Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

ΔΑΚΤΥΛΙΩΜΕΝΟΙ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΔΕΣ *

      Της  Σύγχρονης Μαζικής Ενημέρωσης

Είναι ένα θέμα που με απασχόλησε και στο παρελθόν αλλά και να θέλω δεν μπορώ να το αποφύγω, αφού καθημερινά  επιθυμώ  να ενημερωθώ. Αρχίζοντας  από την πρωινή ζώνη και από συνήθεια ή σύνδρομο μαζοχισμού, επιλέγω την κρατική τηλεόραση. Έτσι μένω με την ψευδαίσθηση  ότι διεκδικώ τον οβολό μου, που εκών – άκων, καταβάλλω για τους  ικανούς και έντιμους  αλλά και τους  περιγραφόμενους  στον τίτλο του άρθρου μου, που επεξηγώ  ευθύς αμέσως.
Δακτυλιωμένος είναι εκείνος που  φέρει στο πόδι ή άλλο σημείο του σώματος , ειδική ‘’σήμανση’’ για να ελέγχονται οι συνολικές μετακινήσεις  στη διάρκεια της ζωής του. Είναι μια διαδικασία που εφαρμόζουν οι ειδικοί για να ερμηνεύσουν το φαινόμενο  και τους λόγους της μαζικής κυρίως μετανάστευσης  των  αποδημητικών  ζώων και ειδικότερα των πτηνών. Συνώνυμη είναι και η λέξη δακτυλίωση, που αφορά τη διαδικασία, που εσχάτως έχει   εφαρμογή ακόμα και σε  ανθρώπους.
Δακτυλίωση π.χ. αποτέλεσε  η προσφορά του δακτυλιδιού της αρχηγίας του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ από τον κ. Σημίτη στον κ. Γεώργιο Παπανδρέου, που περιχαρής μας ανήγγειλε ένα πρωί , την έναρξη των μνημονίων. Ανάλογη είναι και εκείνη  του κ. Αλέκου Αλαβάνου ,που  έχρισε Πρόεδρο του συνασπισμού τον ειδικό επί των καταλήψεων σημερινό ηγέτη μας, που θα έσκιζε τα μνημόνια αλλά μας έφερε και το ή τα δικά του. Καλά να πάθουν αμφότεροι οι δακτυλιωτές, που τώρα το ‘’φυσάνε και δεν κρυώνει’’, αλλά εμείς οι λοιποί ιθαγενείς και κυρίως τα παιδιά μας τι φταίμε; Γιατί πρέπει να  αποτελέσουμε τον επόμενο μεταναστευτικό ‘’εσμό’’ της χώρας ή να αρκεσθούμε στην επαναφορά των συσσιτίων αλληλεγγύης, που εμείς οι ίδιοι , επίσης,  πληρώνουμε;
Πολλοί λοιπόν από τους  δημοσιογραφούντες - ευτυχώς υπάρχουν και οι  εξαιρέσεις που δικαιώνουν τον κανόνα ,  έχουν υποστεί τη δική τους ‘’δακτυλίωση’’. Πρόκειται για ευκαιριακούς ή οπορτουνιστές - όπως αποκαλούνται στη μαρξιστική πιάτσα - που πέραν της δικαιούμενης αμοιβής ,  επιδιώκουν και την κοινωνική τους ‘’ανέλιξη’’, όπως ήδη πρόλαβαν να κάνουν ορισμένοι συνάδελφοί τους, που πήραν το δακτυλίδι της λίστας στις τελευταίες εκλογές. Πολλοί από αυτούς – για μην πω οι περισσότεροι -  μας ‘’επέβαλαν’’ την αυθεντική μοναδικότητα του κ. Βαρουφάκη , που καθημερινά εκθείαζαν και αποκαλούσαν στενό τους φίλο. Κάποια άλλα  ‘’αναμαλλιασμένα’’ πρόσωπα    μετέχουν ήδη   στο Κοινοβούλιο, διότι συνέδραμαν στις ‘’παραστάσεις’’ της κυρίας Κωνσταντοπούλου στην εξώπορτα της ΕΡΤ, αλλά δεν την ακολούθησαν και στη μετέπειτα ‘’πορεία’’ της. Είναι προφανές ότι  προτίμησαν τη   σιγουριά της βουλευτικής καρέκλας , αφού  αλλιώς  δεν θα μπορούσαν  να την προσεγγίσουν ούτε με τα κιάλια.
Σήμερα  λοιπόν θα περιοριστώ στους εργαζόμενους στα ‘’δημόσια’’ κανάλια, που   μετέχουμε οικονομικά  στη λειτουργία τους και θα αναφερθώ σε δύο  χαρακτηριστικές  εκπομπές. Η μία είναι πολύ πρωινή και η άλλη απογευματινή, με τη συμμετοχή κάποιων λαμπρών κάποτε δημοσιογράφων . Η πρώτη ‘’ πονάει’’ περισσότερο, γιατί μας βρίσκει απροετοίμαστους από τον ύπνο . Πρωτοστατούν δύο, λαμπροί κατά τα άλλα άνθρωποι, που αντί να μας ενημερώσουν, με τη δέουσα σοβαρότητα και αντικειμενική κρίση, επαναλαμβάνουν – κάθε τρείς και λίγο – τις ‘’σοφές ρήσεις’’ του μυστακοφόρου Υπουργού των καθημερινών διαψεύσεων . Το έχω ξαναγράψει, κρίμα στα νιάτα και την ομορφιά του, που , εγκεφαλικά ‘’δακτυλιωμένος’’  ,δεν ντρέπεται να επαναλαμβάνει τα ψεύδη περί  κατάληξης  σε συμφωνία με τα κλιμάκια  και ‘’το μηδενικό αποτέλεσμα από τα  αντίμετρα’’.  Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια ατιμωτική    παράδοση  και πλήρη  αποδοχή των όρων των δανειστών. Εκείνος όμως,  γνωρίζοντας την αλήθεια  καλύτερα από πολλούς άλλους αιθεροβάμονες,  μας σερβίρει δοσομετρικά τη δική του ‘’αλήθεια’’, για να τη συνηθίσουμε. Θυμίζει τον σπουδαίο  Γάλλο συγγραφέα  Ονορέ  ντε Μπαλζάκ, που διακήρυττε ότι  η δοσομετρική αύξηση του καφέ, τον  βοηθούσε στο έργο του, ενώ  γνώριζε και είχε προειδοποιηθεί από τον γιατρό του,  ότι τον οδηγούσε, όπως και έγινε,  στον πρόωρο θάνατό του.
Έτσι λοιπόν  και οι καλοί δημοσιογράφοι    της πρωινής εκπομπής, αντί να επιχειρηματολογήσουν και να βοηθήσουν στη σωστή  ενημέρωση – κρίνοντας το κυβερνητικό έργο -  προσπαθούν , με δασκαλίστικο ύφος και κραδαίνοντας τα τάμπλετς, να επιβάλουν ‘’αμάσητο’’ το κυβερνητικό θαύμα. Για να ενισχύσουν μάλιστα την προπαγάνδα τους , επικαλούνται και άλλους στρατευμένους συνεργάτες τους - εσχάτως μάλιστα κουστουμαρισμένους – που προβάλλουν τον κυβερνητικό θρίαμβο , εξαναγκάζοντάς μας στην καταφυγή στα   ψυχοφάρμακα.
Στην απογευματινή ‘’ειδική’’ εκπομπή, οι πρωταγωνιστές είναι πιο έμπειροι και ικανοί, παρεμβάλλοντας  και λίγο από ‘’αντίλογο’’. Με τον τρόπο αυτό  διευκολύνεται ο ‘’εθισμός’’ στις επικίνδυνα αυξημένες δόσεις  του   κυβερνητικού  ‘’ελιξίριου’’, που οδηγεί αργά μεν αλλά σταθερά στην πνευματική μας εξουδετέρωση και αδράνεια. Έτσι   δικαιώνεται απόλυτα  και η άποψη του Πρωθυπουργού μας ότι οι πλατείες είναι άδειες από διαμαρτυρόμενους και συνεπώς ο λαός  είναι ευτυχισμένος.
Δεν θέλω να κάνω πιο δύσκολη τη συνειδησιακή κατάσταση των παρουσιαστών αυτών και αρκετών άλλων εκπομπών, αρκούμενος μόνο στην ευχή να μη βρεθούν ποτέ στη θέση των αποδεκτών της στυγνής  και απάνθρωπης μεταχείρισης των θεατών τους. Με τη συγκεκριμένη εκπομπή  και ιδιαίτερα με τη διεύθυνση της συζήτησης, ασχολήθηκα  και στο παρελθόν και επισημαίνω  ότι ‘’ έτσι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ’ ορά’’. Δεν επικαλούμαι ,ούτε και επιθυμώ τη θεία τιμωρία, διότι πιστεύω ότι ο Θεός έχει άλλα σοβαρότερα στις μέρες μας, θυμίζω όμως ότι  ‘’ την κολακεία πολλοί αγάπησαν, τον κόλακα όμως ουδείς’’. Το ίδιο ισχύει και για τους μεγαλοεπιχειρηματίες κόλακες, εντοπίους ή  προερχόμενους εκ της  διασποράς.
Άφησα τελευταία τη διευκρίνιση ενός αστερίσκου στη λέξη του τίτλου ‘’μαυρομάτηδες’’, για την οποία παραθέτω τη σχετική ερμηνεία  από το ΒΙΚΙΛΕΞΙΚΟ, την οποία αρνούμαι  να υιοθετήσω . Ανθρώπινα  τους συμπονώ, προσθέτοντας ότι και όταν δεν παίρνω απάντηση στα γραφόμενά  μου, αυτά μένουν και ίσως κάποτε, κάποιος να  τα επικαλεσθεί,  αφού  όλοι λογοδοτούμε σε αυτόν τον κόσμο. Αντώνης Ταρνανάς

Μαυρομάτης ίσον Καραγκιόζης
καραγκιόζης < Καραγκιόζης < τουρκική Karagöz< kara (μαύρος) + göz (μάτι)
·       (μεταφορικά) ο κουτοπόνηρος άνθρωπος ο οποίος τα ξέρει όλα χωρίς να ξέρει τίποτα, (ξερόλας)
·      αυτός που κάνει διαρκώς άκομψες και προσβλητικές πράξεις ή δηλώσεις
·      αυτός που συμπεριφέρεται με υστεροβουλία η οποία πηγάζει από τη χαμηλού επιπέδου νοημοσύνη του
·      (προσβλητικό) γελοίος, αναξιοπρεπής
Τι θέλει αυτός ο καραγκιόζης;
Nuvola apps noatun.png Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]
·      καραγκιοζοπαίχτης  ‘’’’


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.