ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ
ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ
[Κ. Καβάφης]
Οι
βάρβαροι δεν έφυγαν ποτέ, ανέκαθεν όμως αναζητούσαν την κατάλληλη ευκαιρία
για να εμφανιστούν στην πλατεία και να εκδηλώσουν τον ρεβανσισμό τους, Είναι άλλωστε δύσκολο να τους διακρίνουμε, γιατί μεταλλάσσονται όπως
οι πανδημίες. Έχουν και αυτοί τις υποπαραλλαγές τους, που τους επιτρέπουν να μας αιφνιδιάζουν και να μολύνουν μεγαλύτερο τμήμα του λαού . Δεν έχω την κατάλληλη επιστημονική γνώση για
να προβώ στην ταξινόμησή τους, διαθέτω
όμως τεράστια προσωπική εμπειρία, που
σπάνια ξεγελιέμαι στις εκτιμήσεις μου, ως προς τις δόλιες προθέσεις τους. Έχω βιώσει την ποικιλόμορφη βαρβαρότητά τους από τα παιδικά μου χρόνια [δεκαετία
1940] στη χώρα μας και την
‘’εξελιγμένη’’ τους εκδοχή τις δεκαετίες
1960-1970 στις χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού της Ανατολικής Ευρώπης [ με
αρκετές προοδευτικές συμπάθειες στη χώρα
μας].
Ακραία
δείγματα νέο-βαρβάρων εκδηλώνονται τελευταία στη Γαλλία και προφανώς δεν το
κάνουν από συμπάθεια για το τραγικό θύμα ενός ‘’σαλεμένου’’ αστυνομικού
δολοφόνου. Πρόκειται για τους γνωστούς καιροσκόπους πλιατσικολόγους που πάντα ξεσηκώνονται κατά της έννομης τάξης,
αρκεί να αποκομίσουν οφέλη και να επιδείξουν τις μοναδικές αξίες τους που είναι
η λεηλασία και η πρόκληση καταστροφών
και ανωμαλίας, που τελικά πληρώνει ο λαός και συνεπώς και οι ίδιοι, παρά τη
σοφή ρήση ‘’ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος’’!!! ‘’Ιδανικοί Αυτόχειρες’’ χωρίς ιδανικά.
Εδώ,
όπως και πολλές άλλες χώρες που ίσως έγιναν μεγάλες κατακτώντας αφρικανικές,
ασιατικές και κυρίως νοτιοαμερικάνικες χώρες, πληρώνουν τώρα το ελάχιστο τίμημα
της αποικιοκρατίας. Στις τελευταίες ανήκουν και δυο σημαντικές χώρες που
φημίζονται για τον σοσιαλισμό τους, ενώ είναι γνωστές για τις φασιστικές δικτατορίες
τους μακράς διάρκειας. Ο κόσμος είναι μικρός και γνωρίζουμε, ότι , πολύ πριν
τις δικτατορίες τους, προϋπήρξαν
κοσμοκράτορες αποικιοκράτες.
Θυμάμαι
ένα προσωπικό περιστατικό σε κεντροευρωπαϊκή χώρα, όταν ανέλαβα να βοηθήσω σε
‘’φιλανθρωπική εκδήλωση’’ και για την
προμήθεια μεγάλης ποσότητας και ποικιλίας κρεατικών, πήγα κατευθείαν στα
σφαγεία. Κατά την αποχώρησή μου, ένας νεαρός βορειοαφρικανός του χώρου,
προσφέρθηκε – με τη σύμφωνη γνώμη του αφεντικού του- να έλθει μαζί στο σπίτι
μου ‘’αφιλοκερδώς’’ για να με βοηθήσει να μεταφέρω το εμπόρευμά μου. Από
ευγένεια το δέχτηκα, απαλείφοντας το
αφιλοκερδώς, εκείνος όμως με το ξεκίνημα
μου ανέπτυξε το σχέδιό του, που αποτελούσε πλέον σύστημα. Μου ζήτησε να τον
δηλώσω ότι εργάζεται στο σπίτι μου, χωρίς το αδαπάνως για μένα, μόνο για να τεκμηριώσει την άδεια παραμονής στην
ευρωπαϊκή χώρα και επιδόματος. Στην
κατηγορία αυτή υπάγεται και μεγάλο μέρος
των επαναστατημένων νέων της Γαλλίας, με δεδομένο ότι έχουν περιορισθεί και τα
παντοειδή επιδόματα. Αν ζούσε ο θρυλικός Ιαβέρης των Αθλίων, ίσως τους είχε
συλλάβει προκαταβολικά κατά τις
προηγηθείσες ‘’αναγκαίες’’ μικροκλοπές επιβίωσης!!! Κλείνω τη σημαντική
αυτή ’’παρένθεση’’ και επανέρχομαι στα εξ ίσου σημαντικά δικά μας.
Επαναφέροντας στη σκέψη μου όλη αυτή την
τραγικότητα, άρχισα να αναθεωρώ τη νεανική μου επιείκεια προς την κόκκινη
βαρβαρότητα, που την απέδιδα
‘’αντισταθμιστικά’’ έναντι της μαύρης των κατακτητών, σε αγαθούς
και άκακους ‘’αιθεροβάμονες’’. Στον εμφύλιο που ακολούθησε, βίωσα την ίδια βαρβαρότητα, έκανα όμως μια
προσπάθεια ή μπορεί και να εξαναγκάστηκα
να διατηρήσω την ίδια επιείκεια, αναγνωρίζοντάς τους μια μορφή ‘’πρότερου
έντιμου βίου’’, που είχε δημιουργήσει μια θετική προκατάληψη, την οποία , λόγω
των γεγονότων της εποχής, πλήρωσα προσωπικά,
Μου απέρριψαν [ως αριστερών πεποιθήσεων]την κατάταξή μου στο Λιμενικό
Σώμα, που θα διευκόλυνε τις σπουδές μου.
Η
εισβολή των σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία
με την Άνοιξη της Πράγας το 1968, που πρώτοι και μοναδικοί κομμουνιστές το
αναγνώρισαν το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ, και τα λοιπά
προσωπικά μου βιώματα , με
ανάγκασαν να αναθεωρήσω πλήρως τις απόψεις μου, προσπαθώντας να μην ξεπεράσω τα
όρια του αντικομουνισμού. Ποιοι είναι
όμως τελικά οι περιβόητοι σύγχρονοι βάρβαροι και ποια σχέση έχουν με εκείνους
που , κατά τον ποιητή μας, ο ‘’αυτοκράτωρ
περιμένει να δεχθεί τον αρχηγό τους’’ ;;;
Οι ‘’δικοί’’
μας βάρβαροι ανήκουν στο ανεξερεύνητο άγνωστο και ίσως αποτελούν κατάλοιπα ενός νοσηρού παρελθόντος, που σημάδεψε και
αιματοκύλησε τη χώρα μας και ‘’τερματίστηκε’’ με ένα συμβιβασμό, τη ‘’
ΛΗΘΗ’’ που δεν τηρήθηκε ποτέ από τους
ηττημένους, [παρερμηνεύοντας τη νομιμοποίησή τους από τον Κωνσταντίνο
Καραμανλή].
Δηλώνουν άλλωστε και σήμερα μέσα στο
Κοινοβούλιο ‘’ ότι είναι αντίθετοι με τον αστικό κοινοβουλευτισμό και καλούν
τους εργαζόμενους να επιβάλουν το δικό τους δίκαιο’’. Πάντα έκρυβαν
τις προθέσεις τους και δεν εγκατέλειψαν ποτέ
την ιδέα να πάρουν ‘’ρεβάνς’’, αφού κύριο μέλημα ‘’των ακραίων’’
γενικότερα δεν αποτελεί το εθνικό και
γενικό καλό αλλά η δογματική επικράτηση της ιδεοληψίας, η πατριδοκαπηλία, ο
δοσιλογισμός και ο αντεθνικός διεθνισμός . Οι βάρβαροι γενικώς κατακρίνουν ως συντηρητικούς όλους τους άλλους, διότι τους εμποδίζει η
κανονικότητα , ενώ αυτοί διακηρύσσουν επίσημα την ανυπακοή και αντιστρατεύονται
‘’ τον Νόμο και την τάξη’’.
Συμπληρωματικά διευκρινίζω ότι οι αρχαίοι Έλληνες
, θεωρούσαν βαρβάρους όσους μιλούσαν μια
δυσνόητη γλώσσα και δεν μετείχαν του
πολιτισμού μας. Τώρα , κάποιοι νέο-Έλληνες αποποιούνται τις παραδόσεις , συμπεριλαμβανομένης της πραγματικής
δημοκρατίας, της θρησκείας και της οικογένειας γιατί
δεν τις βρίσκουν αρκετά προοδευτικές και με τη λογική αυτή παρέδωσαν
τις τελευταίες ‘’βορά’’ στους ακροδεξιούς , τους θρησκόληπτους και τους πατριδοκάπηλους.
Εμφανίζονται
με καλές προθέσεις αλλά πάντα έχουν μια δική τους θεώρηση για το καλό και το
κακό και προωθούν στρεβλές και
διεστραμμένες ιδεοληψίες, που βρίσκουν ευήκοα ώτα σε άφρονες, αστόχαστους και μετριότητες ενός
αρρωστημένου και επικίνδυνου μικρομεγαλισμού. Σε κάθε περίπτωση αποτελούν απότοκο ανώμαλων περιόδων, αφού δεν τους
ευνοεί καθόλου η κανονικότητα, η τάξη και η νομιμότητα και ας την επικαλούνται για τους άλλους. Το χειρότερο είναι ότι
απεργάζονται κάθε κακό αφού, δεν μπορούν
να λειτουργήσουν κανονικά, προωθώντας μόνο τις αποκαλούμενες προοδευτικές και
αριστερές απόψεις τους. Αποφεύγουν όμως να διευκρινίσουν ποιες είναι αυτές,
αφού αποκλείουν την πλειονότητα των
δημοκρατικών αρχών που δεν έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά!!!
Υποστηρίζουν
ότι κατέχουν την μοναδική αλήθεια του δικού τους μικρόκοσμου, την οποία μάλιστα
προσπαθούν να επιβάλουν με ξεπερασμένες μεθοδεύσεις του παρελθόντος, που μας
στιγμάτισε διεθνώς. Επαναφέρουν τις αμφισβητήσεις τους σε βασικές δημόσιες
εξουσίες και υπηρεσίες [ Δικαιοσύνη, ΕΥΠ κλπ.], προκειμένου να στηρίξουν κατηγορίες σε βάρος των αντιπάλων τους, αγνοώντας προκλητικά ομόφωνες
αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε ό,τι τους
αφορά. Με την ίδια αυτή λογική λειτούργησαν και νεοφασιστικά μορφώματα
και ‘’ξεγέλασαν’’ και τις δικαστικές αρχές, αφού στη χώρα της ‘’φαιδράς
πορτοκαλέας’’ εύκολα βρίσκονται αφελείς και καιροσκόποι, πρόθυμοι να στηρίξουν κάθε
ανόητη πρωτοβουλία. Αντώνης
