ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΆ;;

 

Το ερώτημά μου είναι προφανώς ρητορικό, αφού είναι γνωστό ότι όλοι οι Έλληνες ομιλούν τη γλώσσα μας, ο καθένας με όμως  τον τρόπο που θέλει  και αυτό δημιουργεί δυσκολίες στην συνεννόηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως πρόκειται για παρερμηνεία των    Νόμων, Διατάξεων και  αποφάσεων που δεν είναι  κατανοητοί ούτε μεταξύ αρμοδίων, αφού  δεν καταπιάνονται με την ουσία. Έχω ξαναζήσει χωρίς παζάρι και δεν έπαθα τίποτα ούτε εγώ ούτε η πόλη μας.

Βιώνουμε όλοι μας το δράμα της πανδημίας και μάλιστα την επανεμφάνισή της, οπότε η πολιτεία έλαβε διάφορα μέτρα για να περιορίσει τη διάδοσή της, απαγορεύοντας εκδηλώσεις που δημιουργούν συνωστισμό και κυρίως τα πανηγύρια. Παραθέτω δυο πρόσφατες δηλώσεις αρμοδίων και θα προσπαθήσω να καταλάβω τι εννοούν όταν λένε ‘’πανηγύρια’’.

            ‘’Παράταση θα πάρει το μέτρο απαγόρευσης των πανηγυριών μέχρι το τέλος Αυγούστου σύμφωνα με εκτιμήσεις του Υφυπουργού Ανάπτυξης [και νυν Αναπληρωτή Υπουργού]  Επενδύσεων Νίκου Παπαθανάση. "Δεν μπορεί να είναι ένας αστυνομικός πίσω από κάθε πολίτη", είπε συγκεκριμένα, προτρέποντας τους πολίτες να μένουν αμέτοχοι σε φαινόμενα μη τήρησης των μέτρων’’.

‘’Αρκουμανέας [ νέος Πρόεδρος του ΕΟΔΥ ]σε ΣΚΑΪ 100.3: Μεγαλύτερη ανησυχία για τα πανηγύρια παρά για τους τουρίστες’’.

          Συμφωνώ απόλυτα με την όλη προσπάθεια που συλλογικά καταβάλλαμε στην πρώτη φάση και συνεπώς και τις τελευταίες δηλώσεις. Έχω όμως ένα λεκτικό πρόβλημα, αν στα πανηγύρια   συμπεριλαμβάνονται και οι ‘’εμποροπανηγύρεις’’ και αν όχι που έγκειται η διαφορά;; Η περίπτωση μου θυμίζει τη γνωστή ιστορία με τον  Μανωλιό που έβαλε τα ρούχα του αλλιώς [το μέσα έξω],  για να καταδείξει τη διαφορά!!!

          Η πόλη στην οποία   αναφέρομαι  μπορεί να είναι και ‘’φανταστική’’, έχει  ένα παραδοσιακό ’’παζάρι’’ διάρκειας μιας εβδομάδας, το οποίο  ξεκίνησε τον 18^ο αιώνα σαν ζωοπανήγυρη και προοδευτικά εξελίχτηκε σε  έμπορο-πανήγυρη, μορφή την οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα. Συμπίπτει χρονικά κάθε χρόνο με τον εορτασμό ενός τοπικού  Ιερού Ναού. Εγώ ο αφελής, που ψάχνω ψύλλους στα άχυρα, διαπιστώνω ότι το δεύτερο συνθετικό της λέξης προσδιορίζει  την πλήρη ταύτισή της με τις απαγορευμένες εκδηλώσεις και από πείρα είμαι σίγουρος ότι ο τρόπος διεξαγωγής του, διευκολύνει τον ‘’συγχρωτισμό’’ και τις όποιες συνέπειές του, που θέλουμε να αποφύγουμε. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι είναι ένα παρατεταμένο πανηγύρι  με όλα τα αρνητικά του υγειονομικά στοιχεία, αφού κανένας δεν μπορεί να αποτρέψει τις κακές επιπτώσεις  του.

Πρόκειται για διασκέδαση που όλοι την έχουν ανάγκη και με την ευκαιρία και κάποιο εμπόρευμα στους στρυμωγμένους του χώρους.          Αν όμως – λέω αν- τύχει και εμφανισθεί κάποιο κρούσμα ποιος θα φταίει;; Ελπίζω τουλάχιστον να μην το αποδώσουν σε μένα που αναφέρθηκα αόριστα στο γεγονός και είπα το πανηγύρι με το όνομά του. Τι σημασία έχει άλλωστε η κατόπιν εορτής ανάληψη της ευθύνης, όταν το κακό  θα έχει γίνει και θα είναι αργά για κλάματα;; Κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν έλεγαν οι σοφοί προγονοί μας και δυστυχώς αυτό δεν το έκανα ούτε εγώ, αφού είναι πλέον πολύ αργά και το έκανα σκόπιμα  για να μην κατηγορηθώ ότι εναντιώνομαι  στην υλοποίηση των  εθίμων μας, παρά το γεγονός ότι λόγω ηλικίας, ίσως αποτελώ και πιθανό στόχο του ιού!!!

Παραθέτω ένα τυχαίο απόσπασμα από δήλωση της κυρίας Μαρίας Πλευράκη, Επισκέπτριας Υγείας στο ΠΓΝ Αττικό, που υποστηρίζει: Ασχολούμαι με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, δηλαδή ‘’προσπαθώ να συμβάλω στην πρόληψη, την προαγωγή και την αποκατάσταση της υγείας’’.

 Προσωπικά, δεν μπορώ να  πω το ίδιο,  διότι το πρώτο το απέφυγα συνειδητά ενώ τα άλλα δύο βρίσκονται έξω από τις δυνατότητές μου .Εύχομαι και προσεύχομαι  να διαψευστώ απόλυτα στις σκέψεις μου ώστε να αποφύγω και τις προσωπικές μου τύψεις.  Αντώνης