ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Είναι δυο λέξεις απόλυτα ταυτόσημες στην προέλευσή τους αλλά και τόσο παρεξηγημένες στη σημερινή τους ‘’κατάχρηση’’. Στα ρωμαϊκά χρόνια ο ύπατος Κικέρων (Marcus Tullius Cicero, 106 π.Χ.-43 π.Χ.) εισήγαγε για πρώτη φορά στο λατινικό λεξιλόγιο τη λέξη cultura, από το ρήμα colere και colo [ αποφεύγω το δεύτερο που στην εποχή μας θα του ταίριαζε περισσότερο η ελληνική εκφορά του, αλλά θα μείωνε την κοσμιότητα] , που σημαίνει καλλιεργώ. Σημαίνει δηλαδή στην κυριολεξία καλλιέργεια και είναι το αντίστοιχο της ελληνικής λέξης παιδεία. Μετά την Αναγέννηση η έννοια της κουλτούρας παραφράστηκε ως πολιτισμός, ενώ στην ουσία η κουλτούρα ήταν κάποτε υποσύνολο του πολιτισμού. Παράγωγα των λέξεων αυτών είναι  π.χ. το agriculture [αγροκαλλιέργεια] , αλλά και  ο κουλτουριάρης.

Με την ‘’κατάχρηση’’ της λέξης από κάποιες ιδεοληπτικές  ομάδες, έγινε  προσπάθεια επίδειξης μιας δήθεν  ιδιαίτερης πολιτιστικής τους υπεροχής, ενώ  πρόκειται για μια  ‘’φενάκη’’ και τεχνητή συγκάλυψη  της πνευματικής τους ανεπάρκειας. Σε κάθε δυσκολία ο κουλτουριάρης προσφεύγει σε ειδική  ασαφή ορολογία εντυπωσιασμού, χωρίς να γνωρίζει και ο ίδιος την πραγματική έννοια των λεγομένων του. Θυμάμαι, την εποχή της παντοδυναμίας Τσοχατζόπουλου, τις συχνές εμφανίσεις του στο γνωστό ουζερί  του ‘’ Απότσου ‘’, της οδού Πανεπιστημίου ,που απευθυνόταν στην κομματική  πελατεία με τη γνωστή του κουλτουριάρικη ασυναρτησία. Από το διπλανό τραπέζι που καθόμουν με την παρέα μου, διαπίστωσα ότι οι  ακροατές του είχαν μείνει ‘’ενεοί’’ διότι δεν είχαν καταλάβει τίποτα από όσα τους έλεγε και το χειρότερο είναι ότι αυτό το απέδιδαν στη μόρφωση και  την  ειδική ‘’κουλτούρα’’ του σημερινού έγκλειστου του ‘’Κορυδαλλού’’.

Αυτό είναι το πνευματικό  κατάντημα, των ψευτοκουλτουριάρηδων της εποχής μας και  είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από αυτούς, δύσκολα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τίμια μια θέση στο Δημόσιο, αφού οι πιο πολλοί αγνοούν, την ιστορία  [ Μακεδονία του Ίλιντεν] , γεωγραφία [ αφού δεν βρίσκουν σύνορα στο Αιγαίο] και κυρίως αγνοούν τη γλώσσα μας. Οι γνώσεις ορισμένων  περιορίζονται σε ευφυολογήματα για φυματικές σαρανταποδαρούσες με μηνίσκο και άλλα ευτράπελα,  όπως η μετονομασία της απάτης σε αυταπάτη,  και η ‘’πολιτική διαπραγμάτευση’’ νομοθετημένων  ήδη αποφάσεων. Προφανώς ξεχνούν ότι οι Έλληνες, έστω και αργά, έπαθαν και έμαθαν  και ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται [ άντε να το κάνουμε τριετία ή με  λίγο τέντωμα τετραετία]. Μετά, ‘’έστι  δίκης οφθαλμός ος τα πανθ’ ορά’’ , που μεταφράζεται ότι τα βλέπει όλα και για όλους τους  [ φυσικούς και ηθικούς] αυτουργούς  που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Αλίμονο δε στη χώρα αν και αυτή τη φορά, περιμένοντας την Θεία δίκη ,ξεφύγουν από την ανθρώπινη κρίση οι παντοειδείς  ένοχοι. Τι να πρωτοκάνει και ο Θεός , αφού με τα επαναλαμβανόμενα λάθη μας,  μάλλον έχει πεισθεί ότι ‘’ τα θέλει ο κ@λαράκος μας’’ και  μας  αφήνει να καθαρίσουμε μόνοι μας. Είναι όμως εύκολο να καθαρίσει η  σημερινή κόπρος του Αυγεία!!!

Έτσι λοιπόν , με την έντεχνη εισαγωγή της υποκουλτούρας που αποτελεί  κύριο συστατικό στην πολιτική ζωή της χώρας,  η λατινογενής αυτή λέξη  έχασε κάθε ταυτοσημία  με τον πολιτισμό και την πνευματική καλλιέργεια και έχει καταστεί πρόσχημα κατ΄ευφημισμόν, όπως όταν λέμε   Ειρηνικός Ωκεανός!!! Στην εποχή που βιώνουμε έχει συντελεσθεί μια πλήρης γλωσσική μετάλλαξη, προκειμένου να διευκολυνθεί η κομματική προπαγάνδα να παρουσιάσει το μαύρο άστρο, το ΟΧΙ σαν ΝΑΙ και  τους νέους Μερκελιστές και Γερμανοτσολιάδες σαν ήρωες. Τελευταία μάλιστα προσφεύγουν και σε ‘’πατριωτικές’’ κορώνες, προκειμένου να κερδίσουν μια τελευταία παράταση παραμονής στους θώκους τους και κυρίως να ‘’αποσείσουν τις μεγάλες εθνικές ευθύνες τους’’. Παραφράζοντας τον τίτλο του καταπληκτικού βιβλίου του Παντελεήμονα Ρομανώφ  ‘’ για τρία ζευγάρια μεταξωτές κάλτσες’’, θα έλεγα ότι τα δίνουν όλα  ‘’τσάμπα’’ – όπως οι τσάμπα μάγκες του καθηγητή  κ. Σημίτη - για να δικαιολογήσουν το  ‘’πρώτη και τελευταία φορά αριστερά’’, παρασέρνοντας συνειδητά  και την πραγματική αριστερά στο χρονοντούλαπο της νεοελληνικής ιστορίας.

Αντώνης Ταρνανάς