ΗΘΕΛΗΜΕΝΗ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ
ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ
Η ζέουσα και ζέχνουσα επικαιρότητα
ένθεων τε και άθεων, αναβιώνει αλήστου
μνήμης εποχές και καθιστά το θέατρο
παραλόγου κεντρικό στοιχείο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Είχα αρχίσει να ασχολούμαι με την ερμηνεία μιας ρήσης του
Αριστοτέλη, μέχρι που η τελευταία
ειδησεογραφία με υποχρέωσε να γυρίσω στον 13ο
αιώνα, με τα συγχωροχάρτια του Πάπα
έναντι αμοιβής, που καταργήθηκαν μετά την
θρησκευτική μεταρρύθμιση του Λουθήρου. Πού να φαντασθώ ότι στις μέρες
μας θα τα επαναφέρουν οι [άθεοι κατά
δήλωσή τους] σύγχρονοι κομματικοί πάπες με αντάλλαγμα μια επιστολή ‘’πειστικής’’
μετάνοιας για το πόπολο, που θα συνοδεύεται από απόλυτη πίστη και υποταγή στον
ένα και μοναδικό αρχιπάπα. Η επιστολή του ‘’γενναίου’’ παλικαριού περιείχε [ με δικά του προσχηματικά λόγια] και
την υπόσχεση ότι ‘’ δεν θα το ξανακάνει’’. Χάσανε και οι λέξεις το νόημά τους.
Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και το θέατρο
παραλόγου, που ο Ιονέσκο δεν το είχε σκεφθεί, γράφοντας τον ΓΝΩΣΤΌ του ΡΙΝΟΚΕΡΟ, διότι πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, το ‘’ξανάκανε’’ και μάλιστα με
απειλές για όσα θα ακολουθήσουν σύντομα. Τελικά, ή πρόκειται για πραγματικό
λεβέντη που έχει παρεξηγηθεί ή κάτι άλλο τρέχει, που δεν ανήκει στη σφαίρα των δικών μου
ενδιαφερόντων και ίσως αποτελέσει το
επόμενο αντικείμενο των ‘’πρωινάδικων΄΄ ή κωμικών σειρών της τηλεόρασης.
Μην περιμένετε από έναν
γέροντα της ηλικίας μου, που πολλά έχουν δει τα μάτια του, να εξηγήσει τη
‘’σκηνή’’ , έστω και με λόγιες εκφράσεις, διότι δεν αντέχει να τον τρέχουν στα
δικαστήρια αλλά – ας μην το κρύβουμε – και γιατί υπάρχει η μόνιμη απειλή του κοπελιού, για χώσιμο
στα τρία μέτρα μέσα στη γη [δεν θυμάμαι
ακριβώς τα μέτρα που είχε υπαινιχθεί, περισσότερο όμως μου θυμίζει την
ανυποχώρητη απειλή πολέμου των γειτόνων
μας]. Για το Κόμμα και την ομόφωνη υποταγή του δεν θέλω να πω τίποτα, αφήνοντας
την ερμηνεία τους στην αντικειμενική νέα εκπρόσωπο , διότι έχω δηλώσει ότι –
παρότι τα αποδέχομαι ως μοναδικούς φορείς πολιτικής- δεν ανήκω σε κανένα Κόμμα. Ο λεβέντης όμως που καμάρωνα με δέος τι θα
απολογηθεί στους πράγματι γενναίους
σύντεκνους του;;; Οψόμεθα εις Φιλίππους, ελπίζω χωρίς Βρούτους!!!
Έρχομαι τώρα στο
αρχικό θέμα του τίτλου, που
τελικά δεν είναι άσχετο με τα αίτια της παρεμβληθείσας παράστασης. Η λέξη
άγνοια υπονοεί στέρηση, αποφυγή γνώσης ή αμάθεια. Η χρήση
της μετοχής του παρακειμένου ηθελημένη,
που χρησιμοποιείται ως επιθετικός
προσδιορισμός , μπορεί να υποκρύπτει
και ‘’ειλημμένη απόφαση’’.
Προφανώς εμπεριέχει σκοπιμότητα, η οποία εξικνείται μέχρι και της δόλιας αποφυγής ή και
άρνησης εφαρμογής συγκεκριμένων
αποφάσεων και ανακοινώσεων. Αρνούμαι να δεχθώ βέβαια ότι υπήρξαν άτομα που ανέμεναν διαφορετική
εξέλιξη!!!
Όλα αυτά τα
ενδιαφέροντα, με τα οποία ασχολήθηκε ο Αριστοτέλης, αποτελούν καθημερινότητα
στην εποχή μας και κυρίως για τα Κόμματα , τους εκπροσώπους τους και ιδιαίτερα για τα στρατευμένα, μίσθαρνα και
προπαγανδιστικά κομματικά τους όργανα. Στην χώρα μας παρατηρείται και μια
σπάνια μορφή εφαρμογής του γνωμικού, η επιλεκτική άγνοια, σε βαθμό παθολογικής
απώλειας αισθήσεων.
Με την επίκληση της
τελευταίας, παρουσιάζονται κάθε φορά που θέλουν να επαινέσουν τα δικά τους και
να ελεεινολογήσουν τα έργα και τις ημέρες των αντιπάλων τους. Δείχνουν να
αγνοούν κάθε τι που αφορά κομματικές και κυρίως προσωπικές ευθύνες τους, ενώ έχουν πρόχειρη τη χρήση κάθε υπαρκτού [ κατά τον χαρακτηρισμό του ανατολικοευρωπαϊκού σοσιαλισμού
από τον Ανδρέα] ή ανύπαρκτου ‘’επιχειρήματος’’ μέχρι και ‘’ντοκουμέντου’’ , που διευκολύνει τη
συκοφαντία των εσωτερικών εχθρών τους .
Ελπίζω οι επερχόμενες
εκλογές να βάλουν μια τελεία στο διχασμό της κοινωνίας, την στιγμή που η
διεθνής παρουσία και η εσωτερική κατάσταση της χώρας βελτιώνεται, Η ανωμαλία αποτελεί ενίοτε επιδίωξη μόνο για
αιθεροβάμονες και ανίκανους.
Αντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου