Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

 

             [Αφέλεια ή σκοπιμότητα!!!]  

 

Με αφορμή την αναμενόμενη ιστορική επέτειο του ΟΧΙ του λαού μας σύσσωμου  στον φασισμό,  που βίωσα προσωπικά τη φρίκη του , θα ήθελα να αφιερώσω δυο λόγια,  κάνοντας και τους αναγκαίους παράλληλους  συνειρμούς με το παρόν. Γράφω το άρθρο λίγες μέρες νωρίτερα για να προλάβω, διότι στα 87 μου και με τρέχουσες τις πανδημίες θεωρείται παράτολμη κάθε ‘’αναβολή’’ για ευθετότερο χρόνο, διότι δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει. Θα μου πείτε ίσως ότι και όσοι δεν το διαβάσουν   δεν θα χάσουν τίποτα και θα συμφωνήσω με αυτούς που  έτσι πιστεύουν. Θα χάσω όμως εγώ που αισθάνομαι την ανάγκη και υποχρέωση – ως ένας από τους τελευταίους  ‘’λειτουργικούς’’ ακόμα επιζώντες της εποχής, να  θυμίσω τις ζώσες εμπειρίες μου.

 Οι νέο-Έλληνες δεν έχουν μάθει ακόμα τι σημαίνει αυτό το μοναδικό ΟΧΙ και αρκετοί μάλιστα δεν ξέρουν τι ακριβώς γιορτάζουμε. Αγνοούν πόσο πρόθυμα οι άντρες της εποχής εγκατέλειπαν τις οικογένειές τους για να τρέξουν στο μέτωπο. Θυμάμαι τον πατέρα μου που φεύγοντας δεν έριξε ούτε μια ματιά πίσω του. Είναι μια από τις ηρωικότερες ελληνικές στιγμές , που  - για πολλούς λόγους - απεύχομαι να χρειαστεί η επανάληψή τους. Όπως το πάνε όμως οι παγκόσμιοι ηγέτες, που αφήνουν έναν ΑΞΕΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΊΤΗ  να τους καθυβρίζει και να τους ταπεινώνει – με τη δικαιολογία  ότι το κάνει μόνο για εσωτερικούς λόγους – φοβάμαι ότι θα ξαναζήσουμε συμφορές του σύγχρονου φασισμού. Αντιμετωπίζουμε τον νέο-οθωμανισμό με την ίδια αφέλεια που επέδειξαν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες στον Χίτλερ και το σινάφι του. Επισημαίνω ότι  οι οργανωμένες  κοινωνίες πρέπει να λαμβάνουν  υπόψη τα  ιστορικά γεγονότα, αποφεύγοντας  λάθη  του παρελθόντος, που έπρεπε να τους έχουν γίνει μαθήματα.

Η παγκόσμια κοινωνία ξαναζεί – εν μέσω έξαρσης της πανδημίας - τα γεγονότα του Μεσοπολέμου ,  του Β΄  Παγκοσμίου Πολέμου και όσα εξ ίσου οδυνηρά ακολούθησαν, υπό τον μανδύα κάποιων ιδεολογημάτων . Σήμερα θα κάνω μια προσπάθεια να παραλληλίσω παλιά προσωπικά βιώματα  με όσα τραγελαφικά ξαναζούμε. Ακολουθούν  εντός εισαγωγικών κάποια ιστορικά στοιχεία που άντλησα από την Βικιπαίδεια, που θα μας βοηθήσουν  να τα  κατανοήσουμε σαφέστερα:

‘’Ο Ναζισμός ή Εθνικοσοσιαλισμός , αποτέλεσε ιδεολογία του Εργατικού  Κόμματος που επέβαλε δικτατορικό καθεστώς στη Γερμανία από το 1933 μέχρι το 1945, καθώς και συναφών κινημάτων σε άλλες χώρες. Αναπτύχθηκε, ως ιδιαίτερη και ορμητική μορφή φασισμού, υπό την επίδραση του παγγερμανισμού, του νεοσυντηρητισμού και διάφορων φοβιών και προκαταλήψεων, εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες κρίσης της δεκαετίας του 1920 στη Γερμανία.

Ο όρος Ναζιστική Γερμανία ή Τρίτο Ράιχ , αναφέρεται στη Γερμανία της περιόδου 1933–1945, κατά την οποία το Ναζιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Αδόλφο Χίτλερ, ήταν στην εξουσία. Η εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η Ναζιστική Γερμανία, βασισμένη κυρίως στην έννοια του "ζωτικού χώρου", (Lebensraum), ήταν ανάμεσα στους κύριους λόγους του ξεσπάσματος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ναζιστικό καθεστώς άλλαξε ολοσχερώς τις πολιτικές και κοινωνικές δομές στη χώρα, καθιερώνοντας τον "υπέρτατο Ηγέτη" (Φύρερ) και υιοθετώντας φυλετική πολιτική, η οποία οδήγησε στη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης και, τελικά, στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ευρώπης. Η ένοπλη σύρραξη που προκλήθηκε από την πολιτική του καθεστώτος είχε ως συνέπεια τη μεταβολή του παγκόσμιου χάρτη.’’

Πριν συνεχίσω τις σκέψεις μου διερωτώμαι αν υπάρχουν ακόμα σοβαροί ηγέτες που δεν βλέπουν την απόλυτη και πλήρη ταύτιση του Εθνικοσοσιαλισμού με τον νέο-Οθωμανισμό του καλού φίλου του κ. Τράμπ και του ηγέτη της φίλης χώρας της κυρίας Μέρκελ και τινων  άλλων.

Από εδώ και κάτω θα αναφερθώ επώνυμα σε συμπτώσεις που δεν μπορούν να θεωρηθούν  τυχαίες ή να καλυφθούν υπό τον μανδύα των οικονομικών ή συμμαχικών μόνο συμφερόντων, των οποίων γίνεται καταχρηστική αναφορά τελευταία.

Ποιος από τους μεγάλους ‘’φίλους και συμμάχους’’ δεν βλέπει την απόλυτη ταύτιση του Σουλτάνου της γείτονος με τα όσα τόσο έντεχνα είχε σχεδιάσει και διαπράξει ο Χίτλερ και η κουστωδία του;; Έχω επισημάνει με κόκκινα γράμματα πολλές από τις απόλυτες  ομοιότητες των δύο αυτών φασιστών και αρχίζω τις επισημάνσεις των ένοχων  σιωπών επωνύμων σημερινών ηγετών, με την υπόμνηση των ιδιαιτεροτήτων των χωρών τους.

Η Γερμανία – δια της κυρίας Μέρκελ- προφανώς δεν βαρύνεται για τα πεπραγμένα των προγόνων της, αλλά χάνει τα όποια ελαφρυντικά της διότι είχε την ατυχία να βιώσει προσωπικά και την άλλη όψη του ολοκληρωτισμού της χώρας που μεγάλωσε, χωρίς να παραδειγματιστεί. Είναι δυνατόν να βλέπει όλα αυτά τα τερατουργήματα του Ερντογάν και να ‘’τολμά’’ να επικαλείται για τη χώρα του τον χαρακτηρισμό φίλη χώρα!!! Αν πράγματι το πιστεύει για τη χώρα ας ‘’εξαιρέσει’’ τον δικτάτορα ηγέτη της, πριν γίνει πολύ αργά, όπως συνέβη και με τον Χίτλερ που αιματοκύλησε τον Κόσμο. Και ο λαός του θέλει τη βοήθεια των πολιτισμένων λαών και ηγεσιών για να ζήσει ελεύθερα. Σεβαστή μου και άξια κυρία Καγκελάριος , να ξέρετε ότι μετά την απομάκρυνση από το ταμείο δεν αναγνωρίζονται λάθη. Ο βίος του Ερντογάν μου θυμίζει πολύ και εκείνον του Μεντερές και  όσοι εξακολουθούν να τον συμπαθούν  πρέπει να προλάβουν να τον σώσουν από ανάλογες περιπέτειες που επιφυλάσσουν οι λαοί στους δυνάστες ηγέτες τους γενικώς!!!

Η φίλη μεσογειακή χώρα Ισπανία έζησε την κακή φάση του μεσοπολέμου με τη δικτατορία του Φράνκο. Τότε όμως  πολλοί Ευρωπαίοι έσπευσαν να  βοηθήσουν. Είναι δυνατόν η χώρα αυτή να βρίσκει το ελάχιστο ψήγμα συμπάθειας στον ολοκληρωτισμό του Ερντογάν, που εξολόθρεψε όλους τους πιθανούς αντιπάλους που τόλμησαν να τον αμφισβητήσουν;; Θα τρίζουν το κόκκαλα εκείνων που θυσιάστηκαν για να απαλλάξουν τη χώρα σας από τον  ολοκληρωτισμό. Μη λησμονείτε το ρητό  ότι τα γεγόμενα ουκ απογίγνονται και ότι τα ιστορικά λάθη  δεν ξεπληρώνονται.

Η συμπαθής Πορτογαλία πολύ λοξοκοιτάζει προς  Ερντογάν και επίκειται η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας. Μήπως πρέπει να το ξανασκεφθούν οι σοσιαλιστές ηγέτες της, με τη σκέψη ότι τη χώρα τους ταλαιπώρησε επί μακρόν ο περιβόητος Σαλαζάρ;;; Εκτός αν ξέχασαν ή επανεκτίμησαν ευνοϊκότερα τα πεπραγμένα του. Και στις δυο περιπτώσεις θα είναι κρίμα και σίγουρα θα το μετανιώσουν!!!

Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τις χώρες δορυφόρους που δεν έχουν βαρύνουσα  άποψη, αλλά  ετεροπροσδιορίζονται κατά το δοκούν και συμφέρειν, επηρεαζόμενοι από φυλετικά, γεωγραφικά ή στενά οικονομικά συμφέροντα. Αυτές   γίνονται πεσσοί στην παγκόσμια σκακιέρα, ακολουθώντας τις σκόπιμες κινήσεις  κάποιων  ‘’μαιτρ’’ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Άφησα σκόπιμα τελευταίους τους ομοίους μας [ ούνα φάτσα ούνα ράτσα], την Ιταλία. ΄Εφαγαν τον Μουσολίνι στη φάτσα τους και τον πληρώνουν ακόμα με κάποια κατάλοιπα, τις καλούμενες Λέγκες του Βορρά ή του Νότου και κάνουν ειδικές συμφωνίες με νεοδικτάτορες;;; Ας μην συνεχίσουν τη λαθεμένη πρακτική τους διότι με  τέτοια παραδείγματα δικαιώνουν εκείνους που υποστηρίζουν τις θεωρίες των δύο άκρων που δεν αρέσουν και στους δικούς μας ‘’αριστερούς’’.

Τελευταίο αλλά και τελικό απλοϊκό ερώτημα για τους ηγέτες του σύγχρονου δημοκρατικού κόσμου. Ποια άλλα στοιχεία χρειάζεστε για να πεισθείτε ότι συνειδητά και απροκάλυπτα  στηρίζετε τις ολοκληρωτικές ενέργειες ενός δικτάτορα, που έχει το θράσος να εκβιάζει και το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;;; Θα κάνω και μια διαπίστωση: Αν συνεχίσετε αυτό το θέατρο του παραλόγου θα δικαιώσετε τις  προβλέψεις του και δυστυχώς για τον πολιτισμένο κόσμο θα διαψεύσετε τα οράματα του Σουμάν και των λοιπών πιονιέρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθιστώντας την Ένωση ‘’μαγαζάκι’’ εξυπηρετήσεων. Αν δεν δράσετε έγκαιρα θα προκύψουν μεγάλες συμφορές για όλους μας αλλά και για σας.

Τον Χίτλερ τον κατάλαβαν όταν μπήκε στην Πολωνία. Το Σουλτάνο πότε θα ομολογήσετε ότι τον καταλάβατε;;; ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ, όπως προκύπτει και από το απόσπασμα του κειμένου που ακολουθεί: Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε και τον Πολωνό ηγέτη που τελικά πήρε θέση κατά του Ερντογάν.

‘’Η εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939 και ουσιαστικά σηματοδότησε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η εισβολή πραγματοποιήθηκε μία εβδομάδα μετά την υπογραφή του συμφώνου Ρίμπεντροπ-Μολότωφ μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. 17 ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και στα πλαίσια του συμφώνου αυτού, ακολούθησε η σοβιετική εισβολή. Στις 6 Οκτωβρίου 1939 η Πολωνία είχε πλέον υποταχθεί πλήρως.’’

Σταματήστε λοιπόν να βαυκαλίζεστε με φρούδες ελπίδες διότι  ΔΕΝ ΈΧΕΤΕ ΆΛΛΑ ΠΕΡΙΘΏΡΙΑ .Κλείνω με μια Συμβουλή προς όλα τα Ελληνικά Κόμματα: ΟΜΟΝΟΕΊΤΕ τουλάχιστον στα εθνικά θέματα,  ΠΡΙΝ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΎ ΑΡΓΆ!!!

Χρόνια πολλά για την επέτειο και του χρόνου καλύτερα.

Αντώνης

 

 

 

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

 

Το  πρωτοσέλιδο του στρατευμένου εντύπου της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής  αριστεράς,  με υποχρέωσε να βγω από την αρθρογραφική μου αδράνεια  για να πω μόνο δυο λόγια σχετικά:

Την καίρια φράση μου την πρόλαβε ο κ. Μανταίος σε άρθρο του στο έτερο συστρατευμένο φύλλο των Συντακτών, για εντελώς άλλο θέμα [αφορά την υποκρισία των δυτικών μας φίλων στο προσφυγικό]. Θα την επαναλάβω όμως με τη σκέψη ότι ίσως δεν ‘’αλληλοδιαβάζονται’’ μεταξύ τους, για να την καταλάβουν. Πρόκειται για το νομικό αξίωμα ότι ‘’ένοχος ένοχον ου ποιεί’’, υιοθετώντας αντ’ αυτού, τον αφορισμό του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ –Πανιόλ «Τους ενόχους είναι προτιμότερο να τους διαλέγεις παρά να τους ψάχνεις», όπως έκανε και η Αυγή. Αφού διάλεξε τους ενόχους της – διαδικασία  που ανήκει αποκλειστικά στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη – πέταξε και δυο φωτογραφίες αντιπάλων της, ενώ  της ήταν ευκολότερο να βάλει  και από τις ‘’δικές τους’’, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν μέχρι χθες  βασικά στελέχη τους, που δεν άντεξαν και ‘’λάκισαν’’!!!

Απέφυγε δηλαδή να κάνει ό,τι έκανε η κυβέρνηση του ενός εκ των φωτογραφούμενων ‘’ενόχων’’ που παρέπεμψε τους ‘’χρυσαυγήτες’’ στη Δικαιοσύνη και του ετέρου που φρόντισε να δικαστούν. Πρόκειται για τους  σχεδόν ‘’ομότιτλους’’ με το έντυπο φασίστες  που ανέχθηκαν για 4,5 χρόνια, αφού με την ψήφο τους απέτρεψαν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καταλαμβάνοντας την εξουσία. Στη συνέχεια έκαναν και άλλες ακροδεξιές παραχωρήσεις για να κατοχυρώσουν  την ‘’πρώτη φορά αριστερά’’ Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα των ‘’ ενόχων’’  αλλά η πράξη. Αυτό μου θυμίζει τα λαϊκά δικαστήρια που γνώρισα στον εμφύλιο από τους γενειοφόρους και αρματωμένους , που περιγράφω συμπτωματικά στο τελευταίο άρθρο της ιστοσελίδας μου με τίτλο ‘’ Η ΚΥΡΙΑ ΒΑΓΓΕΛΙΩ’’. Το κακό είναι ότι τα έζησα για πολλά χρόνια και  στις ευρωπαϊκές χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και τα περιγράφω – σε ανύποπτο χρόνο – σε βιβλίο  και άλλα πονήματά μου.

Στα 87 μου ένοιωσα στο πετσί μου τον φασισμό, τον εμφύλιο, τους συντρόφους Τίτο, Τσαουσέσκου και λοιπούς, ενώ οι σημερινοί αριστεροφέρνοντες τα διάβασαν ή απλώς τους τα ‘’είπαν’’ οι ειδικοί. Όταν βίωσα τη σοβιετική εισβολή στην Πράγα τον Αύγουστο του 1968 και την αναγνώρισή της από την Ελληνική αριστερά, η λογική που με διακρίνει και μια νεανική συμπάθεια, με κράτησε στα πρόθυρα του αντικομουνισμού, όπως συνέβη, από αντίδραση και αγανάκτηση και  με τους περισσότερους υπηκόους των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Θα τελειώσω με ένα προσωπικό μου εμπειρικό αξίωμα:  Ο φασισμός δεν αποτελεί ιδεολογία αλλά εγκληματικό μόρφωμα και νοοτροπία, που βρίσκεται κυρίως σε κομματικούς χώρους που στηρίζουν τον κρατισμό και τον ολοκληρωτισμό και αποστρέφονται τη δημοκρατία που είναι μία και διαχρονική. Διαλέγετε και παίρνετε!!! Αντώνης