ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

 

           ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

 

 

Αποτελεί και αυτή η εκδήλωση ένα κακό δείγμα της φυλής μας να διαστρεβλώνει και να ιδιοποιείται ιστορικά γεγονότα της νεώτερης Ελλάδας. Βίωσα πραγματικά τα γεγονότα έξω από το Πολυτεχνείο, αλλά γνωρίζω με κάθε λεπτομέρεια τι ακριβώς έγινε και πώς ηρωοποιήθηκαν κάποια κομματικά όργανα που πήραν τα μικρόφωνα και προέβαλαν την κομματική ιδεολογία τους, ενώ  η εξέγερση έγινε από σύσσωμο τον ελληνικό λαό.  Οι μεν πρώτοι έγιναν    ‘’ήρωες’’ και εξαγόρασαν την παρουσία τους με την ανάληψη της αρχηγίας των κομμάτων τους και την ανάληψη  θέσεων με παχυλούς μισθούς στην ‘’επάρατη’’ Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ πολλοί  άλλοι  δεν δέχτηκαν να ‘’αμειφθούν’’ για την συνειδητή προσφορά τους. Έτσι ήταν πάντα  στην τίμια αυτή χώρα με την ανέντιμη ανταπόκριση της πολιτείας.

Την ημέρα αυτή είχα βρεθεί απολογούμενος στο γραφείο του Αντιστράτηγου-Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών, - παρουσία και του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου και στενού συγγενούς του  φαιδρού Ανδρουτσόπουλου που εισήγαγε η χούντα από τη Νότιο Αμερική. Φαίνεται ότι ΟΛΕΣ οι πολιτικές εισαγωγές μας από την Αμερικανική  Ήπειρο δεν βοήθησαν– για διάφορους λόγους -  μέχρι στιγμής τη χώρα.

Ο λόγος της κλήσης μου σε απολογία ήταν η προσφυγή μου στο ‘’τυπικό’’ Συμβούλιο της Επικρατείας, ως άτυπος προϊστάμενος της Υπηρεσίας Επικοινωνιών, για τις περικοπές στις αποδοχές των  συναδέλφων   μου του εξωτερικού – όπως έχω ξαναγράψει στο παρελθόν .  Το γεγονός  εκρίθη ως ‘’πράξη στρεφόμενη κατά της εθνικής κυβέρνησης’’ της χούντας. Σε ένα τηλεφώνημα που δέχτηκε ο Αντιστράτηγος απάντησε ότι μάλλον το γεγονός ότι τους άφησαν να συγκεντρωθούν  στο Πολυτεχνείο ήταν ‘’παιχνίδι’’ του Ιωαννίδη για να πάρει τη θέση του Παπαδόπουλου και να ετοιμάσει το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο’’.

Σε άλλο προσωπικό  περιστατικό την επομένη, μου τηλεφώνησαν από το Υπουργείο ότι ο συνάδελφος που είχε υπηρεσία είχε πρόβλημα με την υγεία του και κλήθηκα να βρω αντικαταστάτη του. Πήρα αμέσως το αυτοκίνητό μου και κινήθηκα προς το Υπουργείο χωρίς να λάβω την απαιτούμενη άδεια  από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου. Μια ομάδα  Αξιωματικών με σταμάτησε στη διασταύρωση Β. Σοφίας και Αμαλίας. Όταν τους εξήγησα τα γεγονότα και ότι  η αδιάκοπη λειτουργία της Υπηρεσίας Επικοινωνών εξυπηρετεί τα εθνικά μας θέματα, άρχισαν να γελούν ειρωνικά εις βάρος μου. Τελικά, με την παρέμβαση του επί κεφαλής αξιωματικού, μου επέτρεψαν να πάω πεζή στην υπηρεσία μου, εγκαταλείποντας το αυτοκίνητό μου στη θέση που με σταμάτησαν , καταμεσής στο δρόμο. Όταν έφθασα στον προορισμό μου διαπίστωσα ότι ο χώρος είχε καταληφθεί από στρατιωτικούς.

Αναφέρω τα δυο αυτά περιστατικά σαν στιγμιότυπα της περιόδου  πανεθνικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τα γεγονότα της οποίας επωφελήθηκαν κάποια κομματικά στελέχη , τα οποία αμείφθηκαν πλουσιοπάροχα και παντοιοτρόπως

Εκείνο που με θλίβει στα 90 μου χρόνια είναι η  προσπάθεια κομματικής ιδιοποίησης μιας πανεθνικής  ηρωικής πράξης και η μετατροπή της επετείου της κατάληψης σε κομματική φιέστα και εμποροπανήγυρη.  Προτροπή μου είναι κάποιοι επιτήδειοι να αρκεσθούν στις αμοιβές που  εισέπραξαν και να δείξουν  τον απαιτούμενο σεβασμό στην εκδήλωση.

Αντώνης