ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

           [Αγώνες Μπάσκετ]

Ο χθεσινός θρίαμβος της Εθνικής μας Ομάδας Μπάσκετ Γυναικών, επί της αντίστοιχης Τουρκικής, πέραν της ανείπωτης και μοναδικής χαράς που μας έδωσε πανεθνικά,  προσωπικά μου δημιούργησε και συνειρμούς, που αισθάνομαι την ανάγκη να τους μοιραστώ μαζί σας.

Από  τον Ιούνιο του 1966 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1971, υπηρέτησα στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα, όπου συντελέστηκε και η χθεσινή περιφανής νίκη των ηρωικών Ελληνίδων αθλητριών. Τον Απρίλιο του 1968,  ήλθαν σε επαφή μαζί μου, οι αρμόδιοι της  Σλάβια Πράγας για την εξασφάλιση της σχετικής βίζας των διαβατηρίων τους, που θα  ταξίδευαν στην Αθήνα για τον τελικό κυπελλούχων Ευρώπης στο Μπάσκετ ανδρών, με αντίπαλο της ΑΕΚ. Μου χάρισαν μάλιστα και μια γραβάτα, που θα φορούσαν όλα τα μέλη της αποστολής στην Αθήνα, ενώ μου δήλωσαν ότι για λόγους οικονομικούς [ πήραν 10.000 Δολάρια] και κυρίως εν όψει των αναμενόμενων γεγονότων της Σοβιετικής Εισβολής στη χώρα [ Αύγουστος 1968], συγκατένευσαν να γίνει ο αγώνας στην Αθήνα. Η Πράγα την εποχή εκείνη ζούσε την ‘’ Άνοιξή’’ της με τον Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ και είχε αρχίσει να σπάει [φαινομενικά] η απολυταρχική κυριαρχία του Κόμματος.

Την επομένη του αγώνα που κατέληξε σε θρίαμβο με 89-82 της ΑΕΚ και την κατάκτηση του κυπέλου [ διεξήχθη στο καλλιμάρμαρο στάδιο ενώπιον 80.000 θεατών ] οι  ανταποκρίσεις των τοπικών εφημερίδων σημείωναν κατά σειράν  τα ακόλουθα. Α] Πρώτη φορά ένοιωσαν την όμορφη μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού από τους φούρνους των Αθηνών, Β] ότι ‘’ενδεχομένως πούλησαν τη δυνατότητα να κατακτήσουν το κύπελλο για δέκα χιλιάδες Δολάρια και Γ] ότι αναγκάστηκαν να παίξουν σε γήπεδο που είχε διαμορφωθεί με φρεσκοστρωμένη άσφαλτο – και  κατά τόπους υποχωρούσε- και ο φωτισμός ήταν προβληματικός. Η ίδια η αποστολή δεν είχε κανένα παράπονο από  την  Ελληνική φιλοξενία και έστρεφαν τις όποιες αιτιάσεις τους στις δικές τους επιλογές, σημειώνοντας ότι ‘’πλην του αποτελέσματος , το ευχαριστήθηκαν.

 Ο ίδιος συνειρμός με γυρίζει λίγα χρόνια πιο πίσω[ το 1964] σε έναν επίσης σημαντικό αγώνα μπάσκετ της ΑΕΚ , με την ΟΚΚ  Μπέογραντ, του Radivoi Korac [ σπουδαιότερου ίσως Ευρωπαίου καλαθοσφαιριστή της εποχής], στην ημιτελική φάση του κυπέλλου πρωταθλητριών, που με βρήκε να υπηρετώ την Ελληνική Πρεσβεία του Βελιγραδίου[ Ιούνιος 1960 μέχρι Δεκέμβριο 1965].  Στον πρώτο αγώνα στην Αθήνα, η ΑΕΚ  είχε επικρατήσει με 85 – 78. Και η ‘’ρεβάνς’’ στη Σερβία αποτελούσε κυριολεκτικά πόλεμο – έστω και άσφαιρο. Την ημέρα του αγώνα είχα δεχθεί ένα τηλεφώνημα από τον Πρέσβη Δημήτρη Αβραμίδη,που ήταν περιστασιακός Πρόεδρος της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, να επισκεφθώ την ομάδα στα αποδυτήρια για να τους ενθαρρύνω και τη ρητή εντολή ‘’ να του φιλήσω ιδιαιτέρως  τον Αμερικάνο και τον Τρόντζο.

Πήγα πράγματι στα αποδυτήρια λίγο πριν την έναρξη του αγώνα και μετέφερα τους χαιρετισμούς στους παίκτες, ασπαζόμενος , με δυσκολία – λόγω ύψους -τον Αμερικάνο. Όταν τους ρώτησα που βρισκόταν ο Τρόντζος, μου έδειξαν κάπου προς την οροφή [ εγώ 1.70 και εκείνος 2.15 μας χώριζε μια άβυσσος]. Η εξέλιξη του παιχνιδιού και κυρίως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο δεν επέτρεπε ούτε σκέψη αισιοδοξίας, οπότε συμβιβασθήκαμε σε ένα σκορ 101 – 84 και νοιώσαμε και τυχεροί που η ομάδα και οι ελάχιστοι φίλαθλοι ‘’βγήκαμε αρτιμελείς’’ από την ζούγκλα του γηπέδου. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει ούτε η άριστη απόδοση των διάσημων τότε παικτών της ΑΕΚ [ Αμερικάνου, Τρόντζου, Ζούπα, Βασιλειάδη, Λαρεντζάκη κλπ], αφού ο αγώνας έγινε σε συνθήκες πλήρους βίας και νοθείας, που επικράτησαν στο γήπεδο [ ως γνωστόν οι Γιουγκοσλάβοι τότε κατείχαν και την Ευρωπαϊκή ηγεσία της ομοσπονδίας μπάσκετ].

 Θέλω να πω δυο λόγια για το φαινόμενο ΚΟΡΑΤΣ, έναν παίκτη που σπάνια ‘’έκανε’’ φάουλ, το 1965 είχε σημειώσει 99 πόντους σε επίσημο διεθνή αγώνα και έχει επιτύχει 100 στις 100 βολές  σε επίδειξη τηλεοπτικής εκπομπής στο Βέλγιο. Έφυγε από τη ζωή νέος και ενεργός παίκτης από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όπως και έτερος μεγάλο Κροάτης Ντράζαν Πέτροβιτς.    Αντώνης Ταρνανάς