ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ
ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ
Τις
τελευταίες ημέρες πολλά λέγονται και γράφονται για το σοβαρότατο πρόβλημα που
εξελίσσεται στη γειτονιά μας , με έκτακτες εκπομπές και ειδικές αναφορές στο
θέμα. Ασχολούνται αξιόλογοι ειδικοί επί πολεμικών και διεθνών θεμάτων και
αναζητούν κυρίως τον υπεύθυνο έναρξης της σύρραξης τον χρόνο που επέλεξε και κυρίως τον ρόλο των
ΗΠΑ. Οι ειδικοί ανέλυσαν το θέμα από όλες τις πλευρές του. Έφθασαν μάλιστα στο
σημείο να δώσουν απάντηση και στο ερώτημα ποιος θα είναι ο τελικός νικητής, αν
η σύρραξη συνεχιστεί.
Προσωπικά
ελάχιστα γνωρίζω για τα νέα οπλικά συστήματα του Ισραήλ και αν υπερτερούν των
‘’απαρχαιωμένων’’ του Ιράν, δεν ρισκάρω
όμως -όπως οι ειδικοί- για τον τελικό
νικητή. Εγώ δεν είμαι ειδικός και συνεπώς δεν ξέρω, ούτε με ενδιαφέρει ποιος θα ‘’κερδίσει’’ τον πόλεμο
. Έχοντας όμως βιώσει προσωπικά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον
αδελφοκτόνο εμφύλιο που διεξήχθησαν με πολύ παλαιότερα όπλα και γνωρίζοντας από
πρώτο χέρι τις συνέπειες ενός πολέμου, ξέρω με ακρίβεια ότι όλοι μας θα ΧΆΣΟΥΜΕ!!!
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους δύο
αντιμαχόμενους και ούτε με απασχολεί,
γιατί είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ‘’συμφορά’’ δεν θα αφήσει κανέναν απέξω και ο
κόσμος ΟΛΟΣ ΘΑ ΓΥΡΊΣΕΙ ΠΊΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Κάποιοι παλιότεροι πίστευαν ότι την αλήθεια των αποτελεσμάτων ενός
πολέμου γνωρίζουν καλύτερα παντός άλλου ,αυτοί που τον υπέστησαν. Ακόμα και οι
ιστορικοί που περιγράφουν έναν πόλεμο
που δεν έζησαν στηρίζονται σε υποκειμενικές αφηγήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές η ιστορία
επαναλαμβάνεται και σύμφωνα με φράση που
αποδίδεται στον Μαρξ, την πρώτη
φορά εμφανίζεται ως τραγωδία και τη
δεύτερη σαν φάρσα. Ποιος ειδικός
θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αν ζούμε μια τραγωδία ή μετέχουμε σε μια φάρσα:::
Λάθη
δεν κάνουν μόνο οι ιστορικοί αλλά και κάποιοι παραχαράχτες της πολιτικοί, που
χορήγησαν συντάξεις αντιστασιακού ακόμα
και σε πρωτεργάτες του εμφυλίου. Αυτό το αναφέρω για όσους δεν έχουν ακόμα
κατανοήσει το πραγματικό νόημα ‘’ της εσχάτης προδοσίας’’. Κρίμα στα νομικά που
έμαθαν!!! Όσον αφορά όμως το κρινόμενο ζήτημα, η μόνη προσπάθεια που μπορεί
ακόμα να βοηθήσει , είναι η αναζήτηση διπλωματικής λύσης στο πρόβλημα , πριν
μιλήσουν τα σοβαρότερα κανόνια!
Ας
ερευνήσουμε όμως και το ‘’πραγματικό ιστορικό της παλιάς αυτής διαμάχης που
άρχισε από την εγκαθίδρυση του κράτους του Ισραήλ από τους άγγλους, στην
περιοχή, με σκοπό να συγκεντρωθούν όσοι
επέζησαν του ολοκαυτώματος . Το Ιράν υπήρξε ίσως η μοναδική χώρα της περιοχής
που αποδέχθηκε τη βρετανική απόφαση ασμένως. Η απόφαση όμως αυτή δεν άρεσε στα
αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής που ορκίζονταν ότι μοναδικός σκοπός τους είναι η εξαφάνιση του νέου ‘’κατασκευάσματος’’.
Αργότερα
, όταν έγινε ανεπιτυχής εξέγερση κατά του Σάχη του Ιράν, με ηγέτη τον Αγιατολάχ
Χομεϊνί, ο τελευταίος κατέφυγε στο γειτονικό Ιράκ, ο ηγέτης του οποίου, Σαντάμ
Χουσεΐν, τον έστειλε στη Γαλλία. Από τη
χώρα αυτή ο Αγιατολάχ είχε τη δυνατότητα και τα μέσα να καλεί τους συμπατριώτες
του να συνεχίσουν τον αγώνα για την
εκθρόνιση του Σάχη. Όταν αυτό έγινε κατορθωτό, οι ΗΠΑ, η Βρετανία η Γαλλία και η Γερμανία διευκόλυναν την επιστροφή του Αγιατολάχ στο Ιράν, όπου εγκαθίδρυσε το
θεοκρατικό του καθεστώς. Δεν ήταν λοιπόν μόνος ο λαός της χώρας που παρασύρθηκε
στην αλλαγή φρουράς στην αυταρχική διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και μεγάλες
δημοκρατικές χώρες , που τώρα τρέχουν και δεν φθάνουν. Πρώτος στόχος του νέου
καθεστώτος ήταν η ταύτισή του με τους φανατικούς γείτονες και η σαφής διακήρυξη
της ‘’εξαφάνισης’’ του Ισραήλ.
Όταν
οι δημοκρατικές χώρες αργότερα κατάλαβαν ότι
το Ιράν τείνει να γίνει μια νέα
Βόρεια Κορέα και απέκρυπτε τις πραγματικές προθέσεις της για τον εμπλουτισμό
ουρανίου άλλαξαν άποψη. Άρχισαν ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις για τον
εμπλουτισμό ουρανίου, αλλά ανέθεσαν στο
Ισραήλ να ‘’βγάλει το φίδι από την τρύπα’’, Το τελευταίο συστηματικά έκανε
διάφορες προσπάθειες και είχε ένα σαφή προγραμματισμό για την καταστροφή η
τουλάχιστον την καθυστέρηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Ο
αποτελεσματικός αιφνιδιασμός των ημερών, ήταν προετοιμασμένος από καιρό και
επέλεξαν τη στιγμή να ενημερώσουν τις ΗΠΆ για την απόφασή τους με δύο βασικά
κριτήρια. Πρώτον είχαν εξουδετερώσει τις ομάδες Χούτις, Χαμάζ και χεσμπολάχ και
δεύτερον ο Πρόεδρος των ΗΠΑ βρισκόταν σε νέες διαπραγματεύσεις με το Ιράν για
το πυρηνικό του πρόγραμμα ,με αρνητικά εκ πρώτης όψεως αποτελέσματα για τον κ,
Τράμπ, οπότε ο τελευταίος δεν είχε άλλη επιλογή για να περιορίσει την νέα
αποτυχία του, παρά να συγκατατεθεί στην από καιρό προετοιμασμένη ισραηλινή
επιχείρηση.
Αυτά
προκύπτουν από το φτωχό μυαλουδάκι ενός γέροντα και ταπεινά ζητώ συγγνώμη από
όλους τους ειδικούς για τη σημερινή μου παρέμβαση στο έργο τους. Στηρίχτηκα
όμως στη βιωματική προσωπική μου άποψη
ότι τον πόλεμο τον ξέρουν καλύτερα εκείνοι που τον έζησαν. στην πράξη, η οποία
απέχει παρασάγγας [ συμπτωματικά περσική λέξη] από την οποιαδήποτε θεωρία και μοναδική λύση για όλους αποτελεί
η αποφυγή του. Με την ίδια όμως
προσοχή πρέπει να αποφευχθούν και λάθη
σαν εκείνα της συμφωνίας- ΡΊΜΠΕΝΤΡΟΠ-ΣΤΑΛΙΝ και
τη συμφωνία των Άγγλο-Γάλλων στο Μόναχο, με τους Ναζί, για την παράδοση
της Σουδητίας από την Τσεχοσλοβακία στη Γερμανία. Επειδή και εδώ πρόκειται για
φασιστικό καθεστώς, η περίπτωση εμπίπτει στην αρχαία ελληνική φράση για το ‘’ δις
εξαμαρτείν’’.
Λάτρης
του HAPPY
END,
θυμάμαι την επιστροφή του φίλου του Γιάννη από τον προηγούμενο καθεστώς του
Ιράν, όπου βρέθηκε υπηρεσιακά, που μου το παρομοίασε με το Παρίσι της Ανατολής,
μου έφερε μάλιστα για δωράκι και κάποιους γαλοζο-πράσινους μικρούς λίθους. Δεν
μπορω να σκεφθώ τι θα μου έλεγε ο φίλος
μου αν ταξίδευε σήμερα., είμαι όμως σίγουρος ότι αυτή τη φορά θα έφερνε μαζί και κάποιο τσαντόρ, που
εκπροσωπεί το τέως Παρίσι της Ανατολής. Αντώνης