ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΕΣ

 

 

Οι βιαστές που μονοπωλούν τελευταία τη δημοσιότητα   δεν αποτελούν  φρούτο των ημερών, ούτε μας  προέκυψαν ξαφνικά και αναίτια. Είναι αποτέλεσμα της επικράτησης  του αμοραλισμού που έφερε και στη χώρα  μας το κενό που άφησε πίσω της η χαμένη ιδεολογία. Αμοραλισμός είναι η  θεώρηση κατά την οποία  δεν υφίστανται ηθικές αξίες με καθολική, ενιαία και  παγκόσμια αναγνωρισμένη ισχύ. Είναι η αμφισβήτηση των ηθικών αντιλήψεων και κανόνων,  οι οποίοι αναιρούνται και  απορρίπτονται ως ξεπερασμένοι και απλοϊκοί.

Η παράταξη που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι πέρυσι, με εντολή του Προέδρου της Βουλής, φωταγώγησε το κτίριο αυτό με τα χρώματα της ίριδας, στις παρελάσεις  ατόμων με σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, στις οποίες συμμετείχαν και στελέχη της. Στην κατηγορία αυτή των ιδιαιτεροτήτων, έστω και σαν ακραία και νοσηρή μορφή, μπορούσε να ανήκει και ο κ. Λυγνάδης, εναντίον του οποίου τώρα καταφέρεται σφόδρα. Διερωτώμαι αν θα κάνει το ίδιο και για εκείνους που ενδεχομένως θα ακολουθήσουν και έλαβαν ή τους είχαν προσφερθεί υψηλότατες δημόσιες θέσεις. Διερωτώμαι αν θα ισχύσει και για αυτούς η κυβερνητική ευθύνη.

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, οι διάφοροι στρατευμένοι των ανελεύθερων πολιτικών συστημάτων, έσπευσαν να συνεχίσουν τις μεθοδεύσεις του ολοκληρωτισμού  με νέες ‘’ προοδευτικές προτάσεις’’ , στα όρια της ασυδοσίας.  Διακήρυτταν το ανεξέλεγκτο της τέχνης, ζητούσαν  την κατάργηση των ‘’καμερών’’ σε δημόσιους χώρους για να μην ελέγχονται οι κάθε λογής εγκληματίες. Υπερασπίζονταν και συνεχίζουν να το κάνουν επίσημα, όχι μόνο νομικά αλλά και με αγώνες στην κοινωνία  τα δικαιώματα καταδικασμένων δολοφόνων τρομοκρατών,    απενοχοποιούσαν την έννοια της  επίσημης ‘’γκόμενας’’ - παράλληλα με τη σύζυγο - και  της  ‘’κωλοβίλλας’’ και κατηγοριοποιούσαν την κατάχρηση και την απάτη ανάλογα με τα ‘’νέα μέτρα μεγέθους’’   [Μαυράκης στη ΔΕΗ]. Επέβαλαν σε εκατομμύρια συνανθρώπων τη  διαμαρτυρία που αποφάσιζαν  οι μειοψηφίες των συμβουλίων , αντιμετωπίζοντας την πλειοψηφία ως ελίτ ή  εχθρό της κοινωνίας και ας ανήκε   στους σκληρά εργαζόμενους και νομοταγείς πολίτες.

Στη γνωστή συνέντευξη για το Μάτι, που  έκαναν πως δεν ήξεραν τίποτα για τους νεκρούς ενώ  η  κοινωνία βούιζε για την εκατόμβη. Κάποιος επίσημος δήλωνε ότι είχαν ‘’γίνει’’ οι σωστοί χειρισμοί και αν χρειαζόταν θα  ξανάκανε το ίδιο. Ακόμα και τώρα διαμαρτύρονται που η Δικαιοσύνη συνεχίζει την έρευνά της, ύστερα από καταγγελίες συγγενών των θυμάτων. [Τα δικά μας και τα δικά σας,  όλα δικά μας].

 Σύσσωμη η αντιπολίτευση  – συμπεριλαμβανομένων των ακροδεξιών ‘’γητευτών’’ και όσων  θριαμβολογούσαν το 2015 για το capital control – ‘’ φαίνεται ότι δεν  έμαθαν ποτέ τι είχε συμβεί’’, αφού ,για πρώτη φορά, δεν αντέδρασαν στον διορισμό ενός σατύρου στο εθνικό θέατρο, ενώ δεν αφήνουν ασχολίαστη καμιά κυβερνητική απόφαση. Γιατί άραγε!!!  Η δράση του πρωτοκλασάτου βιαστή   ήταν σίγουρα γνωστή από ετών [όπως λένε και οι γείτονες], αλλά και πάλι δεν άκουσαν και δεν ήξεραν τίποτα, αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα για 4 ½ χρόνια και τώρα τα φορτώνουν  στους διαδόχους τους. Τι έκαναν για όλα αυτά οι  κήνσορες του νέου  καθωσπρεπισμού, που θεωρούν πανεπιστημιακό άσυλο το χτίσιμο  των καθηγητών, το παραεμπόριο και τη μετατροπή των σχολών σε χώρους κατασκευής και αποθήκευσης μολότοφ! Για όνομα του [δικού μας] Θεού, αφού αυτοί δεν έχουν τον Θεό τους, δεν είμαστε ηλίθιοι  και κανείς  δεν έχει το δικαίωμα να υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Μάθαμε πια τα δικαιώματά μας και δεν θέλουμε να σκέπτονται άλλοι  για λογαριασμό μας. Μπορούμε να δούμε  το συμφέρον μας καλύτερα από τρίτους και συνεπώς δεν χρειαζόμαστε μεσάζοντες. Η κρίση μας θα είναι δίκαιη προς όλους σας , αλλά με δικά μας κριτήρια, όταν έλθει η ώρα των εκλογών. Φθάνει πια με τον κομματικό εκβιασμό, που αποτελεί τον ψυχικό μας βιασμό, αφού με τις συνεχιζόμενες έρευνες  αποκαλύπτεται, ότι οι  βιαστές – ψυχής τε και σώματος – δεν μας έλειψαν ποτέ.  

Κάνοντας ζάπινγκ στα ‘’μεσημεριάτικα’’, είχα ακούσει παλιότερα, Έλληνα ηθοποιό – με διεθνείς συμμετοχές ως κομπάρσου – να δηλώνει ότι ‘’στη χώρα μας  έπρεπε να ανήκεις σε ομάδα σεξουαλικής ιδιαιτερότητας, για να γίνεις αποδεκτός από μια κάστα σκηνοθετών και λοιπών παραγόντων ταινιών και εκπομπών’’. Αυτό δεν το άκουσε κανένας άλλος και αν ναι πώς το αντιμετώπισαν οι κατά καιρούς αρμόδιοι;;; Άκουσα επίσης από νεαρές starlets , ότι για να αναλάβουν κάποιο ρόλο έπρεπε να περάσουν από το κρεβάτι των ‘’αρμοδίων’’ και κάποιες μάλιστα άφηναν να φανεί ότι υπόκυψαν!!! Ούτε αυτό το άκουσαν οι δήθεν κοπτώμενοι σήμερα για τη δημόσια ηθική!!! Ο κατηγορούμενος ηθοποιός ακούγεται σε εκτός θέματος  μονολόγους του  επί σκηνής , να  αποκαλύπτει πλήρως τον βορβορόθυμο* και ζοφερό ψυχικό του κόσμο . Ο ίδιος έχει συλληφθεί το 1984 [ με προοδευτική τότε  διακυβέρνηση] για βιασμό και το θέμα δεν προχώρησε στη δικαιοσύνη. Τι έγινε τότε  και με ποια δικαιολογία αποδόθηκε στην κοινωνία σαν λευκή περιστερά ο βιαστής;;; Μήπως αυτή η αντίδραση της πολιτείας του άνοιξε την όρεξη για τη σημερινή κατάντια του ίδιου και της κοινωνίας μας;;; Ευτυχώς που άνοιξαν κάποια στόματα  για να προληφθούν ανάλογα περιστατικά  εις το μέλλον  και για να κλείσουν τα λαλίστατα στόματα εκείνων που δεν σκέπτονται πριν εκφράσουν την απερισκεψία τους να χρεώσουν στους αντιπάλους τους την  ‘’παιδοφιλία’’ ενός ανώμαλου!!!

Δεν μπορώ να παραβλέψω και τον βιασμό της πολιτικής με τις  αντιδημοκρατικές ενέργειες κομματικών ομάδων που  μετέχουν σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες μιας αστικής δημοκρατίας που δεν αποδέχονται!!! Υπάρχει Κόμμα του κοινοβουλίου μας που δηλώνει δημόσια ότι αποβλέπει στη βίαιη ανατροπή του!!!  Σε ποια δημοκρατική χώρα τα κόμματα που μετέχουν στην κοινοβουλευτική διαδικασία , δηλώνουν επίσημα ‘’απείθεια’’  και την κατάργηση στην πράξη Νόμων του ψηφίστηκαν από το κοινοβούλιο ;;;[ εδώ υπάρχουν περισσότερα κόμματα]. Υπάρχουν  αμέτρητα   παραδείγματα  ευκαιριακών πλιατσικολόγων της πολιτικής, που χρεώνουν στον κοινοβουλευτισμό και την τρέχουσα ανώμαλη κατάσταση. Αισθάνομαι ότι όλοι αυτοί οι τυχοδιώκτες, μπορεί και να χαίρονται για όσα δεινά μας συμβαίνουν,  δίνοντας την εντύπωση ότι  στηρίζουν το υπαρξιακό τους μέλλον ακόμα και στην καταστροφή της χώρας, αρκεί να ωφεληθούν οι ίδιοι.[θυμηθείτε πώς επιβλήθηκαν  κάποτε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης], αυτό που ο  σύντροφος Αντρέας ονόμαζε υπαρκτό σοσιαλισμό!!!

Θέλω να κλείσω το κείμενό μου με κάτι πιο εύθυμο, με την πρόβλεψη ότι η υπόθεση Λιγνάδη, με τη μεσολάβηση του νέου του νομικού συμβούλου θα ακολουθήσει τη μοίρα της ΑΕΛ και ο νοών νοείτω. Αντώνης

           

·       Βορβορόθυμος: Ο βρομερά σκεπτόμενος

Έφυγε ένας άνθρωπος

 

Ένα τηλεφώνημα της φίλης μου Ελένης από τις Βρυξέλλες, μου ανήγγειλε την απώλεια του   Πρέσβη ε.τ.  Αλέξανδρου  Ζαφειρίου,  τα φυσικά  ίχνη του οποίου  είχα χάσει από το 1992, χωρίς να παύσω να ενδιαφέρομαι για νέα του. Ο  Αλέκος που γνώρισα το μακρινό 1959 , αποτελούσε διαπρύσιο  κήρυκα του Αριστοτελικού μέτρου,  της λογικής και υπόδειγμα έντιμου και ευφυούς ανθρώπου. Αργότερα, μια αδικαιολόγητη  υπηρεσιακή του αντιμετώπιση , τον υποχρέωσε σε  μια συστηματική επιφυλακτικότητα.

Οι δρόμοι μας αντάμωσαν συνολικά τρεις φορές. Κατά την είσοδό του στην Υπηρεσία το  1959, δέκα χρόνια αργότερα στην Πράγα, που αντικατέστησε τον απελαθέντα Επιτετραμμένο που ατύπως υποκαθιστούσα προσωπικά και λίγο πριν τη συνταξιοδότηση αμφοτέρων  μας στις Βρυξέλλες, στα όρια  των  δεκαετιών  του 1980.- 1990.

Τον διέκρινε ένα ιδιαίτερο χιούμορ και μια  υψηλή πνευματική διαύγεια και ετοιμότητα. Δεν θα ξεχάσω  πώς  αντιμετώπισε την εντολή του Υπουργού Εξωτερικών Πιπινέλη,  για τον εορτασμό  της 21^ης Απριλίου, με ομιλίες ‘’για την επανάσταση’’. Με απαράμιλλη σοβαρότητα  παράκαμψε κάθε αναφορά στη χούντα, αναφερόμενος   αποκλειστικά στην  επανάσταση του 1821.

Φίλε  Αλέκο καλό σου κατευόδιο και, όπως λέει το δημοφιλές τραγούδι, ίσως μια μέρα να ξαναβρεθούμε.  Αντώνης