ΤΟ ΑΘΥΡΜΑ

          [ Εμπειρικά μαθήματα σε πρώτο πρόσωπο ]

Παρατηρώντας στωικά τα όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν γύρω μας και σε βάρος όλων μας, αισθάνομαι σαν ένα ‘’άθυρμα’’ στα χέρια και τη βούληση εκείνων που ορίζουν τις τύχες μας. Δεν παρέλειψα βέβαια να ενημερωθώ και για το  Συνέδριο  της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αφού ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Πριν αναφερθώ στα όσα γλαφυρά υπέπεσαν στην περιορισμένη γεροντική μου αντίληψη, επισημαίνω τις επιφυλάξεις μου για τους διάφορους  ‘’ισμούς’’ που  χρόνια μας ταλανίζουν.

Από την προσωπική μου  τραυματική  εμπειρία του φασισμού που σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια και την αντίπερα  αλλά εξ ίσου δεινή κατάσταση που βίωσα επί 12 συναπτά χρόνια στις χώρες του ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’, τη δεκαετία του 1960 και την αρχή του 1970, κατατρύχομαι από τους ποικιλώνυμους ‘’ ισμούς ‘’, που μας  ‘’απειλούν’’. Η περίοδος αυτή περιλαμβάνει την Άνοιξη της Πράγας, την αυτοπυρπόληση του φοιτητή Jan Palach, την Σοβιετική εισβολή στη χώρα και την εκδίωξη της οικογενείας μου από το ξενοδοχείο διαμονής μας, διότι το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ, είχαν σπεύσει να αναγνωρίσουν την στρατιωτική εισβολή και κατοχή. Σημειώνω εδώ ότι οι περισσότεροι σημερινοί ηγέτες των χωρών αυτών και οι δισεκατομμυριούχοι της τέως Σοβιετίας που ζουν διάσπαρτοι στον Κόσμο ολόκληρο, ήταν τα υψηλά  κομματικά στελέχη, που απλά άλλαξαν τη λεοντή, αφού έσπευσαν πρώτοι να καταληστέψουν τον λαϊκό πλούτο της χώρας, που κρατούσαν στα χέρια τους.

Αποτέλεσμα  αυτών των εμπειριών μου αποτελεί ο γενικός αφορισμός ότι τα προσωπικά μου  βιώματα με υποχρεώνουν να βλέπω με πολλές επιφυλάξεις [ αφού πριν από μένα τον αποκήρυξαν  όλες η χώρες που βρέθηκαν υπό την κατοχή του],τον  κομμουνισμό. Το ίδιο ισχύει και για  όλες τις ομοιοκατάληκτες παραπλανητικές εφαρμογές του   και κυρίως    τον εθνικοσοσιαλισμό /ναζισμό, που αιματοκύλησε την Ευρώπη και όχι μόνο. Μοναδική αποδεκτή εξαίρεση και επιταγή αποτελεί ο  καθαρός πατριωτισμός, που ανέκαθεν διέκρινε τους Έλληνες και έσωσε τη χώρα στο διάβα της  μακραίωνης ιστορίας της.

Ακούστηκαν λοιπόν στο Συνέδριο πολλές αναφορές στον σοσιαλισμό, στον καλό και κακό  ριζοσπαστισμό και στον ανόθευτο προοδευτισμό  που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να πάει μπροστά. Ο κύριος Σκανδαλίδης διευκρίνισε ότι ‘’ χρειάζεται ένα νέο συμβόλαιο [ κι άλλο;] – σε συλλογικό σχήμα – και ότι ο  μόνος δρόμος είναι η αναγέννηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης . Ανάλογα ήταν τα αιτήματα των κ.κ. Παπανδρέου , Βενιζέλου και άλλων ομιλητών, που δεν είπαν όμως λέξη  για κάποιες ‘’κασέτες’’ ή ‘’τσιπάκια’’ που είχαν ξεχαστεί στα συρτάρια των γραμματέων τους, για την περήφανη είσοδό μας στα μνημόνια, για τους αμέτρητους καταδικασμένους, υπόδικους και υπό τον έλεγχο της δικαιοσύνης και της Βουλής  συντρόφους, που βοά το λαός.

Η κακή χρήση μέχρι  κατάχρησης των όρων, προοδευτικός, σοσιαλισμός και συμβόλαιο έχει δοκιμασθεί ανεπιτυχώς και στο παρελθόν και μάλιστα από τους ίδιους και το σόι τους και δεν πείθουν πια κανένα για αλλαγή των προθέσεων. Η ηρωική υποδοχή του κ. ΓΑΠ, αποτελεί το σαφέστερο δείγμα της αναμενόμενης συνέχειας. Αυτό το νέο έμβλημα πάλι τι σημαίνει; Μήπως, πίσω από τα ποικιλόχρωμα πέντε [ χωρίς περιεχόμενο ] κεφάλια  υποκρύπτονται και κάποιοι ‘’γνωστοί’’ ήρωες της πρόσφατης προοδευτικής  κατάντιας μας [Κουβέλης, Τσοχατζόπουλος, Μαντέλης, Παπαντωνίου – αφήνοντας δυνατότητα ακόμα και για τέως καταληψίες;]. Η σειρά αναγραφής των ονομάτων είναι εντελώς τυχαία  και δεν υποκρύπτει ιδιαίτερη πληροφόρηση μου.

Εκεί λοιπόν που το πανηγύρι βρισκόταν στο φόρτε του, ‘’χτύπησε’’ και ο γνωστός  γκαφαδόρος των δημόσιων δηλώσεων, που δεν έχει απογοητευθεί από τις συνεχείς διαψεύσεις του , αφού τελικά του αποφέρουν παχυλότατες αμοιβές, και  του επιτρέπουν να υποδυθεί οποιονδήποτε ρόλο, ακόμα και του ‘’Συριζανέλου’’.

 ‘’ΔΗΣΥ:Χωρίς αυτοκριτική και νέες ιδέες», αναφέρει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης, με ανάρτησή του στο twitter.
«Το αντιΣυριζα μένος, σε αντίθεση με τους ευρωσοσιαλιστές, διευκολύνει όσους την θέλουν δορυφόρο της ΝΔ», υπογραμμίζει.’’

Στο διαδίκτυο που αναζήτησα  πληροφορίες για το Συνέδριο της ΔΗΣΥ, τυχαία ανακάλυψα ότι φέτος γιορτάζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός του Γλαυκώματος και σκέφθηκα ότι μάλλον πρέπει να κάνουμε μια εξέταση όλοι μας, μήπως και δούμε το φως το αληθινό, γιατί με όσα ζούμε  και βλέπουμε έχουμε στραβωθεί εντελώς. Αυτό ‘’βλέπουν’’  και εκμεταλλεύονται και οι πονηροί  ανοιχτομάτηδες των εσμών που προβάλλουν τους ‘’ισμούς’’ προσχηματικά και δόλια, αφού στο βάθος και αυτοί το ‘’κεφάλαιο’’ – που κατέκρινε  ο  Μάρξ – υπηρετούν και εξυπηρετούν.    Αντώνης Ταρνανάς

ΣΗΜΕΙΩΣΗ.

άθυρμα (λόγια λέξη < αρχ. ἀθύρω «παίζω») = παιχνίδι, παίγνιο, (μεταφορικά) πιόνι, μαριονέτα π.χ. «Δεν έχει ισχυρή προσωπικότητα. Είναι άθυρμα στη βούληση των ισχυρών»