Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΑ

Το δικαίωμα του ‘’αυτοπροσδιορισμού’’ που θέλησε να αποδώσει στους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης  ο κ. ΓΑΠ, εν γνώσει του ότι είναι όλοι  Έλληνες πολίτες, μου ξανάρχεται στο νου μετά τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν  τελευταία στη χώρα μας. Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα θέτει εν αμφιβόλω ακόμα και την ιστορική  συνέχεια με τους αρχαίους προγόνους μας.  Αλήθεια τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς με  τα σύγχρονα καραγκιοζιλίκια μας, με  όσα σοφά δίδαξαν και έπραξαν  οι Αρχαίοι Έλληνες;

 Μου ξανάρχεται στο νου ένα άρθρο, του γνωστού Καθηγητή Καρδιολογίας κ. Στεφανάδη, που έγραψε σε όχι και τόσο ανύποπτο χρόνο [25.3.2014], αναλύοντας ένα ποίημα του αείμνηστου Άγγελου Βλάχου, στο οποίο έχω και εγώ αναφερθεί στο παρελθόν.  Το άρθρο είχε   επετειακό χαρακτήρα για την Εθνική μας παλιγγενεσία  , αλλά αποδεικνύεται και προφητικό και διατηρεί όλη του την επικαιρότητα  στις μέρες μας, γι΄αυτό και το παραθέτω αυτούσιο.

                         ‘’’’         Άρθρο του Καθηγητή Καρδιολογίας Χριστόδ. Στεφανάδη, στο ‘’Πρώτο Θέμα’’   -25.3.2014

Ο Άγγελος Βλάχος (ποιητής, διπλωμάτης και πολιτικός) πριν από περίπου εκατό χρόνια έγραψε ένα ποίημα με τίτλο «Η γη της Ελλάδος» και η προφανής προσπάθειά του ήταν τότε να ωραιοποιήσει τη χώρα μας. Η πρώτη στροφή του ποιήματος έχει ως εξής: «Ξεύρεις την γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα και κοκκινίζει η σταφυλή και θάλλει η ελαία! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς...»

Ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ποιητή, με την πάροδο του χρόνου η έννοια της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας άλλαξε. Έτσι  σήμερα στη συνείδηση του λαού στη χώρα αυτή που περιγράφει ο ποιητής, μια χώρα ευτυχίας και ευδαιμονίας, όπου η ευλογημένη μεσογειακή φύση δίνει αφειδώς τους πλούσιους καρπούς της στους κατοίκους, οι οποίοι τους απολαμβάνουν σε ένα ονειρικό περιβάλλον, η έννοια της φράσης «η γη της φαιδράς πορτοκαλέας» έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο. 
Αναφέρεται σε μια χώρα με κακή οργάνωση και επομένως με φαιδρή αντιμετώπιση των μικρών ή των μεγάλων προβλημάτων. Μια χώρα όπου η έννοια του συλλογικού συμφέροντος έχει τελείως υποχωρήσει εμπρός στο ατομικό συμφέρον και την ιδιοτέλεια. Μια χώρα όπου η έννοια της συντεχνιακής  συσπείρωσης των πολιτών έχει τελείως στρεβλωθεί. Και αντί να συστρατεύονται οι κοινωνικές ομάδες στη βελτίωση της παραγωγικότητας, εξαντλούν την ενεργητικότητά τους ή ακόμα και την επιθετικότητά τους σε αντιπαραγωγικές και επομένως παράλογες διεκδικήσεις, οι οποίες πολλές φορές επηρεάζουν δυσμενώς άλλες κοινωνικές ομάδες. Κραυγαλέο παράδειγμα οι καταλήψεις δημόσιων ή ιδιωτικών χώρων. Δηλαδή με λίγα λόγια αναφέρεται σε μια χώρα φαιδρή, με την έννοια της έλλειψης σοβαρότητας. 

«Η υψηλή πολιτική δεν είναι παρά κοινή λογική που εφαρμόζεται σε μεγάλα πράγματα» Ναπολέων Βοναπάρτης

Ουσιαστικά η εικόνα αυτή της χώρας μας δομήθηκε προοδευτικά μετά τον Πόλεμο.
Στις έξι δεκαετίες που πέρασαν από τότε, η Ελλάδα του αγώνα, του αλβανικού έπους και της Αντίστασης, η Ελλάδα της προσπάθειας, του μόχθου, των αγώνων και της διεθνούς αναγνώρισης, η Ελλάδα που τροφοδότησε άλλες χώρες με πολύτιμο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό μετεξελίχθηκε σε μια χώρα που παραπαίει, στενάζει και κλυδωνίζεται. Μια Ελλάδα χωρίς ουσιαστική παραγωγή, με τεράστιο εξωτερικό χρέος και με επαχθή  μνημόνια...
Μια Ελλάδα όπου η αξιοκρατία έχει περίπου εξαφανιστεί, δίνοντας τη θέση της στην αναξιοκρατία και πολλές φορές, ακόμα χειρότερα, στη φαυλοκρατία. Μια Ελλάδα που η κοινωνική συνοχή της δοκιμάζεται. Μια Ελλάδα που η πολιτική ζωή της, καθρέφτης της λαϊκής οργής και αμφιθυμίας, προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. 
Μια Ελλάδα όμως που με μια κυβέρνηση συμμαχίας προσπαθεί να σταθεροποιήσει την κοινωνία και τη χώρα, παρά το κυνικά λεγόμενο «πολιτικό κόστος» και αυτό το γεγονός είναι πολύ ελπιδοφόρο. Για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε στο μέλλον μια χώρα, όχι της «φαιδράς πορτοκαλέας», ούτε άλλων φυτών, όπως η «Ελαία» ή στοιχείων της φύσης όπως το «Ποτάμι», που εύχομαι να μην αποδειχθούν φαιδρά, αλλά μια σύγχρονη χώρα, ανταγωνιστική, δημοκρατική, με υψηλής στάθμης Παιδεία, κοινωνική μέριμνα, αξιοκρατία, παραγωγικότητα, Δικαιοσύνη και με αμυντική ισχύ.
Μια Ελλάδα απαλλαγμένη από επίδοξους σωτήρες και μάγους...    

Γιατί η δεύτερη στροφή του ποιήματος του Άγγελου Βλάχου που αναφέραμε στην αρχή για την «Γη της Ελλάδος» αναφέρει:
«Ξεύρεις την γη, ήτις παντού με αίμα εβάφη
Όπου κοιλάδες και βουνά είναι τυράννων τάφοι;
Ω! δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η Ελληνίς»
Γιατί αυτή κατά τη γνώμη μου είναι και πρέπει να είναι η Ελλάδα! ‘’’’

Πόσο δίκαιο είχε ο ποιητής, όταν 100 χρόνια πριν έγραφε το ποίημά του και πόσο επίκαιρη γίνεται σήμερα η επίκλησή του, μη τυχόν και συνετιστούν κάποιοι αποθρασυμένοι ‘’ηγεμόνες’’ , που προσπαθούν να επιβάλουν τις ιδεοληπτικές τους αγκυλώσεις, αγνοώντας τη λογική και κυρίως το κοινώς αποκαλούμενο εθνικό συμφέρον.

Αντί της φαιδράς πορτοκαλέας της αισιόδοξης πρώτης στροφής του ποιήματος, βρισκόμαστε ήδη  στην Ελλάδα των επίδοξων σωτήρων , των μαθητευόμενων μάγων και εκείνων που ισχυρίζονται ότι μας ψεκάζουν. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς τα φαινόμενα Σώρρα και τους κατά καιρούς μιμητές του, ακόμα  και στην πολιτική ζωή της χώρας;

Πώς να ορθοποδήσει μια χώρα που αποδέχεται άκριτα τις πιο ακραίες και παράλογες δηλώσεις ενός ‘’πονηρούλη’’ τυχοδιώκτη ότι θα σώσει τους νεοέλληνες και – με τη βοήθεια του Δία – θα εξοφλήσει και το εθνικό μας χρέος; Σκεφθείτε δε ότι σε πρώτη φάση αποδέχτηκαν αυτές τις θεωρίες του και ελληνικά δικαστήρια. Κάτι ανάλογο επιχειρούν για περισσότερο από δυο χρόνια και οι κυβερνώντες μας και κανείς δεν τόλμησε να τους ‘’ξεμπροστιάσει’’ , μη τυχόν χάσει τα κεκτημένα του ή διαψευσθεί η αποδεδειγμένη πια αφέλειά του. Οι νεοέλληνες έχουν πάντα κριτήριο τα καλά και συμφέροντα και κυρίως τον εγωισμό τους.

Προβάλλουμε σαν εξυπνάδα τη χωριάτικη κουτοπονηριά και έτσι έχουμε καταντήσει σαν τον ‘’Θύμιο’’ των Ελληνικών επιθεωρήσεων της δεκαετίας του 1960  . Επανέρχεται στην επικαιρότητα η ανεκδοτολογία παλαιότερων εποχών και ξαναβρίσκει το γέλιο του το ‘’παρδαλό κατσίκι του Φωκίωνα Δημητριάδη. Είμαστε για γέλια και για κλάματα, αφού γίναμε έρμαια στα χέρια των επιτήδειων   της ‘’συμπαντικής συνειδητότητας’’  του Σώρρα και  των ‘’αριστεροδέξιων’’ καιροσκοπισμών μιας νέας πολιτικής τάξης ατόμων      που δεν εννοούν να εγκαταλείψουν τις καρέκλες τους έναντι οποιουδήποτε τιμήματος.

Καλά λοιπόν και επί τέλους η Ελληνική δικαιοσύνη είδε το φως το αληθινό και καταδίκασε το Σώρρα. Ποιος όμως θα επιστρέψει τα τόσα χαμένα χρήματα στο βωμό του ‘’Δία’’ και κυρίως ποιος θα πείσει τους αμέτρητους οπαδούς πλέον αυτής της μαφίας, από τη νέα δεισιδαιμονία τους; Όταν μια οργανωμένη πολιτεία ανέχεται και τυπικά αποδέχεται φαινόμενα τύπου Σώρρα, τι να σου κάνει  ο ‘’εθισμένος’’ στην κολακεία και τον λαϊκισμό, αποκαμωμένος από την 6ετή συνεχόμενη ύφεση, λαός μας;

Ας προσέξουμε λοιπόν  και ας μάθουμε επί τέλους από τα παθήματά μας , αφού  παραδείγματα καιροσκόπων και θαυματοποιών  είχαμε και στο παρελθόν και εξακολουθούμε να έχουμε αμέτρητα τελευταία . Καλόν είναι να αποφύγουμε ανάλογα και ίσως χειρότερα δεινά στο άμεσο μάλλον, από άλλους  ‘’μάγιστρους’’ που διαφεντεύουν τη ζωή μας  , διότι στην περίπτωση αυτή το κακό θα είναι ανεπανόρθωτο και δυστυχώς ,για την περίπτωση αυτή,  δεν έχει προβλεφθεί και δυνατότητα δικαστικής παρέμβασης.

Αντώνης Ταρνανάς                                                                                                                                                                                                           

ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ Η ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ;

Με αφορμή την πρόσφατη επιστολή παραίτησης του κ. Γ. Κιμούλη από την Προεδρία του  Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, αισθάνομαι την ανάγκη να διερωτηθώ φωναχτά για την κατάντια της σημερινής  Ελίτ στη  χώρα μας. Επειδή το κακό παράγινε και πληρώνουμε – κυρίως οι λαϊκές μάζες- τις συνέπειες της αποκοτιάς μας και κυρίως των ενεργειών εντυπωσιασμού , όσων  μπορούν να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, είναι καιρός να κατονομάσουμε, εκείνους τουλάχιστον που πρωτοστάτησαν στην κίνηση αυτή της'’ πολιτικής αλλαγής’’  στην Ελλάδα.

Συνημμένα θα βρείτε μια λίστα 180 ‘’επιφανών’’  συμπατριωτών μας – όλων βολεμένων- που στήριξαν την υποψηφιότητα Τσίπρα για την Προεδρία της Επιτροπής και συνυπέγραψαν κείμενο με τίτλο ‘’Είναι η ώρα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς’’. Υπήρξαν ανάλογες κινήσεις και για το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και πολλές άλλες ‘’αυθόρμητες και άδολες’’ πρωτοβουλίες, κυρίως από καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ων ουκ έστιν αριθμός.

Ας αρχίσουμε λοιπόν από τους πολλούς [180], ανθρώπους που είχαν  δημόσιο βήμα και τη δυνατότητα να επηρεάζουν την κοινή γνώμη και μάλιστα σε μια εποχή, που είχαν  αρχίσει να φαίνονται  τα πρώτα δείγματα της ύφεσης. Ήταν ακριβώς η πιο κατάλληλη εποχή που ο λαός τα είχε χαμένα και αποδεχόταν κάθε στήριγμα που θα τον έβγαζε από τα αδιέξοδά του. Μπορούν οι επώνυμοι αυτοί κύριοι, που διαθέτουν – κατά τεκμήριο -  καλύτερη πληροφόρηση και ειδικές γνώσεις, να μας εξηγήσουν  τι ακριβώς εννοούσαν με τον όρο ‘’ η ώρα της  Ευρωπαϊκής Αριστεράς’’; Ζητούσαν δηλαδή να αναλάβει ο θαυμαστής του κ. Μαδούρο και των λοιπών ομοίων του, να ‘’αποκάνει’’   την ‘’κακή’’ Ευρώπη ,σαν τη σημερινή  Ελλάδα ή τη Βενεζουέλα;

Καλά λοιπόν ο λαός δεν ήξερε και κατά τις συνήθειες του εμπιστεύτηκε  τους ‘’ειδικούς’’ ή αντέδρασε και πάλι με το θυμικό του ή καιροσκοπικά, πληρώνοντας  τώρα  τις συνέπειες. Αυτοί όμως που πρωτοστάτησαν  να τον πείσουν για τις  ‘’απραγματοποίητες’’ τυχοδιωκτικές υποσχέσεις του ‘’ειδώλου’’ τους σε τι απέβλεπαν; Δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν μπόρεσαν από την αρχή να καταλάβουν την πλάνη του ηγέτη – που τώρα τη δέχεται και  ο ίδιος σαν  αυταπάτη –  διότι θα έλεγα κρίμα στους τίτλους και τις γνώσεις τους. Όταν όμως, αργότερα όλοι μας καταλάβαμε ότι επρόκειτο για ‘’καραμπινάτη’’ απάτη  και μια συρροή ασύστολης ψευδολογίας, τι έκαναν για να διορθώσουν τις ανέξοδες γι’ αυτούς  ‘’σοφές’’ πρωτοβουλίες τους;

Ερχόμαστε επίσης στους υποστηρικτές με συναυλίες και άλλα ‘’δρώμενα’’ της προβολής του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Δικαίωμά τους ήταν να πιστεύουν στο ΟΧΙ στην κακιά Ευρώπη – που κάποιοι από αυτούς εκεί  σταδιοδρομούν και πλουτίζουν- αλλά όταν σε μια νύχτα το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ πώς αντέδρασαν; Πάλι δεν το κατάλαβαν; Αν πράγματι δεν το κατάλαβαν έχουν πρόβλημα όχι στις γνώσεις αλλά στη γνώση τους. Βέβαια και στην περίπτωση αυτή ήταν περίπου οι ίδιοι και οι ίδιοι.

 Αλήθεια τώρα πού βρίσκονται όλοι αυτοί; Αν εξαιρέσουμε όσους έγιναν Υπουργοί ή πήραν άλλα καλοπληρωμένα  αξιώματα, οι υπόλοιποι τι απέγιναν; Θυμάμαι έναν ακόμα σπουδαίο ηθοποιό, σκηνοθέτη και συγγραφέα που ‘’διέθετε’’ ειδική  εκπομπή στο κανάλι του Άλφα,  αφιερωμένη αποκλειστικά στην προβολή του Σύριζα και τη γελοιοποίηση  όλων των αντιπάλων του. Αλήθεια που είναι ο λαμπρός αυτός κύριος, που επίσης έχει πιάσει την καλή και δεν έχει υποστεί τις συνέπειες των ‘’νέων προοδευτικών μνημονίων’’; Άκουσα μια δήλωσή του ότι απογοητεύτηκε από το συγκεκριμένο κόμμα και ότι ‘’ υπάρχουν και άλλα αριστερά κόμματα να ψηφίσει στο μέλλον’’. Θα έλεγα κάτι που έπαθε ‘’μια φοράδα στο αλώνι’’ που λέει ο λαός μας, αλλά δεν θέλω να εκθέσω την φοράδα.

Θα μπορούσα να αποδώσω , σε όλους αυτούς τους πρωτοκλασάτους ‘’συνεργούς’’ της σημερινής κατάντιας της Χώρας μας, τον χαρακτηρισμό του οπορτουνιστή ή του καιροσκόπου ,αλλά τον θεωρώ πολύ επιεική, σε σύγκριση με τη ζημιά  που με την παρουσία τους προστέθηκε στην πατρίδα μας. Μερικοί  από αυτούς ‘’ανένηψαν’’ και άρχισαν να ψιθυρίζουν κάποιους υπαινιγμούς  κατά της φιλελεύθερης πολιτικής του Σύριζα [ μόνο η ονομασία τους  πείραξε] και διάφορες άλλες δικαιολογίες. Κάποιοι άλλοι έλυσαν τη σιωπή τους, αφού πρώτα αποδέχτηκαν αξιώματα που ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να υπηρετήσουν – λόγω ειδικών γνώσεων – και με την ευκαιρία είπαν και όσα κρατούσαν μέσα τους για καιρό. Αναφέρομαι σαφώς στον σπουδαίο άνθρωπο του θεάτρου και όχι μόνο, τον κ. Κιμούλη. Ναι μεν δεν υπήρξε παιδί του κομματικού σωλήνα – όπως με τόση καθυστέρηση λέει- αλλά κατά βάθος υπηρέτησε πιστά και συνειδητά μια ιδεολογία που τώρα ενυπόγραφα κατακρίνει.  Ανάλογα λάθη διέπραξαν στο παρελθόν και άλλα σημαντικά πρόσωπα της χώρας, όπως οι  κ.κ. Μ. Θεοδωράκης , Μ. Γλέζος και πολλοί  άλλοι, οι οποίοι όμως το κατάλαβαν νωρίς και διέσωσαν τουλάχιστον εγκαίρως  τα προσχήματα. Δεν θέλω να αποδεχτώ ότι οι λοιποί ταγοί μας δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ελάχιστη γνώση για να το καταλάβουν ή το θάρρος να ομολογήσουν το λάθος τους!!! .Σε όλους που αναφέρονται ή υπονοούνται στο σημερινό μου άρθρο αισθάνομαι την ανάγκη να θυμίσω ότι ΄΄Δεν φτύνουμε ποτέ εκεί που γλείφαμε’’.

Θεωρώ περιττό να επισυνάψω την επιστολή παραίτησής του κ. Κιμούλη, αφού το περιεχόμενό της  έγινε ευρύτατα γνωστό . Ακόμα και η κρατική ΕΡΤ  αναφέρθηκε στο περιεχόμενό της , αλλά τι μ’ αυτό;  Το κακό της ‘’συμπαιγνίας’’ όλων αυτών των επωνύμων έχει ήδη συντελεσθεί και ως γνωστό ‘’ ότι έγινε δεν απογίνεται’’. Δεν  περιορίζεται με μια συγγνώμη και κάποια τυπικά λογάκια, η ευθύνη εκείνων που παίζοντας με τη φωτιά, έκαψαν τα σπιτάκια του λαού, ενώ οι ίδιοι άδουν  ή περί άλλα τυρβάζουν. Πότε επί τέλους  αυτή η έρμη χώρα , εκτός από υπεύθυνους πολιτικούς θα αποκτήσει και υπεύθυνους  πολίτες;  Το ερώτημα είναι αφελές και μάλλον ρητορικό, αφού μυαλό δεν βάζουμε.  Οι λαοί  βλέπουν μπροστά και όχι πίσω τους, κάνουν άλματα , ενώ  εμείς έχουμε μείνει ακόμα στα συνθήματα δεξιά και αριστερά – που τα πληρώσαμε ακριβά ακόμα και με πολύ αίμα -  ενώ πρέπει να βλέπουμε το σωστό και το λάθος, το χρήσιμο και το άχρηστο τους ικανούς και τους  ανίκανους επιτήδειους.     

 Αντώνης Ταρνανάς

''''180 ακαδημαϊκοί, διανoούμενοι, καλλιτέχνες, στηρίζουν Τσίπρα

Συνυπογράφουν κείμενο με τίτλο «Είναι η ώρα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  08/05/2014 20:50

Ο πλήρης κατάλογος των υπογραφών:

1.      Ross Daily, ιρλανδός συνθέτης

2.      Tussen Eric, Βέλγος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης , Δρ. Πανεπιστημίου Παρισιού VIII

3.      Αβαγιανού Ντίνα, Ηθοποιός

4.      Αθανασίου  Κυριάκος, Καθηγητής Βιολογίας και Διδακτικής ΤΕΑΠΗ - ΕΚΠΑ

5.      Ακριβούλη Ζωή,  υποψήφια βουλευτής ΠΑΣΟΚ το 2009

6.      Αλεξάκης Βασίλης, Συγγραφέας

7.      Αλκίνοος Ιωαννίδης, ερμηνευτής

8.      Αλμπάνης Τριαντάφυλλος,  Καθ. Χημείας, Πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

9.      Αναγνωστοπούλου Καλλιόπη,  Δρ. Πολιτικής επιστήμης

10.      Ανδρέου Γιώργος, συνθέτης

11.      Κιούκας Αντώνης, Σκηνοθέτης-Παραγωγός

12.      Απειρανθίτης Νίκος,  Σεναριογράφος

13.      Βασιλείου Λαέρτης, Ηθοποιός-Σκηνοθέτης

14.      Βενετόπουλος Μπάμπης, Εικαστικός, Λεκτ. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

15.      Βενετσάνου Eρση, Γλύπτρια

16.      Βενετσάνου Νένα, ερμηνεύτρια - συνθέτης

17.      Βαρουφάκης Γιάννης, Οικονομολόγος

18.      Βεργόπουλος Κώστας, Καθ. Πολιτικής Οικονομίας Πανεπιστήμιο Παρισιού

19.      Βουδούρης Οδυσσέας, Βουλευτής, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑ, Υποψήφιος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου

20.      Βρούβας Κώστας, Γλύπτης

21.      Γαλάνη Δήμητρα, ερμηνεύτρια - συνθέτης

22.      Γέρου Κάτια, ηθοποιός - σκηνοθέτης

23.      Γεωργαντάς Ηλίας, Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Παν/μιο Κρήτης

24.      Γεωργιάδης Ανδρέας, ζωγράφος

25.      Γιανναρά Ειρήνη, παραγωγός ΕΡΑ/ΕΡΤ , μέλος RADIO RESEARCH section ECREA

26.      Γιαννούσης Δημήτρης, Χειρουργός, Ιπτάμενος Γιατρός ΕΚΑΒ, μέλος διεθνών αποστολών

27.      Δαβαράκης Άρης, Στιχουργός

28.      Δάρρα Φωτεινή, ερμηνεύτρια

29.      Δεληγιώργη Αλεξάνδρα, Ομότιμη Καθ. Φιλοσοφίας ΑΠΘ

30.      Δεμίρη Κωνσταντίνα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΜΠ

31.      Δενδρινός Σπύρος, δημοσιογράφος.

32.      Δημάκου - Κιάου Φρόσω, νομικός, Πρώην Υπουργός Παιδείας

33.      Δημητρακοπούλου Αγγελική, Καθηγήτρια - Αντιπρύτανης Παν. Αιγαίου

34.      Δημητρίου Στέφανος, Αν. Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας Παν. Ιωαννίνων

35.      Δημητροπούλου Μαρία, Μέλος ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑ

36.      Διβάρης Γιώργος, Αναπλ. Καθηγ. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

Διεθνούς Οργάνωσης κατά των Πυρηνικών (IPPNW)

37.      Δοξιάδης Κύρκος, Καθ. Κοινωνικής Θεωρίας και Κοινωνιολογίας ΕΚΠΑ

38.      Δουζίνας Κώστας, Καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου

39.      Δρουκόπουλος Βασίλης, Οικονομολόγος - Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ

40.      Ζαχαρόπουλος Θανάσης,  υποψήφιος περιφερειάρχης Θεσσαλίας το 2010 (Πρ. μέλος ΚΕ της ΔΗΜΑΡ)

41.      Θεοδωρόπουλος Βαγγέλης,  Ηθοποιός-σκηνοθέτης

42.      Θοδωρόπουλος Δημήτρης, Αν. Καθηγητής Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

43.      Καβαλιεράτος Σπύρος, Μουσικός

44.      Καζάκος Αρις, Καθηγητής Εργατικού Δικαίου ΑΠΘ

45.      Καϊτατζή Σοφία - Γουϊτλοκ, Καθηγήτρια ΑΠΘ

46.      Καλαφάτης Θανάσης, Αναπλ. Καθ. Οικονομικής Ιστορίας Παν. Πειραιώς

ΑΠΘ

47.      Καναβούρης Κώστας, ποιητής

48.      Καπάκης Γιάννης, Αρχιπύραρχος ε.α.

49.      Καρακάσης Απόστολος, σκηνοθέτης Λέκτορας ΑΠΘ

50.      Καραμέρος Γιώργος, Δημοσιογράφος

51.      Καρασούλος Παρασκευάς, στιχουργός

52.      Καρδάσης Βασίλης, Καθηγητής Οικον. Ιστορίας Αναπληρωτής Πρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης

53.      Καρκαγιάννη Βάσια - Καραμπελιά, Ιστορικός Τέχνης, μέλος AICA

54.      Καρνάβου Ελευθερία, Ομότιμη Καθ. Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ

55.      Καρύδης Ντίνος,  Ηθοποιός

56.      Καρυπίδης Διονύσης, Πρόεδρος Πανελ. Συνδέσμου Αγωνιστών ΠΑΚ

57.      Κασαπίδης Μίμης, πρώην δήμαρχος Περάματος

58.      Καρυππίδης Γιώργος, Σκηνοθέτης

59.      Κασαπίδης Στέφανος, Πρ. μέλος ΚΕ της ΔΗΜΑΡ

60.      Κάσδαγλης Χριστόφορος, Συγγραφέας - Δημοσιογράφος

61.      Κασίμης Χαράλαμπος, Καθ. Αγροτ. Κοινωνιολογίας Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών

62.      Καταλειφός Δημήτρης, Ηθοποιός

63.      Κατσέλη Λούκα, Πρόεδρος της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

64.      Κατσέλη Νόρα, Ηθοποιός, πρ. βουλευτής

65.      Κιάος Νίκος, Δημοσιογράφος, πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ

66.      Κιμέρης Θωμάς, Οικονομολόγος/ εκδότης

67.      Κιμούλης Γιώργος, Σκηνοθέτης- Ηθοποιός

68.      Κοκιασμένος Γιάννης, Προπονητής ιππασίας, ηθοποιός, μουσικός

69.      Κολαξίζης Γιάννης, Λέκτ. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

70.      Κολίσης Φραγκίσκος, Καθηγητής ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών

71.      Κοντολέων Μάνος, Συγγραφέας

72.      Κοπιδάκης Μιχάλης,  Καθηγητής Κλασικής Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ

73.      Κορδέλας Γιώργος, Σκηνοθέτης

74.      Κορεξενίδης Σίμος,  Σκηνοθέτης

75.      Κορνήλιος Νίκος, Σκηνοθέτης

76.      Κοτζιάς Νίκος, Καθηγητής Πολιτικών Θεωριών Πανεπ. Πειραιώς &  Πρόεδρος της Κίνησης Ιδεών και Δράσης ΠΡΑΤΤΩ

77.      Κοτρώτση Φωτεινή, Σκηνοθέτης

78.      Κότσιρας Γιάννης, Ερμηνευτής

79.      Κουζέλης Γεράσιμος, Καθηγητής Κοινωνιολογίας ΕΚΠΑ

80.      Κουζής Γιάννης, Αν. Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο

81.      Κουλουμπή Νίκη, Ομότιμη Καθηγήτρια ΕΜΠ

82.      Κουλούρη Σωτηρία, Δικηγόρος

83.      Κούνδουρος Νίκος, Σκηνοθέτης

84.      Κουρή Άννα, Ηθοποιός

85.      Κουτσιαμπασάκος Δημήτρης, Σκηνοθέτης

86.      Κουτσονάσιος Χρήστος, Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο

87.      Κραουνάκης Σταμάτης, Μουσικοσυνθέτης

88.      Κρεβάϊκας Tηλέμαχος, Ηθοποιός

89.      Κριστενίτης Γιάννης, Καθ. Πολυτεχνική ΑΠΘ

90.      Κυριαζή Νέλλη, τ. διευθύντρια Δημ. Πινακοθήκης Αθηνών

91.      Λαβράνου Αλίκη, Αναπλ. Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Πρ. Τμήματος Κοινωνιολογίας Παν. Κρήτης

92.      Λαδά Σάσα, Ομοτ. Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ

93.      Λαμπριανίδης Λόης, Καθ. Πανεπιστημίου Μακεδονίας

94.      Λιοντάκης Χριστόφορος, Ποιητής

95.      Λοϊζίδης Λεωνίδας: Σκηνοθέτης- Παραγωγός

96.      Μακρή Kλειώ, Γλύπτρια

97.      Μακρής Γιώργος, Σεναριογράφος -Ηθοποιός

98.      Μαράκας Δημήτρης, μέλος της γραμματείας της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ  

99.      Καραγιάννη Μαρθα, Ηθοποιός

100.      Μαυροματάκης Μανώλης, ηθοποιός

101.      Μαυρουδής Χάρης, Ηθοποιός

102.      Μαχιμάρη Εφη, Ποιήτρια

103.      Μικρούτσικος Θάνος, Συνθέτης

104.      Μιχαλακόπουλος Γιώργος, Ηθοποιός

105.      Κοπιδάκης Μιχάλης, Πρώην Καθηγητής Κλασσικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ

106.      Μολυβιάτης Θανάσης- Σταματούκος, δημοσιολόγος.

107.      Μότσιος Γιάννης, Καθ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

108.      Μουτσάτσου Αγγελική, Καθηγήτρια ΕΜΠ

109.      Μπαγεώργος Στέφανος,  Συντονιστής ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ (Πρ. μέλος ΕΕ της ΔΗΜΑΡ)

110.      Μπάκας Παναγιώτης, Ηθοποιός

111.      Μπαλτζής Αλέξανδρος, Επικ. Καθηγητής Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ

112.      Μπεληγιάννης Γιάννης, Ταξίαρχος ε.α.

113.      Μπενέτος Σπύρος, Δήμαρχος Λειψών - Υποψ. Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου

114.      Μποσινας Χάρης, Συγγραφέας

115.      Μπότζιος Χρήστος, Πρέσβης ε.τ.

116.      Μυλόπουλος Γιάννης,  Πρύτανης Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

117.      Ναζίρης Δημήτρης, Καθ. Κοσμήτορας Σχ.Καλών Τεχνών ΑΠΘ

118.      Νεφελούδης Ανδρέας ,  ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, Δημoτ. σύμβουλος Νέας Σμύρνης (Πρ. μέλος ΕΕ της ΔΗΜΑΡ)

119.      Νικολέση Μπέττυ, ηθοποιός-Σκηνοθέτης

120.      Ντεξής Στέλιος, Λεκτ. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

121.      Δούμα Ντόρα, Ηθοποιός

122.      Πανταζής Παύλος, Αν. Καθηγητής Τμήμα Κινηματογράφου, ΑΠΘ.

123.      Παντής Ιωάννης, Αντιπρύτανης ΑΠΘ, Καθηγητής Οικολογίας

124.      Παπαδημητράκης Γιώργος, ηθοποιός

125.      Παπαδημητρίου Βαγγέλης,  δημοσιογράφος ΕΡΤ

126.      Παπαδημητρίου Δημήτρης, Συνθέτης

127.      Παπαδημητρίου Ζήσης, Ομότιμος Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ

128.      Παπαδόπουλος Γ. Απόστολο, Αντιπρύτανη Χαροκόπειου Πανεπιστημίου.

129.      Παπακωνσταντίνου Μίρκα, Ηθοποιός

130.      Παπασίμος Γιώργος, δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, ΠΡΑΤΤΩ

131.      Παπασταύρου Σταύρος, μουσικός

132.      Παρασκευόπουλος Νίκος, Καθηγητής Νομικής , ΑΠΘ.

133.      Παρασκευόπουλος Παρασκευάς, Οικονομολόγος- Σύμβουλος Ανάπτυξης, πρώην  βουλευτής Επικρατείας.

134.      Παραστρατίδης Θόδωρος, Βουλευτής, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑ

135.      Παυλίδης Σπύρος, Κοσμ. Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

136.      Παυλίδης Χρόνης, Ηθοποιός

137.      Πελεγρίνης  Θεοδόσης, Πρύτανης Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

138.      Πολενάκης Σταμάτης, ποιητής

139.      Πολιτάκης Γιάννης,  ηθοποιός

140.      Ρέλλας Αντώνης, σκηνοθέτης ακτιβιστής με αναπηρία.

141.      Ρουμπάνης Γρηγόρης, Δημοσιογράφος

142.      Ρουμπάτης Γιάννης, Δημοσιογράφος

143.      Ρούμπελας Ανδρέας,  Μέλος Γραμματείας ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

144.      Ρώμας Χάρης, Ηθοποιός-Συγγραφέας

145.      Σαρατσίνι Αντζελο, Κοινωνική Συμφωνία

146.      Σαχίνης Ξενής, Καθηγητής Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ

147.      Σκιαδαρέσης Γεράσιμος: Ηθοποιός

148.      Σκλαβηνιώτης Γιάννης, ποιητής

149.      Σκόνδρας Κώστας, Τραγουδιστής - Γ.Γ. Ενωσης Ελλήνων Τραγουδιστών

150.      Σούλης Νίκος,  Σκηνοθέτης

151.      Σπαθής Θόδωρος ,  πρώην βουλευτής

152.      Σπετσιώτη Νάνσυ, Σκηνοθέτης - Συγγραφέας

153.      Σπετσιώτης Τάκης, Σκηνοθέτης

154.      Σπουρδαλάκης Μιχάλης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

155.      Σταθούλια Αιμιλία, Διεθνολόγος, Κοινωνική Συμφωνία

156.      Στάμου Γιώργος, Καθ. Βιολογίας Σχολή Θετικών Επιστημών ΑΠΘ

157.      Στεφανάκης Γιάννης, Ζωγράφος, Εκδότης περ. "Νέο Επίπεδο"

158.      Στυλιανού Αρης, Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας ΑΠΘ

159.      Σωτηρόπουλος Σωτήρης, Γιατρός, Εκδότης του περιοδικού ΒΙΡΒΗ

160.      Σωτηροπούλου Μαρία, Γιατρός, Πρόεδρος Ελληνικού Κλάδου

161.      Τζώρτζη Ελένη, Ηθοποιός- Σκηνοθέτης

162.      Τόσκας Νίκος, Υποστράτηγος ε.α.

163.      Τσαρούχας Πασχάλης, Ηθοποιός

164.      Τσίκουτα Λίνα, Επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης

165.      Τσιλιμιδός Διονύσης, Δημοσιογράφος

166.      Τσιμά Μαρία, Ηθοποιός

167.      Τσίμας Σταμάτης, Καθηγητής ΕΜΠ

168.      Τσιπλακου - Μαράκα Ελένη,    παραγωγός ΕΡΑ/ΕΡΤ , μέλος RADIO RESEARCH section ECREA      

169.      Τσουκαλάς Κωνσταντίνος, Ομότ. Καθηγητής Κοινωνιολογίας

170.      Φανουράκης Μιχάλης,  μέλος Γραμματείας ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

171.      Φαραντούρη Μαρία, Ηθοποιός

172.      Φασουλάς Κώστας, Στιχουργός                                                       

173.      Φραντζεσκάκης Ίων,  Επιμελητής Εκδόσεων

174.      Χαρβαλιάς Γιώργος, Καθηγητής ΑΣΚΤ

175.      Χαριτάτος Κώστας,  Συνθέτης, τραγουδοποιός

176.      Χατζηαργυρού Έρση, Γλύπτρια

177.      Χατζηκωνσταντίνου Γιώργος, Καθηγητής Δημοκρίτιου Παν.Θράκης

178.      Χατζηπέρος Παναγιώτης, Ναύαρχος ε.α.

179.      Χιώτης Ντίνος, Συγγραφέας, Σεναριογράφος

180.      Ψύλλος Δημήτρης,  Καθηγητής Παιδαγωγική Σχολή ΑΠΘ   ''''

ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ

         Δεν είναι η πρώτη φορά που επικαλούμαι το ομότιτλο έργο του αξέχαστου Δημήτρη Ψαθά. Η αριστοτεχνική διαστρέβλωση της αλήθειας των κυβερνώντων , δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε τα κινηματογραφικά παθήματα του αείμνηστου Ντίνου Ηλιόπουλου. Όλα αυτά βρίσκουν την πλήρη εφαρμογή τους στους σημερινούς Έλληνες, που στενάζουν από τους αλλοπρόσαλλους  πειραματισμούς των μαθητευόμενων μάγων της πολιτικής μας σκηνής. Οι ηγέτες μας αρνούνται, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κατανοήσουν την πραγματικότητα. Παρά την ομολογημένη πλάνη και αυταπάτη τους, επιμένουν να  εξαπατούν και να  παραπλανούν – μέχρις αποπλάνησης [*]- τον ελληνικό  λαό, επαναλαμβάνοντας αδιάντροπα τα ψεύδη τους και στα τηλεοπτικά παράθυρα. Εκεί βέβαια  έχουν αρωγούς  κάποιους   παρουσιαστές ,που προτιμούν τα ‘’νούμερα’,’ παρά την προστασία της αλήθειας,  την οποία γνωρίζουν μεν αλλά θεωρούν υποδεέστερη της τηλεθέασης. Το ίδιο έκαναν οι κύριοι παρουσιαστές και προς τον κ. Βαρουφάκη, που οι περισσότεροι επικαλούνταν την  οικονομική του αυθεντία    και εθώπευαν ‘’τους σοφούς του λόγους’’. 

Όσο και αν προσπαθούν να μας ‘’πειθαναγκάσουν’’ ότι η ζωή μας βελτιώνεται, τους διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα, και ας μετέρχονται τρόπους και μέσα που υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας. Προσπαθούν να δείξουν τον ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό, προβάλλοντας ολοκληρωτικά καθεστώτα – τύπου ‘’Μαδούρο’’.  Υπερασπίζονται το Ευρώ με τον διορισμό του ‘’δραχμιστή’’ κ. Παπαδημητρίου ως Υπουργού Οικονομίας. Εκείνος με τη σειρά του επιλέγει τους συνεργάτες του – Έλληνες και ξένους – με τα ίδια κριτήρια.

 Ζητιανεύουν τη συμπόνια των δανειστών και του ΔΝΤ [που δεν θέλουν μεν αλλά εκλιπαρούν την κυρία Λαγκάρ για να συμμετάσχει] και παράλληλα τους καθυβρίζουν  για να ικανοποιούν και τα συντρόφια τους. Καταφέρονται και συκοφαντούν συνεχώς τους πολιτικούς τους αντιπάλους, για να ‘’αναδείξουν’’ τη δική τους ‘’καθαρότητα’’ και υπεροχή. Θεωρούν λαϊκισμό την υπόμνηση των συνθημάτων τους  δεν πληρώνω- δεν πληρώνω και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα,  που τους έφεραν στην εξουσία. Πρέπει επί τέλους να καταλάβουν ότι ήλθε ο καιρός να πληρώσουν  και οι ίδιοι και μάλιστα αναδρομικά και για όσους   παρέσυραν να κάνουν το ίδιο, διότι τελικά – κυρίως για τους άθεους – όλα εδώ πληρώνονται.

Διερωτώμαι αν έχουν κατανοήσει  την αναξιοπιστία τους προς τον ελληνικό λαό  και επίσης εκείνη  προς τους ξένους,   ή οποία θα συνοδεύει τη χώρα μας  και στο διηνεκές . Αν οι ξένοι ανέχονται ακόμα την τυχοδιωκτική τους στάση, το κάνουν για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους και κυρίως διότι τους θεωρούν προσφορότερους για να ‘’περάσουν’’ ευκολότερα τα δυσβάσταχτα μέτρα που επιδεινώνονται με κάθε κωλυσιεργία ή καθυστέρηση.

Παράλληλα, με την δήθεν ριζοσπαστική  τους αριστεροσύνη – και  όλίγον από ΑΝΕΛ – ρίχνουν νερό στον μύλο των λαϊκιστών της αντίπερα όχθης, που μονοπωλούν την εθνικοφροσύνη. Ας παραδειγματιστούν από ανάλογα ‘’πειράματα’’ που γιγάντωσαν τους φασιστοειδείς σχηματισμούς στην Ευρώπη και αλλαχού. Αντί άλλης επιχειρηματολογίας παραθέτω αυτούσιο άρθρο του 2014, που αναφέρεται σε φαινόμενα δημιουργίας φασιστικών εκτρωμάτων, που δημιούργησαν ανάλογες ‘’σοσιαλίζουσες’’ λογικές παλαιότερων εποχών, που απεύχομαι να  επαναληφθούν.
Αντώνης Ταρνανάς

         [*]  Αποπλάνηση

[εξώθηση κάποιου σε εσφαλμένο δρόμο (ηθικά) με πειθώ, υποσχέσεις, κολακείες]

                              Ακολουθεί το σχετικό κείμενο

‘’’’Ο Μιτεράν άνοιξε τον δρόμο στη Λεπέν                1.4.2014

Η προέλαση της Μαρίν Λεπέν στο πολιτικό τοπίο της Γαλλίας οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Παίζουν ασφαλώς ρόλο η ευφυία της και η ικανότητά της να εκφράζει τα συναισθήματα και την οργή των θυμάτων της κρίσης, όπως και η εν πολλοίς επιτυχημένη στρατηγική της να «μακιγιάρει» και να καταστήσει παρουσιάσιμο το κόμμα της, αποκηρύσσοντας - στα λόγια τουλάχιστον - τον ναζιστοειδή αρνητισμό του Ολοκαυτώματος.

Παίζει μεγάλο ρόλο η γενική κρίση της Ευρώπης, που έχει τόσο οικονομικό όσο και πολιτικό χαρακτήρα, και οδηγεί πολλούς πολίτες να αναζητήσουν καταφύγιο στη μικρή πατρίδα. Παίζει ρόλο και η ανικανότητα των δύο μεγάλων κομμάτων της Γαλλίας.

Όπως επισημαίνει όμως σε άρθρο του στην εφημερίδα Corriere della Sera ο Ιταλός συγγραφέας Κλάουντιο Μάγκρις, η μετατροπή ενός απόκληρου πολιτικού κινήματος σε ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε μια προσωπικότητα που κυριάρχησε τη δεκαετία του '80 στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας: τον Φρανσουά Μιτεράν.

Παίζοντας με τον εκλογικό νόμο, ο τότε ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος επέτρεψε την είσοδο του Εθνικού Μετώπου στη Βουλή.

Με τον τρόπο αυτό, το εκλογικό σώμα διχάστηκε και η μετριοπαθής και φιλελεύθερη Δεξιά αποδυναμώθηκε. Οι ηγέτες της τελευταίας μπορεί να μην είχαν το κύρος του Ντε Γκολ, ήταν όμως άνθρωποι εγνωσμένων δημοκρατικών φρονημάτων.

Ο Μιτεράν δεν ήθελε βέβαια να δημιουργήσει ένα ισχυρό και επικίνδυνο κόμμα της ακροδεξιάς.

Ήθελε να αποδυναμώσει τη Δεξιά για να ευνοήσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τον ίδιο. Όπως πολλοί μαθητευόμενοι μάγοι, όμως, δεν μπόρεσε να ελέγξει εκείνο το επικίνδυνο παιχνίδι.

Το σημερινό πολιτικό σκηνικό λοιπόν οφείλεται εν πολλοίς στους φιλόδοξους υπολογισμούς του, που αποδείχθηκαν πολύπλοκοι ακόμη και για τον ίδιο.

Ο Μιτεράν έκανε το λάθος να υπερτιμήσει την ευφυία του, να πιστέψει ότι ήταν ένας Ντε Γκολ της Αριστεράς. Πολλοί τον υποστήριξαν τότε με πάθος.

Ανάμεσά τους, και πολλοί σοσιαλίζοντες διανοούμενοι της Ιταλίας, οι οποίοι αργότερα κατέληξαν στο Φόρτσα Ιτάλια και τον Μπερλουσκόνι.

Ίσως να είναι ίδιον της Αριστεράς η υπερτίμηση της ευφυίας της και της πολιτικής της πανουργίας, γράφει ο Μάγκρις.

Όχι βέβαια της κλασικής μαρξιστικής κουλτούρας, ούτε της εξαφανισμένης πλέον φιλελεύθερης και δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά της αμετροεπούς και τρικυμισμένης Αριστεράς που έχει πάρει τη θέση της.

Ακόμη και στην Ιταλία, πολλοί πολιτικοί πίστεψαν ότι ήταν πιο έξυπνοι από τον Μπερλουσκόνι, επειδή είχαν διαβάσει μερικά βιβλία παραπάνω και δεν έκαναν λάθη. Στην πραγματικότητα, εκείνος αποδείχθηκε πολιτικά πολύ πιο έξυπνος και πανούργος από εκείνους.

Το να υποτιμάς ένα κακό, να παίζεις με τη φωτιά ισχυριζόμενος ότι μπορείς να τη σβήσεις όποτε θέλεις, είναι ένας τρόπος να ενισχύεις αυτό το κακό, να μετατρέπεις μια μικρή φωτιά σε πυρκαγιά. ‘’’’