" Igitur qui desiderat pacem,
praeparet bellum ."
«αν θέλετε ειρήνη, προετοιμαστείτε για πόλεμο»
Η λατινική αυτή έκφραση
προέρχεται από το βιβλίο « Epitoma Rei Militaris », του Ρωμαίου στρατηγού Vegetius (το πλήρες όνομα του οποίου ήταν Publius Flavius Vegetius Renatus). Πριν από την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας , η ποιότητα του στρατού της είχε αρχίσει να υποβαθμίζεται, σύμφωνα
με τον Vegetius, και η αποσύνθεση του στρατού προερχόταν από μέσα της. Η
θεωρία του ήταν ότι ο στρατός αδυνάτισε από την αδράνεια κατά τη διάρκεια μιας
μεγάλης περιόδου ειρήνης και σταμάτησε να φοράει την προστατευτική του
πανοπλία. Αυτό τους έκανε ευάλωτους στα εχθρικά όπλα και στον πειρασμό να
φύγουν από τη μάχη.
Η αρχαία έκφραση του Ρωμαίου Στρατηγού, αρχίζει να αποκτά και πάλι τη σημασία της , διότι και στη
σύγχρονη ιστορία η Ευρώπη βίωσε μια
μακρά ειρηνική περίοδο. Ο Ελληνικός στρατός δεν φοράει βέβαια πανοπλία αλλά
οφείλει να εξοπλίζεται και να είναι έτοιμος για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων, αν – ο μη γένοιτο - οι κακοί μας γείτονες που μας απειλούν
ευθέως, τολμήσουν να κάνουν πράξη τον αιώνιο αναθεωρητισμό τους.
Η χώρα μας, μέλος του ΝΑΤΟ για δεκαετίες, δεν έπαυσε ποτέ να υποστηρίζει
και να στηρίζει αποφάσεις της συμμαχίας, ανεξαρτήτως ποια Κυβέρνηση βρισκόταν ή
βρίσκεται στην εξουσία. Εξαίρεση αποτέλεσε μια περίοδος που ο μαρξιστής Ανδρέας
Παπανδρέου ψέλλισε το περιβόητο ‘’ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ’’. Σύντομα όμως
έβγαλε τις παρωπίδες και μαζί με τις
λοιπές ‘’προοδευτικές δυνάμεις’’, ανταποκρίθηκαν στην πραγματικότητα και μπήκαν στο μαντρί, με
πρώτον – κατά το βιβλίο της κυρίας Μέρκελ
– τον κ Τσίπρα.
Πρόσφατα, με την ευκαιρία της εθιμοτυπικής επίσκεψη του νέου ηγέτη του ΝΑΤΟ στη χώρα μας .έγιναν όλοι
ξαφνικά ‘’ειρηνόφιλοι’’ και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους που τον δεχθήκαμε. Αναμενόμενη
ήταν η στάση του ΚΚΕ, το οποίο,
ως γνήσιος εκπρόσωπος ολοκληρωτικών καθεστώτων, ακολουθεί
δογματικά και προσπαθεί να επιβάλει τη μαρξιστική ιδεολογία .
Εμμένει στην ιδεοληψία του και σκόπιμα λησμονεί τα γεγονότα της Ρωσίας με τις ‘’ειρηνικές’’
σφαγές’’ του 1918 και την εισβολή της στην Ουκρανία. Την ίδια πρακτική εφάρμοσαν για δεκαετίες και οι χώρες
της Ανατολικής Ευρώπης, όταν τους επιβλήθηκε ο κομμουνισμός, χωρίς να ξεχνάμε
εμείς οι παλαιότεροι όσα έγιναν στη
διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου
και στη συνέχεια του εμφυλίου στη χώρα μας, που έζησα προσωπικά.
Ξανάρχομαι στα κόμματα της
αντιπολίτευσης που δηλώνουν δημοκρατικά και εθελοτυφλούν στην εισβολή και
κατοχή της Ουκρανίας και με παρωπίδες εξακολουθούν να
βλέπουν τα γεγονότα στη μέση Ανατολή. Κάθε δογματικός βέβαια βλέπει την ειρήνη
μέσα από το δικό του παραμορφωτικό πρίσμα.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν επιλεκτική μνήμη
και στάση για λίγα ‘’ψηφουλάκια’’, αφού ο λαϊκισμός δεν τα αφήνει να σκεφθούν
ότι οι συμμαχίες έχουν τους κανόνες τους
και η συμμετοχή μας σ’ αυτές αποτέλεσε εθνική
μας επιλογή. Δεν θέλω να τους θυμίσω το παλιό γνωμικό ότι ‘’ τα πρόβατα που
φεύγουν από το κοπάδι τα τρώει ο λύκος’’ και έχουμε πολλούς λύκους γύρω μας. Αντώνης