ΔΥΟ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ

Α] Η αιμοδοσία  αποτέλεσε ένα  μεγάλο πολιτικό πρόβλημα του 1989 για τη Γαλλία, που  οδήγησε έναν τέως Σοσιαλιστή  Πρωθυπουργό, τον Ρολάν Φαμπιούς και τους αρμόδιους Υπουργούς του, στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, σε μία πολυετή δίκη και τελικά σε καταδίκη. Αυτό συνέβη επειδή,  ενδεχομένως, προσβλήθηκαν από AIDS κάποιοι άνθρωποι, λόγω προβληματικού ελέγχου της αιμοδοσίας  από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Β] Αργότερα, το 2016, ο ίδιος  ο 69χρονος Φαμπιούς , επανελθών  ως Υπουργός  Εξωτερικών στη Σοσιαλιστική κυβέρνηση του κ. Ολάν, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την κυβέρνηση. Την παραίτηση του είχε ζητήσει πριν λίγο καιρό   και η Μαρίν Λεπέν λόγω του σκανδάλου που είχε ξεσπάσει με τον γιο του Τομ, σε βάρος του οποίου  έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την Πολιτεία της Νεβάδα για κλοπή και απάτη.

Κοινό στοιχείο αμφότερων των ειδήσεων είναι το ίδιο  σημαντικό πρόσωπο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, που ενώ καταδικάστηκε το 1989 , επανήλθε στο πολιτικό  προσκήνιο το 2016 ως Υπουργός Εξωτερικών από τον κ. Ολάν ή ‘’Όλαντρέου’’ όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο κ. Τσίπρας. «Την ώρα που ο Γάλλος πρόεδρος Ολάν  ταυτίζεται στις θέσεις του με αυτά που επιθυμεί και η Ελλάδα,  ο κύριος Τσίπρας τον προσβάλει, ονομάζοντάς τον "Ολαντρέου", και μάλιστα μες την ίδια την πατρίδα του Γάλλου Προέδρου’’. 

Ο κ. Ολάν, δεν μας κράτησε κακία και για τους δικούς του λόγους ‘’έδωσε τα ρέστα του’’ και άφησε εντολή και στους διαδόχους του, όπου σταθούν και όπου βρεθούν να υμνούν το έργο του κ. Τσίπρα. Αυτό βέβαια το εντάσσω στην αποκαλούμενη ‘’σοσιαλιστική αλληλεγγύη’’ προς τους πελάτες αγοράς πολεμικού υλικού ,με ζητούμενο πάντα τον σοσιαλισμό του Πρωθυπουργού μας.

 Πέραν της κομματικής ετικέτας που αποτελεί σημαία ευκαιρίας, ψάχνω να βρω  ομοιότητες ανάμεσα στα δύο δημοσιεύματα , που αφορούν τον κ. Φαμπιούς, φερέλπιδα  νέο σοσιαλιστή ηγέτη το 1989 και τη σημερινή  μας ‘’σοσιαλιστική’’ ηγεσία. Τότε η γαλλική δικαιοσύνη έπραξε το καθήκον της και τον καταδίκασε με το σκεπτικό ότι δεν προέβλεψε τον απαραίτητο έλεγχο στην αιμοδοσία, που  ενδεχομένως προκάλεσε τη νόσηση από AIDS κάποιων συνανθρώπων του. Στο ‘’Ελλαδιστάν’’ ,ενώ χάθηκαν 83 ζωές, μένουμε στη σοσιαλιστική υπόσχεση για βοήθεια στους επιζήσαντες και διόρθωση των αιτίων – που προϋπήρχαν και τα γνώριζαν χωρίς να κάνουν τίποτα – ώστε την επόμενη φορά να χαθούν έστω λιγότεροι.

 Πρόκειται για την πάγια τύπου ΔΕΘ υποσχεσιολογία, όπως έγινε και για τους πνιγμούς στην Μάντρα, μέχρι να ξεχασθεί το γεγονός, αφού  δυστυχώς στη χώρα αυτή διαχρονικά ξεχνάμε. Σε λίγο οι υπεύθυνοι θα τα φορτώσουν όλα, στους πυροσβέστες, το λιμενικό , τους εθελοντές και τους πιλότους, που έδωσαν τη ζωή τους για να περισώσουν ό,τι περισώθηκε και ίσως αποδώσουν και τάσεις αυτοχειρίας στα θύματα. Έφθασαν στο σημείο να αποφασίζουν εμπάργκο σε τηλεοπτικά κανάλια που δεν μεταδίδουν την κυβερνητική ψευδολογία και επιμένουν να αναζητούν ευθύνες, όπως υποχρεώνονται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία να κάνουν.

Συνεπώς δεν είναι  θέμα ιδεολογίας αλλά πολιτισμού και απλής οργάνωσης. Όσο και αν μας πληγώνει η πραγματικότητα, είμαστε Ευρωπαίοι μόνο  γεωγραφικά και ίσως στα χαρτιά, αφού ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι υπεύθυνοι . Έχουν το θράσος να μας κάνουν και κηρύγματα ένδειξης ενδιαφέροντος και μάλιστα κατόπιν εορτής, πάνω από τις νωπές σορούς αδικοχαμένων  συνανθρώπων μας, που βρέθηκαν σε λάθος μέρος τη λάθος ώρα . Οι ηγεσίες έχουν ευθύνες και πρέπει να τις αναλαμβάνουν  έντιμα και άμεσα, όπως  δικαιούνται  να κάνουν  και για τα προνόμιά τους.

Πάμε τώρα και στη δεύτερη ειδησούλα – της υποτροπής – του συμπαθούς αλλά ατυχήσαντος κ. Φαμπιούς, που τον θεωρούσαν διάδοχο του Μιτεράν. Δεν διάβασα πουθενά ότι αποποιήθηκε την ‘’οικογενειακή’’ ευθύνη για τα κατορθώματα του κανακάρη του, όπως έπραξαν πολλοί και σημαντικοί – λόγω  ανατεθέντος ρόλου – ημέτεροι σοσιαλίζοντες που  ‘’εντιμολογούν’’ στους άλλους χωρίς να ρίχνουν μια ματιά στην ‘’καμπούρα’’ τους!!! Είναι και αυτό ένα ανάλογο πολιτιστικό δείγμα μας, που επιβεβαιώνει το παλιό καλό ρητό ‘’θεωρία Επισκόπου και καρδία μυλωνά’’, με όλη  μου τη συμπάθεια  προς το εκλείψαν πλέον επάγγελμα του μυλωνά.     Αντώνης Ταρνανάς