ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ   

Η τελευταία ενασχόλησή μου με την αρθρογραφία και γενικότερα τη ‘’γραφή’’, με οδήγησε στην ανάγκη να διαβάσω πολλά και ενδιαφέροντα που ξεπερνούσαν  τις πλούσιες – λόγω ηλικίας και συγκυριών – εμπειρικές και εγκυκλοπαιδικές μου γνώσεις.  Μπαίνοντας από σήμερα στο 84 έτος του βίου μου , αισθάνομαι αδύναμος να αντέξω το βάρος όλων αυτών των τραγικών  εμπειριών [ παγκόσμιος πόλεμος, κατοχή, πείνα και εμφύλιος] και θα μου αρκούσε σαν ευχή το καλή υγεία. Έχω χορτάσει τη ζωή ,  με όλα τα δεινά της και τις ελάχιστες αναλαμπές χαράς , γι’ αυτό  και η συνέχισή της  μόνο κακό μου κάνει και με φοβίζει.

 Αρνούμαι να ‘’ξαναζήσω’’, όσα σημάδεψαν τα παιδικά μου χρόνια, που κάποιοι σύγχρονοι μου φέρνουν πάλι  στο μυαλό, με τα συσσίτια, τη στέρηση ακόμα και  την πείνα. Σαν νέος είχα την ελπίδα, που τώρα πια μου την έκλεψαν και δεν έχω ούτε τα ‘’περιθώρια’’ να τη διεκδικήσω. Δεν θα αρνηθώ όμως όση ζωή  μου απομένει και δεν θα παύσω να στιγματίζω τα στραβά κι ανάποδα, όσο ακόμα το μυαλό φουντώνει στο άκουσμά τους. Θα νοιώθω πλέον σύμμαχο και τον μεγάλο Κολομβιανό συγγραφέα Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος, διαβλέποντας το τέλος του,  προστρέχει  μόνο στο Θεό, αφού οι άνθρωποι τον απογοήτευσαν..      Ακολουθεί το κείμενο..

 Αντώνης Ταρνανάς

Ζήσε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία.

(Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες) 

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (ισπ. Gabriel José García Márquez, 6 Μαρτίου 1927 – 17 Απριλίου 2014) ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Υπήρξε επίσης κομμουνιστής και φίλος του Φιντέλ Κάστρο, ενώ είχε απαγορευτεί για μεγάλη διάρκεια η είσοδός του στις ΗΠΑ, λόγω της στήριξής του σε αριστερά καθεστώτα που ήταν ενάντια με την Αμερική.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες όταν αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή, έστειλε την ακόλουθη  αποχαιρετιστήρια επιστολή στους φίλους του..
Σας συστήνω να τη διαβάσετε, καθώς πρόκειται για ένα φιλοσοφημένο κείμενο , ενός ιδεολόγου κομμουνιστή που  τελικά επικαλείται, τόσο έντονα,  τον Θεό.

‘’"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

 Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

 Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

  Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.  Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ'αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. 

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσε με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."’’

Κερδίζεις τα προς το ζην από αυτά που παίρνεις. Κερδίζεις τη ζωή από αυτά που δίνεις.

Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός πρωθυπουργός, Νόμπελ 1953

Μόνο ο άνθρωπος που έχει γνωρίσει φως και σκοτάδι, πόλεμο και ειρήνη, κορυφή και πτώση, μόνο αυτός ο άνθρωπος έχει γνωρίσει πραγματικά τη ζωή.

Stefan Zweig, 1881-1942, Αυστριακός συγγραφέας

Το άρθρο αυτό θα δημοσιευθεί κανονικά  στην ιστοσελίδα μου και θα αποσταλεί με e-mail στους γνωστούς αποδέκτες των κειμένων μου.

Αταλάντη, 31.07.2017

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

             Οι Ευχές σταματούν Εδώ

     Με αφορμή τα γενέθλιά του, ο Πρωθυπουργός ‘’τράβηξε’’ και μια συνεδρίαση της Κ.Ε., γιατί αντιλαμβάνεται ότι ίσως αυτή να είναι η τελευταία του ευκαιρία. Για να τιμήσω και εγώ αυτή τη ‘’σύμπτωση’’ – αφού μεθαύριο 31/7 έχω τα δικά μου γενέθλια, θα φανώ επιεικής στις κρίσεις μου, οι οποίες θα ακολουθούν  τις παραγράφους με τις προτάσεις του, με χρωματική διαφοροποίηση.

 «Είναι η πρώτη φορά που περνάω τα γενέθλια μου σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, ωστόσο θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο για τη χώρα, είπε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε πως τώρα πρέπει να επιταχυνθεί το έργο της κυβέρνησης για να βγει η χώρα σε ένα χρόνο από τώρα από τη λάσπη.

Γιατί περίμενε δυόμισι χρόνια για να μας βγάλει από τη λάσπη που ομολογεί ότι βρισκόμαστε;

Σήμερα, λοιπόν, με τη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής, μου δίνεται η ευκαιρία να απευθυνθώ σε όλους εσάς, στα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στους ανθρώπους με τους οποίους μοιραστήκαμε και μοιραζόμαστε κοινά οράματα», είπε ο Αλέξης Τσίπρας.

Εδώ είναι απαραίτητη μια διευκρίνιση. Ποια είναι τα κοινά σας οράματα, εκείνα τα παλιά και επαναστατικά με το σκίσιμο των μνημονίων, ή τα σημερινά σας χάλια, με την ομολογία για τις αυταπάτες και τα ψέματά σας;

«Σε ενάμισι περίπου μήνα από σήμερα, θα κλείσουμε δύο χρόνια από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. Όταν ο λαός μας, έχοντας για πρώτη φορά απόλυτη γνώση της συμφωνίας που βρισκόταν μπροστά μας, έδωσε σε εμάς εντολή να την υλοποιήσουμε, να την ολοκληρώσουμε και να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια» σημείωσε.

Φαίνεται ότι η ‘’επιτυχής’’ διακυβέρνηση της χώρας σας έκανε να ξεχάσετε ότι κυβερνάτε ήδη 2,5 χρόνια. Γιατί  κρύβετε τους πρώτους 8,5 μήνες που αρχίσατε την  επαναστατική σας γυμναστική με τις ολέθριες συνέπειες; Μήπως ευθύνονται γι’ αυτό και οι αποκαλύψεις του συντρόφου και κύριου  συνεργάτη σας, που τώρα ανένηψε και αρχίζει τις ‘’ομολογίες του ‘’;

Ο κ. Τσίπρας επισήμανε ότι ο ελληνικός λαός μάς εμπιστεύτηκε, αναγνωρίζοντας το ήθος, την εντιμότητα και την αποφασιστικότητα που δείξαμε στη δύσκολη μάχη στις αρχές του 2015 για διεκδικήσουμε το δίκιο του λαού μας και μια καλύτερη συμφωνία από τους εταίρους και τους δανειστές μας. Ακόμα και αν μας βομβαρδίζουν με ρητορικά σχήματα περί αριστείας, αυτοί που θεωρούν περίπου ως κληρονομικό τους δικαίωμα την εξουσία λίγους μπορούν να πείσουν, είπε ο πρωθυπουργός, διότι ήταν δικοί τους άνθρωποι οι υπουργοί που έκαναν αμύθητες περιουσίες κατά τη διάρκεια της θητείας τους, τα στελέχη κομμάτων και κυβερνήσεων που βρέθηκαν με εμβάσματα και με off shore εταιρίες. Οι τραπεζίτες που έδιναν δάνεια με «αέρα», προσέθεσε.

Εδώ πλέον μετατρέπετε την αυταπάτη σε σκέτη απάτη, αφού το ήθος και η εντιμότητα δεν συμβιβάζονται με τα ομολογημένα  ψεύδη σας. Όσο για την καλύτερη συμφωνία δεν το σχολιάζω, αφού οι ειδικοί εκτιμούν  ότι αυτή η τακτική σας, χρέωσε τη χώρα από 100 μέχρι 170 δις Ευρώ επί πλέον. Μένω με την εντύπωση ότι για το νέο χρέος κάποιοι ευθύνονται και προφανώς πρέπει να απολογηθούν. Όσον αφορά την αριστεία δεν την σχολιάζω, αφού βρίσκεται στην αντίπερα όχθη με την προσωπική σας αδυναμία στις καταλήψεις. Τέλος, για τις αμύθητες περιουσίες προκατόχων σας, ομολογώ ότι επί της δικής σας διακυβέρνησης αποφυλακίστηκαν και μόλις χθες  ‘’τιμωρήθηκε’’με αναστολή ο κ. Μαντέλης, την ίδια στιγμή που εσείς θριαμβολογούσατε για τις off shore και τον αέρα κοπανιστό των τραπεζών [ αποφεύγω την αναφορά μου - λόγω ζωοφιλίας -  σε κάτι γάτες!!!].

Ο πρωθυπουργός τόνισε πως οι προτεραιότητες που έθεσε η κυβέρνηση ήταν συγκεκριμένες και απολύτως καθαρές απέναντι στον ελληνικό λαό. «Να υλοποιήσουμε τη συμφωνία, να επαναφέρουμε συνθήκες σταθερότητας που θα επιτρέψουν την ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας, να ανασυγκροτήσουμε το κοινωνικό κράτος, να συγκρουστούμε με το κράτος εν κράτει της διαφθοράς και της διαπλοκής» σημείωσε.

Με συγχωρείται αλλά το κράτος εν κράτει της διαφθοράς αποτελεί και δικό σας στόχο, αν δεν είναι ο αποκλειστικός σας σκοπός.  Αν θεωρείτε  την καταλήστευση των μισθών και των συντάξεων, όπως και τα συσσίτια , ως μορφή κοινωνικού κράτους, θα σας απαντήσω ότι προσωπικά έζησα ανάλογες καταστάσεις την περίοδο της κατοχής και του 1941. Το μόνο που με βρίσκει σύμφωνο είναι – έστω και με την τεράστια αυτή πρόσθετη χρέωση της χώρας – η ‘’υλοποίηση’’  της συμφωνίας, που την ακούω αλλά δεν την βλέπω, αφού τελικά δεν την πιστεύετε.

Επανέλαβε τον στόχο της οριστικής εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία στο τέλος του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018. «Δυο χρόνια μετά, ο απολογισμός δείχνει ότι παρά τις μεγάλες δυσκολίες, καταφέραμε να σταθούμε στο ύψος των απαιτήσεων και της εμπιστοσύνης του λαού μας» τόνισε.

Εδώ θα προσθέσω απλά ότι συνεχίζεται η παλιά και ομολογημένη συνήθειά σας να λέτε ψέματα.

«Το κύρος και η αξιοπιστία της χώρας δεν αποκαταστάθηκε μόνο γιατί υλοποιήσαμε ευρύτατες μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στους φορολογικούς μηχανισμούς» είπε ο Αλέξης Τσίπρας και συμπλήρωσε πως το κύρος ανακτήθηκε μέσα από τις μάχες που δώσαμε, την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη θητεία της.

Αυτή η αξιοπιστία και το κύρος της χώρας αποτελούν το τελευταίο ευρωπαϊκό ανέκδοτο και το ζούνε στο πετσί τους όσοι εργάζονται εκτός Ελλάδας, αφού εξακολουθούν να μας θεωρούν ειδική περίπτωση.  Η μόνη μάχη που σας αναγνωρίζεται είναι να κρατήσετε τον δεξιο-σοσιαλιστή κύριο Καμένο κοντά σας – με οποιοδήποτε αντάλλαγμα – ώστε να παραμείνετε στις καρέκλες σας και να αποφύγετε προσωρινά το ‘’ενδεχόμενο’’ να κληθείτε να δικαιολογήσετε τη ζημιά που κάνατε στη χώρα σας. Εκεί ίσως οφείλεται και το μένος σας κατά της δικαιοσύνης και ο εναγκαλισμός σας με την γηραιά ε.τ. Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, που κρατάτε ζηλότυπα κοντά σας.

«Η κυβέρνηση έβγαλε τη χώρα από την καραντίνα. Επιστρέψαμε στην ευρωπαϊκή κανονικότητα»

Φθάσαμε στο σημείο να θεωρούμε την κανονικότητα ως κατάκτηση.

Ο πρωθυπουργός υπενθύμισε τι έλεγαν και τι έγραφαν για την Ελλάδα και τους Έλληνες: «Για τους τεμπέληδες που ζουν πάνω από τις δυνατότητες τους και για τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις που χρεοκόπησαν τη χώρα αλλά συνεχίζουν να κυβερνούν».

Τα ίδια συνεχίζουν να λένε και τώρα με την προσθήκη της λέξης ψεύτες.

«Εμείς λοιπόν, κινηθήκαμε στην αντίθετη κατεύθυνση και αλλάξαμε την εικόνα της χώρας. Η Ελλάδα δεν είναι ο παρίας, το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Ο λαός μας δεν δυσφημίζεται πια ως τεμπέλης, αλλά ως ένας λαός που υπέφερε δυσανάλογα και άδικα για τις αμαρτίες ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που είναι πια παρελθόν» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

«Ξεπεράσαμε κάθε προσδοκία στην απόδοση της οικονομίας, υπερκαλύπτοντας τους στόχους του προγράμματος, νοικοκυρέψουμε τα δημοσιονομικά, ενισχύοντας τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Επαναφέραμε την οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.

«Ολοκληρώσαμε δύο αξιολογήσεις σε ένα εξαιρετικά αρνητικό περιβάλλον, γεμάτο εμπόδια και παγίδες, και τις ολοκληρώσαμε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για τους κοινωνικά αδύναμους» τόνισε και πρόσθεσε πως η κυβέρνηση εξασφάλισε μια συμφωνία που ορίζει με σαφήνεια τον αλγόριθμο που πρέπει να ακολουθηθεί για την ελάφρυνση του χρέους.

«Το πολιτικό σύστημα που λεηλάτησε τις δυνατότητες της χώρας, πριν τη χρεοκοπήσει, κατάφερε το 2009, λίγο πριν από τα μνημόνια, να βάλει τη χώρα στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, με έλλειμμα 15,1%» είπε ο Αλέξης Τσίπρας, προσθέτοντας πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έβγαλε τη χώρα από την καραντίνα, «επιστρέψαμε στην ευρωπαϊκή κανονικότητα, με πρόβλεψη για συνολικό έλλειμμα μόλις 1,2% το 2017 και πλεόνασμα 0,6% για το 2018» είπε.

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια θα περιοριστώ στη διαπίστωση ότι εγώ, ως συνταξιούχος με 40 χρόνια αναγνωρισμένης και πληρωμένης υπηρεσίας και βαθμό Διευθυντή Α΄, αυτά που λέτε δεν τα ένοιωσα, αφού απλά επιβιώνω. Αν δεχτώ τις απόψεις σας θα πρέπει να παραδεχθώ ότι πάσχω από γεροντική άνοια ή κάποιος ‘’ξαφρίζει’’ τις τσέπες μου – παρά το γεγονός ότι ζω εντελώς μόνος.

«Είμαστε εμείς που επί των ημερών μας είδαμε τους οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, αναγνωρίζοντας την νέα πραγματικότητα της ανάκαμψης. Δουλέψαμε και δουλεύουμε όλο αυτό το διάστημα σκληρά, σε αντίξοες συνθήκες, σε εξαιρετικά αρνητικό επικοινωνιακό περιβάλλον, αλλά δουλεύουμε με σχέδιο και στοχοπροσήλωση, και είμαστε αποφασισμένοι η χώρα να διαβεί με ασφάλεια τον καθαρό διάδρομο διεξόδου που ανοίξαμε» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.

Απλά  πληρώσαμε το πείραμα της εξόδου στις αγορές με πολλά δις για να γυρίσουμε στην κατάσταση που βρισκόταν η Ελλάδα στο τέλος του 2014. Η ευρισκόμενη στην ίδια με μας κατάσταση Πορτογαλία, δανείζεται σήμερα με 1,20%, άρα αυτά που λέτε δεν είναι απλά ψέματα αλλά – κατά τη λαϊκή  έκφραση – φούμαρα.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι αυτόνομη ξανά, τον Αύγουστο του 2018, με το οριστικό και αμετάκλητο τέλος των μνημονίων, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας και αναφέρθηκε στη συστηματική δουλειά που γίνεται για την αντιμετώπιση του υπ? αριθμόν ένα κοινωνικού ζητήματος, την καταπολέμηση της ανεργίας.

«Από το δυσθεώρητο 27,2% του Απρίλη του 2014, η ανεργία σήμερα έχει περιοριστεί κατά σχεδόν 6 ποσοστιαίες μονάδες και μάλιστα μέσα στο πρώτο πεντάμηνο του 2017, οι νέες θέσεις εργασίας έφτασαν τις 256.000, γεγονός που αποτελεί την υψηλότερη επίδοση από το 2001» τόνισε.

Θα τελειώσω με μια ακόμα λαϊκή  έκφραση ‘’ με το νου πλουταίνει η κόρη με τον ύπνο η ακαμάτρα’’ και σας παρακαλώ να επιλέξετε τη θέση που σας αρμόζει. Οι περιστασιακά ‘’απασχολήσιμοι’’ εξακολουθούν να είναι ‘’άνεργοι εκτός λίστας καταμέτρησης’’.

    Όχι πως δεν τα ξέρετε αυτά, αλλά ‘’καμώνεστε – όπως λένε στα χωριά μας – πως ζούμε το παραμύθι μας στη χώρα των θαυμάτων. Η συνέχιση της ψευδολογίας και μάλιστα για τόσο σοβαρά εθνικά θέματα, δεν είναι απλά κακή συνήθεια αλλά και αδίκημα  - όπως θα σας εξηγήσει η διευθύντρια της νομικής υπηρεσίας σας. Αντώνης Ταρνανάς

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ

     Μια αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν θα φρεσκάρει τις μνήμες  μας και ίσως δώσει και κάποιες εξηγήσεις στα   όσα ζούμε και προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι δημιουργήματα της φαντασίας μας. Αρχίζω λοιπόν με αποσπάσματα περυσινών δημοσιευμάτων, που αναφέρονται σε γεγονότα, που δεν περιποιούν τιμή σε  ένα κράτος δικαίου – μέλος της Ε.Ε. Τις συνεπακόλουθες συνέπειές τους βιώνουμε  σήμερα και  δυστυχώς,  αυτές προδικάζουν  μια χείριστη συνέχεια.

‘’’’ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  04/07/2015 05:45

Η πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδας διαθέτει μακρά πείρα και γνώση περί τα συνδικαλιστικά, χωρίς να διστάζει κατά καιρούς να γίνει αιχμηρή, ακόμη και καταγγελτική σε δημόσιες εμφανίσεις της.

Η επιλογή της από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 3 τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου έγινε χωρίς να τηρηθεί η «πεπατημένη» των τελευταίων ετών, αυτή της επετηρίδας: η κυρία Θάνου ήταν η τέταρτη αντιπρόεδρος κατά σειρά αρχαιότητας μεταξύ αυτών που πληρούσαν τις προϋποθέσεις.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλος υπεραμύνθηκε της προσωπικής επιλογής του για την κυρία Θάνου, τονίζοντας ότι αν το Σύνταγμα ήθελε ως μοναδικό κριτήριο την αρχαιότητα, δεν θα ανέθετε τη σχετική κρίση στο Υπουργικό Συμβούλιο. Εξήγησε δε ότι στην ουσία η κυρία Θάνου δεν ήταν τέταρτη, αλλά δεύτερη εκ των εκλογίμων που θα μπορούσαν να έχουν θητεία άνω του ενός έτους - καθώς το Σύνταγμα θέτει όριο το 67ο έτος της ηλικίας.  

Το «απολυταρχικό κράτος» και η επιστολή στον Γιούνκερ

Ήταν Οκτώβριος του 2014 όταν η κυρία Θάνου έκανε αισθητή την παρουσία της από το βήμα πανδικαστικής συγκέντρωσης στο Εφετείο, καταφερόμενη εναντίον της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, ως «κυβέρνησης κράτους απολυταρχικού». Προτάσσοντας τα οικονομικά των δικαστών και τη μη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, η κυρία Θάνου άστραφτε και βροντούσε, με προσωπικές επιθέσεις κατά του τότε επιτελείου στο υπουργείο Οικονομικών.

Η ίδια - πάντα με την ιδιότητα της προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδας - διεκδικούσε ξανά τα φώτα της δημοσιότητας τον Φεβρουάριο του 2015 και μετά τις εκλογές, με ηχηρή παρέμβαση-επιστολή, με την οποία απευθυνόταν στον πρόεδρο της Κομισιόν κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Η κυρία Θάνου καλούσε εκ μέρους όλων των δικαστικών λειτουργών της χώρας τον κ. Γιούνκερ να παρέμβει προς τα θεσμικά ευρωπαϊκά όργανα και τις κυβερνήσεις άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ των ελληνικών προτάσεων για την εξεύρεση λύσης.

Η επιστολή εξελίχθηκε σε θρυαλλίδα καθώς μέλη του ΔΣ της Ένωσης - πρόεδροι Πρωτοδικών, ο κ. Χαράλαμπος Σεβαστίδης και ο κ. Χριστόφορος Σεβαστίδης- διατύπωσαν ευθέως ενστάσεις και για το περιεχόμενο της επιστολής και για τη σκοπιμότητά της.

Σε κάθε περίπτωση, οι προσωπικές έριδες δεν μπορούν να σκιάσουν το γεγονός ότι η κυρία Θάνου έχει αναλάβει καίριο πόστο, κομβικό και για τα τεκταινόμενα των ημερών.

Όχι μόνον γιατί ο Άρειος Πάγος έχει την ευθύνη για το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Αλλά και γιατί στην περίπτωση ενστάσεων επί του δημοψηφίσματος η κυρία Θάνου θα είναι εκείνη που θα προεδρεύσει του Εκλογοδικείου, ως η αρχαιότερη εκ των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων .Η ιδιότητα της «αρχαιότερης» της δίνει ακόμη μια δυνατότητα: να ασκήσει καθήκοντα Πρωθυπουργού στην περίπτωση συγκρότησης υπηρεσιακής κυβέρνησης.’’’’

Αρχίζουμε τον σχολιασμό από τη ‘’γηραιά κυρία’’ της Δικαιοσύνης, που είχε δείξει τις τάσεις της πολύ νωρίτερα, με τις  συχνές εμφανίσεις της στα τηλεοπτικά πάνελς . Υπήρξε λαλίστατη και είχε σαφώς εκδηλώσει δημόσια  και τις ‘’κομματικές’’ της επιλογές, δίνοντας μάλλον  την εντύπωση κομματικής  ‘’ακτιβίστριας’’ παρά αμερόληπτης δικαστικής λειτουργού. Πρώτος το διαπίστωσε και το εκμεταλλεύτηκε αυτό ο Σύριζα και ενεργοποίησε τον μηχανισμό συλλογής  ‘’κομματόσκυλων’’.

Η επόμενη φάση ήταν η προαποφασισμένη  προσφορά του δακτυλιδιού της Δικαστικής Εξουσίας , ικανοποιώντας έτσι και τις υψηλές φιλοδοξίες της κυρίας Θάνου. Παραβιάζοντας την ιεραρχία , την έφεραν από την 4^η θέση στην κορυφή  και στις 3 το πρωί την έκαναν Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Σημειωτέον ότι  ανάλογη ώρα ‘’εκάμφθη’’ και η  αντίσταση  Τσίπρα  στο Eurogroup της 13.7.2015, που μας οδήγησε στο ηρωικό αριστερό μνημόνιο. Εδώ θα διατυπώσω μια απορία.. Αφού δεν το αντέχουν το ξενύχτι, γιατί δεν το αποφεύγουν; Τέτοιες ώρες συνήθως λειτουργούν οι ‘’άνθρωποι της νύχτας’’ και τα φαντάσματα. Η  δικαιολογία του  Υπουργού Δικαιοσύνης και Πανεπιστημιακού Καθηγητού, ότι ήταν τελικά δεύτερη από τους ‘’εκλόγιμους’’ που θα μπορούσαν να έχουν θητεία περισσότερη του ενός έτους υπήρξε εντελώς έωλος. 

Το τελευταίο προκύπτει από την επίμονη διεκδίκηση παράτασης της θητείας της, που δεν απέκρουσε- ως αντισυνταγματική -  ούτε ο αρμόδιος Υπουργός και την ‘’απόσπαση’’ της στο Νομικό Γραφείο  Πρωθυπουργού. Από τη νέα της θέση έπιασε αμέσως δουλειά, εξαπολύοντας μύδρους κατά των τέως συναδέλφων της, συντασσόμενη απόλυτα με τη γραμμή του Κόμματος που κλήθηκε να υπηρετήσει. Στο σημείο αυτό παραθέτω και τις καταγγελίες των δύο αδελφών δικαστών, μελών της ΕΔΕ., που  καταγγέλλουν ότι  ‘’’’στην Ελλάδα της κρίσης καταργούνται συνταγματικά δικαιώματα και κατακτήσεις 150 ετών

Χριστόφορος Σεβαστίδης  και Χαράλαμπος Σεβαστίδης μιλούν για ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης. Αυτό επισημαίνουν σε συνέντευξή τους στην «Κ.Ε.» οι σύμβουλοι της μειοψηφίας στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) Χριστόφορος Σεβαστίδης, πρόεδρος Πρωτοδικών, και Χαράλαμπος Σεβαστίδης, πρωτοδίκης, που θεωρούν ότι οι μόνοι κερδισμένοι από την εξαθλίωση των δικαστών είναι οι οικονομικά ισχυροί και η κυβέρνηση, για να συνεχίσει την αδιαλλαξία της απέναντι σε αιτήματα των εργαζομένων. Τη γενικότερη πολιτική της ιδιωτικοποίησης του κράτους βλέπουν πίσω από κυβερνητικές ρυθμίσεις που αφορούν το χώρο της Δικαιοσύνης, όπως η ιδιωτική διαμεσολάβηση.

Παράλληλα, προτείνουν μέτρα για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, όπως αλλαγές στο σύστημα επιλογής της ηγεσίας της, αλλά και απαγόρευση στους δικαστές να καταλαμβάνουν, μετά την αποχώρησή τους από το Δικαστικό Σώμα, οποιοδήποτε άλλο δημόσιο αξίωμα.’’’’

Ως γηραιός κύριος και ο ίδιος, θα κλείσω την αναφορά μου προς την ‘’γηραιά κυρία’’ ε.τ. πλέον  Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, με τα λόγια του Ceasare Beccaria στο έργο του On Crimes and  Punishminets, που προφανώς γνωρίζει και η ιδία.. "Για κάθε έγκλημα που καλείται να δικάσει, ο δικαστής υποχρεούται να ολοκληρώσει έναν τέλειο συλλογισμό, στον οποίο η μείζονα πρόταση πρέπει να είναι η νομοθεσία, ενώ η ελάσσονα τα πραγματικά περιστατικά που συμμορφώνονται ή δεν συμμορφώνεται με το νόμο, και το συμπέρασμα αθώωση ή τιμωρία". Τα λάθη είναι ανθρώπινα, και οι δικαστές είναι ανθρώπινα όντα. Ως εκ τούτου, και αυτοί είναι επιρρεπείς στο να σφάλλουν. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας δικαστής είναι να συμμορφωθεί με το νόμο. 

Έρχομαι τώρα στον κύριο πρωθυπουργό, που  περιφέρεται ανά την χώρα – όχι όμως ‘’ανά τας ρύμας και τας αγυιάς ‘’ , που θα έβλεπε και θα άκουγε περισσότερα, να δηλώνει – πάντα με καθυστέρηση – πολλά και ενδιαφέροντα. Στη Guardian δήλωσε πρόσφατα ότι είναι μεν ψεύτης αλλά δεν έγλειψε το μέλι, δηλαδή δεν είναι απατεώνας. Δεν μας εξήγησε όμως σε ποια κατηγορία υπάγονται οι ψεύτες και μάλιστα οι κατά συρροή, που τόσο ξετσίπωτα το ομολογούν.

Στην άλλη συνέντευξή του στον ALPHA [26 Ιουλίου] δηλώνει, επίσης μεταξύ άλλων «Αν πας μια βόλτα στην Αθήνα βλέπεις παντού χαμογελαστά πρόσωπα».Κάλεσε μάλιστα τονπαρουσιαστή Αντώνη Σρόιτερ να κάνουν μαζί μια βόλτα.

Προφανώς εννοούσε στα Εξάρχεια, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες, που δεν ανήκουν στους φίλους τους  ‘’ακτιβιστές’’, είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και σέβονται τους Νόμους. Όπως αρμόζει σε πολίτες μιας ευνομούμενης ευρωπαϊκής χώρας, οφείλουν να φέρονται κόσμια και στους αντιπάλους τους, που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους έβλαψαν ανεπανόρθωτα τη χώρα και τη ‘’φλόμωσαν’’ στο ψέμα. Τελικά για τον Πρωθυπουργό μας είναι επικίνδυνη ακόμα και μια βόλτα  στη χώρα του φίλου του Μαδούρο.

Από μια τελευταία παρουσία  και ομιλία του στη Λαμία, διαπίστωσα ότι το ακροατήριο ήταν σκυθρωπό και πολύ σκυθρωπότερος ο ίδιος , όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που ακολουθεί. Φαίνεται ότι η Βαρουφακιάδα που άνοιξε θα έχει πολλές και ίσως οδυνηρές πράξεις, διότι ο τέως φίλος Υπουργός και ξέρει πολλά και προκειμένου να σώσει το σαρκίο του  είναι διατεθειμένος να τα ‘’εμέσει’’ όλα. Αντώνης Ταρνανάς

Α Ν Ο Ι Ξ Α Ν

-          Το Βιβλίο Προσφορών  για την έξοδο στις αγορές

-          Ο Πίθος των Δαναΐδων

-          Ο Ασκός του Αιόλου και ακολουθούν

-          Τα στόματα εκείνων που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα

Άνοιξε χθες το βιβλίο προσφορών για την έξοδο στις αγορές, αλλά πολλοί απέφυγαν να μιλήσουν ότι το ίδιο είχε γίνει και το 2014. Την εποχή εκείνη είχε βγει στις αγορές και η Πορτογαλία. Σήμερα που εμείς φιλοδοξούμε να επιτύχουμε μείωση ελάχιστων δέκατων της μονάδας χαμηλότερα από το 4,95% του 2014, η φίλη χώρα δανείζεται με 1,20%. Επ’ αυτού γιατί δεν ακούγεται λέξη;

Πριν ανοίξει το βιβλίο προσφορών – κυρίως για την ανανέωση του 5ετούς ομολόγου Σαμαρά που λήγει το 2019 -  μισάνοιξε κουτοπόνηρα  το στόμα του και ο κ. Τσίπρας, όχι στο εσωτερικό, αλλά στον GUARDIAN , όπου προβαίνει  σε κάποιες παραδοχές, ρίχνοντας όπως πάντα τις ευθύνες στους άλλους. Αυτοί οι άλλοι βέβαια είναι τα πρόσωπα της απόλυτης προσωπικής του επιλογής που χρέωσαν – με δική του παρότρυνση – τη χώρα και τη δέσμευσαν μέχρι το 2050.Ακόμα και στη χθεσινή του συνέντευξη αποκαλεί τον ‘’αποτυχημένο’’ υπουργό του με το μικρό του όνομα – ο Γιάννης – διότι φοβάται τι άλλο μπορεί να αποκαλύψει ο τότε κολλητός του. Παραθέτω ενδεικτικά κάποιες από τις δηλώσεις του , που για μια ακόμα φορά βρίθουν ψευδολογιών..

         ‘’ «Όταν ήρθα σε αυτό το γραφείο, δεν είχα καμία εμπειρία ή αίσθηση πόσο μεγάλες θα ήταν οι καθημερινές δυσκολίες», αναφέρει ο ίδιος και προσθέτει: «Νομίζω ότι, τώρα, έχω μια πολύ διαφορετική εικόνα από αυτή που είχα αρχικά».

Ιδιαίτερη αίσθηση, ωστόσο, προκαλεί η αναφορά του πρωθυπουργού στα λάθη που έκανε, «φωτογραφίζοντας» πρόσωπα – κλειδιά της κυβέρνησής του, ενώ φαίνεται να  δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον άνθρωπο που έχει γίνει «κόκκινο πανί» για τον ίδιο, τον Γιάνη Βαρουφάκη.

«Έκανα λάθη… Μεγάλα λάθη», λέει στον Guardian ο κ. Τσίπρας, προσθέτοντας ότι το μεγαλύτερο λάθος του μπορεί να ήταν «η επιλογή των ανθρώπων σε θέσεις-κλειδιά».

Ο πρωθυπουργός υπογραμμίζει ότι «αν πάτε στο δρόμο και ρωτήσετε τον κόσμο για την κυβέρνηση πολλοί θα μας πουν ψεύτες. Κανείς όμως δεν θα πει ότι βάλαμε το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι». ‘’

Η τελευταία παράγραφος δείχνει ότι είναι αμετανόητος, αφού δεν αναφέρεται καθόλου στο ΚΟΣΤΟΣ αυτής της αποκοτιάς,’’ των λαθών και της απειρίας του’’ και συνεχίζει να διαστρεβλώνει τη λαϊκή εικόνα, αφού ο ίδιος ζει στον ‘’μικρόκοσμό του’’ και την αγνοεί. Παραδέχεται τα ψέματα του χωρίς τσίπα και λέει απλά ότι δεν έβαλε το χέρι στο μέλι. Δηλαδή αν το ‘’έβαζε’’, πόσα δις παραπάνω θα μας κόστιζε; Αν ο ίδιος δεν συναισθάνεται το κακό που προξένησε στη χώρα του, ας του το υποδείξουν κάποιοι από τους παρατρεχάμενους, γιατί δεν είναι το καλύτερο να δίνουν τη λύση τα πάσης φύσης δικαστήρια, που ο ίδιος είχε υπαινιχθεί στο φίλο του Γιάννη – όταν αναφέρθηκε στο Γουδή!!!

Με τις παρατιθέμενες δηλώσεις  του παραδέχεται την ανικανότητά του και παρόλα αυτά έκανε σε βάρος της χώρας την ‘’επαναστατική του γυμναστική, φορτώνοντας την με χρέη και δεσμεύσεις. Τώρα θέλει  να τον  πιστέψουμε και να του εμπιστευθούμε τη συνέχιση των πειραμάτων  ‘’στου κασίδη το κεφάλι’’, ώστε να ολοκληρώσει την καταστροφή. Οι δηλώσεις αυτές αποτελούν  υπεκφυγή γιατί ξέρει ότι ο ‘’ πίθος των Δαναΐδων’’ που  με ευθύνη του δημιούργησε  στη χώρα, θα ανοίξει  και τον ασκό του Αιόλου. Αυτό θα διευκολύνει και άλλα στόματα να μιλήσουν για όσα δεινά σχεδίαζαν, αλλά δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει η παρά φύση συγκυβέρνησή τους και τότε ’’ ο σώζων εαυτόν σωθήτω ‘’.

Το άρθρο αυτό γράφτηκε χθες [Δευτέρα 24/7], αλλά για προσωπικούς λόγους δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω στην ιστοσελίδα μου. Επειδή, εν τω μεταξύ, μεσολάβησε  η γιορτή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας θέλω να συμπεριλάβω και ένα απόσπασμα από την ομιλία του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι τόσο σαφής και ευκρινής η τοποθέτηση του Πολιτειακού Άρχοντα  της χώρας, που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και παρεξηγήσεων, αφού κινείται στους άξονες που προσδιορίζει το Σύνταγμά μας. Αν με τον τρόπο αυτό δεν γίνει κατανοητή η υποχρέωση αυτών που ‘’παίζουν’’ με τη διακυβέρνηση της Ελλάδας και τη δικαιοσύνη, το επόμενο βήμα μας το θύμισε μόλις χθες ο Πρόεδρος της Πολωνίας, με τη δήλωση..

‘’’’Αποφάσισα να αναπέμψω στη Σέιμ (κάτω Βουλή), το οποίο σημαίνει ότι θα θέσω βέτο στο νομοσχέδιο για το Ανώτατο Δικαστήριο, καθώς και σε εκείνο για το Εθνικό Δικαστικό Συμβούλιο», δήλωσε ο πρόεδρος της Πολωνίας έπειτα από πολυήμερες μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους.

«Αυτός ο νόμος για το Ανώτατο Δικαστήριο δεν θα ενισχύσει το αίσθημα δικαιοσύνης» στην κοινωνία. «Αυτοί οι νόμοι πρέπει να διορθωθούν», ανέφερε ο αρχηγός του κράτους σε τηλεοπτική δήλωσή του.’’’’

Αντώνης Ταρνανάς

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Απώλεια είναι το χάσιμο, η στέρηση ή ο αφανισμός φυσικών ή πνευματικών κεκτημένων ή δυνατοτήτων μας. Αφήνοντας κατά μέρος, προσωρινά τουλάχιστον , την ανεπανόρθωτη και οδυνηρή φυσική απώλεια δικών μας προσώπων, που σημαδεύει για πάντα τη ζωή μας, θα ασχοληθούμε σήμερα με την εξ ίσου σκληρή και αδυσώπητη πνευματική απώλεια. Τι ωφελεί αν κατακτήσεις τα πάντα στη ζωή και χάσεις την ελπίδα , όπως συμβαίνει σήμερα με την πλειονότητα του Ελληνικού λαού. Δεν χάσαμε απλά τις ημέρες της ‘’τεχνητής ευμάρειας’’  - όπως τις αποκαλούσα σε προηγούμενα κείμενά μου -  αλλά την προοπτική να ελπίζουμε ότι θα ζήσουμε ξανά την ‘’κανονικότητα’’.

Είχα, κατά καιρούς, εκφράσει την υπόνοια ότι , το σύστημα επεξεργάζεται μεθοδεύσεις που ανατρέπουν  εκ θεμελίων κάθε λογική και τεκμηριωμένη  σκέψη, που δεν το βολεύει, με το πρόσχημα του δήθεν ριζοσπαστισμού. Επί τέλους  ,έστω και αργά, καταλάβαμε όλοι και ιδιαίτερα εκείνοι που με την ψήφο τους έφεραν στην εξουσία τους πιο αδίστακτους και ανέντιμους ψευδολόγους,  ότι βιώνουμε  μια ‘’παρά φύση’’ κοινοπραξία, που μοναδικό σκοπό είχε την εξουσία και την επαναφορά των αποτυχημένων πολιτικών μοντέλων. Πρόκειται για συστήματα που οδήγησαν την Ανατολική Ευρώπη στον σκοταδισμό και αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας στον ολοκληρωτισμό.

Τελευταία δείγματα αυτών των σαθρών καθεστώτων έχουν απομείνει με την χρήση βίας, κάποια πρότυπα τύπου Μαδούρο, οι  κληρονομικώ  δικαίω  συνεχιστές  του ‘’θαύματος’’ του Κάστρο, που προβάλλουν  την πορνεία σαν  δείγμα απελευθέρωσης, η Βόρεια Κορέα των ‘’χειροκροτητών’’ του δικού τους Μουσολίνι, και η τυπική πλέον εφαρμογή στην Κίνα, που απλώς αποφασίζει το Κόμμα , του ευρύτερου καπιταλισμού. Οι δικοί μας αριστεροδέξιοι προοδευτικοί προσδέθηκαν  στις καρέκλες τους και με μεθόδους της κόζα νόστρα,  αλληλοεκβιάζονται για να κρατηθούν στην εξουσία. Προσπαθούν έτσι, να κερδίσουν χρόνο,  αναβάλλοντας απλά την  απολογία τους για όσα υποσχέθηκαν και δεν έπραξαν και την ετυμηγορία του λαού που εξαπάτησαν με τον χειρότερο τρόπο.

Τι κι αν φωνάζει και μάλιστα έγγραφα και μαγνητοφωνημένα, ο πρώτος διδάξας τη δημιουργική ασάφεια κ. Βαρουφάκης – που με καθυστέρηση ανένηψε- και τι και αν βουίζει όλη η πολιτισμένη διεθνής κοινότητα για τους νέους  αριστερούς  ‘’αλχημιστές’’, δεν ιδρώνει το αφτί τους. Σκεφθείτε τι θα συνέβαινε σήμερα στη χώρα , αν στη θέση τους βρισκόταν άλλο κόμμα και μάλιστα μη ‘’ προοδευτικό’’. Θα είχε καεί η Αθήνα – και πέραν των Εξαρχείων- και θα κυριαρχούσαν τα συνθήματα για ‘’Γουδή’’ και άλλα σχετικά.

Έχουν το θράσος να θριαμβολογούν ακόμα και για την πρόσφατη απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ, που περιληπτικά αναφέρει, μεταξύ άλλων  δεινών ότι..

‘’Βασιζόμενο στις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας, το ΔΝΤ προβλέπει στο πρόγραμμα του ότι το αφορολόγητο θα μειωθεί τελικά το 2019 μαζί με τις συντάξεις και όχι το 2020, ενώ τα αντίμετρα θα μπορούν να ενεργοποιηθούν από το 2023 και μετά’’.

Πρόκειται για έναν εσμό  κρατιστών που προσπαθεί να αλλάξει  – με τη μέθοδο Μαδούρο - το συνολικό σύστημα διακυβέρνησης, πέρα και πάνω από το υφιστάμενο            Σύνταγμα- αρνούμενο πλέον φανερά κάθε διάκριση των εξουσιών. Θέλει να υποβαθμίσει κάθε θεσμό και ηθικό φραγμό για να φθάσουμε στο ‘’ κράτος λιγοστό’’, που τόσο πρόωρα είχε περιγράψει ο Γιώργος Σουρής, στο παρατιθέμενο σατιρικό ποίημά του..

‘’’’Ποιος είδε κράτος λιγοστό (Γεώργιος Σουρής)

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;’’’’

Υποσχέθηκαν ότι θα πολεμήσουν τη διαφθορά και μας προκύπτουν – εκ των έσω- δικές τους ενέργειες διαφθοράς για διπλό νόμισμα, κατάσχεση Ευρώ του Νομισματοκοπείου ή και κρατικοποίησή τους, ενώ  η εξουσία ‘’περί άλλα τυρβάζει’’. Ασχολείται με τους ‘’Γιάννη-αγιάννηδες’’, τις κατασχέσεις των μισθών και συντάξεων για οφειλόμενα λογαριασμών και των πρώτων ακόμα κατοικιών –  ενώ οι κλεφταράδες αποφυλακίζονται ή δεν ελέγχονται αν ανήκουν στην ‘’ευγενή’’ ομάδα των ημετέρων. Το χειρότερο είναι ότι την όλη αυτή διαδικασία την ονομάζουν αριστερή ηθική  και άντε να βρεις άκρη.

Ψάχνοντας στοιχεία για τον ‘’Αγιάννη’’ και τον Βίκτορα Ουγκώ, βρέθηκα μπροστά σε ένα θέμα που αφορά την αυτοαποκαλούμενη  –  γνήσια – αριστερά και έμαθα ότι το ΚΚΕ διαθέτει ‘ Τμήμα  Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Έτσι λοιπόν  διαπίστωσα ότι προσεγγίζεται ο Ουγκώ σαν κατάλοιπο της Γαλλικής αριστοκρατίας , ενώ ενδιαφέρουν μόνο οι εργάτης γης. Συγχέει τους ‘’Αθλίους’’ με τη χρονιά της επαναστατικής λαϊκής δικτατορίας των γιακωβίνων, που η κακή ‘’αστική ιστοριογραφία’’ ονομάζει ‘’τρομοκρατία’’, κι ας ‘’έπεσε αγχόνη και λεπίδι’’  απροσμέτρητο. ‘

Αυτή η αριστερά ζει μόνιμα στον δικό της κόσμο, όπως η κυρία  Ρεπούση, που είχε την προσωπική  της άποψη για την ‘’promenade’’  στο λιμάνι  της Σμύρνης. Δεν γνωρίζω γιατί αλλά η αριστερά κάνει κάθε προσπάθεια για να επιβεβαιώσει τη θεωρία των δύο άκρων. Από τη μια  τα φασιστοειδή που εμπορεύονται τον εθνικισμό και από την άλλη,  η διεθνιστική αριστερή άποψη., όλων των τάσεων και συνιστωσών. Ο καημένος ο σοφός Αριστοτέλης με το ‘’μέτρον άριστον’’, δεν γίνεται αποδεκτός ούτε στην ίδια του τη χώρα, όπου εξακολουθούν να υμνούνται οι αποτυχημένες κοσμοθεωρίες του Μάρξ και των συντρόφων του, που εφαρμόστηκαν τυραννικά στις χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού. Τώρα ζούμε την εποχή του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, που δίνει τροφή και έδαφος να αναθαρρήσουν τα φαντάσματα του εθνικοσοσιαλισμού, που αιματοκύλησαν τον Κόσμο ολόκληρο. Αντώνης Ταρνανάς

Παραθέτω ένα εκτεταμένο  μέρος της  κριτικής του ειδικού τμήματα της ΚΕ του ΚΚΕ  και διερωτώμαι αν οι ειδικοί της ΚΕ γνωρίζουν ,ποια είναι η ποινή για τους σύγχρονους νεοέλληνες ‘’Αγιάννηδες’’, χωρίς καν να κλέψουν το καρβέλι, που ευτυχώς φροντίζουν να εξοικονομούν η Εκκλησία και οι λοιποί εθελοντές και φιλάνθρωποι.

‘’‘’Ανάλυση της Δώρα Μόσχου, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. 

 Η λογοτεχνική αξία των «Αθλίων» είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, το έργο έχει πολλές ατέλειες, χαρακτηριστικές της λογοτεχνίας της εποχής, ατέλειες τις οποίες ξεπερνά οπωσδήποτε η συνειδητή του στράτευση στο πλευρό των καταπιεσμένων. Η μακρόχρονη σύγκρουση ανάμεσα στον Ιαβέρη και το Γιάννη Αγιάννη είναι ένας ωραίος, αρχετυπικός επίσης συμβολισμός της διαπάλης ανάμεσα στον άνθρωπο του λαού και στους μηχανισμούς του κράτους. Το 1793 είναι η χρονιά της επαναστατικής λαϊκής δικτατορίας των γιακωβίνων, της επονομαζόμενης από την αστική ιστοριογραφία «Τρομοκρατίας».

Ένα μυθιστόρημα χωρισμένο σε πέντε βιβλία, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της εξορίας του συγγραφέα του στο νησί Γκουέρνεσεϊ της Μάγχης και ολοκληρώθηκε το 1862, δέκα σχεδόν χρόνια πριν από την «Κομμούνα». Οι «Άθλιοι» αποτελούν μια από τις πρώτες απόπειρες στο μυθιστόρημα να έρθει στο προσκήνιο της μυθιστορηματικής δράσης ο άνθρωπος της εργατικής τάξης -και είναι επίσης από τα έργα εκείνα- που ο λαϊκός χαρακτήρας τους βοήθησε την εργατική τάξη να τα αγαπήσει και να έρθει σε επαφή, ως αναγνωστικό κοινό με τη λογοτεχνία. Το έργο διαδραματίζεται στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Είναι η ιστορία ενός εποχιακού εργάτη γης, του θρυλικού Γιάννη Αγιάννη, που η απόλυτη ανέχεια τον εξαναγκάζει να κλέψει ένα καρβέλι ψωμί και που καταδικάζεται γι΄ αυτή του την πράξη σε 19 χρόνια φυλακή. Τα κάτεργα τον μεταμορφώνουν σε κτήνος. Μετά την απελευθέρωσή του, η συνάντηση του με έναν επίσκοπο ο οποίος τηρεί τις πιο ανθρωπιστικές αρχές του χριστιανισμού, τον οδηγεί στο να αλλάξει χαρακτήρα και να επιδιώξει, ως σκοπό ζωής, την ηθική του τελείωση. Το βιβλίο διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή αυτή ακριβώς η πορεία προς την ηθική τελείωση, που, πολλές φορές, είναι ιδιαίτερα επώδυνη. Η μοίρα του ανθρώπου αυτού διασταυρώνεται με ένα γαλαξία άλλων μορφών, πολλές από τις οποίες έχουν καταστεί αρχετυπικές: τη χωρίς παρελθόν εργάτρια Φαντίνα που η απόλυτη ανέχεια εξαναγκάζει να γίνει πόρνη: τον άτεγκτο εκπρόσωπο της κρατικής εξουσίας, τον αστυνομικό Ιαβέρη που, αν και προερχόμενος από το κοινωνικό περιθώριο, γίνεται ο πιο ένθερμος απολογητής και θεματοφύλακας της «τάξης»:’’’’