Στρατευμένοι και ιδεοληπτικοί
Είναι
αλήθεια ότι η στρέβλωση των γεγονότων αποτελούσε ανέκαθεν πάγια κομματική θέση
της αντιπολίτευσης, με μοναδική εξαίρεση τα εθνικά θέματα, έστω και με
προσχηματικούς τρόπους, για να δικαιολογούν την αλλαγή ρότας. Έχω ακούσει –
κατά καιρούς – σημαντικούς συνταγματολόγους, οικονομολόγους και νομικούς, να
‘’παρερμηνεύουν’’ το γνωστικό τους αντικείμενο, για ψηφουλάκια και για να
δικαιολογήσουν την ιδεοληψία τους.
Το ΚΚΕ, πολύ συχνά δεν ψήφιζε στρατιωτικές
δαπάνες για να ‘’δείξει’’ ότι – μόνο αυτό -
είναι κατά των πολέμων , ενώ το
ίδιο πολέμησε ηρωικά κατά των κατακτητών αλλά ‘’ και κατά των Ελλήνων’’ στον εμφύλιο,
αποδεχόμενο τη βοήθεια του πατερούλη
Στάλιν στα εσωτερικά μας. Έφθασαν στο σημείο να κατακρίνουν κάθε ευρωπαϊκή
συνδρομή ακόμα και τώρα που αποτελεί μοναδική ελπίδα μας, μένοντας μόνοι στις παλιές αριστερές αντιλήψεις τους [ ΕΟΚ
και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, που φώναζαν μαζί με τους λοιπούς αριστερούς]. Είπαμε
να ξεχνάμε αλλά όχι μέχρι του σημείου της καθολικής αμνησίας, διότι εγώ στην
αρχή του 87 ου έτους θυμάμαι πάρα πολλά που ειλικρινά δεν τιμούν κανένα. Ας
θυμίσω απλά ότι ‘’αποδέχτηκαν’’ πληρωμή σύνταξης αντιστασιακού για τους αγώνες
τους και αυτό δεν τιμά την ηθική που υποστηρίζουν.
Οι
εθνικιστική πτέρυγα, εκμεταλλευόμενη την κρισιμότητα της κατάστασης προβάλλει
ηρωικές πράξεις για να καταδείξουν ότι είναι οι μόνοι πατριώτες στη χώρα αυτή.
Ας ασχοληθούν καλύτερα με την καθημερινή αντιποίηση της φαρμακευτικής επιστήμης
και ας αφήσουν άλλους σοβαρότερους να κάνουν εθνική πολιτική., που αφορά όλους
μας.
Από τις λοιπές αριστερές-προοδευτικές
δυνάμεις, θέλω και το προσπαθώ πάρα πολύ , να αφήσω απέξω το άλλοτε
κραταιό βαθύ και ρηχό ΠΑΣΟΚ, αλλά η
πρακτική τους δεν με αφήνει. Αν εξαιρέσει κανείς τα Ελληνο-Τουρκικά, έχουν
γίνει ουρά σε κάθε σύνθημα του Σύριζα και του υποκρυπτόμενου γιαλαντζί
διεθνισμού του. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο τελευταίος , με τον ανεκδιήγητο
υπουργό των οικονομικών του 2015, έχουν γίνει οι μοναδικοί που δίνουν νομική
επιχειρηματολογία στην Τουρκία του Ερντογάν, που δεν την αφήνει βέβαια
ανεκμετάλλευτη. Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι είναι λιγότερο
πατριώτες, αλλά ο ψευτοδιεθνισμός τους δεν τους αφήνει να λειτουργήσουν
πατριωτικά και αυτό, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα το πληρώσουν ακριβά,
χρεώνοντας όμως και τη χώρα μας με την φιλοτουρκική τους επιχειρηματολογία. Ίσως αυτός να υπήρξε και ο
κύριος λόγος που έθεσαν θέμα προσωπικής ψήφου στην κύρωση της
Ελληνο-Αιγυπτιακής συμφωνίας, που την απαιτούσαν οι καιροί και την ήθελε η πλειοψηφία των βουλευτών τους.
Αυτό
είναι το ‘’κατάντημα’’ όχι μόνο της ιδεοληψίας τους που την κατάλαβε επί τέλους
ο λαός, αλλά κυρίως της στράτευσής τους. Ένας στρατευμένος, σε οποιοδήποτε
πεδίο της ζωής – ακόμα και στην τέχνη – μπορεί να καρπούται κάποια πρόσκαιρα οφέλη, στο τέλος όμως
στιγματίζεται γι’ αυτή του τη πράξη και ενίοτε την πληρώνει και η χώρα. Κάποιοι
έξυπνοι έως και σοφοί το κατάλαβαν νωρίς και έκαναν ‘’διόρθωση των
ημαρτημένων’’ τους, για την τιμή των όπλων. Είναι θέμα νοημοσύνης, διότι
μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι, αλλά κυρίως τσίπας . Το τελευταίο
φαίνεται ότι αποτελεί πλέον είδος σε ανεπάρκεια ή τους επιβλήθηκε η χρήση της λέξης με την προσθήκη του
γράμματος [ρ], για να τιμήσουν αυτόν που τους έβγαλε από την αφάνεια. Τελείωσε
πια ο καιρός των καταλήψεων κτηρίων και εξουσίας και η ζωή βάζει τον κάθε
κατεργάρη στον πάγκο του, που λέει η σοφή παροιμία.
Αντώνης