ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΚΟΡΑΚΟΣ ΕΞΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΡΑ!

Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε προχθές τα μέτρα σταδιακής μετάβασης στην επόμενη φάση αντιμετώπισης της πανδημίας, αφού απέχουμε πολύ ακόμα από την όποια κανονικότητα. Κινήθηκε στα όρια που  ορίζουν οι συνθήκες που βιώνουμε, οι προτάσεις των ειδικών και η παγκόσμια πραγματικότητα. Κρίνοντας όμως εκ του  αποτελέσματος , θεωρείται ότι αποτελούν  μονόδρομο και ευκταίο θα είναι να συνεχιστεί η επιτυχής πορεία της χώρας μας, μέσα στο ομιχλώδες παγκόσμιο επιστημονικό  τοπίο που ζούμε.

 Δεν υπάρχει καλόπιστος άνθρωπος που να περίμενε κάτι διαφορετικό – αφού κινήθηκε στη γραμμή που εισηγείται η ειδική επιστημονική ομάδα - χωρίς να παρασυρθεί από τις σύγχρονες σειρήνες και τις  κραυγές των κοράκων- που ατυχώς για αυτούς, δεν συμφωνούν ούτε μεταξύ τους. Το πρόβλημα   για όλους τους λαούς είναι ότι, προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο  μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο και ως εδώ φαίνεται ότι πήγαμε καλύτερα από πολλές άλλες, μεγαλύτερες  ‘’οργανωμένες χώρες’’. Ακούω ότι οι φίλοι μας Ισπανοί ποντάρουν πολύ στο ελληνικό εγχείρημα και σκέπτονται να το ακολουθήσουν, όταν ‘’οι αριθμοί’’ τους το επιτρέψουν.  Θα απαιτηθεί  για πολύ ακόμα η δική μας συνδρομή και καλόν είναι να παύσουν τα κακόφωνα κομματικά επιτελεία και  τα διάφορα παπαγαλάκια να προβάλουν τα ιδεολογήματά τους. Νταηλίκια δεν χωράνε και  προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, διότι αποπροσανατολίζουν τους απελπισμένους συμπολίτες μας στην εφαρμογή των επιστημονικών υποδείξεων.

Δεν θα σχολιάσω τα μέτρα αφού δεν είμαι ειδικός και δεν θα μιμηθώ τη ‘’φασιστική’’ μεθοδολογία που ακούγεται ολονέν και πιο έντομα από στρατευμένους στην ιδέα ‘’ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’’. Διευκρινίζω ότι θεωρώ  φασιστική  κάθε άποψη που ξεφεύγει από την τεκμηριωμένη διεθνή πρακτική, αφού ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία [ δεξιά ή αριστερή ] αλλά τρόπος  σκέψης, με σκοπό να επιβληθεί με ιδιοτέλεια στις ‘’λαϊκές μάζες. Ας καταλάβουν επί τέλους οι ‘’κόρακες’’ των ημερών, ότι ‘’δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουν’’. Με τα λεγόμενά τους προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, τη διεθνή επιστημονική πρακτική και το συμφέρον των Κομμάτων τους [που δεν ενδιαφέρει το λαό] και της χώρας μας.         
 Περιορίζομαι στα δημοσιευμένα ενδεικτικά κείμενα δηλώσεων   Κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία γενικώς και αορίστως περί  άλλα τυρβάζουν. Το ένα προφανώς έχει μπερδέψει τις κηραλοιφές με την πανδημία και προσπαθεί να επεκτείνει τις ‘’επιστημονικές’’ του  απόψεις σε  γιατροσόφια για την οικονομία και τον κορωνοϊό. Ένα άλλο Κόμμα, που μας προέκυψε εκ παραδρομής, αναζητεί ακόμα τρόπους επαναφοράς  στα καραγκιοζιλίκια μας του 2015. Δια στόματος, μιας σπουδαίας αθλήτριας, με τελευταία  ειδίκευση σε ιδεολογικά άλματα, προσπαθεί να μας φέρει σε επαφή με καινοφανείς οικονομικές και ανοσολογικές θεωρίες. Δεν θέλω να τους αδικήσω, αλλά εγώ δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλουν , πού διαφωνούν με όσα γίνονται στη χώρα και τι θα έκαναν οι ίδιοι!!!

Συνεχίζω με τα πιο γνωστά Κόμματα, αρχίζοντας από το  ΚΚΕ,  ο συμπαθής συμπατριώτης μου Πρόεδρος του οποίου, εμμένει περισσότερο στη γνωστή συνθηματολογία του και τις δήθεν ανεπάρκειες του ΕΣΥ, που για πρώτη φορά επί τέλους  κρίνονται επαρκείς. Δεν θα πω περισσότερα γιατί πραγματικά δεν θέλω να τον κακοκαρδίσω, αφού κάποτε – πριν ζήσω το καθεστώς εκ των έσω για 12 χρόνια στην Ανατολική Ευρώπη - πίστευα και εγώ κάποιες από  τις ιδέες του. Τελικά φαίνεται ότι τον απασχολεί περισσότερο η μεταφορά της Πρωτομαγιάς, που του στερεί το ρόλο του επαναστάτη χωρίς αιτία , εν μέσω πανδημίας. Οι Αριστεροί γενικώς [ ακόμα και οι γιαλαντζί] αρέσκονται στο μπλα – μπλα, αφού γίνεται με το αζημίωτο. Δεν κατάλαβα όμως  ποτέ γιατί  αντιστρατεύονται την ατομική ευθύνη, η οποία αποτελεί το κύριο σύνθημά τους όταν αυτή στρέφεται κατά της αστικής εξουσίας!!!

«Το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπάθησε να μεταθέσει αποκλειστικά στην ατομική ευθύνη την αντιμετώπιση της πανδημίας, με στόχο να κρυφτούν οι μεγάλες κρατικές ανεπάρκειες, ιδιαίτερα στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το διάγγελμα του πρωθυπουργού δείχνει ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια τακτική και στη φάση της σταδιακής άρσης των μέτρων, θα συνεχίσει δηλαδή να μετακυλύει την ευθύνη στο λαό, αρνούμενη στην πράξη την κρατική ευθύνη για την πραγματική θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την προστασία των εργαζομένων» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για το διάγγελμα του πρωθυπουργού’’.

Συνεχίζω με την επίσης συμπαθή Κυρία της αντιπολίτευσης, που δίνει την εντύπωση ότι  θεωρεί κληρονομικό της δικαίωμα και το  ΕΣΥ. Να τονίσουμε εδώ ότι τόσο το Κόμμα της όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ το άφησαν σε κατάσταση  αποσύνθεσης. Ευτυχώς τελευταία, κάποιοι άλλοι, έστω και κάτω από την πίεση της πανδημίας, το έκαναν ικανό και  προβάλλεται διεθνώς σαν  θετικό παράδειγμα . Σχολιάζοντας τη δήλωσή της, διερωτώμαι πότε αμφισβητήθηκε και από ποιους ο κ. Τσιόδρας που   αναφέρεται στην ανακοίνωσή της . Είναι γνωστό και κατά κόρον διακηρύσσεται αλλά και φαίνεται, ότι το κυβερνητικό σχέδιο βασίζεται σε προτάσεις του ίδιου και των συνεργατών του. Στις αστικές Δημοκρατίες, είναι γνωστό ότι η  εφαρμογή  των όποιων αποφάσεων ‘’επιβάλλεται’’ από την εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία έχει και την τελική ευθύνη. Αν υπάρχουν πρόσθετες εφικτές προτάσεις, αυτές προτείνονται στην Κυβέρνηση και είναι βέβαιο ότι βοηθούν στο έργο της αλλά συμβάλλουν και στην  επιβαλλόμενη εθνική συνεννόηση και αλληλεγγύη.

«Όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, η δεύτερη φάση βασίζεται σε ένα καθαρά Κυβερνητικό σχέδιο. Η εφαρμογή του, ασφαλώς εξαρτάται από την ατομική ευθύνη αλλά και από την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εκεί είναι το κλειδί, όπως και στην επιστημονική τεκμηρίωση του κάθε βήματος. Να μην καταργήσει στην πράξη, η γραφειοκρατία της Κυβέρνησης τον κ. Τσιόδρα και την επιστημονική επιτροπή.’’

Αναφέρομαι τέλος   στην αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία φαίνεται ότι έχει χάσει  ‘’τα  αβγά και τα καλάθια’’, που λέει και η ιστορική φράση. Εντελώς συμπτωματικά η φράση αυτή συμπίπτει επίσης με μια επιδημία πανώλης στην Αθήνα, που αποδεκάτισε τα στρατεύματα του κατακτητή της  Μοροζίνη . Οι λεπτομέρειες που ο έμπορος αυγών έχασε την πραμάτεια του δεν αφορούν το παρόν και  συνεπώς τις παραλείπω, αν υπάρχουν όμως ενδιαφερόμενοι , μπορούν να τις αναζητήσουν στο ιντερνέτ και ίσως τους βοηθήσουν μελλοντικά.

‘’Σκληρή κριτική στο “διάγγελμα Μητσοτάκη”, ασκεί με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι “πέρα από το πότε θα βγουν από το σπίτι, οι πολίτες θέλουν να μάθουν πώς θα παραμείνουν όρθιοι στη ζωή τους “, ενώ καταλογίζει στη κυβέρνηση ότι δεν αξιοποίησε την δίμηνη καραντίνα για να ενισχύσει το ΕΣΥ’’.

Εδώ , πέραν της ανακρίβειας για την κατάσταση του ΕΣΥ, που   σχολιάζεται θερμά από τη διεθνή γνώμη ,αισθάνομαι την ανάγκη να θέσω ένα ερώτημα που ίσως να θεωρηθεί και αφελές. Έχει κανείς  αναλογισθεί σε ποια κατάσταση θα ‘’βρισκόταν’’ σήμερα τόσο το ΕΣΥ όσο και η χώρα μας, αν στη θέση αυτών που νομίμως έχουν την εξουσία, κυβερνούσε ακόμα  η προηγούμενη Κυβέρνηση; Το ερώτημα μπορεί να φαίνεται ρητορικό, έχω ακούσει όμως πολλούς να κάνουν ανάλογες  σκέψεις και να ανεκδοτολογούν με αναφορές σε παλικαράδες  που απειλούσαν με ‘’θάψιμο δυο μέτρα κάτω από τη  γη‘’ και άλλες παρόμοιες εφιαλτικές απειλές. Μήπως εννοούσαν τους ομαδικούς τάφους των πολιτισμένων χωρών που άφησαν τα γηροκομεία στο έλεος της συμφοράς; Προσωπικά δεν θέλω να το σκέπτομαι   ούτε ως ‘’ενύπνιο’’!!!

Σημειώνω εδώ ότι το κείμενο αυτό γράφτηκε  χθες, αλλά το κράτησα για να δω τις προσωπικές αντιδράσεις του κ. Τσιόδρα στη χθεσινή τακτική του συνέντευξη και ομολογώ ότι για μια φορά ακόμα ένοιωσα το παράπονό του. Από ευγένεια παρέλειψε να κατονομάσει αυτούς που τον ‘’πολεμούν’’ και δεν βρίσκονται προφανώς  στην Κυβέρνηση και αισθάνονται ότι  εμποδίζονται από τις επιτυχίες του να βρουν ερείσματα για να στηρίξουν με τις κραυγές  την ανυπαρξία τους.

Ως πιστός  χριστιανός ορθόδοξος,  ικετεύω  τους ελάχιστους σεπτούς Ιεράρχες και ιερείς , που έσπευσαν να δηλώσουν την αντίθεσή τους στα λαμβανόμενα μέτρα για την Εκκλησία, να το ξανασκεφθούν. Ίσως θα έπρεπε να αποφεύγουν   δηλώσεις που δεν περιποιούν τιμή στην ιεροσύνη τους και δεν απηχούν την αγάπη του Χριστού μας.  Η Εκκλησία επέζησε διωγμών και ‘’διώξεων’’ π.χ. επί πολλές δεκαετίες στην κομμουνιστική  Ρωσία και σήμερα έχει τον σεβασμό  των πρώην διωκτών και σημερινών ηγετών της. Δεν κινδυνεύει λοιπόν από μέτρα που προστατεύουν το Θείο δώρο της ζωής. Οι πιστοί θα προστρέξουν και πάλι στο ‘’αποκούμπι’’ τους όταν οι επιστήμονες  τους βεβαιώσουν ότι δεν κινδυνεύουν πια  από τον συνωστισμό του εκκλησιάσματος. Τα υπόλοιπα δεν αρμόζουν σε μια σύγχρονη αντίληψη, που θα φέρει κοντά της και τους νέους. Αντώνης Ταρνανάς

ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

Αναφέρομαι στον όποιο Θεό πιστεύει ο καθένας σας, αν έχει απομείνει ίχνος  νοημοσύνης  στη σημερινή κοινωνία και τα μέσα που  διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Σε μια εποχή που ‘’καίγεται η γούνα μας’’ από την πανδημία, αποτελεί  προσβολή της  κοινής λογικής  η συσχέτισή της με  την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, όπως είχε προειδοποιήσει ‘’έγκυρος’’ αστρολόγος. Ο εν λόγω σύγχρονος μελλοντολόγος είχε αναφέρει , μεταξύ άλλων:

“Η καταστροφική και μεγάλη πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων αποτελεί ένα σημάδι, έναν οιωνό, μία προειδοποίηση για τον μελλοντικό κίνδυνο που απειλεί την Ευρώπη ή ακόμα και την ανθρωπότητα.
Δεν είναι τυχαίο ότι συμβαίνει λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την Πανσέληνο της Φωτιάς και μάλιστα τη Μεγάλη Δευτέρα των Καθολικών. Αναμένονται ακραία γεγονότα στο Παρίσι”, αναφέρει ο αστρολόγος Κώστας Λεφάκης μιλώντας για μία άγρια Πανσέληνο, που φέρνει ένα νέο κύμα από ‘θύελλες’.

Και καλά εκείνος έτσι νόμιζε. Τα διάφορα ΜΜΕ και οι Πυθίες του διαδικτύου δεν είχαν τίποτα καλύτερο να δημοσιεύσουν και έσπευσαν να προβάλουν αυτές τις γελοιότητες, με τις οποίες κάποιοι πονηροί κερδίζουν το ‘’παντεσπάνι’’ τους, κάνοντας κακή χρήση του ‘’συγγενούς’’  επιστημονικού ρόλου της αστρονομίας;;;

 Δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε και ακόμα  χειρότερο να προβάλουμε, απόψεις ότι μια φωτιά στην Notre Dame – που έχει  ξανασυμβεί και στο παρελθόν -  αποτελεί  οιωνό για συμφορές. Το γεγονός ότι  ακολούθησε η πανδημία, η οποία ξεκίνησε από μια χώρα Ασιατική, που δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρώπη, το Παρίσι, την  Παναγία και τον Χριστιανισμό, δεν προβλημάτισε τους ‘’προβληματικούς’’ συντάκτες που ταυτίστηκαν με απόψεις που προκαλούν πανικό στους τρομοκρατημένους από τη συγκυρία, τους  αφελείς και τους θρησκόληπτους;

Ο Θουκυδίδης , όταν έλεγε : «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν»...[καίγονται τα σπίτια μας και εμείς τραγουδάμε]είχε συνοψίσει με σαφήνεια πριν από χιλιάδες χρόνια την αδυναμία της Αθηναϊκής Πολιτείας να αντιληφθεί τα διακυβεύματα της εποχής και να ορίσει τις ορθές προτεραιότητες για να αποφύγει την καταστροφή.

Η ηθική μου δεν μου επιτρέπει να επαναλάβω τον γνωστό  χαρακτηρισμό για τους μετά Χριστόν προφήτες. Ελπίζω να μην ακουστεί καμιά ρηξικέλευθος πρόταση για επαναφορά των αρχαίων Μαντείων που διαθέτει αρκετά η χώρα μας. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δικαίωμα  να λένε  τις απόψεις τους , τα μέσα ενημέρωσης όμως με ποια λογική τις υιοθετούν και τις  προβάλουν ανεξέλεγκτα , σε ένα λαό που  μερίδα του  ρέπει στην παραπληροφόρηση, τη δεισιδαιμονία και τον λαϊκισμό; Στην χώρα του Αριστοτέλη έχει χαθεί το μέτρο και με ευθύνη εκείνων που χειρίζονται και διαχειρίζονται την ενημέρωση, χρησιμοποιείται σαν  μοναδική αλήθεια η κάθε ακραία εκδοχή, που αντιστρατεύεται τη λογική και την επιστημονική τεκμηρίωση. Χωρίς να γενικεύω, δεν θα παραλείψω βέβαια και τα γνωστά και όχι τόσο αθώα παπαγαλάκια, που βρίθουν σε τέτοιες εποχές στη χώρα της ‘’φαιδράς πορτοκαλέας’’.

Σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές,  την πρώτη και βασική ερώτηση των συνεντευξιαζόμενων αποτελεί το ζώδιο και ο ωροσκόπος των. Ακόμα και στις μεταξύ των μελών των πάνελς συζητήσεις – αν δεν έχει προβλεφθεί μόνιμη ειδική αστρολόγος -  η βασική συζήτηση στρέφεται στα ζώδια που τους ταιριάζουν και στην συγκυριακή  αξιολόγησή τους. Σε δύσκολες όμως εποχές, σαν αυτή που διανύουμε,  είναι  πολύ  επικίνδυνο να προβάλονται αντιεπιστημονικές  ιδέες που ευνοούν αφελείς ή έντεχνους και σκόπιμους ακροβατισμούς και βλάπτουν το γενικότερο κοινό  λαϊκό συμφέρον .

Ακούγονται ήδη πολλές διάσπαρτες απόψεις που προσπαθούν να αμφισβητήσουν ή  και να αποδώσουν δόλο σε εγνωσμένου ήθους και παγκόσμιας καταξίωσης επιστήμονες,  που μας έφεραν αισίως, σε προνομιούχο μοίρα, ως εδώ. Επειδή κάποιοι κουράστηκαν, βαρέθηκαν ή διαπίστωσαν ότι δεν τους βολεύει, άρχισαν δειλά-δειλά  τη σπερμολογία τους, η οποία δυστυχώς βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε ολονέν και μεγαλύτερες ομάδες συνανθρώπων μας. Το επόμενο στάδιο θα είναι η ιδιοτελής αντίδραση των ‘’επαναστατών του γλυκού νερού’’ και αν, ο μη γένοιτο, με την σταδιακή άρση της καραντίνας σημειωθεί αύξηση  των κρουσμάτων, θα αναλάβουν έργο οι ‘’εξειδικευμένοι’’  λαϊκιστές να στρέψουν τα βέλη τους κατά των επιστημόνων και των πολιτικών που δήθεν τους  ‘’χρησιμοποιούν’’.

Ακούστηκαν ήδη αμφισβητήσεις από υψηλούς πολιτικούς αντιπάλους αλλά δεν έγιναν πιστευτές, διότι ο εύπιστος αυτός λαός άρχισε να ‘’σκέπτεται’’. Επιστρατεύτηκαν  τότε οι αντιδράσεις των νέων ‘’αγανακτισμένων’’, για να περάσουν σαν προσωπικές πληροφορίες τους κάποιες δήθεν αποκρύψεις ή παραποιήσεις στοιχείων των κρουσμάτων ακόμα και των θυμάτων του κορωνοϊού. Φαίνεται ότι  αυτή η μέθοδος αρχίζει να βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε πληθυσμιακές ομάδες που θεωρούν την καραντίνα στέρηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων – αγνοώντας το δικαίωμα  των υπολοίπων να μην νοσήσουν !!!

Η ενεργοποίηση του λαϊκισμού, θα αποτελέσει το επόμενο  διεθνές πρόβλημα, διότι οι απώλειες ζωών και οι οικονομικές δυσκολίες που θα ακολουθήσουν τον ευνοούν ιδιαίτερα.  Θα είναι οι νέοι ‘’μαυραγορίτες’’ του άδηλου  αυτού πολέμου που βιώνει ο πλανήτης μας, τα δυσμενή αποτελέσματα του οποίου διευκολύνουν τη δράση τους. Απαιτείται συνεπώς εγρήγορση και ομοψυχία του λαού, για να μην γίνουν  για μια φορά ακόμα θύματά του!!!   Αντώνης

ΤΥΧΑΙΟ Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;

        [Μια άλλη άποψη]

Ενώ όλοι περιμέναμε την ώρα της επαναφοράς σε μια κανονικότητα – αφού είχαμε ‘’ισοπεδώσει’’ την καμπύλη με τους θανάτους και τα κρούσματα της πανδημίας στη χώρα μας – ξαφνικά χθες μας ‘’προέκυψε’’ ως κεραυνός εν αιθρία κάτι το αναπάντεχο. Ήταν αυτό τυχαίο , αναμενόμενο, προβλεπτό ή κάτι άλλο; Για πρώτη φορά ίσως είδα και άκουσα τον κ. Τσιόδρα να έχει μια εντελώς διαφορετική, αλλά ειλικρινή αντιμετώπιση , χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να κρύψει την οργή του. Η απάντησή του είχε στόχο και  ξεπερνούσε την αμέλεια που επικαλέστηκε, χωρίς όμως να αφήνει περιθώρια για τυχαιότητα. Τέτοια σύμπτωση σε τρεις εντελώς διαφορετικές δομές αποκλείεται  παντελώς , ενώ είναι γνωστό ότι δεν τηρούντο οι γνωστοί σε όλους  κανόνες ασφαλείας.

Είχαν  αρχίσει να λέγονται καθημερινά πολλά και διάφορα που αμφισβητούσαν  την επιτυχία, με προσχήματα το κλείσιμο των εκκλησιών, την υπονόμευση  εργατικών δικαιωμάτων και του ΕΣΥ και  οικονομικούς ακροβατισμούς, ενώ συνέβαινε το αντίθετο. Η φαινομενική εθνική μας ομοψυχία άρχισε να αμβλύνεται με καθημερινές αιτιάσεις, σε σημείο να αμφισβητείται και η απλή ‘’ανακωχή’’ που τηρείται ακόμα και  μεταξύ εμπολέμων. Η όποια επιτυχία  αποτελεί ενόχληση για τους  αντιπάλους που, εκτιμώντας  τη δυσκολία του εγχειρήματος και την νοοτροπία μας, ανέμεναν μια σίγουρη αποτυχία. Στη χαλάρωση της εθνικής αντιμετώπισης συνέβαλε αρνητικά –ενώ αποτελούσε εθνικό έπαινο- και η παγκόσμια αναγνώριση του αποκληθέντος ‘’ελληνικού θαύματος’’.

Ελλείψει συγκεκριμένων στοιχείων θα αποδοθεί και αυτό στην τυχαιότητα, όπως συνήθως κάνουμε για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και αφήνουμε στις ‘’πιθανολογήσεις’’’ των ιστορικών του μέλλοντος, να πούνε αυτά που λένε κατόπιν εορτής!!!  Τι είναι όμως ακριβώς  η τυχαιότητα , την οποία θα περιτυλίξουμε και με τον μανδύα της αποφράδας, για να δικαιολογήσουμε  την  κακή στιγμή; Αν ψάξετε λίγο την ιστορία μας θα βρείτε αμέτρητες κακές στιγμές και αποφράδες ημέρες!!!

Στην αρχαιότητα ταύτιζαν την έννοια της τυχαιότητας με την ειμαρμένη και πρώτοι οι Κινέζοι , πριν 3.000 χρόνια, συνδύασαν την τύχη με τις πιθανότητες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με  το θέμα σε βάθος και μόλις τον 18^ο αιώνα οι Ιταλοί μαθηματικοί τυποποιούν τις πιθανότητες με διάφορα τυχερά παιχνίδια. Τον 20^ο αιώνα  αναπτύχθηκαν οι ιδέες της αλγοριθμικής θεωρίας  και η έννοια  αλγοριθμικής τυχαιότητας. Οι επιστήμονες υπολογιστών άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η επιτηδευμένη εισαγωγή τυχαιότητας σε υπολογισμούς μπορεί να είναι αποτελεσματικό εργαλείο για τον σχεδιασμό καλύτερων αλγορίθμων. Την πρακτική αυτή  επικαλούνται  και κάποιες ειδικές ομάδες για να φέρουν στα μέτρα τους  καταστάσεις που  δεν τις βολεύουν και  να αμαυρώσουν  επιτυχίες των άλλων.

Ο ορισμός του όρου της τυχαιότητας που δίνει το Βικιλεξικό είναι: συνδυασμός γεγονότων, τα οποία από μόνα τους δεν παράγουν θετικό αποτέλεσμα, ενώ, όταν συνδυάζονται, παράγουν.  Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν  τυχαία γεγονότα, αφού για να πραγματοποιηθούν απαιτείται κάποιος συνδυασμός. Με απλά Ελληνικά σημαίνει ότι κάποιοι πρέπει να βάλουν το χεράκι τους ή να παραβλέψουν  το καθήκον τους, ώστε να επιτευχθεί  ο επιθυμητός συνδυασμός ευδοκίμησης της ‘’τυχαιότητας’’ . Ομολογώ ότι δεν διαθέτω στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις σκέψεις μου, αλλά δεν είμαι και τόσο αφελής για να αποδεχθώ την σύμπτωση σαν μοναδική εξήγηση,  λίγο πριν την αναμενόμενη  εξαγγελία για το μικρό άνοιγμα της καραντίνας.

Έχω αρκετές προσωπικές εμπειρίες που ενισχύουν τις υποψίες μου, από τον τελευταίο ‘’φανερό’’ πόλεμο μέχρι τον σημερινό κρυφό και άγνωστο κορωνοϊό. Ξέρω πλέον ότι  η πείνα του 1941 δεν μας προέκυψε τυχαία αλλά συνέβαλαν και εκείνοι που την προετοίμασαν και  συνέδραμαν για να την εκμεταλλευτούν. Ξέρω επίσης ότι το ‘’αγάντα Ρόμελ’’  δεν υπήρξε κενό σύνθημα ούτε σχήμα λόγου, αλλά διαδικασία  εξυπηρέτησης  των ίδιων ειδικών ομάδων. Διαβεβαιώνω ότι τη δεκαετία του 1990,  βρέθηκα τυχαία σε κάποιο κατάστημα όπου είχαν άτυπη συνάντηση κομματικά στελέχη μιας δημοτικής παράταξης και αποφάσισαν  να ψηφίσουν όχι σε πρόταση του Δημάρχου . Επρόκειτο για τον βιολογικό καθαρισμό με χρηματοδότηση 100% του Ευρωπαϊκού ταμείου, διότι ήθελαν  να περάσουν το θέμα όταν έλθουν αυτοί στην εξουσία.

Από περιέργεια πήγα στο ανοιχτό δημοτικό συμβούλιο και διαπίστωσα ότι τα άτομα που  είχαν συναντηθεί στο κατάστημα, τήρησαν την απόφασή τους. Όχι μόνο φωνασκούσαν για να δυσχεράνουν τη λήψη απόφασης αλλά και χειροδίκησαν κατά του Δημάρχου και πέτυχαν τον σκοπό τους.  Το σπουδαίο είναι ότι ,όταν ήλθαν εκείνοι στην εξουσία, είχε καταργηθεί η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και το πείσμα τους πλήρωσε ο δημόσιος κορβανάς!!!

Έχω αμέτρητα όσα ανάλογα προσωπικά παραδείγματα και αυτό με κάνει πολύ επιφυλακτικό στην παραδοχή της θεωρίας  της   τυχαιότητας. Σκέπτομαι τον λαμπρό  άνθρωπο και επιστήμονα κ. Τσιόδρα και ειλικρινά τον λυπάμαι .Δεν έχει να αντιπαλέψει μόνο τον κορωνοϊό αλλά και τα  παντοειδή λιοντάρια του δικού μας  Κολοσσαίου. Εννοώ  εκείνους  που  εζήλωσαν τη δόξα του και ίσως εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ο ίδιος, ασχολούμενος με την επιστήμη του, βρέθηκε  ανέτοιμος για κομματικά παιχνίδια και ιδεοληψίες, που κρατούν την χώρα μας αιχμάλωτη για αιώνες. Αντώνης

ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ

         Νοσταλγικές  φαντασιώσεις

Στον τακτικό μου πλέον πρωινό περίπατο - αν και κινούμαι  στο ίδιο γνώριμο  περιβάλλον - με ελάχιστες γεωγραφικές παραλλαγές – καθημερινά ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Μετά την κατάταξη των πέραν των 65 ετών σε ειδική προστατευόμενη ομάδα του πληθυσμού [όπως  για τις καρέτα - καρέτα], σκέπτομαι ότι θα αργήσει πολύ ακόμα   η ελεύθερη κυκλοφορία . Υπολογίζω ότι, για μας  τους υπέρογδονταεξάρηδες και τους λοιπούς ‘σεσηπότες’, η σταδιακή    απελευθέρωση,  όπως άφησαν να εννοηθεί,   θα ξανανοίξει  τις πόρτες μας όταν εκλείψει παντελώς η επιδημία και για κάποιους ίσως  μετά θάνατον.

 Dum spiro spero που έλεγαν οι Λατίνοι την εποχή του Κικέρωνα ή παρηγοριά στους γέροντες μέχρι να βγει η ψυχή τους που θα έλεγε ο λαός μας.  Καιρός μας και καιρός τους θα πρόσθετα εγώ, προετοιμασμένος και ευγνώμων για κάθε συνέχεια και συνέπεια!!!

Η πρωινή βόλτα απέκτησε και μια πιο ενδελεχή ματιά και παρατήρηση. Το μέρος που γεννήθηκα και στα παιδικά μου χρόνια γνώριζα κάθε γωνιά του, το γεγονός ότι    το διατρέχω  με αυτοκίνητο , μου στέρησε πολλές πληροφορίες, που διαφοροποιούν  την τελική εικόνα.

Έτσι λοιπόν, αν και κινούμαι στην ίδια ακτίνα από την κατοικία μου, ξαναγνωρίζω την περιοχή. Το  αργό περπάτημά μου δεν αφήνει περιθώρια να μου ξεφύγει η παραμικρή λεπτομέρεια, αφού το σύνολο των αισθήσεών μου βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση. Σήμερα βρέθηκα ακόμα και σε αδιέξοδα, αφού το δρομάκι που ακολούθησα με οδήγησε στην αυλή ενός σπιτιού. Τελικά να δείτε ότι ο ιός αυτός, πέραν της πειθαρχίας θα μας υποχρεώσει να   ενστερνισθούμε πολλά και χρήσιμα, συμπεριλαμβανομένης   της πατριδογνωσίας. Θα μάθουμε τον τόπο μας αλλά δεν θα γνωρίσουμε ποτέ τους γείτονες μας, αφού αποφεύγουμε συστηματικά να  συμπίπτουν χρονικά τα δρομολόγιά μας.

Σήμερα  συναντήθηκα επίσης  με πολλά ξεχασμένα αρώματα, που τα θεωρούσα οριστικά χαμένα,  αφού η καθαρότητα της πρωινής ατμόσφαιρας, επέτρεπε στο γιασεμί και τα ελάχιστα που είχαν απομείνει άνθη της πορτοκαλιάς,  να διαχέουν το αγνό και έντονο μεθυστικό άρωμά τους σε κάθε περαστικό. Βούλωσαν κυριολεκτικά τα ρουθούνια μου και μισή ώρα αργότερα, που επανήλθα στο σπίτι μου, νιώθω ακόμα  έντονα, τις όμορφες μυρωδιές που συνέλαβαν στο πέρασμά μου.

Μου έλειψαν όμως τα  χαρακτηριστικά χρώματα της Άνοιξης, γιατί κάποιες καλές ημέρες του Φλεβάρη, ξεγέλασαν τις όμορφες τρελές αμυγδαλιές και βιάστηκαν να ανθίσουν  φέτος τόσο πρόωρα.  Ίσως πάλι,  μάθανε για τον κορωνοϊό και φοβισμένες μήπως δεν μπορέσουν να μας χαρίσουν την φυσική  τους ομορφιά, τίναξαν πρόωρα τα άνθη τους για να προλάβουν κάθε ενδεχόμενο  !!! Ήρθαν όμως και πάλι στο μυαλό μου οι στίχοι του ομώνυμου ποιήματος του Γιώργου Δροσίνη και ‘’ στοχάστηκα’’ τις ενδεχόμενες συνέπειες της τρέλας τους!!!

Οι ομορφιές στον τόπο μας όμως δεν λείπουν και μπορείς να τις βρεις στις αστραφτερές αυλές των σπιτιών, τις γλάστρες και τα δεντράκια των κήπων και των δρόμων και το επιμελημένο άσπρισμα όλων των πεζοδρομίων λόγω του Πάσχα.

Γυρίζοντας στο σπίτι μου στην Αταλάντη – στον τέταρτο όροφο και μάλιστα σε υπερυψωμένο έδαφος -  σκέφθηκα  να μοιραστώ μαζί σας τις όμορφες εικόνες από τη  θέα προς το καταπράσινο βουνό και τη γαλάζια θάλασσα  του Βόρειου Ευβοϊκού που καθημερινά αντικρίζω.  Αντώνης

ΑΝΘΡΩΠΟΙ! ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

ΑΝΘΡΩΠΟΙ! ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Βιώνουμε μια εποχή που ο κόσμος ολόκληρος ταλανίζεται από τα δεινά της πανδημίας και τα συνεπακόλουθά της, με την ευχάριστη διαπίστωση ότι για την ώρα η χώρα μας δείχνει να τα πηγαίνει  καλύτερα των υπολοίπων. Αυτό τουλάχιστον διακηρύσσεται από την παγκόσμια  επιστημονική κοινότητα και τα μεγαλύτερα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το ευτύχημα είναι ότι την άποψη αυτή συμμερίζεται και το μεγαλύτερο ποσοστό του Ελληνικού λαού. Το ποσοστό που συμφωνεί με τα μέτρα είναι πάνω από το 80% ενώ, ο εισηγητής των μέτρων, κ. Τσιόδρας ξεπερνά σε διακομματική πανελλήνια αποδοχή το 90%.

  Με αυτά τα δεδομένα και εν μέσω της Μεγάλης Εβδομάδας που διανύομε, θα περίμενε κανείς να επικρατήσει πνεύμα καταλαγής και συνεννόησης. Αμ δε !!! [που λένε στο χωριό μου], αφού στο άκουσμα, ακόμα και στην υποψία της όποιας   κυβερνητικής ή και επιστημονικής ανακοίνωσης, ακολουθεί ομοβροντία αρνητικών σχολίων σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Μόνη αυτή  παγκοσμίως , με απαντήσεις ‘’προκάτ’’, βρίσκει λάθος όλα τα κυβερνητικά μέτρα που εξακολουθούν να επαινούν  οι ξένοι. Λέτε να τρελάθηκαν  οι τελευταίοι και μας αγάπησαν σφόδρα, ενώ πάντα μας πρόβαλλαν σαν παράδειγμα προς αποφυγή, ή κάποιοι δικοί μας, μπροστά στο αδιέξοδό τους  δείχνουν ότι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους;;  

Αναφέρομαι βέβαια σε όσους αστόχαστα εφευρίσκουν αφορμές για αντιπολιτευτικές κορώνες, ενώ οι οπαδοί τους έχουν ήδη υιοθετήσει και αποδεχθεί με ανακούφιση τα ‘’καταγγελλόμενα μέτρα’’. Έδειξαν ότι αιφνιδιάστηκαν και δεν κατάλαβαν ούτε την τελευταία στάση κι επιθυμία του  ήρωα της αντίστασης Μανώλη Γλέζου - που ζήτησε θρησκευτική κηδεία – κρυμμένοι  πίσω από παραμορφωτικές κομματικές  μάσκες.

Προσπάθησα λοιπόν να αναζητήσω εξηγήσεις αυτής της  μονότονης αρνητικής αντιμετώπισης των κυβερνητικών μέτρων, που ενίοτε παρασύρουν κάποιους μεμονωμένους φανατικούς  οπαδούς τους να θεωρούν ιδεολογικό ηρωισμό  τη μη συμμόρφωση με τα λαμβανόμενα μέτρα υγιεινής!!!

Ιδού λοιπόν κύριοι της αντιπολίτευσης πεδίο δόξης λαμπρό να δείξετε την απαιτούμενη σύμπνοια  αφού έτσι  θα καρπωθείτε και τα αναλογούντα κέρδη. Αν  βρίσκετε ότι γίνονται λάθη βοηθείστε να διορθωθούν ή να περιορισθούν .

Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί αντιπολιτευτικό λόγο η δήλωση  ότι τα μέτρα αποτελούν προσχηματική προσπάθεια για περιορισμό  των μελλοντικών εργατικών δικαιωμάτων  ή κάποιοι άλλοι να θεωρούν το ΕΣΥ  οικογενειακή τους κληρονομιά. Δεν ξεχνώ εκείνους που χρησιμοποιούν το βουλευτικό τους αξίωμα σαν μέσο παράκαμψης των περιορισμών κίνησης. Τέλος, είναι και αυτοί, που , εν είδει  αρχαίων σοφιστών, προσπαθούν να καλύψουν την ‘’πενία επιχειρημάτων’’ με το ερώτημα ‘’αν τα μεγάφωνα των εκκλησιών’’  διευκολύνουν τη μετάδοση του κορωνοϊού. Ελπίζω να μη μας εμφανίσουν και ανάλογα γιατροσόφια.

 Δεν είναι δυνατόν να αμφισβητείται εκ προοιμίου κάθε κυβερνητική πρόταση ή ενέργεια που δεν  βολεύει, βλέποντας απλώς τις δημοσκοπήσεις. Το συμφέρον της χώρας απαιτεί πανεθνική συνεννόηση και αφού βγούμε από την κρίση θα έχουν όλοι [;]   τον καιρό να επισημάνουν τα λάθη που έκαναν ή κάνουν οι κυβερνώντες, που στις δημοκρατίες οφείλουν και δικαιούνται να αποφασίζουν.

Οι συνθήκες που βιώνουμε μου έφεραν  στον νου τα λόγια του ‘’τρελού’’ της ταινίας  ‘’οι Γερμανοί ξανάρχονται’’ :

"Προς τι το αίμα, προς τι το μίσος, προς τι ο αλληλοσπαραγμός.

Για όλους υπάρχει γη, για όλους υπάρχει ήλιος.

Θεμέλιο της ευτυχίας η δικαιοσύνη και η αγάπη.

Άνθρωποι, άνθρωποι! Αιμοχαρείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι!
Προς τι το μίσος, προς τι ο αλληλοσπαραγμός!

Μοίρα κοινή των ανθρώπων ο θάνατος.

Όλοι άνθρωποι είμαστε, όλοι αδέρφια είμαστε,

όλοι εξαρτήματα του σύμπαντος." 

Αν και αυτό δεν σας ικανοποιεί θα επικαλεστώ τη σοφή ρήση του Πλάτωνα, που αποτελεί τον υπότιτλο  του παρόντος, αφήνοντας  την επιλογή στους φωνασκούντες!!!  Αντώνης

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ

Μεγάλη Δευτέρα σήμερα,  έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας των Θείων Παθών και του αποκορυφώματος του πανανθρώπινου δράματος που μας προέκυψε με την πανδημία. Με δεδομένη τη Θεία πρόνοια, επικαλούμαι και τη Θεία φώτιση, που μας είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.

Για μια ακόμα φορά και όχι για λόγους αυτοπροβολής,  σαν μια τελευταία προσπάθεια να βοηθήσω τους ‘’απολωλότες’’ να κατανοήσουν τον κίνδυνο, ανατρέχω σε  δυσκολίες των παιδικών μου χρόνων του παγκόσμιου πολέμου. Η γενιά μας βίωσε  Πάσχα χωρίς οβελία και διασκεδάσεις, Ανάσταση τις πρώτες πρωινές ώρες – λόγω απαγόρευσης - και αμέτρητες άλλες διαφοροποιήσεις από τα ‘’ειωθότα’’ και παρόλα αυτά επιζήσαμε. Δεν σκέφθηκε κανένας κουτοπονηριές για να ξεγελάσει  τότε τον εχθρό, υπομένοντας τα δεινά για να ‘’επιζήσει’’  και να γιορτάσει με χαρά, μετά τη λήξη του πολέμου. Όπως τότε λοιπόν, πρέπει να δείξουμε υπομονή μέχρι να τελειώσει και αυτός ο πόλεμος που ζει η ανθρωπότητα, διότι η αποκοτιά  και παράβλεψη του κινδύνου, θα στερήσει για πάντα αυτή τη χαρά σε πολλούς συνανθρώπους μας, που ξέρουν ότι δεν κάνουμε αστεία με αθέατους εχθρούς.

Δεν αναφέρομαι βέβαια σε εικασίες και δήθεν φαντασιώσεις μου, αλλά σε σαφείς ενδείξεις ότι την Κυριακή του Πάσχα θα ‘’ντουμανιάσουν’’ και πάλι  πολλές περιοχές . Υπάρχουν άτομα που ‘’πιστεύουν’’ –ως πιο έξυπνοι από τους άλλους- ότι τα υποδεικνυόμενα μέτρα αποτελούν υπερβολές  και αποφάσισαν να πράξουν όπως έκαναν και στο παρελθόν, άλλοι μεν αφελώς και άλλοι μάλιστα πεπεισμένοι για την ορθότητα των αποφάσεών τους. Είναι γνωστό βέβαια  ότι για να γίνει το κακό αρκούν και αυτοί οι λίγοι.

 Οι ειδικοί έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους και μέχρι τώρα – που τους ακούσαμε – δικαιώθηκαν από το αποτέλεσμα. Ας κάνουμε το ίδιο και την κρίσιμη αυτή ‘’ώρα’’, κρατώντας τη γενναιότητά μας για το μέλλον – αν θέλουμε να υπάρξει μέλλον για το κοινωνικό σύνολο. Τα παθήματα μεγάλων και προηγμένων χωρών μαρτυρούν την αλήθεια και οι λαοί τους μας επικαλούνται  σαν  μοναδικό και επιτυχημένο παράδειγμα. Το ίδιο κάνουν και πολλοί ξένοι επιστήμονες που , έστω και με καθυστέρηση, άρχισαν να εφαρμόζουν το ελληνικό παράδειγμα. Δεν αποτελεί θέμα κομματικό ή ιδεολογική επιλογή, αλλά αυστηρή εφαρμογή οδηγιών  των υπεύθυνων επιστημόνων που χειρίζονται την παρούσα κρίση της πανδημίας.

Όσοι επιχειρήσουν να δείξουν  παλικαροσύνη , αγνοώντας  την  πραγματικότητα και ξεγελώντας τους φύλακες της τάξης, απλώς θα ξεγελάσουν τον ίδιο τους εαυτό και θα αποδειχθούν ‘’ανάξιοι’’ και  υπεύθυνοι των δεινών που θα ακολουθήσουν. Δεν θα βλάψουν ενδεχομένως μόνο τον εαυτό τους αλλά και πολλούς άλλους που δεν συμμερίζονται τη ‘’παλικαροσύνη ’’ τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ψευτοπαλληκαράδες ή όπως σοφά τους αποκαλεί ο λαός, νταήδες.

Ο όρος νταής προέρχεται από αραβική λέξη και περιγράφει τους ‘’δοτούς’’ διοικητές Αλγερίου, Τρίπολης και Τύνιδας υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με λίγα λόγια, ήταν άβουλα όργανα του Οθωμανού σουλτάνου και υπηρετούσαν στην ουσία δικούς του σκοπούς και όχι τα εθνικά τους συμφέροντα. Δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν Έλληνες –διότι αυτοί  συγκεκριμένα με ενδιαφέρουν- που θα αγνοήσουν το γενικό συμφέρον και θα ενεργήσουν παράνομα και παράφρονα, όπως –ατυχώς- προτίθενται κάποιοι να πράξουν. Πρέπει να καταλάβουν ότι τα νταηλίκια  δεν χωράνε σε τόσο δύσκολους καιρούς και ότι, πέραν του προσωπικού και οικογενειακού τους ρίσκου, μια τέτοια πράξη μπορεί να οδηγήσει και σε μελλοντικό ‘’κοινωνικό αυτοματισμό‘’ !!! Όσοι από αυτούς δεν ξέρουν τι σημαίνει ο όρος, ας ρωτήσουν να μάθουν, πριν υποστούν την εφαρμογή του από κάποιους που θα τους θεωρήσουν υπεύθυνους. Βλέπετε ότι σε κάποιες περιοχές απαγορεύουν επισκέψεις ακόμα και σε ντόπιους και κάνουν αποκλεισμούς των περιοχών τους, φοβούμενοι τις συνέπειες.

Συμπάσχοντες συνάνθρωποι ξανασκεφθείτε το πριν είναι πολύ αργά, γιατί οι Έλληνες επέζησαν και στην πείνα και συνεπώς μπορούν να ζήσουν για μια φορά ακόμα λιτά και μέσα στα σπίτια τους. Σε αντίθετη περίπτωση, η ευμενέστερη  φράση που απομένει  να εκφέρω  θα είναι το ‘’αιδώς Αργείοι’’. Αντώνης

ΟΙ ΡΟΜΑ Ή ΑΘΙΓΓΑΝΟΙ

Οι Ρομά (αγγλ. Gypsies ελλ. και Γύφτοι – από το αιγύπτιοι - γαλλ. Tsiganes , γερμ. Zigeuner), αποδείχτηκε ότι είναι Καυκασοειδής λαός με σκουρόχρωμο δέρμα, που προέρχεται από τη Βόρεια Ινδία, αλλά σήμερα κατοικεί σχεδόν σε όλες τις περιοχές του πλανήτη και κυρίως στην Ευρώπη, με πολλές διαφοροποιήσεις συμπεριφοράς  από χώρα σε χώρα και πολλές ιδιαιτερότητες στη χώρα μας.

Πρόκειται για μια μεγάλη πληθυσμιακά ομάδα ανθρώπων, που η ζωή τους ελέγχεται και μάλιστα πολύ αυστηρά από τα δικά τους ήθη και έθιμα και ειδικούς κανόνες , αντίθετους ενίοτε και προς τη νομοθεσία των χωρών που διαβιούν. Οι Γάλλοι τους ονόμασαν μποέμ, εννοώντας ότι έφθασαν στη χώρα τους μέσω της Βοημίας της Τσεχίας. Τον 19^ο αιώνα, μιμήθηκαν τον τρόπο ζωής τους πολλοί καλλιτέχνες, που άρχισαν να ζουν στις φτωχογειτονιές του Παρισιού, με τρόπο λιτό και αντισυμβατικό, χωρίς να τους απασχολεί το αύριο. Τελικά όμως ανακάλυψαν ότι μποέμ δεν γίνεσαι αλλά γεννιέσαι και άλλαξαν πρακτική, αφού το κέρδος παραμέρισε την ‘’ιδεολογία], κάτι όμως που αρνούνται να κάνουν οι Ρομά. Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με ιστορικά ή άλλα στοιχεία καταγωγής τους, που αφορούν τους ειδικούς, αλλά με την πραγματική ζωή και κυρίως τις επιπτώσεις της στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.

Στην πράξη και ιδιαίτερα στις νοτιότερες μεσογειακές χώρες, έχουν επιβάλλει   ένα δικό τους τρόπο ζωής, ίσως διότι η πολιτεία  δεν μπόρεσε ή δεν  θέλησε  να αντιμετωπίσει το  σοβαρό πρόβλημά τους και κυρίως της παιδείας και να τους εντάξει κανονικά στην έννομη τάξη. Οι ίδιοι δια των εκπροσώπων τους επικαλούνται δικαίως κατά καιρούς αυτή την αδυναμία, την οποία η πλειονότητα των ομόφυλών τους  δεν επιθυμεί να διορθωθεί, διότι έτσι χάνουν την ‘’κεκτημένη’’ αυτονομία και  ασυδοσία τους. Η ευθύνη βαρύνει βεβαίως την υπεύθυνη πολιτεία που για γνωστούς και αγνώστους  ίσως λόγους, δεν θέλησε να αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα.

Οι χθεσινές σκηνές σε οργανωμένο καταυλισμό Ρομά στη Λάρισα δεν τιμούν κανένα,  απεύχομαι δε  αυτό να  προκαλέσει αναζωπύρωση του ελεγχόμενου με θυσίες του λαού κινδύνου από τον κορωνοϊό. Αυτό θα βλάψει συνολικά το κοινωνικό σύνολο,  ιδιαίτερα όμως  τους ίδιους, αφού η κοινωνική τους συμπεριφορά, τους εκθέτει  περισσότερο σε ανάλογους κινδύνους. Τι έχουν να απαντήσουν επ’ αυτού  οι επικεφαλείς τους και οι παντοειδείς αυτόκλητοι δήθεν υποστηρικτές του τρόπου ζωής και συμπεριφοράς τους;

Θα ανατρέξω και πάλι σε σχετικές εμπειρίες μου από βορειότερες ευρωπαϊκές χώρες , που δείχνουν   ότι  υπάρχουν λύσεις στο πρόβλημα

Θυμάμαι, μια σκηνή που αντιμετώπισα πριν από 30 χρόνια στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας. Βρισκόμουν καλοκαίρι στο μπαλκόνι ενός σπιτιού απέναντι από το ποδοσφαιρικό γήπεδο μιας τοπικής ομάδας και είδα ένα πλήθος ανθρώπων να το μετατρέπουν σε οργανωμένο οικισμό. Με λυόμενα σπιτάκια, χημικές τουαλέτες και ό,τι άλλο απαιτείται για  μια σύγχρονη φιλοξενία ανθρώπων. Λίγες ώρες αργότερα είδα να ακολουθούν, επίσης οργανωμένα, φάλαγγες αυτοκινήτων – συνοδεία αστυνομικών – και να εγκαθίστανται στις  εγκαταστάσεις οι νέοι τους κάτοικοι. Η απάντηση που μου έδωσαν οι περίοικοι ομολογώ με εξέπληξε θετικά. Μου εξήγησαν ότι πρόκειται για τσιγγάνους που μετακινούνται εποχιακά, για να εργασθούν στη γεωργική παραγωγή της περιοχής. Έμαθα επίσης ότι οι φιλοξενούμενοι ήταν υποχρεωμένοι να τηρούν επακριβώς τους κανόνες και τις τοπικές συνήθειες  και όταν θα τελείωνε η εργασία τους, με τον ίδιο οργανωμένο τρόπο θα επέστρεφαν στην έδρα τους. Το γήπεδο – καθαρισμένο από κάθε πρόσθετο στοιχείο, θα παραδίδονταν στην κανονική του χρήση. Διερωτώμαι γιατί στη δημοκρατική χώρα μας δεν μπορεί να ισχύει κάτι ανάλογο, αντί να συμβαίνουν αυτά που έγιναν στη Λάρισα, ή να λιάζονται οι πρόσφυγες και μετανάστες στις πλατείες των ελληνικών μεγαλουπόλεων!!!

 Οι πολυπολιτισμικές χώρες αποτελούν πλέον πραγματικότητα, ας τους επιτραπεί όμως να διατηρήσουν το εθνικό τους χρώμα, όπως δικαιωματικά το διατηρούν και οι χώρες προέλευσης εκείνων που  τις επέλεξαν για την εγκατάστασή τους.

Αντώνης

Η ''ΜΕΓΑΛΗ ΖΑΡΙΑ''

Οι Ρομά (αγγλ. Gypsies ελλ. και Γύφτοι – από το αιγύπτιοι - γαλλ. Tsiganes , γερμ. Zigeuner), αποδείχτηκε ότι είναι Καυκασοειδής λαός με σκουρόχρωμο δέρμα, που προέρχεται από τη Βόρεια Ινδία, αλλά σήμερα κατοικεί σχεδόν σε όλες τις περιοχές του πλανήτη και κυρίως στην Ευρώπη, με πολλές διαφοροποιήσεις συμπεριφοράς  από χώρα σε χώρα και πολλές ιδιαιτερότητες στη χώρα μας.

Πρόκειται για μια μεγάλη πληθυσμιακά ομάδα ανθρώπων, που η ζωή τους ελέγχεται και μάλιστα πολύ αυστηρά από τα δικά τους ήθη και έθιμα και ειδικούς κανόνες , αντίθετους ενίοτε και προς τη νομοθεσία των χωρών που διαβιούν. Οι Γάλλοι τους ονόμασαν μποέμ, εννοώντας ότι έφθασαν στη χώρα τους μέσω της Βοημίας της Τσεχίας. Τον 19^ο αιώνα, μιμήθηκαν τον τρόπο ζωής τους πολλοί καλλιτέχνες, που άρχισαν να ζουν στις φτωχογειτονιές του Παρισιού, με τρόπο λιτό και αντισυμβατικό, χωρίς να τους απασχολεί το αύριο. Τελικά όμως ανακάλυψαν ότι μποέμ δεν γίνεσαι αλλά γεννιέσαι και άλλαξαν πρακτική, αφού το κέρδος παραμέρισε την ‘’ιδεολογία], κάτι όμως που αρνούνται να κάνουν οι Ρομά. Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με ιστορικά ή άλλα στοιχεία καταγωγής τους, που αφορούν τους ειδικούς, αλλά με την πραγματική ζωή και κυρίως τις επιπτώσεις της στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.

Στην πράξη και ιδιαίτερα στις νοτιότερες μεσογειακές χώρες, έχουν επιβάλλει   ένα δικό τους τρόπο ζωής, ίσως διότι η πολιτεία  δεν μπόρεσε ή δεν  θέλησε  να αντιμετωπίσει το  σοβαρό πρόβλημά τους και κυρίως της παιδείας και να τους εντάξει κανονικά στην έννομη τάξη. Οι ίδιοι δια των εκπροσώπων τους επικαλούνται δικαίως κατά καιρούς αυτή την αδυναμία, την οποία η πλειονότητα των ομόφυλών τους  δεν επιθυμεί να διορθωθεί, διότι έτσι χάνουν την ‘’κεκτημένη’’ αυτονομία και  ασυδοσία τους. Η ευθύνη βαρύνει βεβαίως την υπεύθυνη πολιτεία που για γνωστούς και αγνώστους  ίσως λόγους, δεν θέλησε να αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα.

Οι χθεσινές σκηνές σε οργανωμένο καταυλισμό Ρομά στη Λάρισα δεν τιμούν κανένα,  απεύχομαι δε  αυτό να  προκαλέσει αναζωπύρωση του ελεγχόμενου με θυσίες του λαού κινδύνου από τον κορωνοϊό. Αυτό θα βλάψει συνολικά το κοινωνικό σύνολο,  ιδιαίτερα όμως  τους ίδιους, αφού η κοινωνική τους συμπεριφορά, τους εκθέτει  περισσότερο σε ανάλογους κινδύνους. Τι έχουν να απαντήσουν επ’ αυτού  οι επικεφαλείς τους και οι παντοειδείς αυτόκλητοι δήθεν υποστηρικτές του τρόπου ζωής και συμπεριφοράς τους;

Θα ανατρέξω και πάλι σε σχετικές εμπειρίες μου από βορειότερες ευρωπαϊκές χώρες , που δείχνουν   ότι  υπάρχουν λύσεις στο πρόβλημα

Θυμάμαι, μια σκηνή που αντιμετώπισα πριν από 30 χρόνια στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας. Βρισκόμουν καλοκαίρι στο μπαλκόνι ενός σπιτιού απέναντι από το ποδοσφαιρικό γήπεδο μιας τοπικής ομάδας και είδα ένα πλήθος ανθρώπων να το μετατρέπουν σε οργανωμένο οικισμό. Με λυόμενα σπιτάκια, χημικές τουαλέτες και ό,τι άλλο απαιτείται για  μια σύγχρονη φιλοξενία ανθρώπων. Λίγες ώρες αργότερα είδα να ακολουθούν, επίσης οργανωμένα, φάλαγγες αυτοκινήτων – συνοδεία αστυνομικών – και να εγκαθίστανται στις  εγκαταστάσεις οι νέοι τους κάτοικοι. Η απάντηση που μου έδωσαν οι περίοικοι ομολογώ με εξέπληξε θετικά. Μου εξήγησαν ότι πρόκειται για τσιγγάνους που μετακινούνται εποχιακά, για να εργασθούν στη γεωργική παραγωγή της περιοχής. Έμαθα επίσης ότι οι φιλοξενούμενοι ήταν υποχρεωμένοι να τηρούν επακριβώς τους κανόνες και τις τοπικές συνήθειες  και όταν θα τελείωνε η εργασία τους, με τον ίδιο οργανωμένο τρόπο θα επέστρεφαν στην έδρα τους. Το γήπεδο – καθαρισμένο από κάθε πρόσθετο στοιχείο, θα παραδίδονταν στην κανονική του χρήση. Διερωτώμαι γιατί στη δημοκρατική χώρα μας δεν μπορεί να ισχύει κάτι ανάλογο, αντί να συμβαίνουν αυτά που έγιναν στη Λάρισα, ή να λιάζονται οι πρόσφυγες και μετανάστες στις πλατείες των ελληνικών μεγαλουπόλεων!!!

 Οι πολυπολιτισμικές χώρες αποτελούν πλέον πραγματικότητα, ας τους επιτραπεί όμως να διατηρήσουν το εθνικό τους χρώμα, όπως δικαιωματικά το διατηρούν και οι χώρες προέλευσης εκείνων που  τις επέλεξαν για την εγκατάστασή τους.

Αντώνης

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ Ή ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ;

Μπήκαμε πια για τα καλά στην άνοιξη, αλλάξαμε και την ώρα μας ενώ ο καιρός κάνει ό,τι μπορεί για να διαψεύσει το ημερολόγιο. Η γενική ανθρώπινη κατήφεια των ημερών συνοδεύεται από το συνεχές ψιλοβρόχι που συχνά  μετατρέπεται σε μπόρα, χιονόπτωση και αδιάκοπο κρύο. Κλαίει και ο καιρός μαζί μας τα αμέτρητα θύματα ανά την υφήλιο, αφού οι συνθήκες δεν επιτρέπουν να τους κλάψουν ούτε οι δικοί τους. Η πρωτόγνωρη πραγματικότητα διαψεύδει και αυτή ακόμη την τραγική κατάληξη του στίχου του Ν. Καββαδία, στον τραγικό και ανάξιο εραστή, που αναφέρθηκα και σχετικά πρόσφατα:

‘’Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ

σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες

θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ

και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες’’

Δεν είναι καιρός για κλάματα και εκτιμήσεις για την απαξίωση και αυτού του τελευταίου αποχαιρετισμού , αλλά για περισυλλογή και σκέψεις, τι έφταιξε και φθάσαμε στο έσχατο σημείο ευτελισμού αυτής ίδιας τη ζωής και του θανάτου μας. Αυτό δεν δίνει άλλοθι στους καιροσκόπους που καραδοκούν να αποδώσουν οπουδήποτε ευθύνες, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κι αυτοί θα έκαναν τα ίδια και πιθανώς χειρότερα, λόγω της ιδεοληψίας τους.

Προσωπικά, προσπαθώ να συμβάλλω στο ελάχιστο, στην όποια θετική εξέλιξη της δραματικής κατάστασης, μένοντας  κλεισμένος στο  λαγούμι μου και αναζητώ ομοιότητες με ανάλογες δραματικές καταστάσεις του παρελθόντος που έζησα. Ναι υπάρχουν πράγματι ανάλογες καταστάσεις και επίσης πληθώρα συμπτώσεων με την παγκόσμια συμφορά του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, που έζησε ο Κόσμος ολόκληρος.

Έτσι και τότε τα σύννεφα του πολέμου συνοδεύτηκαν με εκείνα των έντονων  καιρικών φαινομένων, που συνέβαλαν τα μέγιστά στην πείνα που ακολούθησε και στην οικονομική κρίση από την οποία η χώρα μας δεν πρόλαβε να βγει ακόμα οριστικά. Το νέο στοιχείο της παρούσας κρίσης είναι ότι πέραν της απαξίωσης της ζωής, φθάσαμε και στην απαξίωση του θανάτου, που αποτελούσε την έσχατη τιμή που οφείλεται στους συνανθρώπους που φεύγουν από τη ζωή, ασχέτως θρησκείας ή χρώματος.

Το είδαμε πρόσφατα και στην κηδεία της τελευταίας ηρωικής προσωπικότητας της χώρας μας, του Μανώλη Γλέζου, που απλώς συνέπεσε με την πανδημία. Δεν μπόρεσαν να τον αποχαιρετήσουν όπως του άξιζε, όλοι οι Έλληνες, που θα καρπούνται την ένδοξη ιστορία του εις το διηνεκές. Το μοναδικό ερώτημα που απομένει να απαντήσει το γέρικο μου μυαλουδάκι είναι αν αυτό, πέραν της σύμπτωσης , διευκόλυνε και τους  δεδηλωμένους άθεους  να συγκαλύψουν  την επιθυμία ενός αναμφισβήτητου κομμουνιστή, να ταφή χριστιανικά και ορθόδοξα. Το μεγαλείο και οι ηρωικές του πράξεις θα μνημονεύονται εσαεί – όπως του αξίζει, αλίμονο όμως στους άλλους, τους ‘’ήρωες με παντούφλες’’ και τους απλούς ανθρώπους  που οδηγούνται  στη ‘’μέθοδο της αγέλης’’ ακόμα και στο θάνατο.

Το ξέρω ότι σας μαύρισα την ψυχή με τις περιγραφές μου αλλά, σας παρακαλώ μη μου φορτώσετε και  την ευθύνη της τραγικότητας των στιγμών, επειδή απλώς τόλμησα να τις περιγράψω  αντικειμενικά και ρεαλιστικά. Έτσι νομίζω ότι  αρμόζει στα κοσμοϊστορικά γεγονότα που βιώνει ο πλανήτης μας άσχετα αν πολλοί από μας  προσπαθούμε να τα αφορίσουμε με την αποσιώπησή τους.

Αντώνης