ΑΣΠΑΛΑΚΕΣ
ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Στην
προσπάθειά μου να κατανοήσω το περιβάλλον, αναζητώ εξηγήσεις στα καθημερινά φαινόμενα που
διέπουν τη ζωή μας. Το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, πέραν του εύκολα προσπελάσιμου διαδικτύου με
τα αμέτρητα αρνητικά του, δίνει τη δυνατότητα της αναζήτησης επιστημονικών
ερευνών για τα φαινόμενα που μας περιβάλλουν. Παρακολουθώντας μια εκπομπή για
τα φυσικά προβλήματα της γεωργίας, συγκράτησα ότι κάποια μικρά τρωκτικά – οι
ασπάλακες – έχουν τη δυνατότητα να καταστρέφουν ολόκληρες σοδιές και να
αχρηστεύουν τους κόπους και τους μόχθους των καλλιεργητών της γης.
Αναζητώντας
το ειδικό εδάφιο στην ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, έμαθα πολλά και λίαν
ενδιαφέροντα γύρω από το θέμα και διαπίστωσα την ύπαρξη ανάλογης βλαπτικής συνομοταξίας και στα
ανθρωποειδή. Πριν όμως προχωρήσουμε στα ‘’δικά’’ μας, ας δούμε την επιστημονική
ερμηνεία που αφορά τα τρωκτικά του είδους και στη συνέχεια θα αναζητήσουμε
ομοιότητες και ενδεχόμενες διαφορές , με μια ειδική και περίοπτο κατηγορία του
δικού μας χώρου, η οποία στα δημοκρατικά πολιτεύματα ονομάζεται αντιπολίτευση.
‘’Ο ασπάλακας ή τυφλοπόντικας είναι
μικρό θηλαστικό με πολύ περιορισμένη όραση, αλλά ιδιαίτερα ανεπτυγμένη όσφρηση
και είναι προσαρμοσμένο σε έναν υπόγειο τρόπο ζωής. Ζει στους αγρούς και έχει
φωλιές λίγα μέτρα κάτω από το έδαφος. Οι ασπάλακες έχουν μικρά μάτια τα οποία
καλύπτονται από επιδερμίδα, με συνέπεια η όρασή τους να αρκεί ώστε να
διακρίνουν απλά το φως από το σκοτάδι. Έχουν όμως αναπτύξει πολύ την όσφρησή
τους, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβίωσή τους. Σύμφωνα με έρευνες, η
όσφρησή τους χαρακτηρίζεται «στερεοσκοπική», τους δίνει δηλαδή την δυνατότητα
να εντοπίσουν την κατεύθυνση από την οποία προέρχεται μία μυρωδιά, όπως ακριβώς
ο άνθρωπος και άλλα θηλαστικά αξιοποιούν τα αυτιά τους για να εντοπίσουν την
πηγή ενός ήχου. Με αυτόν τον τρόπο, εάν μυρίσει το γεύμα του, αντιλαμβάνεται
προς τα πού να κινηθεί για να το βρει, ή εάν μυρίσει κάποιο φυσικό εχθρό, διαισθάνεται
προς ποια κατεύθυνση χρειάζεται να κινηθεί για να τον αποφύγει.’’
Ας ανατρέξουμε τώρα στην αντίστοιχη
ανθρώπινη συνομοταξία [Στη βιολογία, συνομοταξία (Λατινικά: phylum = φύλο, δηλαδή φυλή) ονομάζεται η ταξινομική βαθμίδα που βρίσκεται
κάτω από το Βασίλειο και πάνω από
την Ομοταξία]. Η πρώτη διαπίστωση
είναι ότι βασική τους διαφορά είναι ότι οι δικοί μας ζουν πάνω στη γη και τινες
μάλιστα εξ αυτών και στους αιθέρες, οι αποκαλούμενοι αιθεροβάμονες. Δεν έχουν
περιορισμένη όραση αλλά ‘’επιλεκτική’’ διότι αντί μεμβράνης στα μάτια βάζουν
παρωπίδες. Από εκεί και πέρα δεν περιορίζονται στην επιβίωση και τη διατροφή
τους – όπως οι ασπάλακες – αλλά θέλουν
τα πάντα και κυρίως την εξουσία, η οποία θα τους εξασφαλίσει και από
ενδεχόμενες κακοτοπιές ή παρασπονδίες τους!!!
Δεν
συμφωνούν ποτέ με καμιά κυβερνητική πρόταση – ούτε καν για την ασφάλεια και
άμυνα της χώρας και τον εξοπλισμό της –
υπερασπίζονται τους φοιτητικούς αυταρχισμούς , τις καταστροφές βιβλιοθηκών και
αρνούνται στην αστυνομία το δικαίωμα της δημόσιας τάξης. Βασικό τους σύνθημα
αποτελεί η άρνηση του Νόμου και της τάξης.
Τελικά είναι οι μόνοι που
υπερασπίζονται – αμέσως ή εμμέσως και υπούλως-
τη σοβιετική εισβολή στην Ουκρανία, μέσω της οποίας νομιμοποιούν τον
αναθεωρητισμό των Τούρκων και τις ρητές πλέον διεκδικήσεις τους. Την τελευταία
εθνική θέση μας αποδέχτηκε τελικά
και η Γερμανία, που ήταν ανέκαθεν φιλότουρκη ή
κρατούσε ίσες αποστάσεις θυτών
και θυμάτων.
Διερωτώμαι πραγματικά που το πάνε, αποδεχόμενος ότι η
ταύτιση συκοφάντησης του Έλληνα Πρωθυπουργού αποτελεί συμπλεγματική συμπεριφορά
αμφοτέρων των πλευρών [ τουρκικής
εξουσίας και ελληνικής αντιπολίτευσης]. Δεν θέλω να πιστεύω ότι αντιστρατεύονται
τα ελληνικά συμφέροντα, που επί τέλους υποστηρίζονται διεθνώς,
δεν αποκλείω όμως ότι με αυτούς τους
ιδεολογικούς τους ακροβατισμούς δεν σκέπτονται ή παραβλέπουν τα εθνικά
συμφέροντα, με αντάλλαγμα την υποκλοπή
της εξουσίας!!! Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών ,το είχαν και καμάρι τους [
αν έχετε απορίες διαβάστε τα συμπεράσματα της 5ης Ολομέλειας του ΚΚΕ
για τη
μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και την κριτική ακόμα και του στελέχους του κόμματος και
συντρόφου του Μπελογιάννη, της Έλλης Παππά. Θέλω να πιστεύω ότι το Κόμμα που
αυτοτοποθετείται στο εθνικό τόξο, θα ανανήψει και δεν θα συμμερίζεται
ανεξέλεγκτα τους ακροβατισμούς των λοιπών ‘’προοδευτικών’’ δυνάμεων.
Ο
τελευταίος χαρακτηρισμός, που σπεύδουν όλοι να υιοθετήσουν, δεν αποτελεί παρά ένα
αστείο παλιμπαιδισμό, διότι δεν μπορεί να αποτελεί πρόοδο η επαναφορά στα όσα
κατά καιρούς ισχυρίστηκαν, υπερασπίστηκαν και εξακολουθούν να υποστηρίζουν οι
αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί, ριζοσπάστες και αριστεροί. Αυτά που μας γυρίζουν πίσω σε αποτυχημένα και
καταδικασμένα συστήματα που έβλαψαν και εξακολουθούν να δικαιώνουν εισβολείς ,
αναθεωρητισμούς, οπορτουνισμούς και βαριοπούλες. Όλα αυτά μου θυμίζουν τον
τίτλο μιας παλιάς ελληνικής κωμωδίας ‘’υπάρχει και φιλότιμο’’. Αλήθεια
υπάρχει;;; Αντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου