Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

Συμπληρωμένη έκδοση [11/1] -ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΜΙΑΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ

       ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΜΙΑΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ
Κάθε αστόχαστη ενέργεια έχει το κόστος της!
      [ Για ρομαντικούς και σκεπτόμενους ]
[Προσθήκη της παραγράφου με κόκκινους χαρακτήρες
       και 4 νέες σημερινές φωτογραφίες 11/1/2018]

Αγναντεύοντας – όπως το συνηθίζω – από το παράθυρο του σπιτιού διαμονής μου , αιφνιδιάστηκα από τη θέα ενός ανθισμένου δέντρου  στα όρια περίφραξης του πατρογονικού μου σπιτιού [σε απόσταση περίπου 500 μέτρων], δεν έδωσα όμως συνέχεια στο θέμα. Αφού πέρασαν οι γιορτές, προσπάθησα να αποτυπώσω το θέαμα, ‘’ζουμάροντας’’ με τη φωτογραφική μου μηχανή [φωτό 1, 2], χωρίς  και πάλι να πεισθώ απόλυτα, θεωρώντας   πολύ πρόωρη μια ανθοφορία, αλλά η βροχή με απέτρεψε να δω από κοντά τι συμβαίνει.
Σήμερα λοιπόν[ 5/1 ], ξεγελασμένος από τον ήλιο, πήγα και φωτογράφισα από κοντά το δέντρο και βεβαιώθηκα για την πραγματική του ανθοφορία,  αλλά η παγωνιά μου δημιούργησε μια δυσφορία , οπότε,  αφού ‘’τράβηξα’’ κάποιες φωτογραφίες[ 2,3,4,5], εγκατέλειψα  βιαστικά το χώρο. Το μόνο που παρατήρησα ήταν μια νωχελική μέλισσα πάνω σε ένα άνθος – σχεδόν ναρκωμένη από το κρύο ή το πλεόνασμα της γύρης που της έλαχε – και όλα τα λοιπά δέντρα, σε όση απόσταση έφθανε το βλέμμα μου, χωρίς κανένα φύλλο και τα κλαδιά τους σχεδόν ξερά .
Η περιέργεια με οδήγησε για μια ακόμα φορά [ 11/1] στην ξεγελασμένη αμυγδαλιά για να διαπιστώσω τα αποτελέσματα της ανεμελιάς της. Διαπίστωσα λοιπόν ότι μια ακόμη κοντογειτόνισσα [ σε λιγότερο από 100 μέτρα] την μιμήθηκε, ενώ στο άμεσο περιβάλλον αμφοτέρων τα πάντα είναι ξερά [  4 φωτογραφίες με λεζάντα]
Όλα τα εκτεθέντα παραπάνω είναι απόλυτα αληθινά και αποδεικνύονται και από τα ηλεκτρονικά αποτυπώματα των φωτογραφιών, μου έφεραν όμως  στο νου  δυο διαφορετικές ιστορίες. Η πρώτη αφορά τους στίχους του ποιήματος ‘’ανθισμένη αμυγδαλιά’’ του Γιώργου Δροσίνη και η δεύτερη τις περιπέτειες που μπορεί να ακολουθήσει μια απερίσκεπτη και βιαστική ενέργεια, ακόμα και στην σοφά προγραμματισμένη φύση.
Αρχίζω με το ποίημα, που αποτέλεσε και τη βάση του ομώνυμου άσματος, που τραγουδήθηκε και προβλημάτισε με τους αλληγορισμούς του, αμέτρητες γενιές ανθρώπων , που παραθέσω ευθύς αμέσως.
                        
κoύνησε τν νθισμένη μυγδαλι
μ
τ χεράκια της
κι
γέμισε π νθη πλάτη, γκαλι
κα
τ μαλλάκια της.

χ! χιονισμένη σν τν εδα τν τρελλ
γλυκ
τ φίλησα,
τ
ς τίναξα τ νθη π᾿ τν κεφαλ
κι
τσι τς μίλησα:

-Τρελλ
ν φέρεις στ μαλλιά σου τ χιονι
τ
τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θ
ν ρθε βαρυχειμωνιά,
δ
ν τ στοχάζεσαι;

Το
κάκου τότε θ θυμσαι τ παλι
τ
παιχνιδάκια σου,
κοντ
γριούλα μ τ κάτασπρα μαλλι
κα
τ γυαλάκια σου.
Κάθε πράγμα λοιπόν στον καιρό του και   χωρίς απερισκεψίες, διότι η καημένη η ‘’γειτόνισσα’’ αμυγδαλιά, θα πληρώσει  ακριβά  τη βιασύνη της, αφού δεν υπάρχουν μέλισσες να την γονιμοποιήσουν αλλά εκτέθηκε και η ίδια  τόσο πρόωρα στο κρύο του χειμώνα , που είναι ακόμα στην αρχή του. Κέρδισε ίσως μια πρώιμη  προβολή και ‘’δημοσιότητα’’,  θυσιάζοντας την ουσία στο βωμό των εντυπώσεων!!!
Ανάλογα ενεργούν και αρκετοί άνθρωποι, όπως ο υποφαινόμενος, που αγνόησε τα 84 χρόνια του και την παγωνιά της ημέρες,  ρισκάροντας όμως  μόνο προσωπικά , για να ικανοποιήσει  την περιέργειά του ίδιου και ίσως τα θετικά σχόλια κάποιων αναγνωστών του άρθρου του. Υπάρχουν όμως και σοβαρότερες περιπτώσεις απερισκεψίας, που θέτουν σε κίνδυνο τις συνθήκες διαβίωσης και την ίδια τη ζωή  ενός κοινωνικού συνόλου,  που δεν διορθώνονται  με ευφυολογήματα, διότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και  οι αυταπάτες αποδεικνύονται συνειδητές απάτες , με εκατέρωθεν  και ενίοτε  ανυπολόγιστες συνέπειες!!!  Αντώνης Ταρνανάς

Ακολουθούν  οι 4 νέες φωτογραφίες:
Η νέα απερίσκεπτη με τις ξερές γειτόνισσες  [11/1]

Η πρώτη αμυγδαλιά [11/1]

Λεπτομέρεια της πρώτης [11/1] 

Ξεραμένη γειτόνισσα [3-4 μέτρα] της πρώτης [11/1]











 
Η αμυγδαλιά δίπλα στην περίφραξη 

2.- Το κιτρινωπό πατρικό μου σπίτι 

3.-

4.-

5.-
6-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.