ΑΠΩΛΕΣΘΗ Ο ''ΛΙΑΡΟΣ''

 

  ΑΠΩΛΕΣΘΗ  Ο  ‘’ΛΙΑΡΟΣ’’

 

 

Άκουσα χθες την είδηση ότι ‘’πέθανε ο Λιάρος’’, και δεν μπήκα καν στη σκέψη να παραστώ στην κηδεία του για να τον αποχαιρετήσω, αφού το φέρετρο περιείχε μόνο τη σάρκα του, που δεν αντιλαμβάνεται τα όσα γίνονται γύρω της..

Σαν χριστιανός, πιστεύω  ότι η ‘’ψυχούλα’’ του θα συνεχίσει να περιφέρεται  στην πόλη και στα πέριξ , που έχει αναλώσει όλη του τη ζωή, στοιχείο στο οποίο συνηγορεί και το όνομά του Αθανάσιος, συνώνυμο της αθανασίας, με το οποίο τον γνώρισα και μέχρι το τέλος του τον αποκαλούσα. Τι είναι  άλλωστε ο θάνατος , αφού κανένας δεν έχει επιστρέψει , για να μας εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει σε εκείνους που φεύγουν από κοντά  μας. Συνεπώς  δικαιούμαι να πιστεύω, ότι απλά θα στερηθούμε τη φυσική του παρουσία,    το πνεύμα του φίλου μου όμως ,θα περιφέρεται στην περιοχή μας εσαεί, παρατηρώντας  τα ‘’χαΐρια’’ μας, όπως έκανε αθόρυβα και εν ζωή.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση είμαι βέβαιος ότι το πνεύμα του θα παραμείνει  στα γνωστά σημεία που τον συναντήσαμε και τουλάχιστον και για την παρούσα γενιά θα  συναντάμε νοερά , τον τελευταίο γνήσιο ‘’μποέμ’’ της πόλης μας.

Γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά και είμαι σίγουρος ότι αργά η γρήγορα θα ξανασμίξουμε και έχουμε τόσα πολλά να πούμε για τις δεκαετίες που εγώ έλειπα από την πόλη. Θέλω όμως να του επαναλάβω το ευχαριστώ, γιατί ήταν ο ένας  από τους δυο συμπατριώτες μου που έσπευσαν στην Αθήνα το 1977, να μου συμπαρασταθούν στην απώλεια της συζύγου μου.  Αντώνης