AU REVOIR ή ADIEU

 

AU REVOIR ή ADIEU

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΤΑΠΕΙΝΆ ΜΟΥ ΌΠΛΑ

Ζώντας πολλά χρόνια σε γαλλόφωνες χώρες, έχω βιώσει αρκετούς αποχαιρετισμούς , ασπασμούς και άλλες επιδαψιλεύσεις επέλεξα όμως τους δύο χαρακτηριστικότερους του τίτλου. Το au revoir [ εις το επανιδείν] εμπεριέχει την ελπίδα σύντομης επαναντάμωσης και το adieu, που αφορά τον  αποχαιρετισμό μεγαλύτερης και αόριστης διάρκειας. Ενίοτε αποτελεί ευχή αποφυγής του οριστικού χωρισμού, σχετιζόμενο απόλυτα με τη φράση A DIEU , συν Θεώ, με τη βοήθεια του Θεού, με την οποιαδήποτε έννοια μπορεί να αποδοθεί στη φράση, από το ‘’Θεός φυλάξει’’ μέχρι ‘’στα χέρια του Θεού’’.

Αποστέλλοντας το τελευταίο μου πόνημα με e mail ,που από καιρό είχα διακόψει, αποζητώ χαιρετισμό ρεαλιστικό, που δεν θα αποπνέει οτιδήποτε το θλιβερό και μακάβριο , μένοντας στο κλασικό , αόριστο και ίσως ελπιδοφόρο και φυσικό adieu, που αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Αποφεύγω σαφώς το απόλυτα αισιόδοξο au revoir , που θεωρώ για την ηλικία μου υπερβολή και πλεονεξία που εγγίζει τα όρια του παλιμπαιδισμού.

Πριν καταλήξω στον γαλλικό τίτλο, που ενδεχομένως μπορεί να εκληφθεί και σαν επίδειξη γαλλοφωνίας,ενώ πόρρω απέχει από την αλήθεια, τριγύριζε στο μυαλό μου το παλιό και τετριμμένο ΄΄κύκνειο άσμα’’ που ίσως να ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το απέφυγα όμως διότι δεν βρίσκω κοινά γνωρίσματά μου με τον κακόφωνο κύκνο, με την πραγματική ή αλληγορική σημασία, αφού από παιδί κελαηδούσα σαν πουλί και κατέληξα κύκνος στα τελευταία γιατί απέχω συνειδητά από κάθε είδους τραγούδι, παρά τις επανειλημμένες προτάσεις που μου έγιναν από τη χορωδία. Μπορεί και να μην έχω πια την παλιά μελωδική μου φωνή [ αυτό δεν το δοκίμασα καν], περιοριζόμενος στον γραπτό λόγο, που με κρατάει , σαν τον τελευταίο χορευτή, που κλείνει τον χορό της ζωής.

Φοβάμαι ότι πολλοί από σας μελαγχόλησαν, αν και αναφερόμουν γενικά στα ανθρώπινα βιώματα, που με λίγη επιμέλεια στην ανάγνωση μπορούν να αποκαλυφθούν ότι αποτελούν κομμάτι αυτογνωσίας. Στην πράξη όλοι ψαχνόμαστε να βρούμε τις αλήθειες μας και να τις ερμηνεύσουμε, διαπιστώνοντας ποιες και πόσες υπήρξαν αληθινές και πόσες άλλες ήταν δημιουργήματα της φαντασίας η απλές επιθυμίες μας, για να ωραιοποιήσουμε τη ζωή μας, γιατί τελικά όλα είναι ένα ψέμα όχι για να ξεγελάσουμε τους άλλους αλλά για να νοιώθουμε εμείς καλύτεροι.

Ύστερα από όσα συνομολογήσαμε σιωπηρά, νομίζω ότι ταιριάζει σαν αποχαιρετισμός το ADIEU , με την οποιαδήποτε ερμηνεία του, για να δικαιώσουμε και τον τίτλο. Adieu λοιπόν φίλοι αναγνώστες μου, που είχατε την υπομονή και την ευγένεια να με αποδεχθείτε. Αντώνης