[Ανάγκες και σκοπιμότητες της ζωής μας]
Με αφορμή την έναρξη από σήμερα της παγκόσμιας ‘’θερινής’’ ώρας, θα
ήθελα να αναφερθώ σε κάποια πρακτικά κυρίως θέματα, που σχετίζονται με την
παγκόσμια αποδεκτή αυτή αλλαγή. Αρχίζοντας από την ίδια την ώρα, την
αποκαλούμενη και ηλιακή, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι είναι άρρηκτα
συνδεδεμένη με την εκάστοτε θέση του
Ήλιου. Ο προσδιορισμός του χρόνου και συνεπώς και της ώρας δεν μπορεί να
αποτελεί στοιχείο που αποφασίζεται με νομικές ή
άλλες ανθρώπινες σκοπιμότητες και
τεχνολογικές διαδικασίες.
Η γήινη σφαίρα είναι χωρισμένη
σε 24 ηλιακές ζώνες ώρας, που προσδιορίζονται από μια πλειάδα των παράλληλων
κύκλων ή μεσημβρινών. Η κάθε μια τους
αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη ώρα, ανάλογα με την απόσταση και τον
προσανατολισμό σε σχέση με τη ζώνη που περιέχει
σημείο ΜΗΔΕΝ του αστεροσκοπείου του Γκρίνουιτς [GMT].
Οι ουσιαστικές διαφοροποιήσεις της ώρας μέσα στην ίδια ζώνη είναι άπειρες
όπως άπειροι είναι και οι μεσημβρινοί.
Για διάφορους λόγους – κυρίως πρακτικούς- [συγκοινωνίες, επικοινωνίες , προσδιορισμό συναντήσεων κλπ], ενίοτε δε και
πολιτικούς, αποφασίστηκαν κατά καιρούς διαφοροποιήσεις της ‘’εθνικής’’ ή και
της τοπικής ακόμα ώρας, που δεν κράτησαν
πολύ. Τελικά και ύστερα από την ενεργειακή κρίση καθιερώθηκαν τη δεκαετία του
1970, οι σημερινές αλλαγές της παγκόσμιας ώρας , με τον διαχωρισμό της σε θερινή
[την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου] και χειμερινή [την τελευταία Κυριακή του
Οκτωβρίου], με κίνηση των ωροδεικτών μια ώρα μπροστά ή μια ώρα πίσω αντίστοιχα. Ακόμα όμως και αυτή η
χρονική διαφοροποίηση δεν έχει γίνει παγκόσμια αποδεκτή.
Η Κίνα για παράδειγμα που ‘’διατρέχεται’’ από
5-6 διαφορετικές ηλιακές ζώνες ώρας, καθιέρωσε – για όλη την τεράστια
επικράτεια - την ώρα της ζώνης του Πεκίνου. Στην ίδια χώρα, στην επαρχία
Σιντζιάνγκ – που ζουν οι Ουιγούροι -
χρησιμοποιούν δική τους ώρα, σαν μια μορφή επανάστασης κατά της
κεντρικής Κυβέρνησης. Παρά τον διαχωρισμό σε ακέραιες ώρες, σε κάποιες χώρες
υπάρχουν διαφοροποιήσεις ακόμα και τετάρτων της ώρας. Ο ηγέτης της Β. Κορέας Κιμ Γιόνγκ Ουν, γύρισε τα ρολόγια της χώρας μισή ώρα πίσω - για να
μην ταιριάζει με εκείνη της Ιαπωνίας, που κάποτε υπήρξαν αποικία της – και τη
χώρα στο αιώνιο σκοτάδι για μια ολόκληρη ζωή.
Όπως προείπαμε οι αλλαγές αυτές
της ώρας αποτελούν πρακτικές μόνο επιλογές και έρχονται σε πλήρη αντίθεση με
τους επιστημονικούς και φυσικούς
προσδιορισμούς της πραγματικής ώρας. Αποτελούν δηλαδή ‘’παρά φύσιν’’ ενέργειες,
αφού είναι εικονικές και απέχουν πολύ
από το ίδιο το φυσικό φαινόμενο του πλανήτη μας και τις φυσικές ανάγκες των κατοίκων του. Το οποιοδήποτε
τεχνολογικό ρολόι δεν προσδιορίζει αλλά
δείχνε απλά τη συμβατική ώρα που
εμείς του υποδεικνύουμε, για την ικανοποίηση των προσωπικών ή γενικότερων
επιδιώξεών μας.
Η πραγματική φύση και η γενικότερη ζωή του φυτικού
και ζωικού της βασιλείου διέπονται από τους δικούς τους πρωτογενείς κανόνες και
διαθέτουν το δικό τους ‘’βιολογικό’’ ρολόι. Τα ψάρια του ιχθυοτροφείου για
παράδειγμα ,που η διατροφή τους γίνεται από τους ειδικούς σιτιστές τους,
βγαίνουν στην επιφάνεια για να φάνε , μόλις τα καλέσει το βιολογικό τους ρολόι και δεν περιμένουν την αλλαγή της ώρας
των σιτιστών τους. Το ίδιο ισχύει και για το
υπόλοιπο ζωικό και φυτικό βασίλειο, που οι δραστηριότητές τους
ελέγχονται από την ίδια τη φύση και όχι από τους ανθρώπινους κανόνες και τις
όποιες σκοπιμότητες.
Το νυχτολούλουδο ανοίγει τη
δική του ώρα – παρακολουθώντας τη δράση του Ήλιου και δεν συμβουλεύεται τα
μηχανικά ή ηλεκτρονικά ρολόγια μας. Αυτό το κατάλαβαν πρώτοι οι ίδιοι οι
άνθρωποι της φύσης [ γεωργοί και κτηνοτρόφοι] που παλαιότερα κρατούσαν
πεισματικά την ίδια ώρα για όλες τις εποχές. Τοποθετούσαν πάνω στο τζάκι το
μεγάλο ρολόι του σπιτιού που έδειχνε σταθερά τη χειμερινή ώρα, μην τυχόν και
λαθέψουν, οπότε θα τους το θύμιζαν’’ βίαια’’ τα οικόσιτα ζώα. Αυτοί που είχαν τις
καπνοφυτείες επέλεγαν τη φυσική ώρα της πρωινής δροσιάς για να ‘’ μάσουν’’ τα
καπνά με ευκολία, διότι λίγο αργότερα ‘’δεν έσπαγαν’’ εύκολα τα φύλλα.
Τα κοπάδια, επιλέγουν με δικά
τους κριτήρια, το ‘’σκάρισμα [έναρξη της βοσκής], το στάλισμα[ επιλογή σκιερού
μέρους], το στάβλισμα ή μάντρισμα[ εγκλεισμό στο μαντρί] και τον μηρυκασμό[
αναμάσημα] τους’’ και αλίμονο στον κτηνοτρόφο που θα συμβουλευόταν γι’ αυτό, το
δικό του ρολόι. Καλά είναι και χρήσιμα
τα σύγχρονα ρολόγια, αλλά η φύση είχε και θα
έχει πάντα τα βιολογικά της εργαλεία. Αν δεν μπορούμε να την βοηθήσουμε,
ας μην τη βλάπτουμε, τουλάχιστον συνειδητά, με ‘’παρά φύσιν’’ ενέργειές μας.
Είναι το μόνο που μας απέμεινε από το παρελθόν
και οφείλουμε να το διαφυλάξουμε
, μέχρι νάρθει η ώρα μας και να το παραδώσουμε αναλλοίωτο στο μέλλον. Αντώνης
Ταρνανάς
Συμπληρωματικό σχόλιο διόρθωσης
Με αφορμή την υπόδειξη μιας κυρίας της παρέας [ ΣΑΣ ΔΙΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΛΑΘΑΚΙ κ. ΤΑΡΝΑΝΑ. Η ΘΕΡΙΝΗ ΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ],σπεύδω στην άμεση αποδοχή και αποκατάσταση της αλήθειας και στις ευχαριστίες μου στην ευγενική κυρία που το πρόσεξε. Πράγματι η θερινή ώρα αρχίζει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, όπως αναφέρω στην αρχή του χθεσινού μου κειμένου και αποτέλεσε άλλωστε και την συγκυρία της χθεσινής γραφής του σχολίου μου.
Πρόκειται σαφώς για μια απλή παραδρομή, τον δαίμονα του πληκτρολογίου ή λατινιστί ‘’lapsus calami’’.
Το πρόβλημα είναι καθαρά τυπογραφικό και όχι ουσιαστικό, αλλά έχει τις λογικές προεκτάσεις του. Δηλαδή, ή η εν λόγω κυρία υπήρξε η μόνη που διάβασε το μήνυμά μου ή – το χειρότερο – ότι τα χέρια μου δεν υπακούουν πια στις εντολές του μυαλού . Συνεπώς και στις δυο περιπτώσεις , πρέπει να ξανασκεφθώ αν πρέπει να συνεχίσω να σας ταλαιπωρώ με τα γραφόμενά μου. Αντώνης Ταρνανάς
Συμπληρωματικό σχόλιο διόρθωσης
Με αφορμή την υπόδειξη μιας κυρίας της παρέας [ ΣΑΣ ΔΙΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΛΑΘΑΚΙ κ. ΤΑΡΝΑΝΑ. Η ΘΕΡΙΝΗ ΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ],σπεύδω στην άμεση αποδοχή και αποκατάσταση της αλήθειας και στις ευχαριστίες μου στην ευγενική κυρία που το πρόσεξε. Πράγματι η θερινή ώρα αρχίζει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, όπως αναφέρω στην αρχή του χθεσινού μου κειμένου και αποτέλεσε άλλωστε και την συγκυρία της χθεσινής γραφής του σχολίου μου.
Πρόκειται σαφώς για μια απλή παραδρομή, τον δαίμονα του πληκτρολογίου ή λατινιστί ‘’lapsus calami’’.
Το πρόβλημα είναι καθαρά τυπογραφικό και όχι ουσιαστικό, αλλά έχει τις λογικές προεκτάσεις του. Δηλαδή, ή η εν λόγω κυρία υπήρξε η μόνη που διάβασε το μήνυμά μου ή – το χειρότερο – ότι τα χέρια μου δεν υπακούουν πια στις εντολές του μυαλού . Συνεπώς και στις δυο περιπτώσεις , πρέπει να ξανασκεφθώ αν πρέπει να συνεχίσω να σας ταλαιπωρώ με τα γραφόμενά μου. Αντώνης Ταρνανάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου