ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

 

Το  πρωτοσέλιδο του στρατευμένου εντύπου της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής  αριστεράς,  με υποχρέωσε να βγω από την αρθρογραφική μου αδράνεια  για να πω μόνο δυο λόγια σχετικά:

Την καίρια φράση μου την πρόλαβε ο κ. Μανταίος σε άρθρο του στο έτερο συστρατευμένο φύλλο των Συντακτών, για εντελώς άλλο θέμα [αφορά την υποκρισία των δυτικών μας φίλων στο προσφυγικό]. Θα την επαναλάβω όμως με τη σκέψη ότι ίσως δεν ‘’αλληλοδιαβάζονται’’ μεταξύ τους, για να την καταλάβουν. Πρόκειται για το νομικό αξίωμα ότι ‘’ένοχος ένοχον ου ποιεί’’, υιοθετώντας αντ’ αυτού, τον αφορισμό του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ –Πανιόλ «Τους ενόχους είναι προτιμότερο να τους διαλέγεις παρά να τους ψάχνεις», όπως έκανε και η Αυγή. Αφού διάλεξε τους ενόχους της – διαδικασία  που ανήκει αποκλειστικά στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη – πέταξε και δυο φωτογραφίες αντιπάλων της, ενώ  της ήταν ευκολότερο να βάλει  και από τις ‘’δικές τους’’, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν μέχρι χθες  βασικά στελέχη τους, που δεν άντεξαν και ‘’λάκισαν’’!!!

Απέφυγε δηλαδή να κάνει ό,τι έκανε η κυβέρνηση του ενός εκ των φωτογραφούμενων ‘’ενόχων’’ που παρέπεμψε τους ‘’χρυσαυγήτες’’ στη Δικαιοσύνη και του ετέρου που φρόντισε να δικαστούν. Πρόκειται για τους  σχεδόν ‘’ομότιτλους’’ με το έντυπο φασίστες  που ανέχθηκαν για 4,5 χρόνια, αφού με την ψήφο τους απέτρεψαν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καταλαμβάνοντας την εξουσία. Στη συνέχεια έκαναν και άλλες ακροδεξιές παραχωρήσεις για να κατοχυρώσουν  την ‘’πρώτη φορά αριστερά’’ Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα των ‘’ ενόχων’’  αλλά η πράξη. Αυτό μου θυμίζει τα λαϊκά δικαστήρια που γνώρισα στον εμφύλιο από τους γενειοφόρους και αρματωμένους , που περιγράφω συμπτωματικά στο τελευταίο άρθρο της ιστοσελίδας μου με τίτλο ‘’ Η ΚΥΡΙΑ ΒΑΓΓΕΛΙΩ’’. Το κακό είναι ότι τα έζησα για πολλά χρόνια και  στις ευρωπαϊκές χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και τα περιγράφω – σε ανύποπτο χρόνο – σε βιβλίο  και άλλα πονήματά μου.

Στα 87 μου ένοιωσα στο πετσί μου τον φασισμό, τον εμφύλιο, τους συντρόφους Τίτο, Τσαουσέσκου και λοιπούς, ενώ οι σημερινοί αριστεροφέρνοντες τα διάβασαν ή απλώς τους τα ‘’είπαν’’ οι ειδικοί. Όταν βίωσα τη σοβιετική εισβολή στην Πράγα τον Αύγουστο του 1968 και την αναγνώρισή της από την Ελληνική αριστερά, η λογική που με διακρίνει και μια νεανική συμπάθεια, με κράτησε στα πρόθυρα του αντικομουνισμού, όπως συνέβη, από αντίδραση και αγανάκτηση και  με τους περισσότερους υπηκόους των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.

Θα τελειώσω με ένα προσωπικό μου εμπειρικό αξίωμα:  Ο φασισμός δεν αποτελεί ιδεολογία αλλά εγκληματικό μόρφωμα και νοοτροπία, που βρίσκεται κυρίως σε κομματικούς χώρους που στηρίζουν τον κρατισμό και τον ολοκληρωτισμό και αποστρέφονται τη δημοκρατία που είναι μία και διαχρονική. Διαλέγετε και παίρνετε!!! Αντώνης