αρχηγοί των κομμάτων θέτουν θέμα κομματικής πειθαρχίας, αφαιρώντας την  αυτοτέλεια του Βουλευτή που μόνος αυτός κατά συνείδηση εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους και τα συμφέροντα της περιοχής του   και να αποτελεί κυρίαρχο εκπρόσωπο των πολιτών που τον εξέλεξαν.  Τότε θυμήθηκα τον τρόπο ψηφοφορίας των αρχαίων Αθηναίων με  τα λευκά και μαύρα σφαιρίδια που έριχναν στην ειδική κάλπη . Από τη διαδικασία αυτή επικράτησε μέχρι σήμερα και  η  φράση του έριξα ή θα του ρίξω μαύρο  ή τον μαύρισα.

Ύστερα από 2.500 χρόνια διαπίστωσα ότι διεκδικούν το δικαίωμα να νομοθετούν[ παροτρυνόμενοι και  από το σύνολο των Κομμάτων της αντιπολίτευσης], κάποιες κοινωνικές τάξεις, όπως φοιτητές , γεωργοί, κονταροφόροι με κόκκινα σημαιάκια και άλλοι. Οι πρώτοι μάλιστα διεκδικούν το δικαίωμα να καταλαμβάνουν Πανεπιστήμια, να διαλύουν συνελεύσεις και να ‘’ορίζουν’’ και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, με σύνθημα δεν θα αφήσουμε να περάσει η μεταρρύθμιση και άλλα ‘’παράλογα’’, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να διατηρούν τα γνωστά ‘’πυρομαχικά’’ σε αίθουσες του Πανεπιστημίου, αρνούμενοι τον έλεγχο από τις νόμιμες Αρχές της πολιτείας. Αυτά δεν συμβαίνουν σε καμία πολιτισμένη χώρα και τα ‘’ιδιωτικά Πανεπιστήμια’’ τα έχουν όλες οι χώρες του Κόσμου, εκτός της σφύζουσας από τη δημοκρατία και τον νεποτισμό της Κούβας

Με όλες αυτές τις παραστάσεις , εντός της Βουλής και στους δρόμους, κατανόησα πλήρως το θέατρο του παραλόγου, δεν μπορώ όμως να φανταστώ  τι θα  έγραφε, αν ζούσε σήμερα ο Ιονέσκο, που του κλέψανε τις ‘’ιδέες, που μάλλον σατίριζαν την εποχή του και τη διαδέχτηκε στη χώρα του ο Νικολάι Τσαουσέσκου.

Δεν μπορώ  όμως να παραβλέψω τη χθεσινή ‘’χοντράδα’’ του πατριώτη μου αρχηγού του ΚΚΕ, ο οποίος, εφαρμόζοντας τις μεθόδους του ειδώλου του Ιωσήφ Στάλιν, κατέδειξε πόσο επικίνδυνα σκέπτεται, αφού μέχρι τη στιγμή αυτή, δεν ζήτησε ούτε τυπικά συγγνώμη για το επικίνδυνο ολίσθημά του. Κατά τα άλλα διεκδικεί το δικαίωμα να θεωρείται προοδευτικός, ενώ δηλώνει αντίθετος με τον αστικό κοινοβουλευτισμό και Ευρωπαϊκή Ένωση, επιδιώκει όμως τη συμμετοχή εκπροσώπων του για τα λεφτά και το ‘’ροκάνισμα  της Δημοκρατίας εκ των έσω. ’’Αντώνης

 

 

 

 

 

 

 

ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ

 

 

                 ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ

                       ΚΑΙ ΟΣΟ ΖΩ ΜΑΘΑΙΝΩ

 

 

Στη δύση της ζωής μου, διανύοντας τα 90 μου χρόνια, πλήρης ημερών και εμπειριών [διεθνείς και ντόπιες] , από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, την πείνα του 1941, τον  εμφύλιο  και τρεις δεκαετίες στην Ευρώπη [1960-1992], ομολογώ ότι  δεν συνάντησα κατάσταση που να μου θυμίζει  τα σύγχρονα  βιώματά μου. Ίσως γιατί στο παρελθόν οι άνθρωποι αγωνίζονταν για ιδέες.

 Κινδύνευσα πολλές φορές στον πόλεμο και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο, πείνασα ανυπόφορα και έζησα σε σπηλιές και  ρεματιές. Βίωσα 12 χρόνια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού,  τη σοβιετική εισβολή στην  Τσεχοσλοβακία και πλείστες άλλες ανώμαλες καταστάσεις, αλλά και πάλι τίποτα δεν μου θυμίζει το σύγχρονο ελληνικό Κοινοβούλιο, αφού το σύνολο της αντιπολίτευσης αρνείται κάθε διάθεση αποδοχής και συνεννόησης, πιστεύοντας ότι έτσι θα ρίξουν την Κυβέρνηση. Δεν τους ενδιαφέρει η χώρα αλλά η κατρακύλα τους, την οποία σημειωτέον προσπαθούν να διορθώσουν με την ίδια λανθασμένη τακτική, αδιαφορώντας για τις εθνικές συνέπειες. Η  ζωή εξελίσσεται  αλλά κάποιοι έμειναν στάσιμοι ή μάλλον δογματικοί και  αντιμετωπίζουν τη ζωή με παλιές ξεπερασμένες μεθόδους, κυρίως την ψευδολογία και την ‘’ομαδόν’’ αναίτια συκοφάντηση του κοινού αντιπάλου, με εντελώς ‘’ετερόφρονες’’ κομματικές συμπράξεις, που συμβιώνουν τυπικά στο Κοινοβούλιο, αντιμετωπίζοντάς  το σαν  ‘’διαβούλιο’’.

Χάθηκαν οι  ιδεολογίες, μετά την ήττα του φασισμού και την απόρριψη του κομμουνισμού από τους υπόδουλους λαούς της Ευρώπης, αφού  οι απελευθερωτές τους επέβαλαν σαν αντάλλαγμα τον δικό τους κόκκινο ολοκληρωτισμό. Κάποιοι καιροσκόποι και οπορτουνιστές προσπάθησαν   με ιδεοληψίες και  κομματικά εφευρήματα να την υποκαταστήσουν με ‘’ταμπέλες’’ του σοσιαλισμού – υπαρκτού και ανύπαρκτου - και έβαλαν μπροστά τη συκοφαντία και το ψέμα. Αυτό στη χώρα μας , με την οποία θα ασχοληθούμε στη συνέχεια, συνοδεύτηκε με ανάλογα  μυθεύματα, χρησιμοποιώντας και τον όρο δημοκρατία που έχει ιστορία και διέπεται από κανόνες .

Με αφορμή  τη συνέντευξη του κ. Τσίπρα στην Καθημερινή για την μεταπολίτευση,  στη διάρκεια της οποίας  αναπτύχθηκαν πολλές κομματικές ‘’παραφυάδες’’ και ‘‘αταίριαστες’’ συνεργασίες, σαν αυτή  με τον κ. Καμένο, ξεσηκώθηκαν εναντίον του πολλοί δικοί του και δικαιώθηκαν  οι διαπομπεφθέντες αντίπαλοί του. Ο δημιουργός του Κόμματος και παραιτηθείς μετά τον εκλογικό καταποντισμό του Σύριζα, ίσως για να αποποιηθεί και τις προσωπικές του ευθύνες, είπε κάποιες μισές αλήθειες αλλά μάλλον ‘’ξέχασε’’ τις περισσότερες που έβλαψαν τον τόπο, ίσως και τον ίδιο. Θα προσπαθήσω να προβάλω κάποιες απορίες και να θυμίσω αυτά που ‘’ξέχασε’’ να αναφέρει ο τέως αρχηγός.

 Στο θέμα της NOVARTIS είπε   ότι ήταν ΑΤΥΧΉΣ η ανάδειξη του σκανδάλου , προσθέτοντας «Είχαμε ένα μεγάλο σκάνδαλο, η πρόθεση μας να μην παρέμβουμε σε αυτό το σκάνδαλο, έδινε την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή, με ανθρώπους που δεν είχαν. Η υπόθεση της Novartis δημιούργησε εχθρούς, σε μια περίοδο που αναζητούσαμε συμμάχους». Να λοιπόν και η επιβεβαίωση  της  σκέψης στον Σύριζα που κρέμασε στα μανταλάκια 10 σοβαρούς και ανυποψίαστους αντιπάλους του – Υπουργούς και Πρωθυπουργούς – με τις ευλογίες του συνόλου της  αντιπολίτευσης. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν είχε το θάρρος [αποφεύγω σκόπιμα τον χαρακτηρισμό που ταιριάζει στην περίπτωση] να ζητήσει μια συγγνώμη από τους πολιτικούς του αντιπάλους, τους οποίους  αντιμετώπιζε σαν εχθρούς.

Τέλος στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών το δικαιολόγησε ως εξής: «Η πρόθεσή μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα ευνομούμενο πλαίσιο στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο» Ακριβώς όπως ισχυρίζονται τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού [δήθεν ανανήψαντος] κ. Πούτιν] για να μονοπωλούν την πληροφόρηση. Ξέχασε όμως, μεταξύ πολλών άλλων, το γεγονός ότι ο ίδιος από το πρωί μέχρι το βράδυ καθύβρισε και συκοφαντούσε την Κυβέρνηση, χωρίς να καταθέσει τις αναιτιολόγητες κατηγορίες του στη Δικαιοσύνη, γινόμενος δια της σιωπής του συνένοχος. Δεν είπε λέξη για το 13-0 της καταδίκης του Ανωτάτου Δικαστηρίου  στον στενότερο συνεργάτη του  και κυρίως για το παγκόσμιο ρεκόρ 104 καμένων συνανθρώπων μας στο Μάτι από  μια ‘’φωτίτσα’’ πολύ μακριά που την άφησαν να γιγαντωθεί και να κάψει ό,τι βρήκε μπροστά της.

Το χειρότερο είναι ότι συγκάλεσε συνέντευξη αργά το βράδυ, χωρίς καμιά αναφορά στα θύματα, που η πυροσβεστική γνώριζε από πολύ νωρίς. Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος  το γνώριζε και το απέκρυψε ή το ακόμα χειρότερο ότι του το απέκρυψαν οι ‘’υψηλοί’’ συνεργάτες του και το σύνολο της Αντιπολίτευσης, που  απέκτησαν τη λαλιά τους μετά το επίσης τραγικό δυστύχημα των Τεμπών , ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΕΊ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΎΝ ΟΙ ΈΝΟΧΟΙ.  Στο θέμα συμπλέει και πάλι σύσσωμη η Αντιπολίτευση.

Τι να πω όμως για την ζωντανή δήλωση Ευρωβουλευτή του που ομολόγησε ότι πρωτοστάτησε και ίσως ό ίδιος διατύπωσε τη απαίτηση να ληφθούν και οικονομικά μέτρα κατά της χώρας του. Είναι μια επί πλέον απόδειξη που φθάνει ο άνθρωπος για να εξασφαλίσει τον παχυλό μισθό του και να εξοντώσει τον όποιο πολιτικό αντίπαλο. Φοβάμαι ότι και ο νεόφερτος αμερικανοτραφής αρχηγός ακολουθεί την ίδια τακτική για να κρατήσει τους εναπομείναντες οπαδούς. Έχω ζήσει 14 χρόνια στις Βρυξέλλες και έχω κάνει παρέα με πολλούς εξ αυτών, γνωρίζοντας  καλά τι λέω.

 Τελευταία εμπλέκεται  σε  δικαστική έρευνα για επιχειρήσεις του στο εξωτερικό ο νέος ηγέτης του Σύριζα. Ο ίδιος, που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, δεν το ήξερε ότι απαγορεύεται;;;

Θα πω για την ώρα δυο λόγια για το ΠΑΣΟΚ που άλλαξε θέση στο θέμα των ξένων Πανεπιστημίων και  μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους και τον κ. Βελόπουλο, που διαθέτει κομματική δημοσιογραφική ομάδα που το πρόγραμμά της αναμεταδίδεται από σταθμούς σε όλη την επικράτεια, για να ενημερώνονται όλοι οι καλοπροαίρετοι και αφελείς, δια τις ‘’εξυπνάδες’’ του κατόχου της μοναδικής αλήθειας. Μήπως πρέπει να ρίξει μια ματιά και το αρμόδιο Εθνικό Συμβούλιο [ΕΣΡ] ;;; Με τους άλλους που κατήγγειλε και ο αρχηγός τους ως ετεροκινούμενους τελικά τι έγινε;;;

Όσον αφορά το ΚΚΕ, μέχρι πρότινος τους θεωρούσα αιθεροβάμονες, τώρα όμως και με τη σαφή προσωπική μου εμπειρία περί κομμουνισμού, με τη στάση στα Πανεπιστήμια και αλλαχού  και τις κόκκινες σημαίες με τα ξύλινα κονταράκια τους, νομίζω ότι ‘’το παίζουν’’, αφού ανοικτά αρνούνται τις συμμαχίες και συνεργασίες της χώρας, ακόμα και με την Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε και το πολίτευμα της χώρας.

Τελικά η αντιπαλότητα για τη δεύτερη θέση στη Βουλή και οι λοιπές  ευκαιριακές και ασύμβατες συμμαχίες φασιζόντων, αριστερών, προοδευτικών και λοιπών μελών της Αντιπολίτευσης, δίνει την εντύπωση ενός νέου  επικίνδυνου ‘’αχταρμά’’ στη Βουλή. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, βοηθώντας και αυτούς που δηλώνουν άθεοι.  Εκείνος ξέρει!!!     Αντώνης