ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ Α ΛΑ ΚΑΡΤ

                 Από τον Βολταίρο στο σήμερα

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αν θυμάμαι καλά, ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που είχε επικαλεσθεί την αποδιδόμενη στον Βολταίρο φράση  ‘’ Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες’’. Τελικά, η βρετανίδα συγγραφέας και βιογράφος του Evelyn Beatrice Hall, αποκάλυψε   ότι ο Γάλλος φιλόσοφος  πίστευε μεν αυτές τις απόψεις, αλλά ποτέ δεν τις είπε και δεν τις έγραψε ο ίδιος. Η φράση  αυτή ανήκει στη βιογράφο-συγγραφέα, που την  είχε  συμπεριλάβει  λανθασμένα μέσα σε εισαγωγικά, όπως ομολόγησε  η ίδια στους ‘’φίλους του Βολταίρου’’.

 Είναι προφανές ότι η  ‘’ χρησιμοποίηση’’ του ονόματος του Βολταίρου, έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στη συγκεκριμένη φράση, αλλά το ουσιαστικό στοιχείο της είναι το ίδιο το περιεχόμενό της. Είναι η πιο τρανή απόδειξη της ‘’εφαρμοσμένης’’ δημοκρατίας, που προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης των ιδεών και της σκέψης .

Με την ευκαιρία παραθέτω κάποια ενδεικτικά γνήσια αποφθέγματα του σημαντικού αυτού διαφωτιστή, που  αναφέρονται στην ελευθερία σκέψης και κριτικής, κυρίως των κυβερνητικών αποφάσεων:

‘’Για να βρεις ποιος σε εξουσιάζει, απλώς σκέψου ποιος είναι αυτός που δεν επιτρέπεται να κριτικάρεις.

Κάθε άνθρωπος είναι δημιούργημα της εποχής του. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ανυψωθούν πάνω από τις ιδέες του καιρού τους.

Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η κυβέρνηση έχει άδικο.

Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος από τη στιγμή που το θελήσει να είναι.’’

Σε μια  εποχή που η Σοβιετική Ένωση ονομαζόταν ‘’ Ένωση σοβιετικών  Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών’’,  η Βόρεια Κορέα αποκαλείται ‘’ Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας’’ και όλα τα αριστερίστικα κόμματα και κινήματα ‘’δημοκρατικές δυνάμεις’’, στρεβλώθηκε πλήρως και αυτή η ετυμολογία  της λέξης.  Με την πάροδο του χρόνου και ιδιαίτερα στις μέρες μας,   έχει απαξιωθεί απόλυτα, όχι μόνο η   σημασία αλλά και  η ίδια  η ουσία της δημοκρατίας και  της ελεύθερης  έκφρασης.

Ηχεί ακόμα στα αφτιά μας η φράση του Μένιου Κουτσόγιωργα στη Βουλή  ‘’δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε’’, που σκότωνε τόσο τη δημοκρατία όσο και την ίδια μας τη γλώσσα [είχε σπουδάσει και νομικά]. Οι νεότεροι, πιο σύγχρονοι και προοδευτικοί υποστηρίζουν την ίδια άποψη  με διαφορετικά λόγια ‘’κοιτάξτε ποιοι μιλάνε’’, λες και αποτελεί αποκλειστικό δικό τους προνόμιο το δικαίωμα έκφρασης γνώμης και άποψης. Αυτή είναι η σύγχρονη ‘’ριζοσπαστική’’ άποψη για τη δημοκρατία, εκείνων που αυθαίρετα αποφασίζουν και διατάσσουν , χωρίς να δίνουν λόγο – ούτε καν εξηγήσεις –  για τα παντοειδή έργα και τις ημέρες τους.

Θα μου πείτε γιατί τα λέγω όλα αυτά σήμερα, αφού είναι σε όλους γνωστά από το παρελθόν και το ομολογώ και ο ίδιος με τα παρατιθέμενα παραδείγματά μου; Το κάνω με αφορμή τον ‘’ξεσηκωμό  μιας μειονότητας’’ και κάποιων συνοδοιπόρων τους,  για τη δήλωση ενός παλαίμαχου διεθνούς  ποδοσφαιριστή [του Βασίλη Τσιάρτα], που τόλμησε να σχολιάσει το σχέδιο Νόμου για την αλλαγή φύλου.

Προσωπικά δεν υιοθετώ  τις απόψεις του, ούτε έχω ιδιαίτερη σχέση, γνωριμία ή συμπάθεια με τον ποδοσφαιριστή. Διερωτώμαι όμως που πήγε όλη τους η δημοκρατικότητα, που προστατεύει μεν το   ‘’άσυλο’’  για τους αυθαιρετούντες φοιτητές και τους εξαχρειωμένους  των Εξαρχείων και επιβάλλει λογοκρισία και στοχοποιεί  τον όποιο Βασίλη Τσιάρτα,  που  πιστεύει ότι ζει σε ευνομούμενη δημοκρατική χώρα!!!   Είναι νομίζω καιρός να μιλήσουν και μάλιστα φωναχτά οι πνευματικοί και λοιποί ταγοί της πολιτείας, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας. Σημαντικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας , που στήριξε τον  καθηγητή  κ. Συρίγο, αλλά δεν φθάνε αυτό.

Η χώρα έχει και θα κληροδοτήσει και  στο μέλλον αρκετά προβλήματα  στην παιδεία, την οικονομία και κυρίως  στην ανεργία και είναι επικίνδυνο να προσθέτουμε και άλλα, με την  επαναφορά  ιδεοληψιών  ολοκληρωτικών καθεστώτων του παρελθόντος [ αγνοώντας όμως   τις  διάφορες φάσεις αντιμετώπισης  των διεμφυλικών στις χώρες αυτές !!!]. Ζούμε και μετέχουμε σε μια οργανωμένη – με τα όποια λάθη της – μεγάλη Ευρωπαϊκή κοινότητα και μας αδικεί η σημερινή εικόνα της μιζέριας και του νέου ‘’ξενιτεμού’’ των παιδιών μας. Προσωπικά έζησα την κατοχή και την πείνα του 1941 και με τρομάζει το γεγονός ότι  ξαναντικρίζω  ανάλογες εικόνες συσσιτίων και πεινασμένων ανθρώπων και στις μέρες μας και αυτό  δεν περιποιεί τιμή σε  κανένα μας.

Καταλήγοντας ,θέλω να σημειώσω ότι υπάρχουν άλλες,  ζωτικότερες προτεραιότητες,  που αφορούν την ίδια την ύπαρξή μας και ότι μπορούν να περιμένουν οι δήθεν προοδευτικές ‘’καινοτομίες’’, που τελικά γκετοποιούν  εκείνους  τους οποίους υποτίθεται ότι θέλουν να στηρίξουν . Ήδη τους έκαναν ‘’βούκινο’’ και  κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας, ίσως και για αλλότριους σκοπούς!!! Η προστασία και αποδοχή των ατόμων αυτών είναι πλέον δεδομένη και έχει και την ανάλογη  στήριξη από την υφιστάμενη  ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία , αποβαίνει δε σε βάρος τους  η ένταξη σε ‘’ειδική κατηγορία’’ και η  ομαδοποίηση. Η  Ελλάδα μας – ευτυχώς ή δυστυχώς- δεν έγινε ακόμα Σκανδιναβία και αυτό φαίνεται σε όλες μας τις προσωπικές και κρατικές εκδηλώσεις. Ας αρχίσουμε λοιπόν από τις λοιπές μορφές της ελευθερίας μας και με τον καιρό  - αν χρειασθεί – θα λυθεί και αυτό το πρόβλημα. Ζούμε σε μια χώρα που η θρησκεία έπαιξε και εξακολουθεί να παίζει σημαντικό  και ιστορικό ρόλο[ αυτή τη στιγμή παρέχει τροφή και στέγη στους ντόπιους και αλλοδαπούς κατατρεγμένους, πρόβλημα του οποίου δεν είναι αμέτοχοι οι πολιτικοί μας] και είναι κρίμα να διχάζουμε το λαό μας με τέτοια διλήμματα, που μπορούν να εκληφθούν  και σαν αθεϊστικά.  Αντώνης Ταρνανάς