Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

ΚΑΠΟΤΕ




 Αν και έχω ασχοληθεί επανειλημμένα με το θέμα, θα επιχειρήσω και πάλι, κάποιους προσωπικούς παραλληλισμούς. Για μένα ο χρόνος έχει ένα μόνιμο φθινόπωρο, δουλεύω – οικειοθελώς – το μεγαλύτερο διάστημα του 24ώρου, διότι προσπαθώ να προλάβω όσα ήθελα να κάνω και δεν μπόρεσα  να τελειώσω και επειδή έχω πρόβλημα με τον ύπνο. Έχω κόψει τον καφέ – δεν  μου τον έκοψαν- από τη δεκαετία του 1960. Διαθέτω ελάχιστο χρόνο με τους ελάχιστους – κατ’ επιλογή - φίλους μου, και το μεγαλύτερο μέρος το διαθέτω για παραγωγικότερη ενασχόληση. Επικοινωνώ σε τακτά διαστήματα με τους παλιόφιλους με το Skype, για να βλέπουμε και τα όμορφα χάλια μας. Ασχολούμαι με τον υπολογιστή μου μόνο παραγωγικά – γράφοντας γενικώς και για αρκετές ώρες. Βλέπω ελάχιστα τηλεόραση και επιλεκτικά -αθλητισμό και καλές  μουσικές παραστάσεις. Δεν παίζω play station και δυσκολεύομαι για ποδόσφαιρο – όχι γιατί δεν υπάρχουν πια αλάνες αλλά λόγω ηλικίας. Σπάνια στέλνω SMS, προτιμώντας πιο άμεσους τρόπους αμφίπλευρης επικοινωνίας. Πάντα φρόντιζα το ντύσιμό μου αλλά, τελευταία – πλην της οικονομικής δυσχέρειας δεν βρίσκω και το λόγο να το κάνω, αφού εξακολουθούν να μου ‘’μπαίνουν’’ τα ρούχα του περασμένου αιώνα, εκτός από κάποια δώρα των παιδιών και εγγονιών μου και ένα απλό τζίν. Βρίσκω πάντα χρόνο για τον εαυτό μου, τους δικούς μου και τους φίλους μου. Αναγνωρίζω πάντα τα σφάλματά  μου και ζητώ  έγγραφα και ενυπόγραφα συγγνώμη, ακόμα και για ενδεχόμενα ασυνείδητα λάθη μου.
Εξακολουθώ πάντα να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια, γιατί εκεί καθρεφτίζεται  και ο πραγματικός εσωτερικός τους κόσμος και διότι βρίσκω τα μάτια το ωραιότερο και πιο ουσιαστικό τμήμα του ανθρώπινου σώματος – ίσως και από την υστεροβουλία να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο για μένα. Να μην ξεχνάμε ότι για τα μάτια έχουν γραφεί οι καλύτεροι στίχοι τραγουδιών και ποιημάτων. Εργαζόμουν πάντα βιοποριστικά -ελλείψει οικονομικού background, αλλά τώρα ζω μόνο για να δουλεύω.
Αν λοιπόν αυτό, κατά τον συντάκτη του προηγούμενου κειμένου, ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΛΕΓΑΜΕ ΖΩΗ, ΕΓΩ ΤΕΛΙΚΆ ΤΗΝ ΚΑΤΈΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ  ΕΥΤΥΧΗΣ ΓΙ’ ΑΥΤΌ.   Αντώνης Ταρνανάς




  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.