ΤΟ ΕΜΠΕΙΡΙΚΌ ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ
ΜΕΡΚΕΛ
Δύο είναι οι αφορμές και αμέτρητες οι αιτίες που
προκάλεσαν το κείμενο που ακολουθεί,
χωρίς υποχρεωτικά να συνδέονται ουσιαστικά μεταξύ τους. Το ψυχογράφημα της φόνισσας
του Παπαδιαμάντη που διάβασα σχετικά πρόσφατα και η προχθεσινή αποχαιρετιστήρια
έλευση της κυρίας Μέρκελ στην Αθήνα. Αμφότερα σημαντικά και διαχρονικά, θα
αρχίσω όμως με μια περίληψη από το
πρώτο, που θεωρώ ότι συνέβαλε στην ενασχόλησή μου με το δεύτερο και ό,τι θέλει ακολουθήσει .Ό,τι
και να είναι όμως αποτελεί προσωπική
εμπειρική ανάλυση και όσο τούτο είναι ανθρωπίνως δυνατό, κοντά στην καλοπροαίρετη αντικειμενικότητα, χωρίς ίχνος επιστημονικής τεκμηρίωσης.
Το ψυχογράφημα της φόνισσας αφορά την επανέκδοση του έργου του κοσμοκαλόγερου της ελληνικής
πεζογραφίας, του οποίου δεν σώζεται
πρωτότυπο αυτόγραφο, με φιλολογική
επιμέλεια Κώστα Σταμάτη. Γίνεται μια
εμπεριστατωμένη ανάλυση της εποχής, της
προσωπικότητας του συγγραφέα και κυρίως μια εκλαΐκευση της σχεδόν άγνωστης
γλώσσας του, για να καταστεί πιο κατανοητό στη σημερινή νεολαία . Παράλληλα
παρουσιάστηκε στο Μέγαρο μουσικής,
και ένα συγκλονιστικό οπερατικό ψυχογράφημα της φόνισσας, από τον
Γιώργο Κουμεντάκη.
Αμφότερα τα ψυχογραφήματα , χωρίς κανένα λεκτικό συσχετισμό με την προσκεκλημένη μας, οδήγησαν επαγωγικά σε ένα σοβαρό προσωπικό μου ανάλογο εγχείρημα για τη σημαντικότερη προσωπικότητα του αιώνα μας και ιδιαίτερα όσον αφορά τη χώρα μας. Συνέβαλε άμεσα ή έμμεσα στον’’ εξοστρακισμό’’ από το διεθνές πολιτικό προσκήνιο και όχι μόνο δυο Ελλήνων Πρωθυπουργών και υποχρέωσε ένα τρίτο να κάνει ΝΑΙ το ΟΧΙ ενός δημοψηφίσματος και να ξεπεράσει σε ‘’υποταγή’’ και εκείνους που ο ίδιος χαρακτήριζε γερμανοτσολιάδες. Εκτέλεσε κατά γράμμα την εντολή της για τη συμφωνία των Πρεσπών- με προσωπική παρουσία της στα Σκόπια. Τα ανταλλάγματα μάλλον περιορίζονται σε μια κοινή βράβευσή του με τον Πρωθυπουργό του γειτονικού κρατιδίου, ένα μόνιμο πλατύ χαμόγελό της απέναντί του και τη δήλωσή της ‘’ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΏΜΩΝ ΣΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ’’.. Είναι γνωστό ότι οι ‘’αριστεροφέρνοντες’’ κολακεύονται σφόδρα από ανάλογες εκδουλεύσεις των καπιταλιστών και ας κάνουν ότι τους κατηγορούν. Ο καθένας ας το μετρήσει με τα εθνικά και όχι τα προσωπικο-ιδεολογικά του μέτρα.
Η ‘’αποσυρόμενη’’ από το πολιτικό παρασκήνιο
Γερμανίδα Καγκελάριος, υπήρξε πράγματι ο κεντρικός και ενίοτε αποκλειστικός
χειριστής των ευρωπαϊκών θεμάτων και άσχετα με όσα ακούστηκαν χθες, η αλήθεια
έχει υποστεί αρκετά ‘’φτιασιδώματα’’, για να ωραιοποιηθεί η πραγματικότητα που
έζησε η Ευρώπη και ιδιαίτερα η χώρα μας. Για όλα αυτά, υπάρχουν δικαιολογίες,
εξηγήσεις και ίσως και ελαφρυντικά, τα οποία θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε
με την μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα, που βασίζω σε μακρόχρονη προσωπική
μου εμπειρία της ευρωπαϊκής πραγματικότητας των τελευταίων δεκαετιών.
Αρχίζοντας από την ίδια την Καγκελάριο και τα
συνολικά βιώματά της, μπορεί να
ανακαλύψουμε τα προσχήματα, ίσως και κάποιες εξηγήσεις , δεν ξέρω όμως αν
θα φθάσουμε ποτέ σε δικαιολογίες. Ας το επιχειρήσουμε!!!
Γεννήθηκε σε μια χώρα που ο φασισμός της
αιματοκύλησε τον Κόσμο ολόκληρο και έζησε τα παιδικά της χρόνια σε ένα αλλιώτικο,
εξίσου ολοκληρωτικό καθεστώς του Βάλτερ Ούλμπριχτ του δημιουργού του τείχους του Βερολίνου και
γαλουχήθηκε με τα εξίσου σκληρά και απάνθρωπα μέτρα του νέου καθεστώτος. Έχω
ζήσει επί μακρόν και τα δυο ΚΑΘΕΣΤΏΤΑ και ομολογώ ότι ανταγωνίζονται άλληλα ως
προς την ‘’αγριότητά τους’’ . Άλλα χρησιμοποίησαν ως βασικά μέσα τα ψυχιατρεία και άλλα τα κρεματόρια’, παρά το γεγονός ότι το δεύτερο
απήλλαξε τους λαούς από τη βαρβαρότητα του πρώτου και βεβαίως έσπευσε να
επιβάλει τα δικά του.. Όσοι δήθεν ιδεολόγοι ισχυρίζονται το αντίθετο δεν
γνώρισαν τις συνθήκες που υποχρέωναν τον λαό της μισής Γερμανίας να ρισκάρουν τη ζωή τους
για να καταφύγουν στην άλλη μισή. Εγώ αυτό το ξέρω καλά γιατί το έζησα, έστω
και σαν ‘’ελεγχόμενος’’ παρατηρητής.
Από την μια το DNA, που χαρακτηρίζει τους
Γερμανούς από τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, που δεν ξεχνούν όσους συντάχθηκαν μαζί της και από την άλλη,
τον μοναδικό τρόπο που οι ίδιοι υπερασπίζονται τα συμφέροντα της πατρίδας τους,
δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών ίσως και παρεξηγήσεων. Ομολογώ ότι δεν μας
‘’κυνήγησαν’’ αλλά τόσον ο κύριος Σόιμπλε όσο και η κυρία Καγκελάριος, δεν λένε
όλη την αλήθεια – χωρίς να αμφισβητώ τις αγαθές προθέσεις τους – ότι μας
κράτησαν στην Ε.Ε., ενώ δεν είναι σίγουρο ότι μπορούσαν να μας διώξουν και
μάλιστα χωρίς συνέπειες και για τους ίδιους.
Σε τέτοιες κοινωνικές αλλά πολλάκις και σε
πολιτικές εκδηλώσεις, λέγονται και κάποια λόγια παραπάνω, να ‘’φτιάξουν’’ την ατμόσφαιρα. Εκείνο που μετράει
είναι τι έχει υποστεί η χώρα μας για να
αντέξει τους κραδασμούς που είχαν και την δήθεν αριστερή εσωτερική αμφισβήτηση [ ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, μονοπώλια ,καπιταλισμός]. Οι
Γερμανοί λοιπόν μας θέλανε αλλά με τους δικούς τους όρους, θέλανε όμως και
μόνιμους φίλους και όχι μόνο Τούρκους και κυρίως τα συμφέροντα της χώρας τους,
που δεν ‘’παζαρεύουν’’ με ιδεολογίες και ιδεολογήματα, όπως συχνά κάνουμε
εμείς. Είδατε λοιπόν ότι η κυρία Μέρκελ, παρά το DNA και τα ‘’νάματα’’ της
κομμουνιστικής νεολαίας των παιδικών της χρόνων, τα πέταξε όλα και έγινε
‘’σωστή’’ Γερμανίδα, δηλαδή ανέδειξε τα γνωρίσματα των χωρών που πάνε για
προκοπή, χωρίς να αντιστρατεύονται αρχές και χώρες που υιοθετούν τις απόψεις
τους. Από την άποψη αυτή λοιπόν, δεν επεχείρησαν να μας βλάψουν αλλά ‘’μας
αδίκησαν παράφορα’’ . Τα συνδύασαν όλα με το εθνικό τους συμφέρον που το θεωρώ θεμιτό και ευκταίο και για τη χώρα
μας. Τώρα, αν στις εθιμοτυπικές επισκέψεις τους
υπερέβαλαν λιγάκι, χαλάλι τους , αφού και εμείς κρατήσαμε τους κανόνες
της φιλοξενίας αλλά τους τα είπαμε.
Παρότι προσπάθησα να μη χάσω καμία από τις
δηλώσεις της κυρίας Μέρκελ, δεν άκουσα ούτε υπαινιγμό για τις αποζημιώσεις, αφού είναι κοινό μυστικό
ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αποτελούν συνέχεια και στις υποχρεώσεις της χώρας
τους. Από την πλευρά μας πάντως ‘’έπεσαν κάτι ψιλά υπονοούμενα’’, απλώς για να
μην νομίζουν ότι τις ξεχάσαμε.
Αντώνης