ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
Τα χωριστά χθεσινά πολιτικά συνέδρια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είχαν πολλά
και διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία, ομοιότητες με προηγούμενα αλλά και
σημαντικές διαφορές. Προσωπικά, δεν ξέρω γιατί, θυμήθηκα τις ομιλίες του
αείμνηστου Σπύρου Μαρκεζίνη, που συγκέντρωναν τη νεολαία της εποχής
για να ‘’ευφρανθεί’’ από τα ακούσματα, αλλά τελικά μάθαινε πολιτική.
Το έκανα και εγώ [τη δεκαετία του 1950] για τους ίδιους
λόγους, και συγκράτησα όσα έλεγε για τα ρολόγια, την υποτίμηση
και κυρίως τη διαβεβαίωση ότι ‘’ δεν κινδυνεύει η χώρα να πέσει
χαμηλότερα, διότι δεν υπάρχει πιο κάτω’’. Παρά ταύτα όμως, η χώρα
κατρακύλησε μέχρι και στη χούντα και μάλιστα με δική του συμμετοχή, αλλά η
Ελλάδα επέζησε όπως προέβλεπε ο Νίτσε και νάμαστε στο χθες.
Αυτό το χθες ήταν ίσως και το μοναδικό κέρδος για τη δημοκρατία και
πιστώνεται αποκλειστικά στην ‘’εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα ΕΡΤ
και την ‘’τσαούσα
παρουσιάστρια’’ που σταμάτησαν τον μέχρι τώρα εμπαιγμό στην
ενημέρωση. Δεν έπαυσαν βέβαια οι αρνητικές κριτικές στο έργο της
Κυβέρνησης, ενώ το Συνέδριο αφορούσε αποκλειστικά το κόμμα
τους. Οι ερωτώντες δημοσιογράφοι στάθηκαν στο προσωπικό τους ύψος,
με τις αναμενόμενες μικροπροσπάθειες νεκρανάστασης
ενός ‘’ατυχήσαντος’’ , προοδευτισμού που έχει καταστεί πλέον σχήμα
λόγου, χωρίς περιεχόμενο και οι ίδιοι εξακολουθούν να τον
θεωρούν υποχρεωτικό πρόθεμα.
Η νέα μέθοδος έβγαλε ειδήσεις, έστω και αν δεν μας ενθουσιάζουν, αλλά μας
άφησε να καταλάβουμε τι σκέπτονται για μας αυτοί που θέλουν να μας
κυβερνήσουν και εδώ δυστυχώς φάνηκε ότι ο καθένας τους έχει τις δικές του
σκέψεις . Όλοι θέλουν να ‘’αυγατίσουν’’ τα μέλη τους για να γίνουν η
πρώτη δύναμη , χωρίς να συζητούν συνεργασίες με άλλους , αν δεν είναι
πρώτο κόμμα. Μοναδικό κοινό στοιχείο είναι ότι τελικά
τους ενδιαφέρει το Κόμμα και όχι η πολιτική, που είναι εντελώς διαφορετικά
πράγματα για το εθνικό συμφέρον. Τους ξέφυγαν και είπαν πολλά αλλά σχεδόν
όλοι τους ‘’ξέχασαν’’ τη βασική αιτία που τους οδήγησε από το ζενίθ
στο ναδίρ και μπήκε στη μέση το αδελφό κόμμα [ όπως το ίδιο
αυτοχαρακτηρίζεται] και πήρε, εξαγόρασε με πόστα και οδήγησε στην
αριστεροδέξια κοινοπραξία αυτούς που λάκισαν από το ΠΑΣΟΚ. Περιορίστηκαν
απλώς στην αόριστη αναφορά σε λάθη , τα οποία όμως έχουν ονόματα και
διευθύνσεις και αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι παραγραφές δεν θα μέναμε μόνο
σε αυτόν που φορτώθηκαν τα συνολικά αμαρτήματα του χώρου!!!
Μόνο στο τέλος της κουβέντας καταλάβαμε ότι υπάρχουν 1-2 που δεν
είναι ίδιοι με τους υπόλοιπους, που το μόνο που τους απασχολούσε ήταν οι
ετικέτες της προοδευτικότητας και τα σοσιαλιστικά καμώματα , χωρίς
να διευκρινίσουν αν πρόκειται για τον ‘’μακαρίτη’’ τον υπαρκτό
σοσιαλισμό, που έλεγε ο Αντρέας ή για εκκολαπτόμενο νέου τύπου.
Από την άλλη, ο κ. Γ.Α.Π., φοβήθηκε το ξεμπρόστιασμα της νέας
μεθοδολογίας και ‘’λάκισε’’ από το μαντρί , περιοριζόμενος στους
νέους, που κάλεσε να έλθουν κοντά στην πολιτική, εννοώντας
προφανώς το κόμμα, που είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.
Δεν θα γίνω αναλυτικότερος για να μην πάρω συγκεκριμένη θέση , υπέρ
ή κατά κάποιας υποψηφιότητας, αφού δεν είμαι μέλος ούτε του κρινόμενου
κόμματος ούτε οποιουδήποτε άλλου. Έχω τα πολιτικά μου πιστεύω , αλλά αυτό
δεν αφορά τους υπόλοιπους, τους οποίους κρίνω αφού η έκθεσή τους αποτελεί
προσωπική τους επιλογή.
Η χθεσινή βραδιά, μου έδωσε την ελληνική εικόνα που έβλεπε ο μεγάλος
Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε για τους Έλληνες και δεν ξέρω αν
έπρεπε να χαίρομαι για τα προτερήματα μας ή να προβληματίζομαι
για τους υπαινιγμούς του.
‘’Ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να
φωτιστεί αμέσως άπλετα“. Σχεδόν σε όλες τις εποχές κουλτούρας προσπάθησαν να
απελευθερωθούν από τους Έλληνες, επειδή κάθε προσωπική, εμφανώς πρωτότυπη
και αξιοθαύμαστη δημιουργία φαινόταν ασήμαντη και γινόταν αποτυχημένο
αντίγραφο, ακόμη και καρικατούρα.
Κι έτσι, κάθε τόσο ξεσπάει μια βαθιά οργή εναντίον αυτού του αλαζονικού
μικρού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει «βάρβαρο» ό,τι δεν ήταν
αποκλειστικά δικό του .
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιέται κανείς που, παρ’ όλο που έχουν
μόνον εφήμερη ιστορική λάμψη, κωμικά περιορισμένους θεσμούς, αμφίβολη ηθική
και χαρακτηρίζονται από τρομερά ελαττώματα, έχουν την αξίωση ότι
διαθέτουν εκείνη την αξιοπρέπεια και την εξέχουσα θέση που διακρίνει τη
μεγαλοφυΐα από τις μάζες;’’
Ο Αδόλφος Χίτλερ βασίστηκε στα νιτσεϊκά έργα για να οικοδομήσει τη θεωρία τού
εθνικοσοσιαλισμού ή ναζισμού. Το πρότυπο της Αρίας φυλής βασίστηκε πάνω στον
Υπεράνθρωπο («Τάδε έφη Ζαρατούστρα»), το σημαντικότερο ίσως έργο του Νίτσε.
Ο Ζαρατούστρα είναι η υπέρβαση του ανθρώπου προς το ανθρωπινότερο και όχι
προς το απάνθρωπο. Εξάλλου και ο ίδιος ο Νίτσε προέβλεψε ότι τα έργα του θα
παρερμηνευθούν και ότι δύσκολα θα υπάρξει κάποιος που θα τα κατανοήσει σε
βάθος. Ο ίδιος θα πει: «Αυτό που κάνουμε δεν το καταλαβαίνουν , μα μονάχα το
επαινούν ή το κατηγορούν».
Περιέγραψα σε αδρές γραμμές τα συμπεράσματά μου από τη χθεσινή
παρουσίαση. Οι αναγνώστες μου ας κάνουν τις προσωπικές τους επιλογές, όχι
με
βάση τα όσα άκουσαν χθες και τις ενδεχόμενες σκέψεις του Νίτσε,
αλλά με βάση τα προσωπικά τους βιώματα και τις αλήθειες της
ίδιας τους της ζωής, χωρίς να αναζητούν ‘’βαρβάρους’’ για να
φορτώσουν τα λάθη τους. Αντώνης