ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ

Ανέκαθεν ο άνθρωπος , παρασυρμένος από κάποιες δήθεν εκσυγχρονιστικές ιδέες, οδηγείται   συχνά σε ακραίες αμφισβητήσεις, για να δείξει ότι δεν ακολουθεί τον ‘’συρμό’’  και την πεπατημένη της εποχής αλλά  προωθεί καινοτόμες απόψεις, που θα οδηγήσουν σε μια πιο δίκαιη προοδευτική κοινωνία. Πολλές φορές ο σκοπός μπορεί να είναι και ειλικρινής, τις περισσότερες  φορές όμως αποτελεί προπέτασμα ‘’καπνού’’ και αποβλέπει στη ρήξη για τη ρήξη, κάτω από προσχήματα και προσωπικές ιδεοληψίες ,  κυρίως όμως  υπολογισμούς και σκοπιμότητες. Δεν είναι κακή η αναζήτηση νέων πρακτικών και  απόψεων, αρκεί αυτές να εδράζονται σε υγιείς βάσεις και να έχουν δοκιμαστεί για την αποτελεσματικότητα και ιδιαίτερα την ειλικρινή τους θετική προσφορά. Δεν μπορούμε να αμφισβητούμε μια πραγματικότητα, μόνο και μόνο διότι δεν μας ικανοποιεί προσωπικά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο. Εμείς λοιπόν σήμερα  λόγω των ημερών θα προτιμήσουμε την καταλλαγή αντί της ρήξης και την αγάπη αντί του μίσους.

Ο χρόνος  ωριμάζει τις καταστάσεις και οι κοινωνίες μπορούν ελεύθερα να κάνουν τις επιλογές τους. Η αμφισβήτηση  μπορεί να  αποτελεί  στοιχείο της εξέλιξης, σαν αποτέλεσμα τεκμηριωμένης έρευνας, δεν μπορεί όμως να γίνει αποδεκτή σαν στοιχείο επιβολής και επιβουλής. Δικαίωμα του καθενός να αμφισβητεί τις καθιερωμένες ιστορικά αξίες, δεν έχει όμως το δικαίωμα να προβαίνει σε απαξιωτικούς  χαρακτηρισμούς και να επιβάλει τις μειοψηφικές απόψεις του, επειδή έτυχε να βρεθεί στην ‘’εξουσία’’. Οι  άρχοντες έρχονται και παρέρχονται, οι αξίες όμως που είναι εδραιωμένες για χιλιετίες δεν ξεριζώνονται με το ‘’έτσι θέλω’’ οποιουδήποτε αμφισβητία.

Ο Χριστιανισμός λοιπόν και η Εκκλησία – διότι εκεί στρέφονται οι τελευταίες αμφισβητήσεις – έχουν θετική συμβολή στην ιστορία  του λαού μας και είναι άδικο  να αποτελούν πεδίο διαμάχης και ιδεολογικής αντιπαράθεσης . Είναι γνωστή και παλαιά η  ‘’προκατάληψη’’ των οπαδών ολοκληρωτικών ιδεολογιών κατά της θρησκείας, την οποία θεώρησαν  εχθρό των επιδιώξεών τους – ‘’το όπιο του λαού’’  την αποκάλεσαν– αυτό όμως δεν επιτρέπει σε κανένα να τη ‘’συσχετίζει’’ με παγανιστικές αντιλήψεις . Ίσως δεν έχουν αντιληφθεί  αυτοί οι νεόκοποι ‘’προοδευτικοί’’, ότι με τις πράξεις τους έχουν παραδώσει τα πατροπαράδοτα  σύμβολα του Ελληνικού πολιτισμού [ πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια – το τελευταίο έχει  προ πολλού απαξιωθεί ηθικά ], σε φασιστοειδή κατάλοιπα . Αυτοί οι τελευταίοι, οι καιροσκόποι της άλλης ‘’όχθης’’,  τα εμπορεύονται και σκόπιμα συγχέουν  τον ευγενή πατριωτισμό, με τον αχαλίνωτο εθνικισμό, που φθάνει στα όρια της ‘’καθαρότητας της φυλής‘’ του ‘’ εθνικοσοσιαλισμού’’, αλήστου μνήμης εποχών.

 Ο καθένας λοιπόν ‘’εφ’ ω ετάχθη’’ , αλλά με σεβασμό της άλλης άποψης και ιδίως αν πρόκειται για απόψεις δοκιμασμένες που βοήθησαν το λαό μας σε χαλεπούς καιρούς και συνεχίζουν και σήμερα  το ανυστερόβουλο κοινωνικό τους έργο, χωρίς περιορισμούς.  Το ενδεχόμενο να υπάρχουν και κακά παραδείγματα μεταξύ των ανθρώπων της Εκκλησίας, δεν δίνει το δικαίωμα σε κανένα και μάλιστα μη μέλος της, να επιβάλει την συνολική καταδίκη της. Σκεφθείτε τι θα γινόταν αν ο λαός έκρινε με ανάλογο τρόπο τα κόμματα και  τη διαχρονική  πολιτική τους !!  Η Θρησκεία  και η πολιτική αποτελούν λαϊκές κατακτήσεις με μακραίωνα ιστορία και αντί να στραφούμε εναντίον τους, καλόν είναι να επωφεληθούμε από τα αμέτρητα όσα καλά τους, διορθώνοντας και τα  συνειδητά ή ασυνείδητα  λάθη τους.

 Η κοινοβουλευτική δημοκρατία –παρά τις αδυναμίες της- αποτελεί το τελευταίο ορθό δείγμα  διακυβέρνησης και η αρχή της πλειοψηφίας τον ακρογωνιαίο λίθο της. Δεν μπορούμε πάντως να επικαλούμαστε για τη σπίλωσή τους , τις αποτυχημένες κοσμοθεωρίες, που οι   λαοί που  [ εκόντες-άκοντες] τις έζησαν, αποφάσισαν   οριστικά και αμετάκλητα τον εξοβελισμό τους. Το γεγονός ότι  κάποια μικρά δείγματα ολοκληρωτικών καθεστώτων  εξακολουθούν να υπάρχουν, είναι αποτέλεσμα βίας και όχι επιλογής  και συνεπώς όσοι  ’’πιστοί’’ προσέλθετε για να δοκιμάσετε στην πράξη τα ευεργετικά τους αποτελέσματα. Αν μετά ταύτα εξακολουθείτε να πρεσβεύετε τα ίδια, να το συζητήσουμε με αγάπη και κατανόηση.

Δεν ήταν στις προθέσεις μου η μακροσκελής αυτή αναφορά  σε καταστάσεις  που προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας, αλλά με παρέσυραν οι λεκτικές ‘’περιστροφές’’,  για να  αποφύγω – χρονιάρες μέρες-  τις  ευθείες και ονομαστικές καταγγελίες, που θα δυσχέραιναν την επιδιωκόμενη καταλλαγή. Η αρχόμενη Μεγάλη Εβδομάδα, δεν αναπαριστάνει μόνο το θείο Δράμα, αλλά με τους λαμπρούς ύμνους και τα  ιερά κείμενα, χαρίζει πνευματική τροφή και γαλήνη σε όσους την ενστερνίζονται και την έχουν ανάγκη και στις μέρες μας  αυτοί είναι πολλοί.  ‘’Ουκ επ’ άρτω  μόνω ζήσεται άνθρωπος’’, είχε απαντήσει ο Ιησούς στον αμφισβητία της εποχής του, άρχοντα του σκότους. Τις ημέρες των παθών  ακολουθεί  ‘’αναστάσεως  ημέρα  λαμπρυνθώμεν λαοί’’, όπως αναφέρεται στον  ‘’Κανόνα’’ του  Ιωάννου  Δαμασκηνού.

Ο Χριστιανισμός, που αποτελεί το επίσημο και συνταγματικά κατοχυρωμένο θρήσκευμά της χώρας,  δεν υποχρεώνει κανένα  και τίποτα . Δίνει απλόχερη και έμπρακτη  αγάπη ακόμα και σε εκείνους που τον πολεμούν και τον αντιστρατεύονται   αθέμιτα. Διδάσκει  το ‘’όστις θέλει οπίσω μου ελθείν’’ ,  ‘’ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω τον λίθον’’ και ‘’άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με’’. Αγκαλιάζει τους πάντες με αγάπη, δεν θέτει όρους και προϋποθέσεις και κυρίως  αρνείται την εκδίκηση και τιμωρία σαν μέσο  ‘’συνετισμού’’ .

Το τροπάριο της Κασσιανής τη Μεγάλη Τρίτη, τα δώδεκα Ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης και η αποκορύφωση του θείου πάθους της Μεγάλης Παρασκευής , γεμίζουν τις ‘’άδειες’’ καρδιές μας με αγάπη, διδαχή και θεία μελωδία. Κανένας ποτέ δεν ζημιώθηκε από τα ιερά ‘’νάματα’’ της ορθοδοξίας μας, που βλέπει με την ίδια αγάπη και κατανόηση τους όποιους άπιστους ή αλλόθρησκους ακόμα και πολέμιους του Χριστιανισμού. Ακολουθούν δύο ενδεικτικά,  πραγματικά περιστατικά , που έζησα  μαζί με τη σύζυγό μου, την Μεγάλη Παρασκευή,  σε δυο διαφορετικές Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Στην αρχή της  δεκαετίας  του 1960, που βρισκόμουν στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, τα μικρά παιδιά της οικογένειας των ιδιοκτητών του σπιτιού που διαμέναμε, μας ρώτησαν τι κάνουμε τα βράδια της Μ. Εβδομάδας στην εκκλησία  [ τι πρόγραμμα έχει] και αν μπορούν να έλθουν μαζί μας. Η γιαγιά τους που ήταν χριστιανή αλλά και οι γονείς τους –βασικά στελέχη του κόμματος με παρτιζάνικη  δράση στο πλευρό του Τίτο – συγκατένευσαν να τα πάρουμε μαζί μας στον Πατριαρχικό Ναό, που κατ΄εξαίρεση επιτρεπόταν μια τυπική μικρή περιφορά του Επιτάφιου, αφού ο Σέρβος Πατριάρχης Γερμανός, ήταν και μέλος του Κόμματος. Τα παιδιά αυτά [ η Μίρα 10 και ο Νίκολα 12 ετών], έκτοτε μας ακολουθούσαν σε κάθε εκκλησιασμό μας, με προτροπή  και των δικών τους.

Προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας, που βρισκόμουν στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας ,παραβρεθήκαμε, με τη σύζυγο και την πεντάχρονη  κόρη μας, στον Καθεδρικό Ορθόδοξο Ναό   Κυρίλλου και Μεθοδίου, στα εγκώμια και την περιφορά του Επιτάφιου. Στο κρεσέντο του  πολυφωνικού μινόρε  ‘‘’Η Ζωή εν Τάφω’’, εισέβαλαν στην εκκλησία κάποιες δεκάδες νεαρών, που σε κοινή θέα όλων μας, έσπευσαν να ικανοποιήσουν τις ‘’σωματικές τους ανάγκες’’. Το ευάριθμο του εκκλησιάσματος δεν απέτρεψε την πράξη τους, η αστυνομία όμως που κλήθηκε, προσπάθησε να αποκαταστήσει την τάξη και να συνεχιστεί η μυσταγωγία που τόσο βάναυσα είχαν διακόψει κάποιοι ‘’Ουνίτες Χριστιανοί’’, όπως μας ενημέρωσαν οι Αρχές.

Την εποχή της  παντοκρατορίας του κόμματος στην ‘’Καθολική  αυτή χώρα,  οι Ουνίτες -  ορθόδοξοι που   είχαν προσχωρήσει ‘’βίαια’’ στον καθολικισμό - προσπάθησαν να προσεταιριστούν τους ανυπεράσπιστους Ορθόδοξους. Ο Πάπας διέθετε ειδικό απεσταλμένο ‘’Νούντσιο’’ στην Πράγα  και αυτό διευκόλυνε την πολιτική επιδίωξη του περιορισμού  των Ορθοδόξων της χώρας. Έτσι λοιπόν το κράτος βρήκε πρόθυμους συμμάχους, στον περιορισμό των θρησκευόμενων, που δεν ανήκαν στο τυπικά ‘’ανεκτό’’ καθολικό δόγμα της χώρας.

Δράττομαι της ευκαιρίας να αναφερθώ και στην ιστορικότητα του Ιερού αυτού Ναού, η κρύπτη του οποίου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Β΄ παγκόσμιου πολέμου.  Αντώνης Ταρνανάς

Παραθέτω ένα συνοπτικό  ενημερωτικό κείμενο.

‘’Η αφήγηση της ιστορίας ενός ζοφερού δολοφόνου ταιριάζει να αρχίσει από  την κρύπτη ενός ναού. Στην Πράγα, στα υπόγεια του ορθόδοξου καθεδρικού ναού των Κύριλλου και Μεθόδιου, στην οδό Ρέσλοβα, βρήκαν καταφύγιο οι αλεξιπτωτιστές που το 1942 κατάφεραν να σκοτώσουν τον τρομερό Ράινχαρτ Χάιντριχ, τον πανίσχυρο αρχηγό ασφαλείας του Γ΄ Ράιχ, εκπρόσωπο του Χίτλερ στην Τσεχοσλοβακία. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς άνθρωπο πιο κακόβουλο από τον Χάιντριχ. 

Ο Ράινχαρτ Χάιντριχ υπήρξε ο πιο ειδεχθής ναζιστής εγκληματίας. Φιλόδοξος, μνησίκακος, ψυχρός και υστερόβουλος, ο επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του Γ΄ Ράιχ, ο επινοητής της «τελικής 
λύσης», επιδόθηκε με καταστρεπτική μανία στην εξόντωση εκατομμυρίων εβραίων. Άφησε την τελευταία του πνοή στην Πράγα, δολοφονημένος από Τσέχο κομάντο. 

Μια άνιση μάχη 
Η κρύπτη της εκκλησίας της Πράγας διατηρεί εύγλωττες μαρτυρίες της άνισης μάχης που δόθηκε ανάμεσα σε μια χούφτα γενναίων ανδρών, οι οποίοι καταδίωξαν το τέρας σε μια επιχείρηση αυτοκτονίας, και της στρατιάς που εξαπολύθηκε εναντίον τους. Στους πέτρινους τοίχους που είναι γεμάτοι κόγχες, άδειες σήμερα, για τη φύλαξη των οστών, μπορεί να δει κανείς ακόμη κάμποσα σημάδια από σφαίρες, ενώ σε μια γυάλινη προθήκη εκτίθεται ένα περίστροφο Καλτ εννέα χιλιοστών, μια χειροβομβίδα Μills και ένα μυδράλιο Sten των αλεξιπτωτιστών καθώς και ένα βιβλίο βουτηγμένο στο αίμα ενός από αυτούς. Στην κρύπτη της εκκλησίας έμειναν κρυμμένοι επί 20 ημέρες οι τρεις φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας ή «στρατιωτικής παύσης» του Χάιντριχ, ύστερα από την επιτυχή έκβαση της αποστολής τους στις 27 Μαΐου του 1942.

Λέγεται μάλιστα ότι για να τους εξουδετερώσουν, γέμισαν με νερό την κρύπτη του  ναού και τους έπνιξαν’’.

ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΕΣ

Σκέφτηκα  να κάνω μια ‘’ανακωχή’’ εν όψει των Άγιων ημερών’’ και να ασχοληθώ με θέματα της ψυχής και της καρδιάς, που πρέπει να διέπουν τους   σύγχρονους ανθρώπους σε ανάλογες συνθήκες. Υπάρχουν όμως  καθημερινά γεγονότα που εμβάλλουν σε  ‘’ σκέψεις ’’ , ακόμα και εμάς τους εμπειρότερους και  πιο ώριμους ηλικιακά κατοίκους αυτής χώρας και  μας εκτρέπουν από τις αρχικές μας σκέψεις.

Ενώ οι  συνάνθρωποί μας  βιώνουν τη χειρότερη μιζέρια τους – μετά την κατοχή του 1940 - και ετοιμάζονται  για  τη χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας , ενέσκηψαν οι κενολόγοι όψιμοι  σκοταδιστές αμφισβητίες του Αγίου φωτός.  Δεν θα σχολιάσω τους χαρακτηρισμούς  του κυβερνητικού Βουλευτή περί ‘’παγανιστικού εθίμου’’, αφού πήρε απάντηση από τον ίδιο του τον πολιτικό χώρο και το χορταστικό θέαμα της παρουσίας  του κ. Πρωθυπουργού στον Πανάγιο Τάφο. Τι να πει κανείς για τις   ρωμαϊκού τύπου φέστες τμηματικών  εγκαινίων του οδικού δικτύου – με πλούσια  παρουσία της Εκκλησιαστικής  ιεραρχίας;    Θα προσθέσω επίσης ότι δεν μπορεί οποιαδήποτε κομματική νομενκλατούρα  να αγνοεί τις  απόψεις της πλειοψηφίας  του Ελληνικού λαού, που εξακολουθεί να δηλώνει πίστη στην Ορθοδοξία.

‘’Τα ευρήματα για τη θρησκευτική πίστη της πανελλαδικής έρευνας Metron Forum της Metron Analysis που δημοσιεύθηκαν το Δεκέμβριο του 2011. Στην έρευνα αυτή, το 95% δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, το 1,5% δηλώνει ότι ανήκει σε κάποια άλλη θρησκεία, ενώ άθρησκοι ή άθεοι δηλώνει το 2,8% του πληθυσμού, ποσοστό από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη^’’.

 Η  δεινή ελληνική πραγματικότητα επιβάλλει   στην Κυβέρνηση μια  εντελώς  διαφορετική αξιολόγηση  των προτεραιοτήτων της . Οι  αριστερίστικες αυτές καινολογίες είναι προδήλως αντισυνταγματικές., αφού ‘’ Στο προοίμιο του Συντάγματος γίνεται επίκληση «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», και η θρησκεία της «Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού» αναγνωρίζεται ως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα» στο Άρθρο 3 του Συντάγματος.

Η  δεινή  κατάσταση  της χώρας μας  επιβάλλει, άλλωστε,   στην εξουσία  μια  εντελώς  διαφορετική αξιολόγηση  των προτεραιοτήτων της, σαν ελάχιστο δείγμα σεβασμού των λαϊκών δικαιωμάτων  .

Ένα ακόμα γεγονός που με οδηγεί στην αλλαγή αυτή ‘’πλεύσης’’ είναι και οι σύγχρονοι ‘’μαυραγορίτες’’ που –προκλητικά-   προβάλλονται  μέσα  από τα ΜΜΕ  και καθημερινά αυξάνονται και πληθύνονται τα καταστήματα τους – δείγμα ότι πάνε καλά οι δουλειές τους-  ανά την επικράτεια. Καλούν λοιπόν τον αναξιοπαθούντα λαό μας να εναποθέσει τα  τελευταία υπάρχοντά του  ‘’ασημικά και χρυσαφικά ’’, για ένα κομμάτι ψωμί, όπως ακριβώς συνέβαινε και τα δύσκολα κατοχικά χρόνια. Με το θέμα αυτό – που δεν τιμά κανένα μας - έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν [3.6.2015] και  επισυνάπτω στο τέλος του παρόντος , το σχετικό κείμενο, διότι  εξακολουθεί να θυμίζει εποχές που έπρεπε να διαγραφούν οριστικά από τη μνήμη του Ελληνικού λαού. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν ευθύνονται εκείνοι που εμπορεύονται τον πόνο και τις ανάγκες του   Ελληνικού λαού ή εκείνοι που τις προκάλεσαν και εξακολουθούν να τις συντηρούν για τους δικούς τους λόγους .  Αντώνης Ταρνανάς

Οι σύγχρονοι  ‘’ μαυραγορίτες ‘’                      3.6.2015

Έζησα μια εποχή που απεύχομαι να επανέλθει ποτέ στις νεώτερες γενιές των συνανθρώπων μας. Το απεύχομαι γιατί υπήρξε ανεπανόρθωτα οδυνηρή αλλά κυρίως διότι οι σύγχρονοι άνθρωποι που γαλουχήθηκαν σε μια τεχνητή ευμάρεια δεν έχουν αντοχές για κάτι ανάλογο, έστω και σε ηπιότερη μορφή. Αναφέρομαι βέβαια στην κατοχή και την πείνα του 1941 με τα αμέτρητα θύματά της, που καθόρισε και τη μετέπειτα πρακτική των ανθρώπων της εποχής μου, να δώσουμε στα παιδιά μας απλόχερα, όσα εμείς, οι επιζήσαντες, στερηθήκαμε .

Την εποχή εκείνη οι άνθρωποι επιστράτευσαν όλη τους την αλληλεγγύη και αγάπη προς τον πλησίον, ώστε να επιζήσουν όσο το δυνατόν  περισσότεροι από τα δεινά που βασάνιζαν το λαό της χώρας μας. Με κάθε τρόπο λειτούργησε ένας κοινωνικός  αυτοματισμός για να μετριάσει τα αποτελέσματα του πολέμου και των στερήσεων, αφού η Πολιτεία δεν μπορούσε να δώσει  την ελάχιστη βοήθεια, λόγω της κατοχής και της πραγματικής αδυναμίας για προσφορά.  Αυτό γινόταν σε μια εποχή που δεν υπήρχαν προοπτικές για το τέλος του πολέμου και τη δυνατότητα νέας παραγωγής. Μοιραζόντουσαν τα ελάχιστα τρόφιμα μεταξύ τους, για να μπουν και άλλοι στο καράβι της σωτηρίας από τη συνολική δυστυχία που βασίλευε παντού, χωρίς να ξέρουν αν και οι ίδιοι θα είχαν τον τρόπο να ανταποκριθούν στις προσωπικές ή οικογενειακές τους ανάγκες μελλοντικά.

Αλλά η ανθρώπινη  φύση είναι απρόβλεπτη και , όπως σε όλους τους κανόνες, υπήρξε και εδώ η κραυγαλέα εξαίρεση. Ήσαν το κοράκια που παραμόνευαν να αρπάξουν τη ‘’λεία’’ τους , να επωφεληθούν από το γενικό κακό και να ‘’θησαυρίσουν’, εις βάρος βέβαια των συνανθρώπων τους. Πουλήθηκαν περιουσίες ολόκληρες για ένα κομμάτι ψωμί, σπίτια και οικόπεδα για 100 ‘’δράμια’’ λάδι’’ που θα έσωζε τα παιδιά των οικογενειών αυτών από την αβιταμίνωση και το χειρότερο όλων πουλήθηκαν τιμές και υπολήψεις, για να μην πω ‘’αρπάχτηκαν’’ από τους ισχυρούς και συνήθως ‘’ δοσίλογους’’, για να ικανοποιήσουν και τις λοιπές αρπαχτικές τους ανώμαλες ορέξεις. Το κακό είναι ότι όσοι τα κατάφεραν να επιζήσουν, άρχισαν από την αρχή την προσπάθεια για να αναπληρώσουν τα χαμένα ‘’ αγαθά ‘’ ‘η απομακρύνθηκαν από τον τόπο της διαμονής των, για να περισώσουν ό,τι τους απέμεινε από τη χαμένη τους τιμή και αξιοπρέπεια, ενώ αυτοί που τους την άρπαξαν ξανάγιναν τρανοί και προύχοντες, αφού είχαν αποκτήσει και τον απαραίτητο για τη διάκριση στην κοινωνία, πλούτο. Θα έλεγα ότι αποτέλεσαν, με τον ‘’παρά τους’’, τη νέα τάξη των ‘’ευγενών’’, σε μια χώρα που η αξιοκρατία αποτελούσε ανέκαθεν  μειονέκτημα, αφού στερούσε από τις κατά καιρούς εξουσίες, τη δυνατότητα της απόλυτης επιλογής των στελεχών της. Η χώρα αυτή πάντα διαφήμιζε την εκπαιδευτική εξέλιξη και πρόοδο, αλλά προτιμούσε και επιδίωκε τη μετριότητα, κοινωνική και πολιτιστική, αφού αυτό αποτελεί τον μόνο τρόπο να επικρατούν οι μετριότητες των ‘’ημετέρων’’. Βλέπουμε λοιπόν τα χάλια μας σε όλους τους τομείς παιδείας και πολιτισμού. Αρχίζοντας από την περιβόητη ‘’κατάργηση’’ της καθαρεύουσας και έμμεσα και της αρχαίας ελληνικής – που εξακολουθεί να διδάσκεται παγκοσμίως-  αντί να ανεβάσουν το επίπεδο μόρφωσης του λαού, ‘’κατέβασαν ‘’ τη γλώσσα, επιβάλλοντας τη δημοτική, την οποία, χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων, υπερασπίστηκαν στο ελληνικό κοινοβούλιο οι εθνοπατέρες μας ‘’ εις άπταιστον  καθαρεύουσαν’’. Το ίδιο έγινε και στους περισσότερους πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς τομείς, αφού έκριναν το πεδίο αυτό πρόσφορο για πολιτικά κέρδη και ψηφοθηρία και βλέπουμε τα χάλια μας. Διερωτώμαι όμως  αν πράγματι βλέπουμε τα πραγματικά μας χάλια, αφού οι κρατούντες περί άλλα τυρβάζουν μέχρι τώρα, περιοριζόμενοι να  καταχωρήσουν στις ιδεολογίες και τον ‘’νεολογισμό’’ μνημονιακός και αντιμνημονιακός . Αφού  λοιπόν λύσαμε όλα μας τα προβλήματα, κατά τους κατά καιρούς κρατούντες, τώρα προσπαθούμε να λύσουμε και τα αντίστοιχα της Ευρώπης, αφού διαπιστώσαμε ότι κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια που πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε και στους ‘’καθυστερημένους’’ λαούς της Ευρώπης. Ας είναι όμως, αφού στη χώρα αυτή όλοι  πειραματίζονται ‘’στου κασίδη το κεφάλι’’, αρκεί να μην ανοίξουμε τους ασκούς του Αιόλου και κανείς δεν θα μας εμπιστεύεται πλέον. Έχουμε τόσα πάθει στο παρελθόν, εγγύς και απώτερο και μυαλό δεν εννοούμε να βάλουμε. Ας υποστούμε λοιπόν και αυτό το πείραμα, αρκεί να μην καταστούμε απλά πειραματόζωα, προς τέρψιν εκείνων που μας την έχουν ‘’στημένη’’ και περιμένουν να επωφεληθούν και να θησαυρίσουν εις βάρος μας. Το λέγω αυτό διότι η ιστορία διδάσκει ότι σε όλες τις εποχές υπάρχουν οι καραδοκούντες να κερδίσουν προσωπικά, εις βάρος του συνόλου και έρχομαι στο προκείμενο, για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του παρόντος.

Καθημερινά βομβαρδίζονται, από όλα τα σύγχρονα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι αναξιοπαθούντες συνέλληνες, με διαφημίσεις ενεχυροδανειστηρίων και γραφείων συναλλαγών χρυσού, κοσμημάτων και άλλων σχετικών αντικειμένων σε ‘’τιμή κοσμήματος ‘’ και έχουν κατακλυσθεί όλες οι πόλεις με αντίστοιχα καταστήματα. Το χειρότερο, για μένα προσωπικά, είναι η γνωστή φωνή ενός διαφημιστή  ανάλογης αλυσίδας γραφείων, που μου θυμίζει απόλυτα τη φωνή του ‘’ντελάλη’’ που διαλαλούσε στα παιδικά μου δύσκολα χρόνια , το ανάλογο ενδιαφέρον κάποιων ‘’μαυραγοριτών’’ της κατοχής. Τότε όμως ήταν μικρό το ‘’βεληνεκές’’ των νοσηρών αυτών ‘’ακουσμάτων’’, ενώ σήμερα, οι σύγχρονοι συνεχιστές τους, μπορούν να εισβάλουν στο σπίτι μας σε ανύποπτο χρόνο και να προσβάλουν την ακοή και τη ‘’μνήμη’’ μας. Εγώ χθες, παρακολουθούσα αγώνα μπάσκετ και υποχρεώθηκα να υποστώ τη δοκιμασία που με γύρισε 71 και πλέον χρόνια πίσω, σε μια εποχή που θέλω τόσο πολύ να ξεχάσω με κάθε τρόπο. Ας σταματήσει κάποιος αυτή την εκβιαστική συναλλαγή ή τουλάχιστον ας περιορίσει την προβολή της, με τα παντοειδή σύγχρονα μέσα ενημέρωσης. Φοβούμαι κυρίως, μήπως η ανοχή αυτής της κατάστασης δημιουργήσει συνειρμικά και την ανάπτυξη άλλων ανώμαλων συμπτωμάτων, μιας εποχής που προσπαθούμε να βάλουμε οριστικά στο χρονοντούλαπο της μαύρης ιστορικής πραγματικότητας της χώρας  μας. Αντώνης

ΤΟ ΘΕΙΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Λίγες μόνο ημέρες μας χωρίζουν από την Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του Κυρίου που συνοδεύεται από την  Ανάσταση που φέρνει την αγαλλίαση στο Χριστεπώνυμο πλήθος. Πέρυσι τέτοιες μέρες – όπως προκύπτει και από το κείμενο που ακολουθεί- ο κ. Τσίπρας μας έταξε διπλή Ανάσταση, που ακόμα την περιμένουμε. Το ελάχιστο που απομένει πλέον, είναι να μην  επαναλάβει και φέτος  την   περυσινή του  πρόβλεψη, διότι από  τραγωδία , θα καταλήξει σε φάρσα και δεν μας έμεινε κουράγιο να γελάμε με τα χάλια μας. Είναι γνωστή πλέον η παροιμία για τους μετά  Χριστόν  προφήτες,   την άλλη όμως  παροιμία ‘’ ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται’’ την ξέρει;

      Για όσους έχουν πρόβλημα με τη μνήμη τους ,παραθέτω δείγματα της αναίσχυντης αμετροέπειας και μια ενδεικτική φωτογραφία του  ύφους και του ήθους του κ. Τσίπρα, στη διάρκεια των σχετικών δηλώσεών του!!  

              

          «Το ΔΝΤ να επιστρέψει στο ρεαλισμό» 1 Μαρ 2016

        Τσίπρας: Το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της ελληνικής οικονομίας

Το κλιμάκιο των Θεσμών θα επιστρέψει στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου και η αξιολόγηση θα κλείσει μέσα στο Μάρτιο, εκτίμησε ο πρωθυπουργός, δείχνοντας ευθέως το ΔΝΤ ως υπεύθυνο για την καθυστέρηση. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 7ης Μαρτίου το χαρτί του βέτο για το προσφυγικό, άλλο παραμύθι και αυτό.

          Σε συνέντευξή του στον  δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου ο κ. Τσίπρας ερωτηθείς πότε θα επιστρέψει το κουαρτέτο, ο πρωθυπουργός διατύπωσε την προσωπική του εκτίμηση ότι το κλιμάκιο των Θεσμών θα επιστρέψει στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου και τα κρίσιμα νομοσχέδια θα περάσουν μέσα στο Μάρτιο. «Το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της ελληνικής οικονομίας» είπε χαρακτηριστικά, όπως δηλώνει και κάνει συστηματικά, τα τελευταία δύο χρόνια.
Σε σχέση με το προσφυγικό δεν απέκλεισε ο πρωθυπουργός το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει στην κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 7ης Μαρτίου το χαρτί του βέτο για το προσφυγικό. «Κάθε εργαλείο έχει σημασία πώς θα το χρησιμοποιήσεις» είπε ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνοντας ότι το χαρτί αυτό χρησιμοποιήθηκε και στην προηγούμενη Σύνοδο. Όλα αυτά δηλώθηκαν από τον Έλληνα Πρωθυπουργό παραμονές Πάσχα του 2016 και είναι εντελώς ότι βρισκόμαστε και φέτος στ ίδιο ακριβώς σημείο. Το χειρότερο είναι ότι και του χρόνου πάλι εκεί θα βρισκόμαστε.

       Το τραγικό είναι ότι ο εμπαιγμός συνεχίζεται – με κάποιες διάσπαρτες ύβρεις κατά των ξένων που επιβουλεύονται την οικονομία της χώρας μας, στους οποίους όμως προστρέχει τηλεφωνικά για συμπαράσταση

      Διερωτώμαι πολύ συχνά αν υπάρχει κάποιος  ειρμός ανάμεσα στα όσα αλλοπρόσαλλα και αντικρουόμενα λέγονται [ διότι τίποτα δεν γίνεται στην πράξη] και ποια είναι τελικά τα όρια οικονομικής και κυρίως ψυχικής αντοχής των συνανθρώπων μας. Καλά και επιτυχημένα τα σκίτσα και τα σχόλια των γελοιογράφων μας – σαν το παρατιθέμενο του Αρκά – αλλά έτσι θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση; Μήπως τελικά έχει δίκιο ο βασικός εταίρος του κυβερνητικού ‘’προσεταιρισμού’’ ότι μας ψεκάζουν;

      Αφού λοιπόν απολαύσετε τον καναπέ και το φραπεδάκι σας, μετά την ανάγνωση ή μη  του κειμένου μου ή απλώς γελάσετε με το παλιό μεν αλλά λίαν επίκαιρο σκίτσο του Αρκά, μην παραλείψετε να τυπώσετε μια αφίσα με την φωτογραφία του κ. Πρωθυπουργού. Να την κρατήσετε σαν παρακαταθήκη για τα παιδιά και τα εγγόνια σας, γιατί – όπως πάμε – θα είναι το μοναδικό πράγμα που θα  μπορέσουμε συνολικά να αφήσουμε στις επερχόμενες γενιές.  Άντε και καλή Ανάσταση. Εννοώ τη σίγουρη ,του Χριστού, διότι την άλλη μην την περιμένετε, αφού δεν πρόκειται να μας προκύψει, με τις παρούσες συνθήκες.  Αντώνης Ταρνανάς

       

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ

Η τελευταία ειδησεογραφία αναφέρεται στην εσπευσμένη μετάβαση στις Βρυξέλλες των κ.κ. Τσακαλώτου και Αχτσιόγλου και ένα, ευρύ κύκλο επικοινωνιών του κ. Πρωθυπουργού. Γίνεται ‘’κάθε δυνατός συνδυασμός’’ για να αποτραπεί το ‘’ναυάγιο’’ στο Eurogroup της προσεχούς Παρασκευής στη Μάλτα.

Εδώ θα επικαλεσθώ την παλιά φράση , που αναφέρεται στον Ναύαρχο  Πίρι Ρέις ή τον Μπαρμπαρόσα, προς τον Σουλτάνο ‘’ΓΙΟΚ ΜΑΛΤΑ ΕΦΕΝΤΙΜ’’. Οι δικοί μας ‘’Ναύαρχοι’’ δεν αναζητούν τη Μάλτα, που είναι πια γνωστή η θέση της, αλλά την επίτευξη μιας ‘’οποιασδήποτε’’ συμφωνίας – την οποία έχουν ήδη αποδεχτεί – ώστε να  περάσει από τα στελέχη του Συριζανέλ Δεν ξέρω γιατί, με όσα μας συμβαίνουν τελευταία  έχω γίνει προληπτικός και πολύ με φοβίζει το γεγονός ότι  στα δύο πρώτα γράμματα  του επωνύμου της κυρίας Υπουργού θα επακολουθήσει το ΒΑΧ, συνδυασμός που προδιαθέτει  σε δυσάρεστη εξέλιξη, μέχρι και καταστροφή.

Τη Μάλτα τη χάσαμε κύριοι αρμόδιοι οριστικά και αμετάκλητα και διερωτώμαι γιατί – έστω και την τελευταία στιγμή – δεν μας λέτε την αλήθεια, για να ξέρουμε και εμείς αυτά που γνωρίζετε; Μας αφήνετε στο σκοτάδι να τα  υποπτευόμαστε  και προσπαθείτε να βρείτε τρόπο να μας τα ‘’σερβίρετε’’ και να πείσετε και τα λοιπά συντρόφια; Αν  έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί τρέχετε στη Μάλτα και δεν περιορίζετε τις συζητήσεις σας στην Κουμουνδούρου ή στου ‘’Μαξίμου’’, που έχετε εξοικειωθεί  και με  τη ‘’γκλαμουριά’’ του;

Ας μιλήσουμε καθαρά και ξάστερα. Δεν ψάχνετε για συμφωνία ούτε πιστεύετε αυτά τα περί κακού ΔΝΤ και κ. Σόιμπλε [που κατά καιρούς γλείφετε] για να μας αποσείσετε την προσοχή από το γεγονός ότι  όλη σας η φροντίδα αφορά το ‘’περιτύλιγμα’’ των όσων δεινών  έχετε ήδη αποδεχτεί. Δεν σας εμπιστεύονται οι ξένοι και ζητούν πολλαπλάσιες κατοχυρώσεις και δυστυχώς ούτε και οι ‘’ντόπιοι’’ , ύστερα από τόσες αυτοδιαψεύσεις σας, που δεν μπορούν πια να ελπίζουν σε  τίποτα.

Είναι  ξεκάθαρο  ότι έχετε ξεπεράσει την ντροπή και έχετε αρχίσει πλέον  να φοβάστε και   τη λαϊκή οργή και μάλιστα σε μια περίοδο που ξεμείνατε  από φίλους και συμμάχους. Ακόμα και αν σας εμπιστεύεται ο κ. Μαδούρο, έχει και εκείνος τις δικές του σκοτούρες και μάλλον ψάχνει τρόπους διαφυγής, διότι οι δικοί του συμπατριώτες, δεν είναι ανεκτικοί όπως οι Έλληνες και αντιδρούν πολύ ‘’άγρια’’. Εσείς που έχετε διαβάσει καλά τα αναφερόμενα σε ‘’επαναστάσεις’’ στη Λατινική Αμερική, γνωρίζετε και τον βίαιο τρόπο καταστολής τους.

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τις γκεμπελικές μεθοδεύσεις και δεχτείτε τουλάχιστον τα λάθη σας και είμαι σίγουρος ότι ο εθισμένος σε ‘’προδοσίες’’ και ψέματα , καλοκάγαθος Ελληνικός λαός , θα δείξει και πάλι το μεγαλείο του και ίσως σας ξαναδεχτεί και στο μέλλον. Βλέπετε πόσες ‘’αναπαλαιώσεις’’  σωτήρων  του παρελθόντος επανέρχονται στην επικαιρότητα;  Το ίδιο θα γίνει  και σε δική σας ανάλογη επαναφορά στο μέλλον. Για την ώρα λοιπόν  μην επιμένετε, να εκτίθεστε περισσότερο, επιδεινώνοντας έτσι    το  κακό  στη χώρα, στο λαό και στον εαυτό σας.  Σώστε  τουλάχιστον τα προσχήματα και ό,τι απόμεινε από τη χώρα και μη συνεχίζετε τον ολισθηρό δρόμο που από  - απειρία, άγνοια κινδύνου ή ιδεοληψία – ακολουθείτε.

Πέραν των όσων ανάφερα πιο πάνω, τις τελευταίες ημέρες έκανα μια μικρή καταμέτρηση όσων ‘’ψευδολογιών’’ έχετε εκστομίσει μέχρι τώρα και σκέπτομαι ότι  αν αυτό συνέβαινε σε οποιονδήποτε κοινό πολίτη, δεν θα είχε ‘’μούτρα’’  να κυκλοφορήσει ανάμεσα στα ‘’θύματά’’  του. Εσείς πως μπορείτε να βλέπετε και να ακούτε σε επαναλήψεις τις εξαγγελίες, τις   υποσχέσεις και τις τεκμηριωμένες  κατηγορηματικές  σας θέσεις, που έχουν πλήρως διαψευσθεί,  χωρίς να κοκκινίζετε  από ντροπή; Μην καλύπτεστε πίσω από τις αμφισβητούμενες  κομματικές σας ταυτοχρωμίες, που δεν αρκούν να καλύψουν το μέγεθος της ντροπής. Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα και ξεχάστε κάθε ιδέα ‘’αλεξίπτωτου’’ από εκείνους που σας έφεραν στην εξουσία, γιατί τα γεγονότα είναι ακόμα νωπά και ο λαός ταπεινωμένος και εξοργισμένος.     Αντώνης Ταρνανάς

ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

       [ Δεν είναι πρωταπριλιάτικο, απλά συμπίπτει χρονικά]

 Ειδική αφιέρωση - λόγω αδυναμίας να αγοράσω δώρο και για να τους απαλλάξω από την υποχρέωση να το παραχωρήσουν - όπως  έκανε ο κ.Μπαλαούρας-  με τον ‘’ 13^ο μισθό του’’, που θεώρησε ότι του ανήκει και τον μοίρασε στα  ταμεία  απεργίας και αλληλεγγύης των τέως   συναδέλφων του.

Ξέρω ότι με πρόλαβαν πολλοί άλλοι και ότι θα ακολουθήσουν περισσότεροι, σε κάθε περίπτωση όμως, θέλω να είμαι ‘’εθιμοτυπικώς’’ εντάξει και να αποσείσω την ενδεχόμενη κακόβουλη σκέψη ότι  - λόγω πιθανών  πολιτικών αντιθέσεων – αγνοώ την ημέρα της γιορτής τους. Προβληματίζομαι λίγο στη συγκεκριμενοποίηση της ευχής, οπότε περιορίζομαι στην τυπική για την περίπτωση, γενική  έκφραση ‘’ και εις ανώτερα’’.

Θα διερωτηθείτε  και ίσως ευλόγως, μα υπάρχουν ανώτερα; Ναι υπάρχουν και είναι το πρότυπό μας, ο κ. Μαδούρο. Προχώρησε τόσο πολύ τον υπαρκτό σοσιαλισμό του, που υποχρέωσε τον ημέτερο σύντροφο κ. Μηταφίδη, να πλέξει το εγκώμιό του μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Παρέθεσε μάλιστα και ορισμένα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ για να ‘’ρουμπώσει’’ τους νεοφιλελεύθερους αμφισβητίες του. Παραχώρησε λέει ο ημέτερος σύντροφος, 1,5 εκατομμύριο  κατοικίες [στους εναπομείναντες οπαδούς του, αφού υποχρέωσε τα υπόλοιπα 29 εκατομμύρια των συμπατριωτών του να πληρώσουν τα έξοδα της ανέγερσης ενώ  οι ίδιοι λιμοκτονούν. Αφού λεηλάτησαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους, οι αχάριστοι ‘’κάτισχνοι’’ αντιφρονούντες, έφθασαν στο σημείο να σκοτώσουν και να μοιραστούν τις σάρκες του μοναδικού επιβήτορα ίππου του ζωολογικού τους κήπου, για να επιζήσουν] Τα εντός παρενθέσεων σχόλια είναι δικά μου για να διευκολύνω την κατανόηση.

Ο κ. Μηταφίδης ανέφερε πλείστα όσα ακόμα θετικά στοιχεία  για τη χώρα του μεγάλου επαναστάτη, που καλούμαστε να μιμηθούμε, αλλά φαίνεται ότι οι αμετανόητοι ‘‘αντιδραστικοί’’ της Βουλής δεν μπόρεσαν να καταλάβουν, πώς εξηγείται η συνολική φτώχια και ταπείνωση της δεύτερης σε παραγωγή πετρελαίου χώρας του Κόσμου.

Αυτό ίσως μας υποχρεώσει να μη βαυκαλιζόμαστε με καθυστερημένες αντιλήψεις για  ανεύρεση και εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων ελληνικών πετρελαίων, αφού φτωχαίνουν τη χώρα. Με την ευκαιρία ίσως είναι καιρός να καταργήσουμε και την Τράπεζα της Ελλάδος, ή να τοποθετήσουμε ‘’φερέφωνο’’ Διοικητή, για να μεταφέρει στο εξωτερικό και στον ελληνικό λαό, τα αρεστά στην Κυβέρνηση και όχι τα πραγματικά  οικονομικά στοιχεία, που χαλάνε την ‘’πιάτσα’’.

  Πάσχουν και οι βουλευτές μας από το ίδιο σύνδρομο του ελληνικού λαού,  που δεν κατανοεί  την ευτυχία που τρέχει από τα ‘’μπατζάκια’’ του.  Στάθηκε όμως άτυχος , ο σύντροφος Μηταφίδης, διότι δεν πρόλαβε τις νεώτερες εξελίξεις, για να κλείσει οριστικά τα στόματα εκείνων που δεν έχουν ιδέα από ριζοσπαστικό ‘’αριστεροδέξιο’’ σοσιαλισμό.

Θα σας διευκολύνω και πάλι    εγώ για   να καταλάβετε το ‘’σοσιαλιστικό’’ μεγαλείο του κ. Μαδούρο, που διέγνωσε εγκαίρως τις αδυναμίες του κοινοβουλευτισμού. Παραθέτω λοιπόν  μια δήλωσή του , που βάζει  τέρμα στις διάφορες κακόβουλες φήμες των εχθρών της σύγχρονης  χώρας του Μπολιβάρ .

‘’ Ο Νικολάς Μαδούρο διέψευσε ότι συντελέστηκε «ρήξη της συνταγματικής τάξης» στη Βενεζουέλα, μετά την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου να αναλάβει το ίδιο καθήκοντα κοινοβουλίου και να άρει την ασυλία των μελών του.’’

           Το ανεξάρτητο λοιπόν ανώτατο δικαστήριο της χώρας, κατάργησε το Εθνικό Κοινοβούλιο και ανέλαβε το ίδιο και αυτόν  τον άχαρο ρόλο, αφού την τελική απόφαση παίρνει πάντα ο μυστακοφόρος της χώρας με το προσωπικό του ‘’δημοκρατικό’’ επιτελείο. Αυτά λοιπόν προείδε  και ο ημέτερος ηγέτης, όταν του έστειλε την περιβόητη επιστολή – όχι εκείνη για την κάλυψη του  ‘’μουρντάρη’’  Πρέσβη του στην Αθήνα – αλλά  την άλλη  για να τον συγχαρεί ‘’για τις διαφανείς  διαδικασίες εκλογής του’’. Την παραθέτω αυτούσια, για να μην με κατατάξουν και μένα στα ντόπια και ξένα κέντρα παραπληροφόρησης.

‘’ Αγαπητέ σ. πρόεδρε Νικολάς,
Ο λαός της Βενεζουέλας με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο και διαφανείς διαδικασίες, με την συμμετοχή εκατοντάδων διεθνών παρατηρητών των εκλογών (ανάμεσά τους και δυο έλληνες) αποφάσισε τον αμετάκλητο δημοκρατικό δρόμο των αντι-νεοφιλελευθέρων δομικών αλλαγών στην χώρα σου με στόχο τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Εκ μέρους όλων των μελών και φίλων της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ελλάδα σε συγχαίρω για μία δύσκολη αλλά αποφασιστική, ιστορική νίκη του λαού σου.
Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι δημοκρατικές, προοδευτικές, αριστερές αλλά και επαναστατικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις στην χώρα του Μπολίβαρ αλλά και στις άλλες χώρες της περιοχής που αποτίναξαν ξενοκίνητες δικτατορίες στο πρόσφατο παρελθόν και διεφθαρμένα πολιτικά καθεστώτα δεν θα επιλέξουν την ιστορική οπισθοδρόμηση. Όπως λέει ο λαός μας, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. ‘’

Εδώ μαθαίνουμε ότι  τη δημοκρατική εγκυρότητα επιβεβαίωσαν και δυο Έλληνες παρατηρητές και ότι πρόκειται για τον νέο σοσιαλισμό του 21^ου αιώνα και όχι τον άλλο, που ξέραμε εμείς οι παλιότεροι. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι εγώ, που είμαι γέρος, δεν μπορώ να τον καταλάβω.  Τώρα μάλιστα σύντροφοι, κερδίσατε επάξια  τη σημερινή σας γιορτή και την ευχή για  ‘’καλά ξεμπερδέματα’’.

Θα κλείσω και το σημερινό μου σχόλιο, με μια αφελή απορία που με διακατέχει μόνιμα  τα δυο τελευταία χρόνια. Αν κάτι ανάλογο συνέβαινε στο Ελληνικό  κοινοβούλιο, τι θα έκαναν οι ημέτεροι 153 ‘’μπετόν αρμέ’’ Συριζανέληδες; Όχι  βέβαια  για να εξασφαλίσουν το  πλουσιοπάροχο παντεσπάνι που το έχουν συνηθίσει ,αλλά για να υποκαταστήσουν το ‘’προοδευτικό’’ κουτόχορτο που   έχουν καθιερώσει στο πνευματικό μας διαιτολόγιο. Ανάλογα μαθήματα δημοκρατίας μπορούμε να αρυσθούμε και από τον  γείτονά  μας Σουλτάνο ή κάποιους  νεοέλληνες ‘’ειδικούς  διπλωματικούς ιέρακες’’, που εμπλέκουν ακόμα  και τα εθνικά μας θέματα, στο  ‘’παζάρι’’  των εντυπώσεων. Χρόνια πολλά και παλι!!!!!

 Αντώνης Ταρνανάς

ΑΠΆΝΤΗΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΛΒΑΝΌΜΕΝΗ ΑΠΕΙΛΗ

Είναι καιρός που παρακολουθώ στον Τύπο και την Τηλεόραση συνεχείς απειλητικές και πρωτόγνωρες για τα δεδομένα ευνομούμενης χώρας, δηλώσεις Υπουργών και άλλων ‘’σημαντικών’’ στελεχών του κυβερνώντος κόμματος. Αν και δεν με αφορούν προσωπικά, με ενοχλούν αισθητικά και σκέφθηκα να πάρω θέση και ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τον ‘’ ασχολούμενο μέσω του Face book’’  με τα θέματα υγείας κ. Πολάκη.

Αρχίζω με τη δήλωση  ότι δεν ανήκω στους ‘’δημοσιογράφους της πεντάρας’’, ‘’δεν πάω στη δουλειά με το πλεχτό’’, ‘’δεν είμαι εξαρτημένος ούτε ανήκω σε παραδικαστικά κυκλώματα’’, δεν έχω σχέση με κόπυ πάστε ούτε με ‘’βοθροκάναλα’’ και κυρίως δεν φοβάμαι ότι μπορεί να με ’’χώσει δυο μέτρα κάτω από τη γη’’. Το τελευταίο δεν είναι δείγμα γενναιότητας  αλλά πραγματικό στοιχείο, αφού λόγω ηλικίας,  βρίσκομαι ήδη με το ένα πόδι κοντά στις απειλές του.

Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς σοβαρά μαζί του, αφού με την  εν γένει στάση του, προσβάλει το αξίωμά του, την ιατρική που δηλώνει ότι υπηρετεί αλλά κυρίως τη γλώσσα, τον πολιτισμό της χώρας και τη λεβεντιά που χαρακτηρίζει τους συμπατριώτες του . Εκείνοι που μελλοντικά  θα διαβάζουν για τα λόγια και τα έργα του, δεν θα μπορούν να πιστέψουν ότι αναφέρονται σε  ‘’σύγχρονο άνθρωπο’’ , έστω και με ‘’αριστερή ηθική’’. Καλά η Κυβέρνηση και το κόμμα του, σε γενικές γραμμές, δεν απέχουν  πολύ από την παιδεία και το λεξιλόγιό του, αλλά αυτοί οι πραγματικοί λεβέντες Κρητικοί, πως δέχονται αδιαμαρτύρητα τέτοιες προσβολές; Αδυνατώ να ασχοληθώ με ένα θέμα που είναι έξω από το γνωστικό μου πεδίο και θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο ειδικού κλάδου της επιστήμης. Όσον αφορά τη δημιουργία λανθασμένων εις βάρος της χώρας μας εντυπώσεων, δεν είναι δα και το μοναδικό περιστατικό, οπότε ελπίζω να μας κρίνουν με επιείκεια.

Θα μου πείτε και δίκαια, γιατί απομόνωσα ένα συγκεκριμένο άτομο, αφού αμέτρητοι άλλοι κάνουν περίπου τα ίδια;  Θα σας απαντήσω ότι θεώρησα τη στάση του πιο ακραία και τη συμπεριφορά του  αγοραία και επειδή έχω και μια προσωπική εμπειρία, των αδυναμιών του συστήματος., που ισχυρίζεται ότι υπηρετεί. Τότε, τέλη Νοεμβρίου 2016, υποβλήθηκα σε εγχείριση βουβωνοκήλης, σε κρατικό Νοσοκομείο και είχα περιγράψει τις εντυπώσεις μου σε άρθρο που βρίσκεται στην ιστοσελίδα μου anpantar.blogspot.gr, με ημερομηνία  26.11.16.

 Διαβάζοντας για ιστοσελίδα μη φανταστείτε οποιαδήποτε σχέση με ‘’δημοσιογράφους της πεντάρας’’ και βοθροκάναλα’’. Είμαι ένας πένης συνταξιούχος του Δημοσίου, που στα 83 του σκοτώνει την ώρα του στηλιτεύοντας τα στραβά και ανάποδα που ο καλός Θεός του επιτρέπει ακόμα να βλέπει και να καταλαβαίνει. Ένα άτομο που είχε την ατυχή εμπειρία να ζήσει για πολλά χρόνια τη ζωή στις τέως χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, που ο ίδιος και τα ‘’συντρόφια’’ του επαναφέρουν σαν πρότυπα. Σημειώνω ότι ήταν τόση η ‘’ικανοποίησή ’’ των κατοίκων των χωρών αυτών από το καθεστώς, που  οδηγήθηκαν σε ακροδεξιούς δρόμους. Προσέξτε, διότι με τα προβαλλόμενα πρότυπά σας, οδηγείτε και τη δική μας χώρα [του ανύπαρκτου σοσιαλισμού] σε ανάλογες ατραπούς, στρέφοντας  έμμεσα  τους χριστιανούς και πατριώτες στην αγκαλιά  των  φασιστοειδών εθνικιστών.

Εις ανύποπτον χρόνον, όπως λέγαμε την εποχή που δεν είχε ακόμη βρεθεί το ‘’ κόπυ πάστε’’, είχα γράψει το άρθρο που προανέφερα και είχα περιορισθεί στα όσα θετικά και ανθρώπινα αντιμετώπισα στο Νοσοκομείο Λαμίας. Απέφυγα μια μικρή αλλά ‘’πικρή’’ αλήθεια, που ο κ. Πολάκης  με αναγκάζει να φέρω στο  φώς, παραθέτοντας το σχετικό απόσπασμα με όλα της τα στοιχεία .Με κόκκινα γράμματα προσθέτω  όσα είχα τότε παραλείψει. Παραλείπω σκόπιμα το αξίωμα του κ. Πολάκη, που αποτελεί προνόμιο του κ. Πρωθυπουργού, αλλά η αποδοχή και καταξίωση είναι αποκλειστικότητα του λαού, που υφίσταται τις συνέπειες.

‘’’’Αρχίζοντας από το κτίριο του νοσοκομείου, που αποτελούσε από της δημιουργίας του, περίβλεπτο καμάρι της περιοχής, θα περιορισθώ στην πλήρη αντίθεση του εξωτερικού με το εσωτερικό του, που θυμίζει –επιεικώς- ένα αξιοθρήνητο  ναυάγιο και δεν θα  επεκταθώ σε κανένα πρόσθετο σχόλιο, αφού δεν μπορώ να ‘’ανακαλύψω’’ σχεδόν τίποτα θετικό. Έχω όμως και θα τονίζω τα αμέτρητα θετικά στοιχεία που αφορούν τους ανθρώπους του, πάσης κατηγορίας και ειδικότητας, αρχίζοντας από τον ήρωα μου, τον χειρουργό κ. Λιάκο, που το μικρό του όνομα [Αριστοτέλης], προδιαθέτει για την περιγραφή του. Άνθρωπος του μέτρου και της λογικής του ομώνυμου  φιλοσόφου, αντιμετώπισε την ιδιαιτερότητα της κατάστασής μου[ οριακή κατάσταση της κήλης μου  και το προσωπικό μου   πρόβλημα άπνοιας σε ύπτια θέση και την  ηλικία των 83 ετών], με τον θετικότερο τρόπο. Απόφυγε την ολική νάρκωση , ακόμα και την επισκληρίδιο αναισθησία, και σχεδόν καθιστός ‘’απόλαυσα’’ την όλη -πολύ σύντομη διαδικασία με τον βοηθό του γιατρό και ένα θαυμάσιο νοσοκομειακό προσωπικό-, κρυφοκοιτάζοντας με τρόπο από το παραβάν, τις περίτεχνες κινήσεις των χεριών του. ‘’ Όταν τελείωσε την δεξιά πλευρά, που ήταν η πιο προχωρημένη, ο γιατρός  με ρώτησε αν συμφωνώ να συνεχίσει και στην αριστερή ‘’ για να τελειώνουμε’’ και εγώ αυτόματα συγκατένευσα. Τότε η ‘’βοηθός’’ του είπε ότι ακολουθεί ακόμα μία επέμβαση – μετά από μένα- και το υλικό της τοπικής αναισθησίας δεν επαρκεί. Ο χειρουργός ευγενικά ‘’άλλαξε’’ την πρότασή του και μου είπε,  ‘’καλύτερα να αφήσουμε την άλλη πλευρά μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Συγκατένευσα και πάλι, διότι δεν είχα δοκιμάσει ακόμα την μετεγχειρητική μου κατάσταση, αποφασισμένος  όμως  να μην ξαναμπώ στη διαδικασία αυτή.’’’’

    Τα κόκκινα γράμματα που τότε είχα παραλείψει από προσωπική εκτίμηση και σεβασμό προς το ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό και τη Διοίκηση του Νοσοκομείου, θεωρώ σήμερα μια αναγκαία  δική μου επανόρθωση, διότι κάποιοι υπεύθυνοι παλικαράδες της φακής, εκλαμβάνουν την ευγένεια ως αδυναμία και προσβάλλουν την όση μας άφησαν νοημοσύνη . Εξουσιοδοτώ δε οποιονδήποτε, που θα περιέλθει σε γνώση του το παρόν, να κάνει μερική ή γενική χρήση του περιεχομένου του, χωρίς να παραλείψει τα στοιχεία μου. Αντώνης Ταρνανάς

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ REM ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ

            [Εμπειρικές ερμηνείες  καταστάσεων]

Το πρώτο μέρος του τίτλου αφορά μια κατάσταση ύπνου, κατά την οποία το μυϊκό  μεν σύστημα χαλαρώνει ενώ το νευρικό βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία. Παραθέτω τις βασικές  αρχές του φαινομένου – όπως αυτές ορίζονται από την επιστημονική κοινότητα και συνεχίζω με τις προσωπικές μου εμπειρικές ερμηνείες και επιπτώσεις.

Ύπνος RΕΜ

Ο ύπνος REM (Rapid Eye Movement) χαρακτηρίζεται από γρήγορες κινήσεις των ματιών, από εγκεφαλικά κύματα που δείχνουν ενεργοποιημένα και μοιάζουν με πολύ ελαφρύ ύπνο ή με την εγρήγορση, αλλά και από βαθιά χαλάρωση των μυών, παρόμοια με αυτή στο βαθύ ύπνο.^[1]  Ο ύπνος REM στους ενήλικες συνήθως καταλαμβάνει το 20% με 25% του συνολικού ύπνου και διαρκεί για 90-120 λεπτά. Κατά την περίοδο REM, η δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου είναι παρόμοια με εκείνη που υπάρχει τις ώρες που είμαστε ξύπνιοι, για αυτό τον λόγο ο ύπνος REM αποκαλείται και παράδοξος ύπνος.’’

Το πρόβλημα με αφορά προσωπικά, ύστερα από τρείς φορές που υποβλήθηκα στο ανάλογο ‘’επιστημονικό πείραμα’’ , με τη διαπίστωση ότι ο ύπνος μου στο σύνολό του περιορίζεται στα όρια του REM και τη  διαβεβαίωση ότι αυτό  οφείλεται σε ‘’μηχανικά’’ και όχι παθολογικά αίτια και συνεπώς το έθεσα στο ‘’αρχείο’’. Μοναδικές του επιπτώσεις  είναι ότι στερούμαι τον αναγκαίο φυσιολογικό ύπνο , με τα όσα θετικά   επακόλουθά του και ότι ‘’σκέπτομαι’’ και στον –ελάχιστο χρόνο – που θα μπορούσα να το αποφύγω.

Θα μου πείτε γιατί σας εμπλέκω σε ένα δικό μου πρόβλημα, που συν τοις άλλοις αποτελεί και προσωπικό μου δεδομένο. Προσπαθώ απλά  να εξηγήσω  την  ‘’πλεονάζουσα’’ ίσως  ενασχόλησή μου  με την αρθρογραφία και τη δημόσια κριτική, που με απασχολεί ακόμα και τις ώρες που ‘’ όλη η φύση ησυχάζει’’, κατά το λαϊκό άσμα παλαιότερης εποχής.

Αν στη διάρκεια της ημέρας, βρίσκονται εύκολοι τρόποι διαφυγής, δεν μπορεί να γίνει το ίδιο στη διάρκεια της νύχτας και δεν το θεωρώ πρέπον – ίσως να μην είναι και μπορετό – να περιφέρομαι στους δρόμους και τα νυχτερινά στέκια, στην ηλικία μου. Έτσι λοιπόν, κάθε πρωί, ξυπνώ με αμέτρητα θέματα που οι νευρώνες του εγκεφάλου  μου επεξεργάστηκαν στη διάρκεια της νύχτας, έτοιμα να αποτελέσουν  τη θεματική  ‘’επιφυλλίδα’’ της καινούργιας ημέρας και δεν μπορώ να τα αγνοήσω ή να αντισταθώ στη ‘’γοητεία’’ τους. Από την άλλη πλευρά είναι και η τρέχουσα επικαιρότητα, τόσο πλούσια σε προβληματισμούς, οπότε υποβάλλω και τους αναγνώστες μου στην ανάγκη να πάρουν ‘’θέση’’ στην όποια πλευρά επιθυμούν της πολιτικής μας διελκυστίνδας.

Χωρίς αυτό να το επικαλούμαι σαν δικαιολογία ή να αποβλέπω σε φιλοφρονήσεις,  αποτελεί για μένα μια πραγματική κατάσταση και γι’ αυτό, κατά καιρούς προσπαθώ να περιορίσω την  άμεση  ενόχληση, αρκούμενος  στη δημοσίευση  των θεμάτων μου στην προσωπική μου ιστοσελίδα, με εξαίρεση όσους το  επιθυμούν ή  νομίζω ότι πρέπει να τους αφορά.

Έρχομαι τώρα στο δεύτερο μέρος του τίτλου, δηλαδή σε ένα επίσης επιστημονικό θέμα, που μας απασχόλησε στα μαθητικά χρόνια και τους ειδικούς στη φοιτητική  τους περίοδο, που θα αντιμετωπίσουμε και πάλι πρακτικά. Θα κρατήσουμε μόνο τα ελάχιστα εκείνα επιστημονικά στοιχεία που προσδιορίζουν τις  εφαρμογές και τις όποιες  σχετικές επιπτώσεις τους στη ζωή μας.

‘’’’Η θεωρία πιθανοτήτων (αγγλικά: Probability Theory) είναι μια αξιωματική μαθηματική θεωρία μέτρου. Πρόκειται δηλαδή για τον κλάδο των μαθηματικών ο οποίος ασχολείται με την ανάλυση τυχαίων φαινομένων. Το μέτρο δε της πιθανότητας ορίστηκε να είναι ένας θετικός αριθμός, μικρότερος ή ίσος με το ένα.’’’’

Στη χώρα λοιπόν του Αριστοτέλη –  συχνά επικαλούμαστε αλλά ελάχιστα έως καθόλου εφαρμόζουμε – τη βασική θεώρησή του για το μέτρο. Το έχουμε σχεδόν καταργήσει γενικώς και εξακολουθούμε να παίζουμε με τις πιθανότητες, όπως γίνεται στη θεωρία των ‘’ παιγνίων’’ του κ. Βαρουφάκη  ή στις υπόγειες μπαρμπουτιέρες. Θα μπορούσε ο καθένας να το κάνει ελεύθερα για τον εαυτό του, κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τη χώρα και τις αξίες της [ κυρίως πνευματικές ]. Στη συγκεκριμένη περίπτωση , οι μαθητευόμενοι μάγοι  υποβιβάζουν το ‘’μέτρο της πιθανότητας’’  σε αριθμό που εγγίζει το μηδέν],

Ακούμε καθημερινά για διαπραγματεύσεις που τελειώνουν και τελειωμό δεν έχουν, για επιτυχίες που θα μας κάνουν χαρούμενους, τις οποίες αμφισβητούν δημόσια πρωτοκλασάτα στελέχη, για κόκκινες γραμμές που έχουν γίνει πρώτο θέμα ανεκδοτολογίας και πάει λέγοντας. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν αλλεπάλληλες αντικρουόμενες απόψεις, στην ίδιο χώρο της συγκυβέρνησης και να επιμένουν να μας πείσουν ότι όλα πάνε καλά; Δεν είναι δυνατόν ο κόσμος να τόχει τούμπανο ότι έχουμε αποδεχθεί όλα όσα κατηγορούσαμε και να μιλάμε ακόμα για τις γραμμές που μας δημιουργούν αχρωματοψία. Κύριοι ‘’υπεύθυνοι’’ πέστε την αλήθεια στο λαό , ΠΡΙΝ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. Ο Ελληνικός λαός δεν νοιάζεται για τις απόψεις των κακών ξένων αλλά για το σημείο που αυτές μας έχουν οδηγήσει και δεν αποτελεί δικαιολογία η στάση των δανειστών και του ΔΝΤ,  αλλά το αποτέλεσμα των δικών μας ενεργειών . Καταλάβετε πλέον ότι δεν γίνεται σοβαρή πολιτική με  τις πιθανότητες του νόμου των παιγνίων .

Δεν περιμένουμε μια  κρίση ειλικρίνειας  για  να ομολογήσετε όσα μας κρύβετε ,με αντάλλαγμα την καρέκλα σας, ούτε θολώνει πλέον τα νερά η προαναγγελία όποιας νέας ανακριτικής επιτροπής. Προσπαθήστε να σώσετε τη χώρα και μετά ‘’βάλτε όλους  ανεξαίρετα τους ενόχους στη φυλακή’’, εκτός αν σκέπτεστε τις ενδεχόμενες καραμπόλες. Ευελπιστούμε  ότι θα βρεθούν  - μεταξύ σας –  και κάποιοι  άλλοι , σαν τον κ. Σκουρλέτη, που τόσο όψιμα ανακάλυψε ‘’στημένους διαγωνισμούς’’ , έστω και αν αυτό αποτελεί ξεκαθάρισμα ιδεολογικών λογαριασμών. Η Μακιαβελική όμως  δήλωσή του ότι θα ‘’πειθαρχήσει’’ κομματικά, σημαίνει ότι η ‘’ιδεοληψία’’ αποτελεί υπέρτερο αγαθό από την ‘’διαπιστωμένη’’ παρανομία και το ‘’ξεπούλημα’’ των ασημικών που οι ίδιοι μας λέγατε. Κάποιοι άλλοι Συριζανέληδες, παλικαρίζουν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν μέτρα που είναι αντίθετα με την ιδεολογική ηθική τους, λες και όσα υπέγραψαν και ψήφισαν ήδη ήταν σύμφωνα. Είναι και αυτό σαν την παραίτηση του κ. Καμένου για τον ΦΠΑ στα νησιά και τόσα άλλα γλαφυρά μεν σαν θέματα αλλά καταστροφικά σαν αποτελέσματα.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι ασυναγώνιστοι  στη γλωσσοπλασία και την εφευρετικότητα. Ονομάζουν τον εκβιασμό της αφαίρεσης της έδρας,  στους Βουλευτές Κοζάνης και περιχώρων, ως ενημέρωση του κ. Σταθάκη και πολιτικό ‘’μασάζ’’. Πώς ονομάζουν όμως, την  ωμή και καθυστερημένη δήλωση του κ. Τσακαλώτου ότι η κυβέρνηση «έχει ζορίσει» τη μεσαία τάξη διότι έδωσε προτεραιότητα στους  φτωχούς’’;  Θεωρούν δηλαδή ότι  η μεσαία τάξη ανήκει στους προνομιούχους και πλούσιους, που τα κέρδη τρέχουν   από τα ‘’μπατζάκια’’ τους;  Τι έχουμε ακόμα να ακούσουμε, τώρα που η πραγματικότητα τους έχει πλήρως ξεπεράσει και ψάχνουν να βρουν το ειδικό περιτύλιγμα για να μας το σερβίρουν , σαν νέα ανάσταση, αφού εκείνη που επαγγέλθηκε ο κ. Πρωθυπουργός πέρυσι ‘’δεν τους έκατσε’’.  Τελικά μόνο στην κυρία Αυλωνίτου μπορούμε να ελπίζουμε, αφού με τις φωνές  και τις κολυμβητικές της γνώσεις θα μας επιβάλει  το ‘’σκάσε και κολύμπα’’.

 Αντώνης Ταρνανάς