ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΑ

 

               ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΑ

Από την φάμπρικα στην ‘’πρεντουζέτσα’’ ’

 

 

Στο χθεσινό μου δημοσίευμα  με τίτλο σύγχρονος φασισμός, χρησιμοποίησα μια φράση έξω από το λεξιλόγιό μου, για να το κάνω  πιο κατανοητό σε εκείνους που αναφερόμουν. Έγραφα λοιπόν ότι ‘’ ο Εισαγγελέας έγκαιρα μυρίστηκε τη φάμπρικα και διέταξε έρευνα’’ από την οποία άρχισαν να προκύπτουν τα πρώτα αποτελέσματα. Με την ίδια ίσως λογική, οι νέοι πιθηκισμοί των δήθεν ‘’ειρηνιστών’’ με τα κοντάρια , δημιουργούν συγκεντρώσεις έξω από σχολεία στη Θεσσαλονίκη και θα το δοκιμάσουν και αλλού, για να προκαλέσουν τα ελάχιστα φασιστάκια των σχολείων να βγουν στο κλαρί για να έχουν κάτι να λένε. Από ό,τι μαθαίνω επιλήφθηκε και εδώ η δικαιοσύνη και θα μάθουμε τι συμβαίνει!!!

Πενία τέχνας κατεργάζεται,  που έλεγε  και η συντρόφισσά σας των συντακτών στις 3.7.2015 για το δημόσιο χρέος,  κάνοντας τώρα ότι δεν βλέπει τις θετικές  αλλαγές   που συντελέστηκαν στη χώρα . Με τη μιζέρια σας γίνεστε αλληλέγγυοι όλων αυτών των τυχοδιωκτών που προσπαθούν να αποδείξουν ότι η χώρα μας  έγινε φασιστική, επειδή δεν ασπάζεται τις δικές σας εθνικοσοσιαλιστικές μεθοδεύσεις . Δεν έχει σημασία η πινακίδα της ‘’εταιρείας’’ , αλλά τα έργα,  οι μέρες  και ο διχασμός της χώρας που προκαλούν οι στρεβλές αριστερίστικες   επιδιώξεις της. Αλλάξτε ρότα για να σταματήσετε τον ιδεοληπτικό  σας κατήφορο  τη βλάβη στη χώρα , που ανήκει σε όλους τους έλληνες .

Η  λέξη φάμπρικα,  που σημαίνει εργοστάσιο,  προβλήθηκε στην εξέγερση  των εργατών του Παρισιού, στη σύντομη εγκαθίδρυση της κομμούνας  [26 Μαρτίου έως 28 Μαΐου του 1871]. Τη θνησιγενή αυτή απόπειρα της κομμούνας, σχολιάζουν  στα έργα τους οι ειδικότεροι εμού Καρλ Μαρξ και Λένιν, που αν τους πιστεύετε διαβάστε τους καλύτερα. Προσωπικά, η λέξη αυτή με οδηγεί   συνειρμικά  στη  σλαβική συνώνυμή της  ‘’πρεντουζέτσα’’, με την οποία με αιφνιδίασε ομοτράπεζός μου στο Βέλγιο τη δεκαετία του 1980, στο περιστατικό που ακολουθεί:

‘’’’ Ένα ζευγάρι φίλων μου Φλαμανδών [ εκείνος πολιτικός μηχανικός και η σύζυγός του  μανεκέν και γνωστή τηλεπαρουσιάστρια], με κάλεσαν σε μια γνωστή ετήσια εκδήλωση στην Αμβέρσα. Μου πρόσθεσαν  ότι σε αυτή αναμένουν από την Ελλάδα  έναν ακόμα Έλληνα, που γνώρισε μια στενή τους φίλη ως τουρίστρια στη χώρα μας, που  ομιλεί μόνο ελληνικά και ήθελαν και τη μεταφραστική μου βοήθεια, την οποία αποδέχτηκα ευχαρίστως.

Σημειώνω ότι στην εκδήλωση – όπως το συνηθίζουν οι Βέλγοι – κυκλοφορούσαν πολλοί ένστολοι αστυνομικοί. Αφού περιηγηθήκαμε την εκδήλωση με μουσικά συγκροτήματα και άλλες παραστάσεις,  πήγαμε στο  μέρος του ραντεβού με τον συμπατριώτη μας, σε  γνωστό εστιατόριο του χώρου  και τον  περιμέναμε. Εμφανίστηκε με τρίωρη καθυστέρηση , χωρίς να δώσει εξηγήσεις και προσπάθησα   να ‘’κάνω τις γνωριμίες’’. Αφού του δήλωσα τα στοιχεία και την επαγγελματική μου ιδιότητα, τον ρώτησα για τα δικά του. Μου απάντησε ότι εργάζεται σε μια ‘’πρεντουζέτσα’’ που λόγω προϋπηρεσίας μου σε σλαβικές χώρες, γνώριζα τι σημαίνει, αλλά ξαφνιάστηκα από την απορία του ‘’ τι κάνουν εδώ τόσοι μπάτσοι’’ , δίνοντάς του την εξήγηση ότι έτσι κάνουν πάντα σε μεγάλες συγκεντρώσεις.

Τελικά ο άνθρωπος δεν έφαγε τίποτα στο εστιατόριο και έδινε την εντύπωση κυνηγημένου, μας ζήτησε δε πολύ σύντομα να φύγουμε ‘’γιατί δεν ένοιωθε καλά’’. Το θεώρησαν όλοι λογικό, ύστερα από ένα κουραστικό ενδεχομένως αεροπορικό ταξίδι, που αποκλείεται να είχε κάνει από την Ελλάδα μεταμεσονύκτιες ώρες. Όμως,  ενώ δεν θέλησε να φάει στο εστιατόριο, έδειχνε πολύ πεινασμένος, αφού φεύγοντας πήρε δυο σάντουιτς από μια καντίνα στην έξοδο του χώρου της εκδήλωσης. Ήταν ένας νέος και όμορφος άντρας, περιορισμένης παιδείας – αν δεν υποκρινόταν – και με αποχαιρέτησε με το λαϊκότροπο  ‘’γεια χαραντάν’’.

Την επομένη το πρωί, όλες οι ελληνικές εφημερίδες που έφθαναν καθημερινά στις Βρυξέλλες,  είχαν τίτλο ότι καταζητείται  για τρομοκρατία κάποιος – αν δεν σφάλω στο όνομα – ονόματι  Μπαλάφας, παρουσιάζοντας και σχετική φωτογραφία του. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι επρόκειτο για τον ομοτράπεζό μας της προηγούμενης βραδιάς, όπως με διαβεβαίωσαν και οι λοιποί φίλοι, που είδαν τη φωτογραφία .    Μου γνώρισαν δε ότι μετά τον αποχωρισμό μας στην Αμβέρσα εξαφανίστηκε και ο επισκέπτης τους και ανησύχησαν. Δεν ξέρω αν και τι απέγινε τελικά, αλλά και στα επόμενα τρία χρόνια που έμεινα στο Βέλγιο, κανένας τους δεν τον  συνάντησε!!!

Το περιστατικό είναι απόλυτα αληθές, με μόνες μικρές αμφιβολίες ως προς το όνομα που ανέφεραν οι εφημερίδες, αφού  σε μας παρουσιάστηκε με διαφορετικό  και το είχαμε σχολιάσει δεόντως την επομένη του συμβάντος. Αντώνης

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

          ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ  ΦΑΣΙΣΜΟΣ            

                 [ΟΙ  ΔΙΚΟΛΑΒΟΙ]        

 

 

Οι δικολάβοι [ από το δίκη και λαμβάνω] ήταν εμπειρικοί δικηγόροι που βοηθούσαν σε Ειρηνοδικεία,   συνήθως τους αγράμματους πελάτες τους σε δευτερεύουσες δίκες, έναντι μικρής  αμοιβής. Αργότερα, η πληθώρα των σπουδαγμένων νομικών τους έθεσε εκτός ‘’μάχης’’, έμεινε όμως ο όρος ως απαξιωτικός  χαρακτηρισμός των κακών δικηγόρων. Στις μέρες μας, που ο καθένας μπορεί να προβάλει τις απόψεις  του μέσω του διαδικτύου, αναπτύχθηκε μια νέα κατηγορία δικολάβων  που ‘’πουλάνε’’  τις ιδεοληψίες τους ή εκείνες οργανωμένων ομάδων και κομμάτων και  προφανώς όχι πάντα με το αζημίωτο.

Ο Εισαγγελέας έγκαιρα ‘’μυρίστηκε τη φάμπρικα’’ και διέταξε έρευνα, από την οποία  άρχισαν να προκύπτουν τα πρώτα αποτελέσματα. Δεν είμαι απόλυτα αισιόδοξος ότι θα φθάσουν ‘’το μαχαίρι στο κόκαλο’’, διότι οι μεγάλοι δεν θα αποκαλυφθούν, αφού  ξέρουν να κρύβονται και έχουν καλούς συνεργάτες που τους προστατεύουν.

Δεν είναι δυνατόν, τα κόμματα που δεν έχουν πάρει σαφείς θέσεις σε ένα τόσο σημαντικό εθνικό θέμα -στο κυνήγι των αντιεμβολιαστών και αρνητών  μάσκας και  τεστ-  να μην έβαλαν το χεράκι τους ,  έστω και με παράβλεψη  ενεργειών φανατικών  στελεχών τους , ακόμα και τρίτων.  Θα εξαιρέσω και πάλι τα υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ, που  στο θέμα της πανδημίας είναι   σαφείς και κατηγορηματικοί και τον κ. Βαρουφάκη, που  βρίσκεται στον κόσμο του και  απαλλάσσεται, λόγω ενασχόλησης με τα οικονομικά  [κλείσιμο τραπεζών, αποχώρηση από την Ε.Ε. κλπ].

Όταν ο Πρόεδρος κόμματος που πουλάει και γιατροσόφια δηλώνει ότι ‘’δεν είναι κατά αλλά δεν έχει πεισθεί για τους εμβολιασμούς’’ τι νομίζετε ότι εννοεί!!!

Το οργανωμένο ΚΚΕ που πολεμάει για όλα τα δικά του, γιατί δεν διέθεσε μια απλή εκδήλωση υπέρ των εμβολιασμών και προσθέτει και τις γνωστές κορόνες του για τις μεγαλοεταιρείες και τα  διεθνή συμφέροντα τι εννοεί!!!

Η αξιωματική αντιπολίτευση, που χρειάστηκε ένα χρόνο για να πείσει τον γιατρό –αναπληρωτή Υπουργό Υγείας του κόμματός της- να προβεί στην επίδειξη του εμβολιασμού του, ενώ εμμένει στις απόψεις του, τι άραγε εννοεί!!! Γιατί λοιπόν κάποια αυτονομημένα στελέχη του να αρνούνται μια τόσο αποτελεσματική μέθοδο, που δημιουργεί σύγχυση και προβληματισμό στον λαό. Άλλωστε όλα τα άλλα ψεύδη , οι κρωγμοί και τα μοιρολόγια τους δεν βοήθησαν να βελτιώσουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους, παρά τους αμέτρητους  λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς πού μεσολάβησαν την τελευταία διετία που κυβερνούν τη χώρα άλλοι. Η τελευταία ευκαιρία που τους μένει – αυτό αφορά και τα υπόλοιπα κόμματα – είναι να προσφύγουν στην απόδοση όλων των φυσικών δεινών στην ‘’γκαντεμιά’’ του αντιπάλου τους πρωθυπουργού, που ομαδικά ελεεινολογούν καθημερινά.

Ύστερα από όλα αυτά, μήπως είναι καιρός να ομολογήσουμε ότι όσα εκπορεύονται από το διαδίκτυο δεν είναι έργο νομικών – γιατί νομικά δεν είναι – αλλά η τελευταία προσπάθεια  αυτονομημένων καιροσκόπων να καταλάβουν την εξουσία!!! Εγώ περιορίζομαι στη σκέψη ότι αποτελεί την πεμπτουσία του ποικιλόχρωμου φασισμού, που δοκιμάζει νέες μεθοδεύσεις ‘’νεκρανάστασης’’ του.    Αντώνης

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

    

           ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ  ΕΚΛΟΓΕΣ

         ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

 

Η  Γερμανία,  ως η  ισχυρότερη  οργανωμένη ευρωπαϊκή χώρα και ρυθμιστής των σημαντικότερων εξελίξεων  στην Ήπειρό μας και η αποχώρηση της  κυρίας Μέρκελ από το προσκήνιο, μονοπώλησαν  την  επικαιρότητα.

Πολλοί δικοί μας πολιτικοί  έσπευσαν να πάρουν θέση, για να δείξουν τον σοσιαλισμό τους, αφού οι   Σοσιαλδημοκράτες ήδη συγκυβερνούν πολλά χρόνια χωρίς να διαφοροποιούνται από τους Χριστιανοδημοκράτες. Το ενδιαφέρον τους εντοπίζεται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της  χώρας τους και γι’ αυτό είναι μεγάλη.   Κάποιοι [δικοί μας] μάλιστα βιάστηκαν να εκδηλώσουν και τα ‘’αισθήματά’’ τους για την Καγκελάριο που μας ‘’επέβαλε’’ και  τις Πρέσπες με αντάλλαγμα ‘’ένα χαμόγελο’’ !!!   Άλλοι πάλι  μιλάνε για  τον     ‘’ επερχόμενο’’ σοσιαλισμό, που αναμένεται στη  Γερμανία και θεωρούν ότι ‘’δικαιώνει’’ και τις δικές τους σοσιαλιστικές θέσεις [από τον ριζοσπαστισμό μέχρι και  τη σοσιαλδημοκρατία].

Ο οιονεί Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. ΓΑΠ, με τη σκέψη μόνο προκήρυξης  δημοψηφίσματος,  έπεσε στη δυσμένεια της σιδηράς κυρίας , με τη γνωστή διεθνή μας γελοιοποίηση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να του πάρουν και  το  Κόμμα  που  του κληροδότησε ο πατέρας του  και του ‘’μεταβίβασε’’ ο  κ. Σημίτης .

 Ο κ. Τσίπρας στη συνέχεια πραγματοποίησε μεν το δικό του  δημοψήφισμα ,αλλά – ύστερα από τον 17ωρο εγκλωβισμό του -  αναγκάστηκε να κάνει το[ 61,31%] του ΟΧΙ μεγαλοπρεπέστατο ΝΑΙ και να εκπαραθυρώσει  την αριστερή πτέρυγα του Κόμματος του.

 Μετά το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση Τσίπρα κατέληξε σε συμφωνία με τους δανειστές στις 13 Ιουλίου, αλλά με όρους ενός τρίτου μνημονίου. Η αμφισβήτηση των νέων όρων οδήγησε στη ‘’διάσπαση’’  του ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, οι οποίες ανέδειξαν ξανά νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ  που σχημάτισε κυβέρνηση με τους  ακροδεξιούς Ανεξάρτητους Έλληνες και κυβέρνησε και με την  ψήφο της [επί]Χρυσής Αυγής. Είναι η εποχή που ο προεδρεύων της συνεδρίασης της Βουλής φώναζε το γνωστό  ‘’φρουρά ….. φρουρά’’ για να προλάβει τον απειλούμενο  ξυλοδαρμό. Ύστερα από όλα αυτά και κυρίως από τη γύμνια επιχειρημάτων , αποδέχονται  την κυρία Μέρκελ  [ που θεωρούσαν προδότη όποιον συνομιλούσε μαζί της], ακόμα και  τη  σοσιαλδημοκρατία, που κάποτε λοιδορούσαν.

Αφήνουμε για λίγο τους  δικούς μας και πάμε στην ηγέτιδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις πιθανολογούμενες – όχι πολύ σύντομα- εξελίξεις. Στη χώρα αυτή, άσχετα αν την συμπαθούμε ή όχι, τα κόμματα νοιάζονται για το καλό της χώρας τους και όχι για ‘’ιδεολογήματα’’ όπως στη δική μας χώρα, που συμπτωματικά είναι και το λίκνο της δημοκρατίας. Έγιναν προεκλογικές συγκεντρώσεις χωρίς προσωπικές επιθέσεις και η επιχειρηματολογία τους αφορούσε προγράμματα και το ίδιο θα κάνουν και τώρα για να βρουν τρόπο συνεργασίας τους – όλοι με όλους – χωρίς αποκλεισμούς. Οι μόνοι που έμειναν εντελώς απέξω είναι οι σύντροφοι του κ. Κουτσούμπα με το ‘’δίκιο του εργάτη’’ που στη Γερμανία προστατεύεται καλύτερα από τις χώρες του υπαρκτού και του ανύπαρκτου σοσιαλισμου. Από την κυβέρνηση συνεργασίας αποκλείστηκε η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ κ.κ. αριστεροί.

Η  επίκληση συνωνυμιών  χωρίς αντίκρισμα,  φέρνει στο νου την αναφορά του κ. Βενιζέλου το 2017  της παροιμίας ‘’και η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες’’. Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε τον απέδιδε στον κ. Τσίπρα, ενώ σήμερα έχει περισσότερους αποδέκτες. Υπομονή και θα καταλάβετε τι είναι αυτό που διακρίνει τους σπουδαίους από τους μικρομέγαλους!!!    Αντώνης

 

ΕΛΛΗΝΟΣΕΡΒΙΚΗ ΦΙΛΙΑ

 

                         Ελληνοσερβική  φιλία

                   Τι συμβαίνει  σήμερα;

 

Όταν η ντόπια αντιπολίτευση , καλλιεργεί  καθημερινά  το μίσος της  για αυτούς που εξέλεξε ο λαός να κυβερνήσουν τη χώρα, με προπαγάνδα που θα ζήλευε και ο διαβόητος Γκέμπελς , θεωρώ  ότι δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς σοβαρά μαζί της . Ίσως είναι καιρός να ασχοληθούμε με τους πραγματικούς  φίλους της χώρας μας, που περιορίζονται κυρίως στους λαούς , χωρίς , ενίοτε, ανάλογη αντιστοίχηση με τις πολιτικές ηγεσίες τους. Αυτό συνέβαινε πάντοτε,   ανάμεσα στους λαούς Ελλάδας και Σερβίας και τίποτα δεν μπόρεσε να παρεισφρήσει ανάμεσά μας και αν υπήρξαν διαφορές αφορούσαν την πολιτική ηγεσία και ποτέ τους λαούς.

Ζώντας οικογενειακώς στο Βελιγράδι σχεδόν 6 χρόνια [1960-τελος 1965] έζησα αυτή την αλήθεια πολύ έντονα, έμαθα και  άκουσα πολλά , παρά τις ιδεολογικές αντιθέσεις  της εποχής. Σημειώνω ότι στο Βελιγράδι γεννήθηκε και το πρώτο μου παιδί με πολλούς κινδύνους και περιπέτειες, διότι οι φίλοι μας ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν, αφού το  καθεστώς της εποχής είχε  προβλέψει περίθαλψη μόνο για τα μέλη του Κόμματος.

Ο ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας τότε, Στρατάρχης Τίτο,  δήλωνε συχνά φίλος της χώρας με ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την ελληνική βασιλική οικογένεια . Σε κάθε σιδηροδρομικό ταξίδι τους στην Ευρώπη, έστελνε την πολυτελέστατη αμαξοστοιχία του στα σύνορα και τους κατευόδωνε μέχρι την έξοδο από τη χώρα του. Όταν απεβίωσε ο Βασιλιάς Παύλος  [6 Μαρτίου 1964], ο Τίτο ήταν ο πρώτος που προσήλθε στην Πρεσβεία μας , υπέγραψε στο βιβλίο συλλυπητηρίων και μίλησε  αρκετά με το προσωπικό της. Παραθέτω εδώ ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο μου ‘’αρνούμαι να ξεχάσω’’ και μια φωτογραφία από την επίσκεψή του :

     Ο Πρόεδρος Τίτο ΣΤΗΝ Ελληνική Πρεσβεία   [Ο υποφαινόμενος πρώτος δεξιά του]

          ‘’Εντυπωσιακό ήταν το φαινόμενο στο δρόμο που οδηγούσε στην Πρεσβεία μας. Όλες οι κατάφορτες με χιόνια στέγες των γύρω σπιτιών είχαν καταληφθεί από ένοπλους αστυνομικούς, που φρόντιζαν για την ασφάλειά του. Αφού υπέγραψε στο βιβλίο με το προσωπικό του στυλό, το ξέχασε και εγώ που παρευρισκόμουνα ,έσπευσα να του το παραδώσω .Το στυλό εξαφανίστηκε αστραπιαία από τους συνοδούς ασφαλείας του. Σημειώνω εδώ ότι σε όλη τη διάρκεια  της παραμονής του στην Πρεσβεία μας, υπήρξε πολύ φιλικός με το σύνολο του προσωπικού’’.

Εξ ίσου εντυπωσιακή όμως υπήρξε και η προσωπική του επιλογή ‘’δημιουργίας του ‘’Μακεδονικού’’ το 1948 ,με δικαιολογίες της εποχής, ότι το έκανε για ικανοποίηση  του ΚΚΕ, αλλά και για  να δώσει ‘’αντικείμενο απασχόλησης στους Σκοπιανούς για  να μην τον ενοχλούν’’. Θετική κίνηση προς το ΚΚΕ ήταν και η δημιουργία του Μπούλκες, ενός στρατοπέδου των  ηττημένων του ελληνικού εμφυλίου, στο ομώνυμο Σερβικό χωριό . Ο Διοικητής του Μπούλκες, ονόματι  Παπαδάτος, Συνταγματάρχης του Γιουγκοσλαβικού στρατού και μετέπειτα εκδότης του περιοδικού Διεθνείς Σχέσεις, υπήρξε ο δάσκαλός μου στην οδήγηση αυτοκινήτου. Για συμπλήρωση της γενικής εικόνας της περιοχής, διευκρινίζω  ότι τη Σοβιετική στρατιωτική βοήθεια στο Γράμμο και το Βίτσι, προωθούσε η σερβική μεραρχία, με επί κεφαλής τον Στρατηγό   Πέκο Ντάπτσεβιτς,     μετέπειτα Πρέσβη της Γιουγκοσλαβίας στην Αθήνα.

Ο σερβικός λαός λάτρευε τους Έλληνες και θυμάμαι αμέτρητες φορές στους γνωστούς ‘’τυπικούς’’ ελέγχους, οι αστυνομικοί, μόλις διαπίστωναν ότι ήμουν Έλληνας, μου ζητούσαν συγγνώμη και παρέβλεπαν ακόμα και μικροπαραβάσεις. Με την ίδια ευκολία μου χορήγησαν και την πρώτη άδεια οδήγησης , με μια τυπική  εξέταση. Διάφοροι σημαντικοί Σέρβοι  [ διπλωμάτες , καθηγητές Πανεπιστημίου, και  ο  μοναδικός διαβιών στη Σερβία απόγονος της Βασιλικής οικογένειας των Καρατζόρτζεβιτς] ,μου έλεγαν  ότι προπολεμικά,  ακόμα και ένας γάμος με ελληνίδα αποτελούσε  στοιχείο ανάδειξης στη Σερβική πολιτική ηγεσία. Η φιλία και ο σεβασμός, πολλές φορές σε σημείο υπερβολής, δεν έπαψε ποτέ στον σερβικό λαό και αυτό δεν ήταν ό,τι πιο ευχάριστο για την κομματική ηγεσία της χώρας. Το Φαινόμενο διατηρήθηκε και μετά τη ‘’διάλυση’’ της Γιουγκοσλαβίας, με την συμπαράσταση της χώρας μας και απλών πολιτών στα προβλήματα των γειτόνων μας και τη φιλοξενία αμέτρητων Σέρβων, πολλοί από τους οποίους έμαθαν τη γλώσσα μας και πήραν την ελληνική ιθαγένεια.

Πριν ασχοληθώ με τον λαό της χώρας, θα αναφερθώ σε έναν ανεξήγητο παραλογισμό της κορυφής της ηγεσίας,  που θυμίζει παλαιοκομμουνιστικές καταβολές .  Ο σημερινός  Σέρβος Πρόεδρος Βούτσιτς, κάνει  ανοίγματα προς την Τουρκία την οποία εκθειάζει ως μεγάλη χώρα, ισχυρό παράγοντα της περιοχής και αυτό δυσαρεστεί  ιδιαίτερα  τον λαό της χώρας του. Ας τον προσέξουμε όμως  λίγο, διότι σε μας περιορίζεται σε κάποιες μικροδιευκολύνσεις  φιλοξενίας παιδιών από τα προσφυγικά στρατόπεδα.  Αρχίζει και αυτός να μπαίνει στους τουρκόφιλους της Ευρώπης [ Γερμανία, Ολλανδία  κλπ]. 

Θυμάμαι σε παλαιότερες εποχές,  ρώτησα μια φίλη μου Ολλανδή ‘’ πώς εξηγεί αυτόν τον πολιτικό έρωτα προς την τουρκική ηγεσία, που  παραβλέπει όλες  της τις απρέπειες’’. Χωρίς δισταγμό μου απάντησε ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας της θέλει με τον τρόπο αυτό να ‘’εξιλεωθεί’’ για την χρησιμοποίηση των Τούρκων εργαζόμενων στη χώρα της  αποκλειστικά με τους υπονόμους και το αποχετευτικό. Κάτι ανάλογο γίνεται στις μέρες μας, λόγω των εκλογών, στη Γερμανία, με τα εκατομμύρια ψηφοφόρων τουρκικής καταγωγής και επιρροής. Σκεφθείτε τι θα συμβεί αν πραγματοποιηθεί η ελεύθερη ‘’διακίνηση’’ των Τούρκων εργαζομένων στην Ευρώπη!!!

Αντώνης.

 

 

 

Εκ στόματος κόρακος ΄΄κρα'' εξελεύσεται

 

                                   Εκ στόματος κόρακος

                                 ‘’κρα’’  εξελεύσεται

 

 

Σε μια εποχή που θα μπορούσαμε – έστω και δειλά – να πούμε δόξα  τω Θεώ, ύστερα από τόσα χρόνια ύφεσης και κακοδαιμονίας [πανδημία, σεισμοί, πυρκαγιές, Ελληνο-τουρκικά]  που την ακολούθησε, σύσσωμη η αντιπολίτευση αναλίσκεται σε   καθημερινά ‘’μανιάτικα μοιρολόγια’’ και κρωγμούς κοράκων. Οι αιθεροβάμονες παλαιοκομματικοί  που αρνούνται τον αστικό κοινοβουλευτισμό, οι πατριδοκάπηλοι εθνικιστές που εμπορεύονται και μαντζούνια, η ‘’ριζοσπαστική’’ αξιωματική  αντιπολίτευση  και ο τέως τσάρος της οικονομίας τους που έκλεισε τις τράπεζες και  είχε το ‘’μυστικό σχέδιο’’ εξόδου της χώρας από το Ευρώ, μονοπωλούν καθημερινά τη μιζέρια τους , κόντρα σε κάθε διεθνή πρόβλεψη και  επιβεβαίωση της θεαματικής επαναφοράς της χώρας  στην κανονικότητα, που τους ενοχλεί   σφόδρα.

 Άφησα τελευταία την κυρία της παρέας, η οποία διαφωνεί με την πραγματικότητα, διότι δεν την θεωρεί  ‘’προοδευτική’’. Εγώ, για παράδειγμα, που δεν ανήκω σε κανένα Κόμμα δεν είμαι προοδευτικός;; Ας μας εξηγήσει τουλάχιστον τι εννοεί με τον χαρακτηρισμό αυτό, διότι με τη στάση της – άθελά της -  ‘’πριμοδοτεί’’ , με διαρροές από το Κόμμα της,  εκείνους με τους οποίους ταυτίζεται.  Τα έργα μιας πολιτείας δεν διακρίνονται σε δεξιά και αριστερά, προοδευτικά και συντηρητικά  αλλά σε δημοκρατικά, χρήσιμα ,σωστά  και λανθασμένα. Οι εποχές των  ποικιλώνυμων  ιδεολογιών ανήκουν στο νοσηρό παρελθόν και οι λαοί έχουν κάνει της επιλογές τους, βάζοντας τες όλες  στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Δεν γίνεται  προοδευτική  η διακυβέρνηση ‘’επειδή οι δημοσκοπήσεις στη Γερμανία δίνουν προβάδισμα στους σοσιαλιστές κυρία μου, που συνήθως συγκυβερνούν   με τους Χριστιανοδημοκράτες’’. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μας από τις κανονικές δημοκρατίες και αυτός είναι ο λόγος που μένουμε στάσιμοι στα ιδεολογήματά που μας χωρίζουν και μας πληγώνουν.  Αλλάξτε επί τέλους πλεύση γιατί πάτε στα βράχια και συμπαρασύρετε και τη χώρα.

Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και την ευθύνη εφαρμογής της στις δημοκρατίες  την έχει αποκλειστικά η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση. Η άρνηση σε κάθε κυβερνητική πράξη  και η  ψευδολογία  που  αποβλέπουν στην αποτυχία της, αποτελούν καιροσκοπισμό που κυρίως βλάπτει τη χώρα, χωρίς να ‘’δίνει’’ ψήφους, αφού την ώρα της πολιτικής κρίσης οι ψηφοφόροι βλέπουν και συγκρίνουν έργα και όχι ‘’έπεα πτερόεντα’’.  Στις πραγματικές δημοκρατίες, η αντιπολίτευση αποτελεί σημαντικό στοιχείο ελέγχου, ο οποίος γίνεται στη Βουλή  και όχι στους δρόμους και στη Δ.Ε.Θ., η οποία αποτελεί χώρο  προβολής προϊόντων και όχι ιδεολογημάτων και κατασυκοφάντησης των αντιπάλων. Η πρακτική αυτή αποτελεί επιστροφή  στον μπολσεβικισμό των τεχνητών πλειοψηφιών, που καταδυνάστευσε τη Ρωσία και στη συνέχεια το σύνολο των χωρών  της Ανατολικής Ευρώπης και δεν έχει καμιά σχέση με δημοκρατία και σοσιαλισμό.

Η σημερινή Ελλάδα δεν έγινε Ελβετία [ διότι δεν κατοικείται από Ελβετούς],  αλλά δεν  έχει καμιά σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Έχουμε τη διεθνή αναγνώριση σε όλους τους τομείς, οι διεθνείς Οίκοι συνεχώς μας αναβαθμίζουν οικονομικά, επιβεβαιώνοντας την πραγματική ανάπτυξη όλων των οικονομικών μεγεθών. Τα αποτελέσματα της τουριστικής περιόδου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία , η αντιμετώπιση της πανδημίας μόνο θετικά σχόλια δημιουργεί στη διεθνή υγειονομική κονίστρα. Μας ενισχύουν και δανειοδοτούν με δισεκατομμύρια, μέσω ποικίλων προγραμμάτων και Τραπεζών και η αντιπολίτευση που έχει ρόλο ελέγχου και όχι διαστρέβλωσης της αλήθειας,  προσπαθεί να στρέψει τον λαό εναντίον εκείνων που τα επιτυγχάνουν, προσβάλλοντας  την κοινή γνώμη, την οποία θεωρεί ανίκανη να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Για πρώτη ίσως φορά έχουμε με το μέρος μας όλους τους διεθνείς Οργανισμούς και την παγκόσμια  κοινή γνώμη, στα προβλήματα που επιδιώκουν να μας δημιουργήσουν οι ανατολικοί γείτονές μας, με σαφείς θέσεις εναντίον τους από τα Ηνωμένα Έθνη, τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις περισσότερες  μουσουλμανικές  χώρες. Πότε άλλοτε  η Ελλάδα βρισκόταν σε ανάλογη  θέση και είχε την ίδια συμπαράσταση στο παρελθόν;;;

Απαξιώ να  σχολιάσω τους κρωγμούς που ακούστηκαν στη Θεσσαλονίκη, θα κάνω όμως ένα ρητορικό  ερώτημα στον συμπαθή συμπατριώτη μου  κ. Κουτσούμπα,  για τα θέματα υγείας και την ανεξέλεγκτη διάθεση των φαρμάκων που πρότεινε χθες. Με ποια λογική κατέληξε σε αυτή τη σκέψη, αφού η διάθεση υγειονομικού υλικού στη χώρα μας είναι απεριόριστη σε όποιον τα χρειάζεται.  Προφανώς αγνοεί – ως θεωρητικός του κομμουνισμού – ότι στις χώρες που εφαρμόστηκε  το σύστημα που υπερασπίζεται,  οι ασθενείς ‘’πέθαιναν σαν τα αδέσποτα σκυλιά στο δρόμο’’, με εξαίρεση των στελεχών του κόμματος που είχαν δικά τους νοσοκομεία και άριστη περίθαλψη. Τον δικαιολογώ διότι ζει σε δημοκρατία και μπορεί ανεξέλεγκτα να αραδιάζει τις ιδέες του, που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Αν το αμφισβητεί ας πάει μια βόλτα στη Β.Κορέα, την Κούβα και στη μητρόπολη του ψευδοκομμουνιστικού καπιταλισμού, την Κίνα. Προσωπικά έχω μια 12ετή εμπειρία από τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, με προσωπικό ατύχημα και τις απαράδεκτες συνθήκες  γέννησης του   παιδιού μου στην κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενη Διπλωματική Κλινική  του  Τίτο.  Αντώνης

 

ΟΙ ΞΕΧΑΣΙΑΡΗΔΕΣ

 

       ΟΙ ΞΕΧΑΣΙΑΡΗΔΕΣ

 

 

Κάτι σοβαρό συμβαίνει με τους ‘’αριστεροδέξιους’’ και τους ακραιφνείς αριστερούς της χώρας μας, οι οποίοι ανέκαθεν είχαν μια αδυναμία στη μνήμη. Τώρα τελευταία προστέθηκε μια νέα υποτροπή της ,  η ‘’επιλεκτική  μνήμη ή αμνησία’’. Ως μη ειδικός, δεν θα ρισκάρω τον ακριβή προσδιορισμό της ‘’νόσου’’, αλλά θα βεβαιώσω ότι πέραν όλων των άλλων είναι και αμελείς.

Με την απώλεια του μεγάλου μας Μίκη Θεοδωράκη,  όλα τα κανάλια  προβάλανε πολύωρες και ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του αποθανόντος, με αποκορύφωμα τις πολύωρες ‘’ελεύθερες αφηγήσεις του’’ στην εκπομπή ‘’ΣΤΑ ΑΚΡΑ’’, ΜΕ ΤΗΝ Βίκυ Φλέσσα. Τον άφησε να μιλάει επί δέκα σχεδόν ώρες – χωρίς παρεμβολές και διακοπές- και είπε πολλά και σημαντικά, που ξέχασαν τόσο ο κ. Κουτσούμπας όσο και ο λαμπρός και συνήθως λαλίστατος εκπρόσωπος ‘’με το μούσι’’.

Ο πρώτος μετέφερε στον αποχαιρετιστήριο λόγο του μέσα στη Μητρόπολη, τη μισή αλήθεια, που ισοδυναμεί με ένα ολόκληρο ψέμα. Περιορίστηκε  τις αποφάσεις του ‘’πολίτ-μπιρό’’ και ελάχιστα ασχολήθηκε με την αλήθεια. Για παράδειγμα ξέχασε εντελώς την τελευταία σημαντική εθνική παρουσία του Μίκη  στο Σύνταγμα το 2018 και όσα είπε για τη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είπε λέξη για το μποϋκοτάζ των υποψηφιοτήτων του με το Κόμμα, γιατί δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις του. Δεν αναφέρθηκε καν στην πίστη του στη θρησκεία και  οικογένεια, με τις προσωπικές επιλογές για τον τόπο και τον τρόπο  ενταφιασμού του., δίπλα στους γονείς και τον αδελφό του.

 Δεν περίμενα βέβαια να αναφερθεί στην πολιτική συνεργασία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, λες και συνέπραξε με εχθρούς της πατρίδας. Έδειξε γαλαντομία στους κομματικούς  επαίνους και μιζέρια  στο αληθινό  δημοκρατικό πρόσωπο του Μίκη , που  τον  οδήγησε  στην παρακολούθηση θρησκευτικών τελετών που αποδέχεταιι. Έκανε αυτό το ατόπημα με τη βεβαιότητα ότι δεν μπορούσε να του απαντήσει ο αποθανών και να κάνει χρήση του φραγγελίου, όπως ο Χριστός, που έδιωξε τους ‘’εμπόρους ιδεών και προϊόντων από τον Ναό’’. Δεν σκέφθηκαν όμως, όσοι έκαναν ανάλογες δηλώσεις ότι ο Θεοδωράκης έχει μιλήσει προκαταβολικά για όλα και θα ακούγονται οι αλήθειες του και στο διηνεκές. Χθες  το βράδυ στην ΕΡΤ2 άρχισε η επανάληψη των αφηγήσεών του στη Βίκυ Φέσσα και είναι ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν οι επαγγελματίες επιλεκτικοί ξεχασιάρηδες για να καταλάβουν επί τέλους τις διαφορές τους.

Για το παιδί με το μούσι, παραθέτω αυτούσια τη δήλωσή του, όπου φαίνεται ότι είδε μόνο τον καλλιτέχνη και λίγα από την αντιχουντική το δράση και την αντίσταση και ξέχασε όλα τα υπόλοιπα. Δεν περίμενα βέβαια να αναφερθεί και στην ΑΝΤΙΘΕΣΗ του στη ‘’ εθνική’’  επιτυχία των Πρεσπών που μας είχε επιβάλλει  το ΝΑΤΟ και η κυρία Μέρκελ.

Ηλιόπουλος: «Μία μουσική ιδιοφυία, ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης»

O Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας ποιητής της μουσικής. Μας χάρισε περισσότερα από όσα θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Τον ευχαριστούμε», τονίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος, με ανάρτηση του στο Facebook. Ο κ. Ηλιόπουλος αναφέρει για τον Μίκη Θεοδωράκη: «Μία μουσική ιδιοφυία, ένας παγκόσμιος καλλιτέχνης. Συνδεδεμένος με τους μεγάλους αγώνες του ελληνικού λαού στην αντίσταση και κατά της στρατιωτικής δικτατορίας. Αγώνες που πλήρωσε προσωπικά με διώξεις, φυλακίσεις και εξορίες»

Κλείνω το παρόν, με το ρητορικό ερώτημα,  ως πότε θα μας πλασάρουν τις πομφόλυγες τους ως δημοκρατικές  και θα ιδιοποιούνται  τα έργα και   τις ιδέες  σημαντικών Ελλήνων !!! Μου θυμίζουν την Τσεχοσλοβακική ηγεσία που επέβαλαν οι σοβιετικοί εισβολείς το 1968, και   αφαίρεσαν τα χρυσά  Ολυμπιακά μετάλλια του  Ζάτοπεκ, με την αιτιολογία ότι τα είχε κατακτήσει ‘’με τη δύναμη της κομμουνιστικής ιδεολογίας ‘’. Αν συνεχίσουν την ίδια τακτική θα  βλάψουν και τους ηρωικούς αγώνες τους στο παρελθόν.

Αντώνης

 

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

 

               ΤΟ  ΘΕΑΤΡΟ  ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

                 ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ  ΦΑΙΔΡΑΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑΣ

 

 

Ο Ευγένιος Ιονέσκο, Ρουμάνος συγγραφέας και μέλος της  Γαλλικής  Ακαδημίας, είναι ο επιφανέστερος εκπρόσωπος του  θεάτρου του  παραλόγου. Έζησε  τον ολοκληρωτισμό, στον οποίο εναντιώθηκε σε όλα του τα δοκίμια και ίσως  αυτό τον οδήγησε στην ενασχόλησή του με τον παραλογισμό της εποχής του, που συνεχίζεται από τους σύγχρονους ανερμάτιστους και στρατευμένους και στις μέρες μας.

Διερωτώμαι, αν ζούσε σήμερα ο Ιονέσκο, πώς θα έβλεπε τον παραλογισμό της χώρας μας, με τα ψεύτικα πιστοποιητικά και   εμβόλια  και  τις λοιπές απρέπειες που σχετίζονται με την πανδημία , την παράβαση καθήκοντος , τους αντιεμβολιαστές και αυτούς που τους ενθαρρύνουν, άσχετα με την πρόσφατη κίνηση να αποδείξουν ότι στηρίζουν και τον εμβολιασμό. Αν και το γενικότερο θέμα ανάγεται στην ψυχιατρική και την εγκληματολογία. Ελπίζω η δικαστική έρευνα να βρει τους ηθικούς αυτουργούς τουλάχιστον.

Τι θα σκεπτόταν άραγε  αν άκουγε τη χθεσινή συνέντευξη του  τέως Πρωθυπουργού να δηλώνει ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός του Υγείας και γιατρός στο επάγγελμα, του έστειλε το φωτογραφικό στιγμιότυπο του εμβολιασμού του [ με καθυστέρηση  ενάμισι χρόνου]! Το στέλεχος αυτό   διακήρυττε δημόσια ότι δεν είχε πεισθεί για την ασφάλεια του εμβολίου – παρασύροντας και τους ομοφρόνους του - και  δυο μέρες πριν, μαζί με πρωτοκλασάτους συντρόφους του,  διαδήλωνε κατά των υποχρεωτικών εμβολιασμών των γιατρών και νοσηλευτών.

Η ‘’ διορθωτική’’ αυτή ενέργεια και η προβολή της δείχνει ότι  κατάλαβαν ότι δεν αρκεί  η καθημερινή κατασυκοφάντηση όλων των  κυβερνητικών αποφάσεων , διότι ο λαός έχει αρχίσει να σκέπτεται. Η ζημιά όμως που έχει ήδη γίνει πώς θα διορθωθεί;;; Πρέπει μάλλον να τους προβληματίζει και το γεγονός ότι η καθιέρωση της ‘’μάσκας κατά του κορωνοϊού’’ δεν διευκολύνει τη χρήση των κομματικών παρωπίδων !!!

Τι να πιστέψει κανείς από τις δύο εκδοχές – αφορά σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης - είναι υπέρ ή κατά του εμβολιασμού ή ενδεχομένως κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά σε μια  τρίτη που κυκλοφορεί τελευταία , με  τα  ‘’τζούφια’’ εμβόλια και πιστοποιητικά;;; Η όλη αυτή κατάσταση μου θυμίζει την  αμφισημία της έκφρασης ‘’φαιδρά πορτοκαλέα’’ από  το παρατιθέμενο ποίημα του  Άγγελου Βλάχου ‘’ η γη της Ελλάδος’’. Ο Καθηγητής καρδιολογίας κ.  Χρ. Ι. Στεφανάδης,  σε ένα άρθρο του που αναφέρεται στο θέμα , έγραψε, μεταξύ  άλλων:    

‘’Ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ποιητή, με την πάροδο του χρόνου η έννοια της χώρας της’’ φαιδράς πορτοκαλέας’’ άλλαξε. Έτσι  σήμερα στη συνείδηση του λαού στη χώρα αυτή που περιγράφει ο ποιητής, μια χώρα ευτυχίας και ευδαιμονίας, όπου η ευλογημένη μεσογειακή φύση δίνει αφειδώς τους πλούσιους καρπούς της στους κατοίκους, οι οποίοι τους απολαμβάνουν σε ένα ονειρικό περιβάλλον, η έννοια της φράσης «η γη της φαιδράς πορτοκαλέας» έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο.

Αναφέρεται σε μια χώρα με κακή οργάνωση και επομένως με φαιδρή αντιμετώπιση των μικρών ή των μεγάλων προβλημάτων. Μια χώρα όπου η έννοια του συλλογικού συμφέροντος έχει τελείως υποχωρήσει εμπρός στο ατομικό συμφέρον και την ιδιοτέλεια. Μια χώρα όπου η έννοια της συντεχνιακής  συσπείρωσης των πολιτών έχει τελείως στρεβλωθεί. Και αντί να συστρατεύονται οι κοινωνικές ομάδες στη βελτίωση της παραγωγικότητας, εξαντλούν την ενεργητικότητά τους ή ακόμα και την επιθετικότητά τους σε αντιπαραγωγικές και επομένως παράλογες διεκδικήσεις, οι οποίες πολλές φορές επηρεάζουν δυσμενώς άλλες κοινωνικές ομάδες. Κραυγαλέο παράδειγμα οι καταλήψεις δημόσιων ή ιδιωτικών χώρων. Δηλαδή με λίγα λόγια αναφέρεται σε μια χώρα φαιδρή, με την έννοια της έλλειψης σοβαρότητας’’.

Η γη της Ελλάδος

«Ξεύρεις την γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα και κοκκινίζει η σταφυλή και θάλλει η ελαία;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς...»

«Ξεύρεις την γη, ήτις παντού με αίμα εβάφη
Όπου κοιλάδες και βουνά είναι τυράννων τάφοι;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς»

Ο ποιητής περιγράφει το ευκταίο αλλά οι στρατευμένοι πολέμιοι  της κανονικότητας προκρίνουν τη δεύτερη έννοια, που ευνοεί καθεστωτικές  επιδιώξεις και επαναστάτες του γλυκού νερού !!! Αντώνης

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

 

                                 Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

    Ελάχιστα  λιτά λόγια για ένα   σημαντικό 

                     ιεράρχη και άνθρωπο

                    

 

 

      

                                    

                Μαθητές  και μαθήτριες της 8ης τάξης του Γυμνασίου Αταλάντης,24.2.1953

 

    

    

                              Σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου Σινά κ.κ. Δαμιανού

 

Ψάχνοντας ανεξερεύνητους για δεκαετίες χώρους που είχα ατάκτως ερριμένες παλιές φωτογραφίες μου, βρήκα μια μικρή  της σχολικής περιόδου  [διαστάσεων 6χ8 εκατοστά], αναμνηστική  από μια εκδρομή  της τάξης μας σε γειτονικό λόφο, λίγο πριν το τέλος του Γυμνασίου , που θα μας χώριζε για πάντα. Διακρίνονται  οι  λίγοι συμμαθητές μου , γιατί το κτίριο του σχολείου που κάλυπτε τις ανάγκες ολόκληρης της επαρχίας Λοκρίδας, διέθετε πέντε μεγάλες αίθουσες και μια  μικρή αποθήκη για τις ανάγκες της 8^ης [τελευταίας] τότε, τάξης. Έτσι λοιπόν ήταν γνωστό από την αρχή, ότι από τους 250 περίπου μαθητές που έμπαιναν,  η προαγωγή στην τελευταία και η αποφοίτηση δεν επέτρεπε περισσότερους από 20 που επέβαλλαν οι κτιριακές δυνατότητες.

Το πρόβλημα είχε σαν μοναδική λύση τη  μεταγραφή σε Γυμνάσιο της Λειβαδιάς, της Λαμίας ή της Χαλκίδας ή την επανάληψη της τάξης. Το παράδοξο  αυτό φαινόμενο είχε και δυο ‘’θετικά’’  αποτελέσματα, τόσο  το δυνατό φιλικό δέσιμο μεταξύ  μας, αφού είμαστε σαν μια πολυμελή οικογένεια και την καλύτερη μάθηση.

Στη φωτογραφία αυτή, ο υποφαινόμενος είναι όρθιος, πίσω από το τεντωμένο δεξί χέρι της μοναδικής όρθιας κοπέλας, της Ζωής που χάσαμε για πάντα όπως και πολλούς από τους υπόλοιπους. Το πιο σημαντικό, που αποτέλεσε και την αφορμή να γράψω το παρόν, είναι ότι ο πρώτος αριστερά όρθιος [ με τα γυαλιά και την ‘’κουκουβάγια’’ ] είναι ο κατά κόσμον φίλος μου Μίμης Σαμαρτζής,  ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος του Σινά , για τον οποίο αισθάνομαι την ανάγκη  να γράψω δυο λόγια. Εικονίζεται στη δεύτερη φωτογραφία, με μοναδικό κοινό στοιχείο τα γυαλιά του, που  όταν γνωριστήκαμε ήταν μυωπικά!!!

Υπήρξε άτομο έντιμο και αφοσιωμένο στην εκκλησία από τα παιδικά του χρόνια και παράδειγμα προς μίμηση για τους συμμαθητές του και την κοινωνία. Μετά τις   θεολογικές και φιλοσοφικές σπουδές του , έφυγε στο Κονγκό όπου ‘’εκάρη μοναχός’’ και ασχολήθηκε με την κοινωνική προσφορά. Κατά την μεταγενέστερη   διαμονή του στο μοναστήρι του Σινά,  εξελέγη Αρχιεπίσκοπος  Σινά, Φαράν και Ραϊθώ (περιοχές της Νοτίου Σιναϊτικής Χερσονήσου).

Δεν θα ασχοληθώ  με την γνωστή πλούσια κοινωνική και εκκλησιαστική του δράση, αλλά με τα ελάχιστα που μας ξανάφεραν σε επαφή, μετά τη φυγή του από την Αθήνα. Κρατήσαμε  μια επαφή μέσω συναδέλφων του Υπουργείου Εξωτερικών που υπηρετούσαν στο Ισραήλ και είχαμε κλείσει και ένα ραντεβού να βρεθούμε στα Ιεροσόλυμα. Σε ένα υπηρεσιακό μου ταξίδι στην περιοχή, είχα πάρει μαζί μου- εξόδοις μου – και την κόρη μου [νομίζω το  καλοκαίρι 1979] αλλά τα γεγονότα της περιοχής  τον απέκλεισαν στο Κάιρο όπου βρέθηκε και έτσι η συνάντηση αυτή έγινε μόνο στις καρδιές μας.

Πολλά  χρόνια αργότερα, βγαίνοντας από το  ψάρεμα που μου γέμιζε τις ελεύθερες ώρες μετά τη συνταξιοδότηση και τη μόνιμη εγκατάστασή μου στην Αταλάντη,  είδα  τον φίλο μου  Διευθυντή Εκκλησιών του Υπουργείου Εξωτερικών στο λιμάνι και τον ρώτησα τι ζητάει στη Σκάλα Αταλάντης. Μου εξήγησε ότι συνόδευε τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά κ. Δαμιανό, που ήταν στο διπλανό εστιατόριο, με πλειάδα παραγόντων. Του εξήγησα ότι υπήρξαμε συμμαθητές και φίλοι και όπως ήμουν βρώμικος από το ψάρεμα, έσπευσα να υποβάλω τα σέβη μου. Παρακάλεσα να δεχθούν  για το γεύμα τους την πλούσια ‘’ψαριά’’ της ημέρας που αποδέχτηκαν και μέχρι να ετοιμασθούν τα ψάρια προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε όσα είχε πάρει μαζί του  ο πανδαμάτωρ χρόνος που είχε μεσολαβήσει.

Το χαμένο ραντεβού  στέρησε [ σε μένα και την έφηβη τότε κόρη μου]την ξενάγηση  στο Ναό της Αγίας Αικατερίνης και τη σπάνια βιβλιοθήκη της Μονής.  Υπηρεσιακοί και άλλοι λόγοι δεν το έκαναν κατορθωτό αργότερα και τώρα πια το καθιστά αδύνατο η ηλικία μας. Οι προσωπικές επαφές μας διατηρήθηκαν  μέχρι τα πρώτα χρόνια των Αθηνών. Αργότερα οι δρόμοι μας χώρισαν και η επικοινωνία μας κατέστη νοερή, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ. Ευελπιστώ ο Πανάγαθος να μας επιφυλάξει  κάποια  συνάντηση στα  επουράνια.  Αντώνης Ταρνανάς

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΏΛΕΙΑ

 

 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΘΝΙΚΉ ΑΠΩΛΕΙΑ

 

 

Σε μια διακοπή της σύνταξης του χθεσινού μου δημοσιεύματος, με τίτλο πολιτική και πολιτικοί,  άνοιξα την τηλεόραση και δεν πίστευα στα αφτιά μου στο  άκουσμα της απώλειας του Έλληνα που κλαίει η Οικουμένη και αποτελούσε τη μοναδική ελπίδα συμφιλίωσης και υπέρβασης των πολιτικών γραμμών στη χώρα μας. Από σεβασμό στον ΕΘΝΙΚΌ  μας Μίκη,  διέκοψα αμέσως το κείμενο και θα επισυνάψω όσα είχα ήδη γράψει, στο  τέλος του παρόντος.

Αν και γνώριζα πολλά, αφοσιώθηκα στα αφιερώματα που του έγιναν, που καταδεικνύουν  το μεγαλείο και τη μοναδικότητά του. Θα προσθέσω μόνο προσωπικές εντυπώσεις από τις συναυλίες του στην Ευρώπη, στις οποίες δεν παρέλειψε να δείξει το ελεύθερο πνεύμα του, κατακρίνοντας και τα λάθη ‘’οικείων πολιτικών χώρων’’, ακόμα και σημαντικών φίλων του, προτάσσοντας την Ελλάδα, γιατί ο ίδιος δεν ήταν μόνο ένα παγκόσμιο μουσικό φαινόμενο αλλά και μοναδικός ΕΛΛΗΝΑΣ, όσο και αν προσπαθούν να τον ιδιοποιηθούν  ακόμα και κάποιες μετριότητες.

Η τύχη μου χάρισε την ευτυχία να γίνω ομοτράπεζός του, μετά τη συναυλία του, κατά την ευρωπαϊκή του περιοδεία την εποχή της χούντας, όταν ‘’τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά’’. Εκεί, εις επήκοο όλων των γνωστών  συνεργατών του και των οργανωτών της εκδήλωσης, αναφέρθηκε εκτενώς στη δική του άποψη για την αριστερά γενικώς  πως αντιμετωπίστηκε ο ίδιος από τον χώρο του στην Ελλάδα, αναφέροντας και ονόματα.  Αν χρειαστεί μπορώ να αναφερθώ και σε λεπτομέρειες. Αυτό άλλωστε προέκυψε και από τις εκτενείς αναφορές σε συνεντεύξεις και κατά καιρούς δηλώσεις του , που ευτυχώς είδε και άκουσε όλος ο κόσμος.

Το ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα μια  επιστολή του, μένοντας κυρίως στην επιθυμία του θανόντος ‘’να αφήσει αυτόν τον Κόσμο σαν  κομμουνιστής’’. Απέφυγε όμως να διευκρινίσει αν το Κόμμα πιστεύει στο είδος αυτό του αδέσμευτου και ελεύθερου κομουνισμού, που επιδίωκε πάντα τη συμφιλίωση και αλληλεγγύη των Ελλήνων . Δεν αποκάλεσε ποτέ τους Αμερικάνους ‘’δολοφόνους των λαών’’ και  δεν καταφέρθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν υπήρξε πολέμιος της θρησκείας και των θρησκευτικών εκδηλώσεων αφού η σορός του εκτίθεται στον Ναό της Μητρόπολης και θα ενταφιαστεί με θρησκευτική τελετή. Έγραψε και μελοποίησε ύμνους και ορατόρια και δεν είχε ποτέ συμπλέγματα κατά της θρησκείας ούτε διακήρυξε ποτέ ότι  ‘’Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη’’. Αν το ΚΚΕ πιστεύει τα ίδια δεν έχω πρόβλημα να γίνω μέλος του!!!

Όσον αφορά τις ‘’άλλες αριστερές δυνάμεις’’ που προσπαθούν   να  τον ιδιοποιηθούν, θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν και να ‘’αποδεχθούν’’ τις θέσεις του, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα δείξουν για μια ακόμα φορά την υποκρισία τους. Δεν πρέπει ποτέ να φύγει από το μυαλό τους η εικόνα, με τον αείμνηστο να υποβαστάζεται  το 2018 στην πλατεία Συντάγματος και να ενώνει τη φωνή του με τον λαό, κατά της συμφωνίας των Πρεσπών που είχε γίνει κατ’ εντολήν της κυρίας Μέρκελ και του ΝΑΤΟ.

Ο ίδιος, αν και κομμουνιστής, δεν αρνήθηκε να γίνει Υπουργός του Καραμανλή, να συνεργαστεί με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη  να διατυπώσει  το ‘’Καραμανλής ή τανκς’’ και να στολίσει με κάποια ‘’κοσμητικά επίθετα’’ την  υποκριτική αριστερά. Γιαυτό υπήρξε μοναδικός και ανεπανάληπτος Έλληνας και θα μας λείψει , σε μια εποχή που ακούγονται μόνο κατάρες και συκοφαντίες εναντίον εκείνων που έχει εκλέξει ο λαός. Αντώνης

Ακολουθεί το χθεσινό μου κείμενο όπως έμεινε μετά την είδηση της εθνικής μας συμφοράς:

 

      ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

 

 

Πριν αρχίσω τη διατύπωση των απόψεών μου για το θέμα, θα ήθελα να επαναλάβω σε όσους μου κάνουν την τιμή, εκόντες – άκοντες, να αποδέχονται τα μηνύματά μου, ότι γράφω κυρίως για να γεμίζω τις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς και μονοτονίας. Τα θέματα που καταπιάνομαι αποτελούν πάντα προσωπικές εμπειρίες, γνώσεις  και   βιώματα, που προφανώς απηχούν τις , κατά το δυνατόν, αντικειμενικές μου απόψεις. Ασχέτως θέματος, προσπαθώ να σέβομαι  τους κανόνες της λογοτεχνίας και της γλώσσας μας, με την  χρήση ενίοτε και λόγιων εκφράσεων που την καθιστούν ‘’ξεχωριστή’’. Μετά την απόρριψη στην πράξη  των ιδεολογιών και την υποκατάστασή τους από ‘’ελεγχόμενα’’ ιδεολογήματα και ιδεοληψίες, μοναδικά μου κριτήρια παραμένουν η κανονική ελευθερία και ό,τι έχει απομείνει από τη δημοκρατία των προγόνων μας.

Κατά την Βικιπαίδεια: Με το γενικό όρο πολιτική (politics) εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν, προκειμένου να πετύχουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Ο όρος εφαρμόζεται τόσο σε κοινωνικές ομάδες ανθρώπων (κόμματα, οργανώσεις, συνδικάτα, συνελεύσεις κατοίκων κλπ), όσο και σε κυβερνήσεις κρατών για τον τρόπο διακυβέρνησης και χειρισμού των διαφόρων υποθέσεων. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή.

Στις μέρες μας, οι περισσότεροι κομματικοί μηχανισμοί και τα  εξ αυτών κηδεμονευόμενα συνδικάτα, αποβλέπουν κυρίως στην εξουσία, που θα τους επιτρέψει την ‘’μακροημέρευση’’ και  την  παγίωση καθεστώτων μόνιμης νομής και διαχείρισης της.

Στην πολιτική υπάρχουν επαγγελματίες που ισχυρίζονται ότι ασχολούνται με αυτήν για το κοινό καλό, το συμφέρον της χώρας και τόσα άλλα βαρύγδουπα, αλλά κατά βάθος ελάχιστοι έχουν ενδεχομένως την φιλοδοξία αλλά και την ικανότητα της προσφοράς στη χώρα. Την έχουν καταστήσει ένα ‘’επικερδές’’ επάγγελμα και μέσω αυτής προωθούν  κομματικά και γενικότερα συμφέροντα, πετώντας ενίοτε και στους δικούς τους ένα κόκκαλο, για να  τους υμνολογούν. Κάποιοι έχουν κάνει αυτοσκοπό τους τη συκοφάντηση επωνύμως των αντιπάλων τους  που κέρδισαν τις εκλογές , πριν προλάβουν να εγκαθιδρύσουν το δικό τους καθεστώς.

Ο Ότο φον Μπίσμαρκ, Πρώσος πολιτικός, από τις σημαντικότερες πολιτικές φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα, ο δημιουργός και πρώτος καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (Β’ Ράιχ), αποκαλούσε την πολιτική  ‘’τέχνη του εφικτού’’. Δεν ξέρω πόσο  επιτυχής ήταν  ο χαρακτηρισμός αυτός για την εποχή του, αλλά στη σημερινή επικαιρότητα, που θα αποτελούσε ευχής έργο ή και έσχατη λύση,  δεν έχει ελπίδες εφαρμογής για πολλούς και διάφορους λόγους.

Η παγκοσμιοποίηση και η εξάρτηση των  πολιτικών αποφάσεων από αλληλεξαρτώμενες διεθνείς συγκυρίες και ισορροπίες δυνάμεων, αφήνει ελάχιστα περιθώρια επιβολής  καθαρά εθνικών πολιτικών. Επιτρέπει όμως τη δυνατότητα σωστής επιλογής και εκμετάλλευσης της συμμετοχής μας σε ισχυρούς οργανισμούς  - όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ –για την από κοινού χάραξη διεθνών πολιτικών που τελικά εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα, στα πλαίσια του Παγκόσμιου γίγνεσθαι.

Αφήνοντας κατά μέρος τα ιδεολογήματα των πολέμιων της Ευρωπαϊκής συμμετοχής και του ΝΑΤΟ, σκεφθείτε τι θα γινόταν σήμερα στη χώρα μας, αν βρισκόμαστε μόνοι και προφανώς ανίσχυροι δίπλα σε διεθνείς ταραξίες και έξω από το παγκόσμιο  παιχνίδι. Έχουν εισρεύσει στη χώρα μας αμέτρητα δισεκατομμύρια, παίρνουμε δάνεια με μηδενικό επιτόκιο και  συμμετέχουμε σε ευρωπαϊκά προγράμματα και  εξασφαλίζουμε απεριόριστα  εμβόλια, έστω και αν τα αμφισβητούν κάποιοι αρνητές , έχοντας και τη στήριξη  επώνυμων .στελεχών της προηγούμενης κυβέρνησης .