Ο ΑΚΡΑΤΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

   ΑΚΡΑΤΟΣ  ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ

 

 

Είχα αποφασίσει να αποσυρθώ ησύχως από τη ζωή, με τον ίδιο ταπεινό τρόπο που εμφανίστηκα και βίωσα τα 89  μου χρόνια στην πατρίδα και στην αλλοδαπή. Θεωρώντας δε μάταια κάθε προσπάθεια να προσθέσω και το δικό μου λιθαράκι των πολλαπλών ιστορικών εμπειριών που ευτύχησα ή ατύχησα να βιώσω, ηττήθηκα κατά κράτος, αφού εγώ ο αφελής προσπάθησα να μοιραστώ τις αλήθειες μου , ενώ οι άλλοι, οι πολλοί και ισχυροί πούλησαν τις ‘’ιδέες’’ τους και έχουν περάσει πια τη γραμμή τους, συνεχίζοντας να υπόσχονται ανταλλάγματα και φρούδες  ελπίδες. Έτσι λοιπόν συνέχισα μεν να γράφω  μόνο για μένα, κάνοντας ένα φρεσκάρισμα στις έντονες εμπειρίες μου. Ο άκρατος όμως δογματισμός καινοφανών κομματικών  προσώπων, με τη συνδρομή παντοειδών συμφερόντων που στηρίζουν τους μελλοντικούς προστάτες τους, οδηγεί τη χώρα σε ακραίες  και επικίνδυνες ατραπούς , που μόνο δεινά μπορούν να προσφέρουν στη χώρα μας και τον λαό της.

        Δογματισμός ονομάζεται η αποφθεγματική διατύπωση διαφόρων ιδεών, χωρίς αιτιολογία ή απόδειξη. Αναφέρεται στην έλλειψη κριτικής σκέψης και την προσκόλληση σε κάποια θεωρία που δεν στηρίζεται σε αποδείξεις ή που θεωρείται επιστημονικά ξεπερασμένη. Ουσιαστικά ο δογματισμός όχι μόνο δεν προάγει το διάλογο, αλλά και τον απορρίπτει. Είναι η προσήλωση και η  εμμονή στις αρχές και την αυστηρότητα ενός συστήματος, η οποία προτάσσει την άνευ όρων αποδοχή ορισμένων κωδικοποιημένων και μηχανικά σχηματισμένων θέσεων. Έτσι εξηγείται και  η συμπόρευση εντελώς άσχετων και αντιτιθέμενων πολλάκις ιδεοληψιών.

Πιστεύει στο «οὔ με πείσεις, κἂν με πείσῃς». Αυταρχισμός, μισαλλοδοξία και φανατισμός, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν στο δογματικό και απαντάτε  πλέον  στην καθημερινή ζωή. Είναι η συνισταμένη των πολλαπλών αμφισβητήσεων που μας χάρισε το ‘’γκρέμισμα’’ του τείχους του αίσχους, που στιγμάτισε  την μεταπολεμική περίοδο .

  Κάποιοι καιροσκόποι προσπάθησαν να γίνουν γνωστοί με την κατηγορία ότι τους παρακολουθούσε η νόμιμη  Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών– ενώ αποτελούσε δικαίωμα και υποχρέωσή της να το κάνει για όλους ανεξαιρέτως και κυρίως για τους εν δυνάμει ηγέτες  – για το συμφέρον της χώρας, αφού κανένας δεν είναι υπεράνω των Νόμων και του Συντάγματος. Αν μάλιστα το είχε κάνει και για την ευειδή συντρόφισσα της ομάδας τους  στο Ευρωκοινοβούλιο, που ευτέλισε τη χώρα διεθνώς, θα είχαμε τουλάχιστον σώσει τα προσχήματα. Έσπευσε δε   ο νέος ηγέτης του κομματικού χώρου να αποδώσει και αυτό το κακό στην Κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος συναγελαζόταν με την συλληφθείσα με τη ‘’γίδα στην πλάτη’’ – όπως συνηθίζουν να λένε για όλους τους άλλους- και έπρεπε να γνωρίζει τι παιζόταν δίπλα του. Δεν νοείται να εμπιστευτούν τις τύχες της χώρας σε άτομο που ισχυρίζεται ότι δεν κατάλαβε  το παιχνίδι που παιζόταν από στέλεχος της ευάριθμης ομάδας του , πράγμα που ισχύει για όλα τα μέλη της ανεξαιρέτως, συμπεριλαμβανομένων  των τέως ‘’ανεξάρτητων’’ δημοσιογράφων της δημόσιας Τηλεόρασης. Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για τη χώρα και φοβάμαι ότι σε λίγο θα φορτώσουν σε άλλους και τις δεδικασμένες απάτες [Τσοχατζόπουλου, Μαντέλη, Παπαντωνίου] και τις ενώπιον της δικαιοσύνης υποθέσεις  δύο βασικών στελεχών και Υπουργών του Σύριζα.  Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!!!Γιατί δεν αντέλεξαν στα λεχθέντα στο Ευρωκοινοβούλιο από την ‘’θυσιαζόμενη’’ σήμερα συντρόφισσα τους::: Είναι αργά πια για κλάματα σύντροφοι, γιατί την κλεμμένη γίδα την κουβαλάτε όλοι μαζί.

Θα ακολουθήσω την τελευταία ρήση ως προς την αναφορά ονομάτων για τα οποία ακόμα δεν έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη, θα δημοσιεύσω και θα κοινοποιήσω το ελάχιστον αυτό δείγμα προβληματισμού, επιφυλασσόμενος να επανέλθω δριμύτερος, αν συνεχίζουν κάποιοι  να προσβάλουν τη γηραιά μεν αλλά έντιμη νοημοσύνη μου. Αντώνης