Ο ΓΡΑΦΙΚΟΣ

Ανέκαθεν μου άρεσε να ομιλώ και να γράφω, με την έννοια του διαλόγου βέβαια – που προάγει την επικοινωνία - και όχι των αναπάντητων μονολόγων .Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που απεχθάνομαι τον ξύλινο πολιτικό λόγο, αφού είναι αφύσικος και εξωπραγματικός, αλλά κυρίως διότι ποτέ δεν απαντά σε συγκεκριμένα υπαρκτά και ζέοντα προβλήματα. Γράφουν  ή τους έχουν γράψει το ‘’ποιηματάκι’’ που θα απαγγείλουν και θεωρούν ότι επιτέλεσαν στο έπακρον το καθήκον τους, αγνοώντας ότι οι πάντες και τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Επειδή η συνέχεια αυτής της συζήτησης μπορεί να μας οδηγήσει  και πάλι σε πολιτικολογία – που αποφεύγω εν όψει των Χριστουγέννων - σταματώ εδώ την κουβέντα και επιστρέφω στα δικά μου.

Γράφω λοιπόν πολλά και διάφορα – πάντα ενυπόγραφα και με την ηλεκτρονική μου διεύθυνση, περιμένοντας όμως τον αντίλογο και την κριτική και λυπάμαι που μέχρι στιγμής μία φορά μόνο θυμάμαι [ατυχή] διατύπωση αντίρρησης και μάλιστα για θέμα αναγόμενο στη γλώσσα, την οποία  λατρεύω μεν αλλά δηλώνω απλός εραστής της, χωρίς επιστημονική γνώση. Αντίθετα έχω λάβει αμέτρητα θετικά σχόλια, τα οποία και βέβαια δεν απορρίπτω αφού με κολακεύουν, αλλά έτσι δεν διευκολύνεται ο διάλογος και η επικοινωνία. Κάποιος φίλος μάλιστα, για να δείξει ότι γράφω πολλά, με αποκάλεσε γραφικότατο – προφανώς εννοώντας πολυγραφότατο – διότι από τα υπόλοιπα γραφόμενά του αυτό προέκυπτε.

Επανέρχομαι λοιπόν στο γράψιμο και τους λόγους που τις τελευταίες ημέρες είναι συχνότερο. Δήλωσα ήδη ότι παράγω πρωτογενές υλικό κυρίως  γιατί μου αρέσει, αλλά έχω και τους πρόσθετους εποχιακούς λόγους και εξηγούμαι. Τα Χριστούγεννα και γενικότερα οι γιορτινές ημέρες προκαλούν μια ανεξέλεγκτη μελαγχολία στα μοναχικά -  εκ πεποιθήσεως ή από ανάγκη- άτομα. Η μοναξιά από μόνη της δεν είναι ευχάριστη κατάσταση, ακόμα και αν αποτελεί επιλογή, αφού η τελευταία μπορεί να είναι και η μοναδική προσφερόμενη  και μη ενσυνείδητη δυνατότητα.

Προσωποποιώντας απόλυτα το θέμα, θα πρόσθετα ότι έχω ήδη τελειώσει τις ελάχιστες απαιτούμενες προετοιμασίες μου για τις γιορτές και προσπαθώ να γεμίσω τις ατέλειωτες ώρες που μου περισσεύουν, αποζητώντας τη νοερή παρέα μέσω των κειμένων μου. Αυτό δεν υποχρεώνει κανένα από τους αποδέκτες τους να απαντούν ή ακόμα και να τα διαβάζουν, αφού για μένα η επικοινωνία συντελείται την ώρα της γραφής και διατύπωσης των σκέψεων και των συναισθημάτων μου.

Τελευταία , η κακοκαιρία μου πρόσθεσε ένα ακόμα λόγο, αν όχι σημαντικό τουλάχιστον πρακτικό, για να κάθομαι μπροστά στο υπολογιστή μου και να γράφω. Όπως θα δείτε και στη φωτογραφία που συναποστέλλω, γράφοντας βρίσκομαι στο πλησιέστερο σημείο με το τζάκι μου και έτσι απολαμβάνω ένα είδος θαλπωρής των ημερών, που ο καθένας μας χρειάζεται, ασχέτως επιλογής του είδους. Στην ανάγκη παίρνουμε ό,τι μας προσφέρεται.

Αφορμή για να γραφεί το παρόν αποτέλεσε ένα μήνυμα μιας  φίλης μου , που αντιπαραθέτει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα γιαπωνέζικο και ένα πορτογαλέζικο ντους. Είναι εμφανής βέβαια η προσφορά και πολυτέλεια του πρώτου, κυρίως σε άτομα που η ηλικία τους με τις περιαρθρίτιδες και τα λοιπά συνεπακόλουθα  δυσκολεύει τις κινήσεις των χεριών. Παρά το γεγονός λοιπόν ότι προσωπικά ανήκω σαφώς σ’ αυτή την κατηγορία ‘’λουομένων’’, προτιμώ το πορτογαλέζικο, το οποίο μου επιτρέπει ή ακόμα και μου επιβάλλει  τη χρήση των ελάχιστων ακόμα κινητικών μου  δυνατοτήτων , που εμμέσως αποτελούν απόδειξη ότι ανήκω στους ζώντες οργανισμούς και δεν νοιώθω σαν  ‘’αυτοκίνητο σε αυτόματο πλυντήριο’’.

Αν δείτε προσεκτικά  τις εικόνες των δύο ατόμων, θα διαπιστώσετε την αδιάψευστη διαφορά ανάμεσά τους. Ο πρώτος, χωρίς κανένα συναίσθημα, υπηρετεί σαν τηλεκατευθυνόμενο αντικείμενο, τις ρομποτικές κινήσεις της ‘’μηχανής’’, χωρίς καμιά προσωπική δυνατότητα επιλογής. Ο δεύτερος, με όλες τις ενδεχόμενες δυσκολίες του, ελέγχει ο ίδιος  τον τρόπο και τη διαδικασία που θα ακολουθήσει – την οποία απολαμβάνει  – και εξέρχεται  έμπλεος χαράς και ικανοποίησης. Είναι και αυτό ένα δείγμα επικοινωνίας, που  ευλόγως προωθούν οι τεχνολογικές εξελίξεις, το οποίο όμως  στερεί τους ανθρώπους από κάθε πρωτοβουλία και δραστηριότητα που διαφοροποιεί το ανθρώπινο είδος από τα υλικά κατασκευάσματα

Καλά Χριστούγεννα με υγεία σε όλους τους ανθρώπους.

Αντώνης  Ταρνανάς