ΠΑΕΙ ΑΥΤΟΣ

Μην πάει ο νους σας στο κακό, ο υπονοούμενος ζει και του εύχομαι να μακροημερεύσει ,για να συνεχίσει να μας διασκεδάζει  με τα περίφημα παραμύθια του, τώρα που τον κατάλαβαν όλοι και δεν μπορεί πλέον να βλάψει περισσότερο. Με τον τίτλο εννοώ απλά ότι τελικώς  εκδηλώθηκε!!!  Προσωπικά δεν υιοθετώ την εκδοχή περί ψευδολογίας και εξαπάτησης, που του αποδίδουν σχεδόν όλοι οι αντίπαλοί του και σε μεγάλο βαθμό συμμερίζονται οι ομοϊδεάτες του και ομολογεί   ο ίδιος. Δέχομαι απλά ότι δεν του αρέσει, ή μάλλον αποστρέφεται την απλή αστική αλήθεια  και  καταπιάνεται αποκλειστικά με τους ‘’κακούς’’ αντιπάλους του και τη  συκοφάντηση τους. ’’Έτσι κάνουν όλες’’ που λέει ο τίτλος της γνωστής όπερας του Μότσαρτ - για εντελώς διαφορετικούς λόγους - και όλοι όσοι δηλώνουν αριστεροί   ζουν ‘’δεξιότατα’’ και  εξακολουθούν να   νοσταλγούν   ολοκληρωτικές ιδεολογίες, που απορρίφθηκαν από  τους λαούς που τις βίωσαν .

 Κάποιοι από αυτούς πιστεύουν ότι η  ενδυματολογική  κακογουστιά και η κατάργηση της γραβάτας είναι δείγμα αριστεροσύνης, ενώ στο βάθος νοσταλγούν και οι περισσότεροι βιώνουν  και απολαμβάνουν τον μεγαλοαστισμό. Έχω όμως μια αφελή απορία: Ξέρει κάποιος κοινοβούλιο πολιτισμένης χώρας που ενδυματολογικά και όχι μόνο  θυμίζει λαχαναγορά!!! Ζητώ συγγνώμη από τους συμπαθείς εργαζόμενους της λαχαναγοράς και διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει μια ελάχιστη πρόβλεψη αξιοπρεπούς συμπεριφοράς στη Βουλή,  που εφαρμόζεται και στο τελευταίο ‘’κουτσομάγαζο’’!!! Αποτελεί την ελάχιστη υποχρέωση προς εκείνους που τους έστειλαν στον ναό της Δημοκρατίας και ίσως  προσφορά στην κρατούσα δημόσια αισθητική.

Οι περισσότεροι από τους σημερινούς νεοαριστερούς, άρχισαν  την επαναστατική τους γυμναστική με τα 15μελή συμβούλια διάλυσης της παιδείας, που καθιέρωσε ένας χαρισματικός μιας προηγούμενης εποχής και μετά τις σχολικές καταλήψεις, το επιχείρησαν επιτυχώς και στην  πολιτική εξουσία, αφού τους χάιδεψαν τα αφτιά γνωστοί δημοσιογράφοι στα κανάλια τους. Η όλη εξέλιξη αποτέλεσε μια έκπληξη και για πολλούς ευχάριστη, μέσα στην  ύφεση και τη γενικότερη κρίση και απελπισία  που ζούσε τότε η  χώρα. Ο πνιγμένος από τα μαλλιά  πιάνεται και ο νέος ηγέτης, μαλλιά τουλάχιστον διέθετε αρκετά.

Το τι έγινε και κυρίως τι ακούσαμε εκείνα τα χρόνια της  πρώτη φορά αριστεράς δεν περιγράφεται, έδωσε πάντως έναν άλλο ‘’ψεύτικο’’ αέρα στην ζωή της χώρας μας και πολλοί αναθάρρησαν και σχεδόν  τους πίστεψαν. Οι αριστεροί του γλυκού νερού συνηθίζουν να λένε και μια κουβέντα παραπάνω, όπως φονιάδες των λαών Αμερικάνοι, ο λαός στην εξουσία, τιμημένα γηρατειά, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο και αμέτρητα όσα άλλα αστεία που διηγώντας τα θα κλαις!!! Οι λάτρεις του φολκλόρ έχασαν βέβαια το θέαμα με τους  ζουρνάδες ,τα νταούλια και τους λυράρηδες που   θα υποχρέωναν τους  ‘’κουτόφραγκους’’ να χορεύουν στους ρυθμούς τους, αλλά όποιος αγαπά ξεχνά!!! Όσοι γνώριζαν καλά τα ευρωπαϊκά  δεν τους πίστεψαν, αλλά τι σημασία είχε αυτό, αφού  τους πίστεψαν οι κλακαδόροι τους. Πέρασε σχεδόν  μια πενταετία εφαρμογής στην πράξη της νέας ‘’λεκτικής’’ αντεπίθεσης στα μνημόνια και σιγά-σιγά άρχισαν τα νεοπροοδευτικά πειράματα. Τα πρότυπα της Βενεζουέλας και τα γνωστά ταξίδια για οικονομική βοήθεια στη Ρωσία και το Ιράν,  ακολούθησε το σύνθημα για  ‘’κατάληψη’’ του νομισματοκοπείου και τη ‘’λαθραία’’ επαναφορά της Δραχμής, που ‘’θα κλόνιζε μέχρι διαλύσεως την Ευρωπαϊκή Ένωση’’’!!!. Αφού δεν ευοδώθηκε ούτε αυτή η σκέψη, ανατέθηκε στον ειδικό ‘’ επί των παιγνίων’’ και αγαπημένο των περισσότερων καναλιών και φίλο του συνόλου σχεδόν των μεγαλοδημοσιογράφων, να εφαρμόσει την μεθοδολογία του στη νέα διαπραγμάτευση, που περιλάμβανε και  μαγνητοφωνήσεις των συνεδριάσεων. Συγχρόνως  η Πρόεδρος της Βουλής ανέλαβε τη διαγραφή του απεχθούς και επαχθούς χρέους της χώρας, με επιτροπές που συμμετείχαν και λατινοαμερικάνικα κινήματα, αλλά και πάλι τίποτα. Έγινε δημοψήφισμα που έβγαλε 62%  ΟΧΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που εν μιά νυκτί μετατράπηκε σε περήφανο ΝΑΙ και υπογράψαμε επί τέλους ένα ακόμα μνημόνιο, χειρότερο από τα προηγούμενα, για να ‘’απομνημονειοποιηθούμε’’ περήφανα με καθυστέρηση τεσσάρων ετών.

 Η αριστερή πτέρυγα που δεν κατάλαβε την ‘’νεοαριστερίστικη’’ στροφή, εκδιώχθηκε από τα βασικά υπουργεία που κατείχε αλλά και αποκόπηκε από τις λίστες υποψηφιοτήτων  στις επαναληπτικές εκλογές. Όλα αυτά βέβαια συντελέστηκαν ‘’δημοκρατικότατα’’, ενώ οι μεν έβριζαν τους δε και κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν με ποιόν και τι ρόλο παίζει. Προσπάθησαν να ‘’τακτοποιήσουν’’ ακόμα και τα κανάλια με αντάλλαγμα βοσκοτόπια, και έδωσαν μέσα ενημέρωσης σε γνωστούς ‘’κομματοφύλακες’’. Αντάλλαξαν υπουργεία με προσχωρήσεις  στο κόμμα δεξιόστροφων και τέως στελεχών του  ‘’βαθέος’’ ΠΑΣΟΚ , έβαλαν στη λίστα  καλλιτέχνες και  κάποιους δημοσιογράφους , σαν ανταμοιβή για την ‘’αντικειμενικότητά’’ τους και πολλά άλλα γλαφυρά και παράξενα, χωρίς να τα θεωρούν κομματικοποίηση του κράτους και κατάκτηση των αρμών της εξουσίας, την οποία ‘’απειλούν’’ να επαναφέρουν με τη δεύτερη φορά αριστερά.

Θα μου πείτε  γιατί τα αναφέρω όλα αυτά μέσα στον απόηχο των αμέτρητων βαρύγδουπων δηλώσεων του ‘’Αρχηγού’’  στα συνέδρια διαρκείας που γίνονται, μέχρι να πεισθούν όλοι να προσχωρήσουν στη μοναδική αλήθεια του απόλυτου ‘’μονάρχη’’. Ο κύριος αυτός, που εξακολουθεί να νοιώθει υπερήφανος για το έργο του, υποσχόμενος  μια δεύτερη φορά αριστερά ,θέλει τώρα να αλλάξει το όνομα του κόμματος, με έναν πλάγιο τρόπο, δηλαδή της προσθήκης.  Θέλει δηλαδή να υποκαταστήσει την ‘’τσόντα’’ των ‘’ανεξάρτητων Ελλήνων και τέως Πασόκων’’ που τον βόλεψαν στις δύσκολες αποφάσεις του, με μια  προσθήκη στον νέο τίτλο του κόμματος.   Η τεχνητή ‘’επιμήκυνση’’ όμως δεν αποτελεί τρόπο πολιτικής  βελτίωσης   αλλά μικρομεγαλισμό και μέθοδο  διόρθωσης  ειδικών  αδυναμιών !!!

Εδώ λοιπόν αρχίζουν να ανάβουν τα αίματα αλλά τελικά θα επικρατήσει ο χαρισματικός που τους έβγαλε από την αφάνεια και τους ‘’έκανε γνωστούς στο θυρωρό της πολυκατοικίας τους – παρά την γνώμη της κυρίας Μπαζιάνα ότι θέλουν να κάνουν   δική τους και την εξουσία!!! Τελευταία, ο  αρχηγός δήλωσε ότι επιθυμεί να κατακτήσει και τους αρμούς της , να επιβάλει δηλαδή στη χώρα  τον υπαρκτό σοσιαλισμό , όπως τον χαρακτήριζε ο προηγούμενος  χαρισματικός , τον οποίο προσπαθεί γενικώς να μιμηθεί . Η ανάμιξη του ίδιου του ηγέτη του κόμματος, ακόμα και στον τρόπο που θα εξετάζει η  ειδική επιτροπή συγκεκριμένους  μάρτυρες, ενώ είναι θέμα του Συντάγματος και της Δικαιοσύνης , προβληματίζει. Τέτοιες προτάσεις ίσως αφορούν ολοκληρωτικά καθεστώτα και  ανήκουν πλέον στο παρελθόν που οι λαοί έχουν καταδικάσει ανεπιστρεπτί αφού τελικά ξύπνησαν από τον λήθαργο, έστω και πεινασμένοι!!!

Δεν θα αποφύγω τελικά και ένα πολύ σύντομο σχόλιο για την  τελευταία πανελλαδική απεργία. Επειδή υπήρξα και ο ίδιος συνδικαλιστής και είμαι συνταξιούχος, έχω κάποιες μικρές απορίες. Πού βρίσκονταν όλοι αυτοί οι στοργικοί εργατοπατέρες όταν οι αποδοχές και συντάξεις μας περικόπτονταν συνεχώς και ιδιαίτερα όταν ο κύριος με το μαντηλάκι στο τσεπάκι μας έκοψε και τα προσωπικά μας χρήματα των επικουρικών;;; Μήπως έτσι δικαιώνουν  την ‘’επάρατη’’ δεξιά που καταγγέλλει μεθοδεύσεις καθοδήγησης!!!

Αντώνης

ΕΞΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΥΣΙΣ

Πριν προχωρήσω στην περιγραφή των στοιχείων που μου επέβαλαν τον συγκεκριμένο τίτλο από την ρήση του Αριστοτέλη, θα ήθελα να ερευνήσουμε την ετυμολογία του μέχρι να καταλήξει στη σημερινή του μετάφραση ‘’η συνήθεια αποτελεί δεύτερη φύση’’.

        Η αρχαία λέξη «ἕξις», προέρχεται από τον μέλλοντα του βοηθητικού ρήματος «ἔχω» – που είναι «ἕξω» -  και γι’ αυτό διατηρεί τη δασεία και η αρχική σημασία  της λέξης σημαίνει  το να κατέχει κανείς κάτι που έχει αποκτήσει. Για τον Αριστοτέλη ίσως υπονοεί τα μόνιμα στοιχεία του χαρακτήρα μας, που έχουν αποκτηθεί  με την επίμονη άσκηση, την εμπειρία και την επανάληψη συγκεκριμένων ενεργειών.

Έτσι λοιπόν και η ταπεινότητά μου, με το πρωινό μου ξύπνημα δεν έχω άλλη επιλογή παρά να οδηγηθώ στην καταγραφή των πληροφοριών που επεξεργάζεται τις ατέλειωτες νύχτες ο άυπνος εγκέφαλός μου και να κάνω τις δικές μου επιλογές, με πρόσθετα κριτήρια την προσωπική μου γνώση και εμπειρία. Δεν πίστεψα ποτέ ότι αποτελώ ειδήμονα ή κάτοχο της μοναδικής αλήθειας, δεν θέτω όμως υπό διαπραγμάτευση τη γνώση και την προσωπική μου πλούσια εμπειρία  86 χρόνων  και μάλιστα σε κρίσιμες εποχές και επίκαιρες θέσεις, της πιο ενδιαφέρουσας ίσως παγκόσμιας σύγχρονης ιστορίας.

Διαβάζω σχεδόν τα πάντα και βρίσκω από τις πιο ατεκμηρίωτες μέχρι και τις ιδεοληπτικές απόψεις επαγγελματιών ‘’προοδευτικών’’ και νοσταλγών επαναστατικών μεθοδεύσεων, που η ίδια η ζωή έχει απορρίψει και είχα την ευτυχή ‘’ατυχία’’ να τις βιώσω προσωπικά και επί μακρόν. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί αυτοσκοπό η ιδιοτελής προσπάθεια κάποιων επαναστατών του ‘’γλυκού νερού’’ – τύπου  Μπόμπ του Σφουγγαράκη – οι οποίοι είναι ικανοί να ανατρέψουν πλήρως τις ‘’ιδέες τους’’, αρκεί αυτό να τους κρατήσει στην επικαιρότητα και την εξουσία. Ζούμε σε μια εποχή με πλήρη ενημέρωση και κανείς δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από συνθήματα και βαρύγδουπες δηλώσεις που ποτέ δεν τηρήθηκαν και άτομα που δεν δυσκολεύονται , στο πρώτο ‘’στρίμωγμα’’,  να κάνουν ΝΑΙ το ΟΧΙ του λαού τους!!!

Για όλα αυτά λοιπόν θέλω να γράφω, όχι για να αλλάξουν γνώμη κάποιοι εύπιστοι ή αιθεροβάμονες συμπολίτες μας, αλλά για μένα τον ίδιο, για να βεβαιώνομαι ότι έχω ακόμα ‘’σώας τας φρένας’’ και δεν έχω προσχωρήσει στη λογική των αποκαλούμενων ‘’κοψοχέρηδων’’, οι οποίοι δυστυχώς για τους υπόλοιπους, αναβάλλουν συνεχώς την απειλή τους και την αντικαθιστούν με μια καινούργια ‘’κυβίστηση’’. Με τέτοια μυαλά λοιπόν η χώρα αυτή δεν θα αποκτήσει ποτέ την ‘’αναθεματισμένη’’ κανονικότητα, που έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο του σύγχρονου ‘’προοδευτισμού’’ στη χώρα μας.

Γράφω λοιπόν ή μάλλον προσπαθώ πλέον να γράφω – έστω και μόνο για μένα – αλλά το γήρας δεν με αφήνει. Τα επώδυνα επακόλουθά του , δεν επιτρέπουν στα δάκτυλα να ακολουθούν την υψηλή ακόμα ταχύτητα του μυαλού και μπαίνω στη διαδικασία των πειραμάτων. Άρχισα με την αλλαγή διάφορων τύπων πληκτρολογίων του υπολογιστή μου, διότι  τα λάθη μου  είχαν αρχίσει να ανταγωνίζονται τα σωστά που με υποχρέωναν σε συχνές επαναλήψεις, αλλά και πάλι τα αποτελέσματα δεν βελτιώθηκαν. Τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μου απομένουν δύο λύσεις. Να σταματήσω εντελώς το γράψιμο ή να περιορίσω το μέγεθος των κειμένων και την ταχύτητα γραφής και ενδεχομένως αμφότερα . Εκείνο που για την ώρα απέκλεισα είναι η διακοπή της καθιερωμένης μου αυτής συνήθειας, που ενδεχομένως να  επιδράσει θετικά ή αρνητικά στους αναγνώστες μου, διότι κατά τον Αριστοτέλη  η συνήθεια αποτελεί δεύτερη φύση και εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να λειτουργήσω ‘’παρά φύσιν’’.- Αντώνης