Α Υ Τ Ο Κ Ρ Ι Τ Ι Κ Η
Δυοίν κακοίν προκειμένοιν το μη χείρον βέλτιστον
[Ανάμεσα σε δυο κακά, προτιμότερο είναι το
μικρότερο]
Το άρθρο που ακολουθεί, άρχισε
να διαμορφώνεται προοδευτικά [24.6.2019]
στο μέσο της προεκλογικής περιόδου και
έχει ήδη ολοκληρωθεί . Πρόθεσή μου είναι να δημοσιευθεί - με κάποιες
ενδεχόμενες επικαιροποιήσεις - τη βραδιά των εκλογών, λίγο πριν από την έκδοση
των αποτελεσμάτων, ώστε να μην επηρεάσει και ούτε να ‘’επηρεασθεί’’ από αυτά. Με πικρία
όμως διαπιστώνω ότι έπρεπε να είχε γραφεί νωρίτερα και
σε ανύποπτο χρόνο, πριν καταστεί
‘’ κανονικότητα ‘’ στη σύγχρονη Ελλάδα η συναλλαγή, ο φατριασμός, ο νεποτισμός και η ‘’κληρονομικώ δικαιώματι’’ ανάδειξη των
πολιτικών ηγεσιών . Ίσως τότε να αποτελούσε μια πρώτη άδολη αντίσταση στη νοσηρή αυτή αποκλειστικότητα, της δημοκρατικής -κατά τα λοιπά- χώρας μας. Έστω και έτσι όμως δεν θα αφήσω να πάει χαμένη μια από τις τελευταίες
ευκαιρίες μου για κριτική και γιατί όχι και αυτοκριτική, αφού και εγώ, εκών –
άκων ανέχθηκα και ίσως υπηρέτησα αυτή την απρέπεια. Οι ειδικοί
επιμένουν ότι ‘’
η αυτοκριτική
είναι το μέσον για να φτάσει κανείς στην αυτογνωσία. Η αυτογνωσία, με τη σειρά
της, είναι η αρχή για την αυτοβελτίωση’’ και η τελευταία φευ αποτελεί
πλέον δώρο άδωρο για μένα, τώρα πια στα 85 μου και τη συνένοχη γενιά μου. Ας ελπίσουμε ότι η ‘’τρέχουσα’’ και καθ’ όλα νόμιμη περίπτωση, θα διαψεύσει το
αποτυχημένο παρελθόν, χωρίς όμως να
μπορεί να ενταχθεί στη δημοκρατική κανονικότητα. Αντώνης Ταρνανάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου