ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΕΝΩ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΧΑΣΚΟΓΕΛΟΥΝ;

       [ Αυτή η απορία θα με φάει ]

Διαβάζοντας τις ‘’απανωτές’’ επώνυμες πλέον κατηγορίες κατά του Πρωθυπουργού μας και των πολιτικών του ενεργειών, ντρέπομαι για την απαράδεκτη επέμβαση στα εσωτερικά μας και κυρίως διότι δεν υπάρχουν διαψεύσεις. Από την πλευρά του Πρωθυπουργού η κατάσταση αντιμετωπίζεται με γελάκια, σαν να αφορά κάποιους άλλους. Αντί λοιπόν να τους ‘’αποστομώσουμε’’, ανοίγουμε και εσωτερικά μέτωπα για την παιδεία, την εκκλησία και τελευταία, απευθείας με το κάστρο της δημοκρατίας, τη δικαιοσύνη, ίσως και για να διασκεδάσουμε τις εντυπώσεις.

Έχω ξαναγράψει ότι με τις ενέργειές μας αυτές ,θέτουμε εν αμφιβόλω   και την  άμεση συγγένεια   με τους αρχαίους Έλληνες. Έχουμε  αλλοιώσει ακόμα και την έννοια της δημοκρατίας, προβάλλοντας αντ’ αυτής  απολυταρχικά πρότυπα  λατινοαμερικάνικου τύπου. Μετέχουμε σε μια μεγάλη Ευρωπαϊκή ένωση – με τα όποια κουσούρια της – και αντί να συμβάλουμε εκ των έσω για τη βελτίωσή της, προβάλλουμε το ‘’νταηλίκι’’ μας. Αυτό βέβαια δεν μας εμποδίζει να κρατάμε  προτεταμένο το  χέρι του ‘’ζήτουλα’’ , επιδεινώνοντας περαιτέρω όχι μόνο  τα οικτρά οικονομικά μας, αλλά και την όποια μας απέμεινε περηφάνια. Για όλα αυτά βέβαια την  ευθύνη έχουν μόνο οι κακοί ξένοι, ενώ τις συνέπειες πληρώνει αποκλειστικά ο Ελληνικός λαός. Δηλαδή – κατά τη λαϊκή ρήση – ‘’ κερατάς και δαρμένος’’.

Στο τελευταίο συνέδριο του Economist, αναδείχτηκε σε όλο το μεγαλείο του το οικονομικό μας αδιέξοδο. Αυτό το κατάλαβαν οι θεσμοί, οι δανειστές μας, οι Τράπεζες [ΕΚΤ και ΤτΕ ] και οι αρμόδιοι υπουργοί μας και μόνο ο μονίμως χασκογελών Πρωθυπουργός μας συνέχισε να ζει στον κόσμο του [μια έρευνα του Duke University κατέδειξε ότι με το χαμόγελο διεκδικούμε  τη συμπάθεια των άλλων και ότι αυτό αποτελεί κατάλοιπο της βρεφικής ηλικίας]. Ελπίζω και εύχομαι στην περίπτωσή μας να συντρέχουν άλλα αίτια, λιγότερο  μιμητικά των βρεφικών συνηθειών. Ο αρχηγός μας πάντως, έχει προσδεθεί στο ‘’θρόνο’’ του και  παίζει με  τα αεροπλανάκια του – όπως φημολογείτο για κάποιον Πρόεδρο ότι έπαιζε με τα ‘’παπάκια’’ στο μπάνιο του και  συνεχίζει το παιχνίδι των  παιδικών καταλήψεων και των προκαταλήψεων. Να δείτε ότι σύντομα το Κόμμα θα εντάξει στην ομάδα των γερμανοτσολιάδων και τους κ.κ. Τσακαλώτο και Χουλιαράκη, για τους οποίους ο κ. Σόιμπλε εκφράστηκε κολακευτικά, αντιδιαστέλλοντας τη σκέψη και  τη δράση τους με εκείνη του αρχηγού τους .

Ο Πρωθυπουργός μας, κατά δήλωσή του, είναι άθεος και δικαίωμά του, αφού στις  δημοκρατίες, υπάρχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού [ο ΓΑΠ το είχε αναγνωρίσει κάποτε και στους μουσουλμάνους της Θράκης να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι]. Αφού λοιπόν δεν αποδέχεται κάποιες βασικές χριστιανικές αρχές, μήπως σαν απόγονος Ελλήνων, έχει ακούσει για τα βασικά Δελφικά [ηθικά] παραγγέλματα ‘’ γνώθι σ’ αυτόν και μηδέν άγαν’’; Δεν νομίζει ότι είναι καιρός να γνωρίσει τον εαυτόν του και το περιβάλλον που όλοι ζούμε και να σταματήσει τις υπερβολές; Στο δεύτερο ίσως τον βοηθήσει και ο Κλεόβουλος  με το ρητό του  ‘’ μέτρον άριστον’’ και ο μέγας Αριστοτέλης με το απόφθεγμά του ‘’ η δυστυχία δημιουργεί στάσεις και επαναστάσεις, [  εκτός αν επιδιώκει το τελευταίο για να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία]. Πολύ φοβάμαι ότι την ώρα της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, εκείνος ήταν απασχολημένος με τις καταλήψεις, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να τα διαβάσει τώρα που του ‘’έλαχε’’ να κυβερνά μια τόσο ιστορική χώρα.

Αφού ο ίδιος και τα φερέφωνά του δεν νοιάζονται και δεν ενοχλούνται για όσα ανεκδοτολογικά λέγονται σε βάρος της χώρας μας, ας βοηθήσει με τον δικό του τρόπο, να μην ντρεπόμαστε εμείς όταν τα  ακούμε, αφού μας αρκεί η εσωτερική μιζέρια που βιώνουμε. Είναι υποχρεωμένος σαν ηγέτης να διαψεύσει τα όσα επισήμως πλέον του καταμαρτυρούν και να τους βάλει όλους στη θέση τους ή να μας απαλλάξει από τα αίτια που δικαιώνουν τους κακούς και ξεδιάντροπους ξένους, που δεν κατανοούν τις απόψεις που η Ευρώπη  και όλος ο πολιτισμένος κόσμος έχουν  καταδικάσει προ πολλού ως αναχρονιστικές και βάρβαρες. Αντώνης Ταρνανάς

''ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ'' ΓΛΩΣΣΟΠΛΑΣΙΑ

Κάποιοι νεόκοποι προοδευτικοί, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν στη ζωή ένα σύστημα που κατέρρευσε παταγωδώς  –αφού γύρισε την Ευρώπη 80 χρόνια πίσω - επιχείρησαν να  ‘’εφεύρουν’’  ένα νέο  λεξιλόγιο, που θα χάιδευε τα ‘’ευήκοα ώτα’’  των οπαδών  των πάσης φύσεως ‘’ισμών’’, για να μη χάσουν την πελατεία τους.

Πρώτος διδάξας στην περίοδο της μεταπολίτευσης στη χώρα μας, υπήρξε ο Αντρέας. Πέραν των αλόγιστων αυξήσεων των αποδοχών με δάνεια που μας φέσωσαν και μας οδήγησαν στα  μνημόνια, άλλαξε και το περιτύλιγμα της σχετικής ορολογίας, για να φαίνεται ότι αναφέρεται σε κάτι διαφορετικό. Να σας θυμίσω’’ τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού – που υμνούσε-, την αναδόμηση – ο κ. Φωτήλας την υπέστη εν πτήσει -, την προβολή της εικόνας του ‘’γκομενιάρη’’ – που κολάκευε πολλούς προοδευτικούς νεοέλληνες, ο λαός στην εξουσία –  όσοι έφθαναν στην Ηρώδου του Αττικού έτρωγαν το ξύλο της αρκούδας-, ακόμα και τη φράση ‘’μη πόλεμος’’ αντί της ειρήνης, που είναι και αδόκιμη και αμέτρητα όσα άλλα. Με την παρουσία του εισήγαγε και τη νέα μορφή του νεποτισμού, αφού ‘’επέβαλε’’ και τον Γεωργάκη, όπως πανελλήνια τον αποκαλούσαν. Αυτόν που θέλησε να βγάλει την αλυσίδα του ποδηλάτου του εν κινήσει και μας ανήγγειλε ‘’ρομαντικά’’, το πρώτο μνημόνιο.

 Πάμε τώρα στους σημερινούς. Προσπαθούν να μιμηθούν τον Αντρέα αλλά  τους λείπουν οι λοιπές ‘’αρετές’’ του και έτσι μας έχουν φλομώσει στο ψέμα. Κανείς τους δεν θυμάται τι ακριβώς έχει πει την προηγούμενη μέρα και σε κάθε περίπτωση έχουν όλοι τους πάρει διαζύγιο με την αλήθεια, ακόμα και την πιο απλή και ανθρώπινη. Έκαναν λοιπόν και αυτοί τις δικές τους λεκτικές  αλλαγές, καταργώντας κυρίως  τους όρους μνημόνιο και  τρόικα, που αποδέχθηκαν απόλυτα την ουσία τους, αλλά καθιέρωσαν και αυτοί, ένα δικό τους νεολογισμό. Πρόκειται  για τον όρο ‘’νέο αφήγημα’’ που  σημαίνει τη δημιουργία ‘’αιτιάσεων’’ για να δικαιολογήσουν την καθημερινή τους ‘’κατολίσθηση’’ στην έσχατη εθνική υποτέλεια. Επικαλούνται τους ξένους συνομιλητές τους όταν οι δηλώσεις τους ‘’βολεύουν’’ και τους κατακρίνουν όταν εκφράζουν απόψεις που δεν υπηρετούν την ψευδολογία τους.

Τελευταία όμως έχουν ξεσαλώσει εντελώς, παραδίνοντας τα Εξάρχεια στα προοδευτικά συντρόφια τους και το Μενίδι στους ασύδοτους και γνωστούς εμπόρους ναρκωτικών. Ο παμπόνηρος συγκυβερνήτης ομολογεί τηλεφωνική παρέμβαση σε βαρυποινίτη, για να μεθοδεύσει την κατάθεσή του [ με την υπόδειξη ενός λαμπρού ‘’κιτρινοτυπιστή’’ ] και σπεύδουν άπαντες να τον καλύψουν, διότι αλίμονο τους αν τους εγκαταλείψει και κυρίως αν μιλήσει, αφού και  στις δυο περιπτώσεις χάνουν την κουτάλα και ίσως όχι μόνο!!! Ως γνωστόν τόσο ο συγκυβερνήτης όσο και ο τέως συνομιλητής των αδελφών Σάββα και Χριστόδουλου ,που θα άλλαζαν την κακή κοινωνία μας, μιλάνε και μιλάνε πολύ δυνατά όταν νομίζουν ότι  παραβλάπτονται τα προσωπικά τους συμφέροντά  ή  αισθάνονται ότι κινδυνεύουν.

Οι κυβερνώντες μας, προϊδεάζοντας ίσως  την κοινωνία, για  κάποιους ανομολόγητους μελλοντικούς τους σχεδιασμούς,  έχουν εξαπολύσει μια γενικευμένη  εκστρατεία κατά της δικαιοσύνης, αμφισβητώντας εκ προοιμίου τη διάκριση των Εξουσιών που επιτάσσει το ισχύον Σύνταγμα .Μιμούνται εν προκειμένω τις μεθόδους του Μαδούρο, που θεωρούσαν ιδανικό πολιτικό τους πρότυπο, δεν θέλουν όμως να παραδεχθούν  τη δεινή πραγματικότητα ότι  επόμενο στάδιο  αποτελεί το καθεστώς του  Κιμ Γιονγκ Ουν. Είναι αλήθεια ότι  ο ‘’ριζοσπαστισμός’’ δεν βλέπει με καλό μάτι την τακτική Δικαιοσύνη , η οποία έχει τη συνήθεια – αργά μεν αλλά σταθερά – να  ψάχνει τις ‘’ θολές’’ καταστάσεις.

Κλείνω το παρόν, με κάποιες τελευταίες δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, που συχνά επικαλούνταν οι Συριζανεληδες,και που αυτή τη φορά αντιστρατεύονται  τις χθεσινές   δηλώσεις του Πρωθυπουργού μας. Αυτό με βάζει στον προβληματισμό, ποιος από τους δύο τους  λέει ψέματα. Περιορίζομαι να παραθέσω αυτούσια τα αποσπάσματα του κ.Ρέγκλινγκ και αφήνω σε σας να εξάγετε τα σωστά συμπεράσματα, οπότε θα τα ξαναπούμε, αποφεύγοντας τις αρχαίες σοφιστείες ότι ‘’ ο ψεύτης  -λέγοντας ψέματα- δεν μπορεί παρά να λέγει την αλήθεια’’

‘’’’Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ απέκλεισε μια απομείωση του χρέους τονίζοντας ότι ούτε η ελληνική κυβέρνηση τη ζητά. Σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα Der Standard υπογράμμισε ότι σε περίπτωση που κριθεί ωστόσο αναγκαίο, τότε θα βελτιώσουμε περαιτέρω τους όρους, όπως για παράδειγμα τις διάρκειες αποπληρωμής.

Παράλληλα ο κ. Ρέγκλινγκ πρόσθεσε ότι ακριβώς επειδή ελήφθησαν σκληρά μέτρα προσαρμογής η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει σήμερα πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους. Κάποτε όμως, είπε ο επικεφαλής του ESM θα αυξηθούν οι δόσεις αποπληρωμής. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το 2018 θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του χρέους. Κι αν υπάρξει ανάγκη, θα δράσουμε».

Κατά την εκτίμησή του ούτε το ΔΝΤ επιδιώκει μια απομείωση. Απλά θέλει να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους και όχι μετά την εκπνοή του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, υπογραμμίζει ο Κλάους Ρέγκλινγκ.

Αναφερόμενος στην ταχύτητα εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος ο επικεφαλής του ESM τονίζει: «Το πρόγραμμα εφαρμόζεται αργά και συχνά με καθυστερήσεις. Αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα έχει πολλές πιθανότητας να βγει από την κρίση. Καταγράφεται ήδη ένα πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, η ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε λόγω της εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή μέσω της μείωσης μισθών και συντάξεων. Επιπλέον μεταρρυθμίσεις είναι ωστόσο απαραίτητες, όπως για παράδειγμα στην αγορά εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι όμως ευχάριστο ότι ανάπτυξη και προϋπολογισμός εξελίσσονται καλύτερα από ότι υπολογίζονταν στο πρόγραμμα. Υπάρχουν όμως πολλά που πρέπει να βελτιωθούν».

«Βόμβα» Ρέγκλινγκ: Πάνω από 100 δισ. κόστισε στην Ελλάδα ο Βαρουφάκης

Μια ακόμη «βόμβα» για την περίοδο που έκανε τις διαπραγματεύσεις ο Γ. Βαρουφάκης και για τις συνέπειες που είχε αυτή στην ελληνική οικονομία, έριξε ο Κλάους Ρέγκλινγκ. Οπως είπε το κόστος για την Ελλάδα ξεπέρασε τα 100 δισ. ευρώ, αν υπολογιστεί και η απώλεια στο ΑΕΠ.

Ο επικεφαλής του ESM, στη συνέντευξη που έδωσε στον Σκάι άφησε αιχμές για καθυστερήσεις και κυρίως για τις ιδιωτικοποιήσεις που έπρεπε να γίνουν ενώ τονίζει ότι είναι πιο φιλική μια προσαρμογή που δεν βασίζεται σε φόρους.

Σε τέλμα βρίσκεται και πάλι η ελληνική οικονομία

Σε ερώτημα αν η Ελλάδα ξεπερνά σιγά σιγά την κρίση ο Κλάους Ρέγκλιγνκ απάντησε: «Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο. Θα έλεγα ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται και πάλι σε τέλμα. Βρισκόμαστε σε παρόμοιο σημείο όπως το 2014 όταν καταγράφονταν ανάπτυξη και η ανεργία είχε μειωθεί 2%. Η Ελλάδα ήταν μάλιστα σε θέση να ξαναβγεί στις αγορές. Ήταν ξεκάθαρες ενδείξεις ανάκαμψης. Και τότε είχαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 μια υποτροπή με τη νέα κυβέρνηση. Με έναν υπουργό Οικονομικών, ο οποίος προσπάθησε να ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, η οποία είχε μεγάλο κόστος για την Ελλάδα. Πολλές μεταρρυθμίσεις πήγαν πίσω, η Ελλάδα επέστρεψε στην ύφεση και φτάσαμε στο τρίτο πρόγραμμα. Τώρα είμαστε και πάλι σε τέλμα. Αν το 2015 η χώρα είχε συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις θα είχαμε εξοικονομήσει πολύ χρόνο και χρήμα».’’’’

Αντώνης Ταρνανάς

ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΙΣΜΟΣ

                             ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΙΣΜΟΣ

               [ Η νέα άποψη για τις μεταρρυθμίσεις]

Τι έχουν ακόμα να δουν τα μάτια μας και κυρίως να ακούσουν τα αφτιά μας. Μέχρι προχθές ακόμα προσπαθούσαν να μας πείσουν για τη σκληρή διαπραγμάτευση για το χρέος και ότι απαιτούσαν τη λύση ‘’πακέτο’’ και ξαφνικά τα αλλάζουν όλα. Διά στόματος κ. Χουλιαράκη, ακούστηκε χθες [28.6.2017], ακόμα μια διάψευση των κυβερνητικών δηλώσεων περί πακέτου και χρέους, που συνοψίζεται στα ακόλουθα.

‘’Χουλιαράκης: Ξέραμε ότι τα μέτρα για το χρέος θα δίνονταν στο τέλος του προγράμματος  [Άρα μας έλεγαν ψέματα].

Κατά τις ερωτήσεις που ακολούθησαν μετά το τέλος των τοποθετήσεων στο πάνελ, ο κ. Χουλιαράκης επεσήμανε πως το QE είναι επιθυμητό αλλά όχι απαραίτητο για την έξοδο στις αγορές. «Είναι το QE απαραίτητο για τις αγορές; Όχι. Είναι επιθυμητό, το επιδιώκουμε, αλλά η επιστροφή στις αγορές δεν θα κριθεί από αυτό, αλλά από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και τη μακροοικονομική σταθερότητα», ανέφερε χαρακτηριστικά. Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι οι αγορές θα συνεχίσουν να αντιδρούν θετικά και ότι ο διάδρομος προς αυτές είναι ανοικτός.

Σχετικά με τις αποφάσεις του Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ο κ. Χουλιαράκης ανέφερε πως «όλοι ξέραμε ότι τα μέτρα για το χρέος θα διευκρινίζονταν πλήρως και θα δίνονταν προς το τέλος του προγράμματος» και τόνισε ότι με βάση αυτές τις αποφάσεις υπάρχει επαρκής σαφήνεια για να προσδιορίσουν οι αγορές «πού πάνε τα πράγματα αναφορικά με το χρέος.’’

Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν πρέπει – πέραν της ανικανότητας και της ιδεοληψίας τους – να διακατέχονται από διάφορα και ανομολόγητα σύνδρομα ψευδολογίας και χαμαιλεοντισμού. Καθημερινά αυτοδιαψεύδονται χωρίς τσίπα και ενοχές και επανέρχονται με εντελώς νέες και πρωτόγνωρες θέσεις με απίστευτη ευκολία και ταχύτητα, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Στο Olympia.gr βρήκα ένα – παλιό μεν αλλά πολύ επίκαιρο - δημοσίευμα με τίτλο ‘’γράφει και ζωγραφίζει ο Απελλής’’, με ημερομηνία 9 Μαΐου 2012, το οποίο παραθέτω αυτούσιο, θεωρώντας την οποιαδήποτε παρέμβαση ως βέβηλη και μιαρή πράξη..   Αντώνης Ταρνανάς

''''

O άνθρωπος «Χαμαιλέων»…

Γράφει και ζωγραφίζει ο ΑΠΕΛΛΗΣ   [9 Μάιου 2012]

O άνθρωπος «Χαμαιλέων», είναι ένα πλάσμα αινιγματικό. Κανείς δε γνωρίζει το αληθινό, αποκρουστικό του πρόσωπο, όμως όλοι έχουν αντιληφθεί κάποιες από τις πολλές μορφές που χρησιμοποιεί για να παρουσιάζεται στο κοινό. Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», είναι πραγματικά ο μαιτρ της παραλλαγής και της μεταμφίεσης. Είναι ασυναγώνιστος σε αυτό που κάνει και το κάνει καλύτερα από τον καθένα.

Κατά αρχήν, ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» είναι υπαρκτός. Μόνο οι χιλιάδες μορφές του είναι πλασματικές, σαν τα κοστούμια και τις μάσκες των θεατρίνων που κρέμονται στο βεστιάριο. Ανάλογα με τις ανάγκες του ρόλου, διαλέγει τη μάσκα και το κοστούμι που ταιριάζει στην κάθε περίσταση. Το ρεπερτόριο των ρόλων του είναι πολύ μεγάλο. Περιλαμβάνει ρόλους κλασικούς και μοντέρνους. Παίζει εξίσου καλά στην κωμωδία, όπως και στο δράμα. Είναι 
παντού και πάντα έτοιμος να δώσει ρεσιτάλ ερμηνείας. Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί, πως κάτω από τη μάσκα του κρύβονται οι φολίδες ενός ερπετού. Η αλήθεια είναι, πως ακόμη και όταν λέει αλήθεια, το κάνει για να πει ένα μεγάλο ψέμα.

Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», προτιμά τους μεγάλους ρόλους, τους πρωταγωνιστικούς. Έχει τη διαστροφή να χαίρεται τόσο περισσότερο, όσο περισσότεροι είναι αυτοί που έχουν πέσει θύματα της παραπλάνησης του. Σαν τον θεατρίνο, αισθάνεται πιο ταλαντούχος, όταν βλέπει γεμάτη την πλατεία από τους ανύποπτους θεατές του. Για το λόγο αυτό, ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» προτιμά συνήθως ρόλους πολιτικούς και κοινωνικούς. Εξυπακούεται, πως η σχέση με τη συνείδηση του είναι ανύπαρκτη. Αυτή μετατράπηκε σε ψυχρή αίσθηση ερπετού, όταν ο ίδιος αποφάσισε να ακολουθήσει την φύση του και να γίνει Χαμαιλέων. Αυτό, μας λέει καθαρά, ότι ο Χαμαιλέων γεννιέται, δε γίνεται. Ή το έχει ή δεν το έχει. Απλά, έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή του που το ανακαλύπτει και όπως όλα τα έμβια πλάσματα ακολουθεί την έξη και τις συνήθειες της ιδιαίτερης φύσης του. Τότε, σαν τον λυκάνθρωπο τις τρίχες, εμφανίζει και αυτός τις πρώτες φολίδες του είδους του.

Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», έχει την φοβερή ικανότητα να ανιχνεύει τους πόθους και τις ανάγκες των ανθρώπων και της περίστασης. Για αυτό, είναι πάντα έτοιμος, να προσφέρει δήθεν αυτά που τους λείπουν. Έτσι, καταφέρνει πάντα να είναι επίκαιρος, φορώντας το κοστούμι και τη μάσκα που απαιτούν οι περιστάσεις. Το χρώμα του, αν και πάντα ταιριάζει στο περιβάλλον στο οποίο κινείται και απευθύνεται, δεν είναι όμως αρκετό στο να αποκαλύψει την αληθινή του ταυτότητα. Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», χρησιμοποιεί όλα τα χρώματα και όλες τις παραλλαγές τους. Του αρέσουν το μπλε, το γαλάζιο, το πράσινο, το ροζ, το κόκκινο, το μαύρο, σε όλες τις πιθανές και απίθανες αποχρώσεις, ακόμη και σε συνδυασμούς χρωμάτων. Δεν έχει πρόβλημα. Όλα του αρέσουν και όλα του ταιριάζουν. Το χειρότερο για εκείνον είναι να τον αποκαλύψουν. Ωστόσο, ακόμη και τότε, φοράει γρήγορα το κοστούμι και τη μάσκα του αθώου και διαμαρτύρεται σε όλους τους τόνους ότι δεν είναι ένοχος. «Κάποιοι απεργάζονται την πολιτική μου εξόντωση», είναι η δικαιολογία, που χρησιμοποιεί συνήθως.

Ο άνθρωπος «Χαμαιλέων», έχει πάντα δύο σκοπούς. Ο ένας, ο φανερός, είναι προς εξωτερική κατανάλωση. Ο άλλος, ο κρυφός και αληθινός, είναι ο προσωπικός του σκοπός. Άλλωστε, για αυτόν τα κάνει όλα. Το πρωί μιλά κανείς με έναν πράσινο Χαμαιλέοντα και μέχρι το βράδυ αυτός έχει γίνει μπλε. Ένα άλλο του όνομα είναι ο «κωλοτούμπας», καθώς γυρίζει γύρω από το κλαδί. Η μόνη λύση και σωτηρία, είναι να τον καταλάβει κανείς από την αρχή, πριν μπλέξει στα τεχνάσματα των παραλλαγών του. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς τον άνθρωπο «Χαμαιλέων», είναι να τον τραβήξει στο φως της αλήθειας. Αν δε, είναι πολιτικός, να τον περάσει από τη βάσανο των Εκλογών. Εκεί, η μάσκα με το επίπλαστο δέρμα του, αδυνατεί να παράγει τις χρωστικές της ουσίες, που είναι απαραίτητες για την παραλλαγή. Τότε, σαν ξεπλυμένος, με τα χρώματα να τρέχουν, αποκαλύπτει αθέλητα το αληθινό πρόσωπο του ερπετού. Αυτός είναι ο λόγος, που ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» προτιμά το ημίφως των προσχημάτων και των ανέξοδων ψευδαισθήσεων, όπως ακριβώς και η μεγάλη σε ηλικία πόρνη προτιμά την κολακεία του μισοσκόταδου.

Όπως σε όλα τα γένη, έτσι και οι άνθρωποι «Χαμαιλέοντες», προσαρμόζονται στο οικοσύστημα τους. Υπάρχουν μικροί και μεγάλοι άνθρωποι «Χαμαιλέοντες» μέσα στο δάσος της κοινωνίας. Ο δικός μου άνθρωπος «Χαμαιλέων», του οποίου το ολόσωμο πορτραίτο παρουσιάζω εδώ, είναι παγκόσμιας εμβέλειας. Βρίσκεται πάντα στο παρασκήνιο των διεθνών εξελίξεων, πίσω από τις κουρτίνες, και σαν άλλος βιρτουόζος κινεί τα σχοινιά των πολιτικών του μαριονέτων. Έχει την φωτεινή εικόνα ανθρώπου, που ενδιαφέρεται για την ανθρωπότητα. Τόσο πολύ, που έχει την διάθεση να την βάζει να τρέχει μάταια, δίχως σκοπό, μέσα σε έναν πειραματικό τροχό παραγωγής και εκμετάλλευσης, τόκων και επιτοκίων. Όπως τα ποντίκια, που φέρνουν συνεχώς γύρο τρέχοντας πάνω στην ρόδα της αιχμαλωσίας τους.

Αυτός, ο παγκόσμιος άνθρωπος «Χαμαιλέων», διαβάζει τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι και σχεδιάζει πάνω στον χάρτη τα όρια της κυριαρχίας του. Όπου η πειθώ δεν πείθει, έχει τα μέσα για να το πράξει, με πυραύλους και χρήμα. Στον κάλαθο των αχρήστων έχει πεταμένα παλαιότερα σχέδια του από άλλες περιστάσεις. «Χαμαιλεόντιες» θεωρίες και ιδεολογίες, σημαίες και σύμβολα. Το βεστιάριο του περιέχει διάφορες μάσκες και ευφάνταστες ιδεολογικές παραλλαγές. Το κοινό του είναι όλος ο κόσμος και η περίσταση απαιτεί ένα πρόσωπο σοβαρό, φιλικό και ανθρωπισμό γεμάτο. Αυτός, έχει όλα τα εχέγγυα να είναι ο μέγας διδάσκαλος των επί γης Χαμαιλεόντων. Προβάλλει ως διαφωτιστής και ανθρωπιστής, είναι χρηματιστής, είναι καπιταλιστής και είναι ορθολογικά σκεπτόμενος το δικό του, βεβαίως, και μόνο συμφέρον. Είναι ο άνθρωπος «Χαμαιλέων» της Νέας Τάξης του 21ου αιώνα.

Κοιτάξτε τον τώρα, τη στιγμή της μεταμόρφωσης του.

Δεν τον είδατε, δεν τον γνωρίζετε, αλλά αυτός σας ξέρει….''''

ΦΩΝΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ;;

Από:
Αποστολή: Τετάρτη, 28 Ιουνίου 2017 03:43 μμ
Θέμα: Fwd: Πρθ: ΦΩΝΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Τοσεs αλήθειες φαρμακερες,

από έναν άνθρωπο δικον μας, έναν Διγενή Ακρίτα.Και εμείς ξαπλωμενοι σε  καναπέδες

παναιευδεμονες περιμένουμε τους Βαρβάρους Τελειώσαμε ,λυπάμαι.....

Expéditeur: Maria, 28 Ιουνίου 2017 14:37:06 GMT+03:00
Destinataire: undisclosed-recipients:;
Objet: TR : Πρθ: ΦΩΝΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Date: 2017-06-27 17:51 GMT+03:00
Subject: Fwd: Πρθ: ΦΩΝΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
To:

Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ’ αποκρίνεται κανείς

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς.

«Τ΄αγγειά γινήκαν θυμιατά
και τα σκατά λιβάνι
οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι
κι οι κλέφτες καπετάνιοι»

Γ. Σουρής

Γυρίζεις σαν άνθρωπος το μεσημέρι, το βράδυ στο σπίτι σου. Λαχταράς την γαλήνη, την θαλπωρή, την ανάπαυση του ιδιωτικού σου κάστρου. Καταπώς συνηθίζεται, μαζί με τους οικείους, σε «υποδέχεται» το ανύστακτο και ακάματο τηλεοπτικό μάτι. Συν γυναιξί και τέκνοις στυλώνεις, ασυναίσθητα, το βλέμμα σου στο μεσημεριανό – βραδινό πρόγραμμα των καναλιών. (Οι δημοσκοπικές έρευνες κατατάσσουν την μεσημεριανή ζώνη, σ’ αυτήν με τις υψηλότερες θεαματικότητες). Την ώρα, λοιπόν, της ευλογημένης οικογενειακής σύναξης, επιλέγουν οι κερδέμποροι του θεάματος για να προβληθεί ό,τι ευτελές και βορβορώδες κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση. Όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια, μιμούμενα φτηνιάρικες, κουτσομπολίστικες «αμερικανιές» (εκπομπές), ανέλαβαν εργολαβικά να παιδαγωγήσουν την ελληνική οικογένεια στην χυδαιότητα και την προστυχιά. Το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο παντού. Μία παρουσιάστρια-εμπόρευμα γυναικείο, οπισθοτεταμένο και ημίγυμνο, για να θωπεύει τις καταχωνιασμένες φαντασιώσεις των απανταχού στερημένων, πλαισιωμένη από ένα παρδαλό ανθρώπινο συνονθύλευμα. Το συνονθύλευμα αυτό, υπακούοντας στην λογική των ποσοστώσεων, αντιπροσωπεύει όλη την ελληνική κοινωνία. Απαραιτήτως δύο ή τρεις θηλύγλωσσοι, που διαφημίζουν κορδωμένοι το «κουσούρι» τους. Καναδυό φτιασιδωμένα και ψιμυθιωμένα γραϊδια, κάτι σαν «ανακομιδή λειψάνων» της πάλαι ποτέ καλής ελληνικής τηλεόρασης. Νεαρές με μισοανασηκωμένες μικροφούστες, που ονειρεύονται χρυσή, γρήγορη καριέρα –όνειρο ζωής- ελεύθερες από αναστολές και λοιπές… μικροαστικές αρετές. Και ένα-δύο ξεθυμασμένα,παλιμπαιδίζοντα  γερόντια, τύπου Κωστόπουλου, που υποδύονται, αξιογέλαστα ή αξιοδάκρυτα, τους μοσχόμαγκες. Όλο αυτό το τιποτολόγο κράμα, χωρίς πολλή προσπάθεια, διασκεδάζει την ελληνική οικογένεια, χρησιμοποιώντας, ως πρώτη ύλη, λάσπη και σπέρμα ανακατωμένα, καλλιεργώντας στον κοινωνικό βίο τον κυρακατινισμό . Χαρακτηριστικό του αγοραίου ήθους και του παρδαλογενούς ύφους είναι ο τίτλος των σκουπιδο-εκπομπών. (Παρελαύνουν οι Ζήνες, οι Τατιάνες, οι… labires,oι menioi ).

Κατανοείς αμέσως ότι το όλο εγχείρημα, εκείνο που προπαγανδίζει συστηματικά, είναι το πνεύμα μιας καθημερινότητα, συνοψιζόμενης σε ευχάριστες «μαλακιούλες», κατά την αποκαλυπτική διατύπωση ενός βαθυστόχαστου «σχολιαστή». Οι τηλεοπτικές αυτές εκπομπές-εκκενώσεις (για να δικαιολογηθεί και το τετράστιχο του Σουρή στον πρόλογο του άρθρου) μετατρέπουν τον κόσμο σε κλειδαρότρυπα. Κλειδαρότρυπα κοσμικού παρουσιολογίου, κακεντρεχών υπονοουμένων, εκχαυνωτικού χαβαλέ για την μόδα, τον πλούτο, την καλλιτεχνία, όλα καρυκευμένα με σεξοπικάντικα αρτύματα και τετριμμένες φαντασιώσεις για όλα τα γούστα.

Οι συνέπειες όλης αυτής της αισχρότητας είναι καταστρεπτικές. Εθίζονται βαθμιαία μικροί και μεγάλοι στην μικροπρέπεια, την κατάκριση, και το κουτσομπολιό, κατηχούνται στον καταναλωτισμό και την απληστία. Εγκληματικές, κυριολεκτικά, είναι οι συνέπειες για τα παιδιά (κι αυτό λόγω της απουσίας ή της ανοχής των γονέων).

Μια όμως παραπομπή στο «αρχαίο πνεύμα» κρίνεται απαραίτητη. Ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία» του κατέκρινε ποιητές και πεζογράφους που εκθείαζαν την βία, την παραλυσία, την ανηθικότητα. Τους καταδικάζει ως διδασκάλους της νεότητας, γιατί παρουσιάζουν στα έργα τους ανθρώπους άδικους και όμως ευτυχισμένους, και αντίθετα χρηστοήθεις αλλά δυστυχείς που ισχυρίζονται πως η αδικία ωφελεί, όταν δεν αποκαλύπτεται («…ότι εισίν άδικοι μεν ευδαίμονες πολλοί, δίκαιοι δε άθλιοι και ως λυσιτελές το αδικείν, εάν λανθάνη». 392 β). Βάζει στο στόμα του Σωκράτη να λέει στον Αδείμαντο πως όταν οι νέοι ακούνε –σήμερα βλέπουν- αφηγήσεις για ελεεινή συμπεριφορά θεών και ηρώων –τα σημερινά τηλεοπτικά νούμερα- και δεν αγανακτούν «θα καταντήσουν να μην θεωρούν ανάξιο να διαπράττουν τα ίδια και εκείνοι, που στο κάτω-κάτω είναι άνθρωποι».

Κι αν αυτό δεν είναι εμφανές, ο άμεσος επηρεασμός από την τηλεοπτική αθλιότητα καταφαίνεται στην γλώσσα. («Πού έμαθε να βρίζει;» ρωτούν πολλές φορές εμβρόντητοι οι γονείς). Η γλώσσα της τηλεόρασης είναι ανάπηρη, ανεξέλεγκτη, κακοποιημένη και πολλές φορές υβρεοβωμολοχική. Και αυτή η γλώσσα περνάει στα παιδιά. Στην πιο ευαίσθητη περίοδο της γλωσσικής του εκπαίδευσης το ανυπεράσπιστο και απομονωμένο μπροστά στην τηλεόραση παιδί, «διδάσκεται» κατακρεουργημένο τον ελληνικό λόγο. Έχει ειπωθεί πολύ εύστοχα πως για το παιδί σήμερα η τηλεόραση έχει γίνει τρίτος γονέας και μητρική του γλώσσα δεν είναι πια η γλώσσα της μητέρας αλλά της τηλεόρασης. Μία γλώσσα φτωχή και φτηνή σε λέξεις αλλά πλούσια και ελκυστική σε εικόνες. Ίσως αυτά φαίνονται κάπως χιμαιρικά. Ίσως. Όσοι όμως είμαστε μέσα στην τάξη μιλούμε «εκ πείρας». Και αυτή η «ιδίοις όμμασι» πείρα είναι αποκαρδιωτική.

(Τούτη την εποχή, που κάθε βράδυ τα μυαλά των Ελλήνων «παιδαγωγούνται»-αλέθονται στην “πατάω επί πτωμάτων”, αγωγή του «Survivor», με αυτό το κρανιοκενές κοπάδι των γυμνοσάλιαγκων «παικτών» και απολαμβάνουν την κνίσσα της απύθμενης ανοησίας, τα παιδιά στο σχολείο -«ον μιμητικότατο» κατά τον Αριστοτέλη, το παιδί- στους αύλειους χώρους χωρίζονται σε μαχητές και διάσημους και διαγωνίζονται με έπαθλο το κολατσιό τους. Ποιος φταίει; Από γενιά σε γενιά κληροδοτείται η παρακμή και η αποσύνθεση της πάλαι ποτέ ελληνικής κοινωνίας).

Και γιά επανέλθουμε στην γλώσσα.

«Ο άνθρωπος», λέει ο Μπρεχτ, «για να νιώσει άνθρωπος πρέπει να τον φωνάξεις». Να τον πεις άνθρωπο. «Το παιδί αν δεν ακούσει να μιλάνε για αγάπη, δεν θα νιώσει αγάπη. Αν δεν ακούσει να του μιλάνε γιά αξίες, δεν θα αισθανθεί την ανάγκη να αγωνιστεί γιa αξίες. Κι έτσι ποτέ δεν θα γίνει παιδί με αξία». (Σ. Καργάκος, «Αλεξία», σελ. 142). «Μία-μία σβήνουν από την γλώσσα μας λέξεις μεγάλες, όπως η τιμή, η αξιοπρέπεια, η αγνότητα, η αρετή, η φιλία και δεν αισθανόμαστε πως το να λείπουνε από το στόμα μας οι τέτοιες λέξεις, σημαίνει πως σβήσανε από μέσα μας οι ευγενέστερες φλέβες του ανθρώπινου μεγαλείου» γράφει ο Κόντογλου στην «Βασάντα». (Έχω γράψει και το ξαναγράφω πώς ποτέ δεν άκουσα μαθητή μέσα στην τάξη να μεταφέρει εξωσχολικές εμπειρίες ή γνώσεις, χωρίς να αρχίζει τον λόγο του με την εξής στερεότυπη πια φράση «κύριε, είδα στην τηλεόραση»). Θα κλείσω με μια παρατήρηση. Θα θυμούνται οι παλαιότεροι αναγνώστες πώς στα παλιά αναγνωστικά κυριαρχούσε το κείμενο και η εικόνα ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Στα νέα αναγνωστικά, επικρατεί η εικόνα και υποσκελίζεται το κείμενο, ο λόγος. Αυτή η αλλαγή δεν έγινε τυχαία. Η σημερινή γενιά της εικόνας, της τηλεόρασης, δυσανασχετεί με τον γραπτό λόγο, γιατί αυτός απαιτεί σκέψη και μόχθο για κατανόηση. Η εικόνα είναι εύκολη, αλλά «τρώει», ακρωτηριάζει τον λόγο. Ίσως στο μέλλον αντικατασταθεί ο δάσκαλος, από μία τεράστια οθόνη στην θέση του πίνακα, όπου θα «παίζεται» το μάθημα. («Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ’ αποκρίνεται κανείς», κραυγάζει προφητικά ο Ελύτης).

Ανδρώνεται μια γενιά, που βλέπει το… Survivor, αλλά δεν θα ξέρει πώς να επιβιώνει

Ακολουθεί απάντησή μου

        anpanatar@yahoo.gr             

ΑΠ..Πρθ..ΦΩΝΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ [έχει και γλώσσα μας τους δικούς της ιδιωματισμούς]

Αγαπητέ μου Δάσκαλε από το Κιλκίς, κύριε Δημήτρη Νατσιέ, τιμώ απόλυτα τη στάση σας, και δεν θέλω να αμφισβητήσω την  ειλικρινή σας διάθεση να πείτε κάποιες αλήθειες για όσα ταλανίζουν τη χώρα μας. Θαυμάσια τα ελληνικά σας και σημαντική η στόχευσή σας στα στραβά και ανάποδα των ΜΜΕ, που σε κάθε περίπτωση '’ τέτοιοι που είμαστε αυτά μας αρμόζουν’’ .  Άθελά σας όμως  μπαίνετε  και εσείς  στο κομματικό παιχνίδι , αφήνοντας την εντύπωση ότι ξεκινάτε από κάποια  ιδεοληψία ή αντιμετωπίζετε   πρόβλημα με τα αφτιά ή τα μάτια  σας – να το προσέξετε!!!!! Διότι αφήνετε την εντύπωση ότι μετέχετε στην ψευδολογία των καιρών.

Δεν έχω να προσθέσω ούτε κεραία σε όσα τόσο γλαφυρά αναφέρεστε, φοβάμαι όμως ότι παραλείψατε τα περισσότερα και εν πάση περιπτώσει, τα σημαντικότερα. Είναι πράγματι τέλεια η περιγραφή των ιδιωτικών καναλιών αλλά παραλείψατε παντελώς κάθε αναφορά στα κρατικά ΜΜΕ που μάλιστα χρηματοδοτούνται από το υστέρημα του Ελληνικού λαού. Δίνετε την εντύπωση ότι το ηρωικό Κιλκίς βρίσκεται έξω από την εμβέλεια των κυβερνητικών καναλιών και σας στερούν τη χαρά να απολαμβάνετε το καθημερινά αλληλοδιαψευδόμενο παιχνίδι των σύγχρονων  γιωργαλάδων και λοιπών  σύγχρονων  γκεμπελίσκων, που δεν σκοτώνει  μόνο αισθητικά αλλά κυρίως ηθικά τη νεολαία μας.

            Ένας   έντιμος δάσκαλος που έχει ταχθεί να  ‘’φυλάσσει Θερμοπύλες’’ , οφείλει να ακούει και να βλέπει σωστά, αφού αποτελεί το βασικό στοιχείο διαπαιδαγώγησης της Ελληνικής νεολαίας. Σας ενόχλησαν και πολύ σωστά όσα αναφέρετε για την ιδιωτική τηλεόραση, αλλά δεν ‘’κάνετε κιχ’’ για τα δημόσια μέσα που βρίσκονται σε πιο υπεύθυνη θέση και φοβάμαι ότι το κάνετε μάλλον συνειδητά και αυτό με λυπεί. Ένας Δάσκαλος δεν πρέπει να φορά ποτέ παρωπίδες και  οφείλει να ‘’στιγματίζει’’ την αχαλίνωτη ψευδολογία που δεν βλάπτει μόνο την οικονομία της χώρας, αλλά εισάγει ‘’καινά και βδελυρά δαιμόνια’’ σε μια κοινωνία που όλοι μας  την έχουμε βοηθήσει να υποθάλπει  το ψεύδος.  Μιας και αναφέρθηκα στις Θερμοπύλες, παραθέτω  τους στίχους του Κ. Καβάφη ,  που κραυγάζει επίσης προφητικά από τη δική μας Αλεξάνδρεια, με τον ομώνυμο τίτλο, μήπως και  βοηθήσω  στην κατανόηση του προβλήματός.

‘’Κωνσταντίνος Καβάφης «Θερμοπύλες»

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.’’.

            Με πολλή λύπη θα επικαλεστώ το  Δάσκαλε που δίδασκες !!!, ευχόμενος να διαψευσθώ διότι συμπαθώ ιδιαίτερα τους Δασκάλους αλλά κυρίως το ηρωικό  Κιλκίς..

            Εμμένοντας στην απόφασή μου να διακόψω – έστω και προσωρινά-  την αποστολή e-mails, παρακαλώ να προωθηθεί το παρόν στη διεύθυνση από την οποία ελήφθη η επιστολή του Δασκάλου.  Εγώ θα το δημοσιεύσω αυτούσιο την ιστοσελίδα μου, χωρίς τα στοιχεία των αποδεκτών του. Αντώνης Ταρνανάς

ΟΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ

        

‘’Πρόγραμμα για «εγκλωβισμένους» εργαζόμενους προαναγγέλλει ο Νεφελούδης [ΑΠΕ]

Το πρόγραμμα αφορά στους εργαζόμενους επιχειρήσεων που έχουν σταματήσει τη δραστηριότητά τους, χωρίς να κάνουν καταγγελίες συμβάσεων, με αποτέλεσμα αυτοί να μην έχουν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.’’

’Ολίγα βιογραφικά του κ. Νεφελούδη, που γεννημένος το 1954, πρόλαβε να γίνει επαγγελματίας αντιστασιακός από το σχολείο του .’’ Ο Α. Νεφελούδης, γεννημένος στην Αθήνα το 1954, είναι μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Φυλακισμένων και Εκτοπισμένων Αντιστασιακών της περιόδου ’67-’74 και έχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος για μεγάλα χρονικά διαστήματα από το 1986 μέχρι το 2014.’’

     Δεν έχει σημασία ότι  ο κ. Νεφελούδης είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας και ότι τη σχετική πληροφορία μεταδίδει το κρατικό ΑΠΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά ο ίδιος ο  τίτλος του παρόντος. Η Κυβέρνηση δέχεται ότι υπάρχουν εγκλωβισμένοι, μόνο που ‘’πονηρά ενεργούσα’’ τους εντοπίζει σε μια ορισμένη κατηγορία εργαζομένων. Παραλείπει βέβαια ότι το φαινόμενο είναι αποτέλεσμα συνειδητών και σκόπιμων κυβερνητικών ενεργειών για να μπορούν μετά να εξαγγέλλουν απεγκλωβισμούς.  Στην πράξη, ανάλογη  ανάγκη προκύπτει μόνο μετά από έκτακτα φυσικά φαινόμενα [ σεισμοί, πυρκαγιές, κλπ], ενώ εδώ , όλος ο λαός και όχι μόνο μια ορισμένη τάξη εργαζομένων , βρίσκονται στο έλεος πάσης φύσης ‘’σωστικών ομάδων’’. Πρόκειται για τους συνοδοιπόρους του κυρίου Γενικού , που λίγο πριν αγνοούσαν και οι ‘’θυρωροί’’ των πολυκατοικιών τους, όπως  έλεγε ο  πρώτος διδάξας , σύντροφος Ανδρέας, που προσπαθούν να αντιγράψουν ανεπιτυχώς.

Έχουν ρημάξει τη χώρα με τους ‘’ριζοσπαστικούς’’ ακροβατισμούς τους και φθάνουν στο σημείο να απεμπολούν και  το μοναδικό πρόγραμμα τους [σκίσιμο των μνημονίων, νταούλια και ζουρνάδες και καταγγελία της απάνθρωπης Ε.Ε.], προσπαθώντας τώρα  να μας πείσουν ότι τελικά πέτυχαν αυτό που επεδίωκαν, και ας μην έχει καμιά σχέση και ομοιότητα με όσα μας έλεγαν. Είναι αλήθεια βέβαια ότι έτσι ευτυχώς ξεστράτισαν από τα σατανικά τους σχέδια και κυρίως ότι έτσι προκάλεσαν  το μικρότερο κακό εκείνων που σχεδίαζαν. Το έχω ξαναπεί ότι οι νέοι γκεμπελίσκοι πάνε να μας βγάλουν τρελούς, εμμένοντας ότι δεν έχουν πει κανένα ψέμα και ότι εμείς οι ‘’αναίσχυντοι’’ παραποιούμε τα λόγια τους. Τι κρίμα που δεν γίνεται πρακτικά να μας υποβάλουν σε πανεθνικό ‘’μασάζ’,’ στο οποίο πολύ συχνά καταφεύγουν για τα κομματικά και κοινοβουλευτικά τους μέλη. Εδώ που τα λέμε ,χάσαμε την μοναδική ευκαιρία να αφεθούμε και στις ‘’μαλάξεις’’ τους, που θα έκαναν μετά χαράς προκειμένου να κρατήσουν την  κουτάλας τους.

 Ξεχνούν όμως ότι θεωρούσαν ρηξικέλευθες και κοσμοϊστορικές τις αήθεις ιδέες τους, σε σημείο που  αυτοί  οι ίδιοι έσπευσαν να καταγράψουν τα μιαρά τους σχέδια , τα οποία τώρα γύρισαν μπούμερανγκ εναντίον τους. Αν είναι αλήθεια αυτά που λένε τώρα, γιατί δεν υπέγραφαν την ολοκλήρωση του μνημονίου των προκατόχων τους, που μας είχε βγάλει ήδη επιτυχώς στις αγορές , χωρίς τα πρόσθετα δις που μας φόρτωσαν; Έφθασαν στο σημείο να επικαλούνται ‘’θετικές’’ κρίσεις κάποιων Ευρωπαίων – που λίγο πριν έκριναν χαρακτηριστικές δοσίλογων, και γερμανοτσολιάδων - αφού γνωρίζουν καλά ότι οι ξένοι το κάνουν διότι βρήκαν τους ανθρώπους που υπογράφουν τα πάντα για να ‘’σώσουν’’ την παρτίδα και όχι την πατρίδα τους. Το γεγονός ότι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και το παίζουν καλά παιδιά, δεν πείθει κανένα, αφού τελικά όλα αυτά αποτελούν φενάκη για να αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους, και  να ‘’περάσουν’’ το νέο παραμύθι τους. Ζητούν με κάθε μέσο παράταση παραμονής στην εξουσία, αφού ξέρουν τι τους περιμένει από τους δικούς τους οπαδούς που δεν αστειεύονται , όπως συνηθίζουν τα λοιπά ‘’μη προοδευτικά  στοιχεία’’, που υπέκλεψαν την ψήφο τους.

Θέλω να πω δυο λόγια – που θεωρώ πλεονασμό – για τον συγκυβερνήτη τους [πιλότο, δύτη και Πουαρό], που μετέρχεται το τελικό στάδιο της ανθρώπινης ανυποληψίας, δοκιμάζοντας τις κυβερνητικές αντοχές, αφού με την ψήφο της ομάδας του, τους έχει όλους στο τσεπάκι . Αναφέρομαι σ’ αυτόν που πρόδωσε το Κόμμα που τον ανέδειξε και τον ανέχθηκε, ενώ  αποτελούσε τον ‘’ιέρακά του’’ μέχρι να ανακαλύψει και ενταχθεί στα  αρπαχτικά του γένους Βύας [Βubo] της νέας του ιδεοληψίας.

Ακόμα και ο μέχρι πρότινος θεωρούμενος σοβαρός Πρόεδρος της Βουλής, πέταξε τον πολιτειακό μανδύα  του και ξαναφόρεσε την κομματική λεοντή, για να θεωρήσει τα επανειλημμένα   τηλεφωνήματα  Υπουργού – ασχέτου με την δικαιοσύνη και τη δημόσια τάξη –σε σεσημασμένο βαρυποινίτη,  ως θεμιτή ενέργεια. Με  αυτά  τα παραδείγματα  μεγαλώνει η σημερινή Ελληνική νεολαία, που δεν άντεξε ή δεν μπόρεσε ακόμα να ξενιτευτεί για τον επιούσιο, εν έτει 2017 στην ‘’προοδευτική’’ μας χώρα, Έχουν χάσει πια και οι λέξεις την έννοιά τους και μιλάμε για λέξεις μιας γλώσσας που έχει κύριο χαρακτηριστικό την απόλυτη σαφήνεια. Αντώνης Ταρνανάς

ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

           [Αγώνες Μπάσκετ]

Ο χθεσινός θρίαμβος της Εθνικής μας Ομάδας Μπάσκετ Γυναικών, επί της αντίστοιχης Τουρκικής, πέραν της ανείπωτης και μοναδικής χαράς που μας έδωσε πανεθνικά,  προσωπικά μου δημιούργησε και συνειρμούς, που αισθάνομαι την ανάγκη να τους μοιραστώ μαζί σας.

Από  τον Ιούνιο του 1966 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1971, υπηρέτησα στην Ελληνική Πρεσβεία στην Πράγα, όπου συντελέστηκε και η χθεσινή περιφανής νίκη των ηρωικών Ελληνίδων αθλητριών. Τον Απρίλιο του 1968,  ήλθαν σε επαφή μαζί μου, οι αρμόδιοι της  Σλάβια Πράγας για την εξασφάλιση της σχετικής βίζας των διαβατηρίων τους, που θα  ταξίδευαν στην Αθήνα για τον τελικό κυπελλούχων Ευρώπης στο Μπάσκετ ανδρών, με αντίπαλο της ΑΕΚ. Μου χάρισαν μάλιστα και μια γραβάτα, που θα φορούσαν όλα τα μέλη της αποστολής στην Αθήνα, ενώ μου δήλωσαν ότι για λόγους οικονομικούς [ πήραν 10.000 Δολάρια] και κυρίως εν όψει των αναμενόμενων γεγονότων της Σοβιετικής Εισβολής στη χώρα [ Αύγουστος 1968], συγκατένευσαν να γίνει ο αγώνας στην Αθήνα. Η Πράγα την εποχή εκείνη ζούσε την ‘’ Άνοιξή’’ της με τον Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ και είχε αρχίσει να σπάει [φαινομενικά] η απολυταρχική κυριαρχία του Κόμματος.

Την επομένη του αγώνα που κατέληξε σε θρίαμβο με 89-82 της ΑΕΚ και την κατάκτηση του κυπέλου [ διεξήχθη στο καλλιμάρμαρο στάδιο ενώπιον 80.000 θεατών ] οι  ανταποκρίσεις των τοπικών εφημερίδων σημείωναν κατά σειράν  τα ακόλουθα. Α] Πρώτη φορά ένοιωσαν την όμορφη μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού από τους φούρνους των Αθηνών, Β] ότι ‘’ενδεχομένως πούλησαν τη δυνατότητα να κατακτήσουν το κύπελλο για δέκα χιλιάδες Δολάρια και Γ] ότι αναγκάστηκαν να παίξουν σε γήπεδο που είχε διαμορφωθεί με φρεσκοστρωμένη άσφαλτο – και  κατά τόπους υποχωρούσε- και ο φωτισμός ήταν προβληματικός. Η ίδια η αποστολή δεν είχε κανένα παράπονο από  την  Ελληνική φιλοξενία και έστρεφαν τις όποιες αιτιάσεις τους στις δικές τους επιλογές, σημειώνοντας ότι ‘’πλην του αποτελέσματος , το ευχαριστήθηκαν.

 Ο ίδιος συνειρμός με γυρίζει λίγα χρόνια πιο πίσω[ το 1964] σε έναν επίσης σημαντικό αγώνα μπάσκετ της ΑΕΚ , με την ΟΚΚ  Μπέογραντ, του Radivoi Korac [ σπουδαιότερου ίσως Ευρωπαίου καλαθοσφαιριστή της εποχής], στην ημιτελική φάση του κυπέλλου πρωταθλητριών, που με βρήκε να υπηρετώ την Ελληνική Πρεσβεία του Βελιγραδίου[ Ιούνιος 1960 μέχρι Δεκέμβριο 1965].  Στον πρώτο αγώνα στην Αθήνα, η ΑΕΚ  είχε επικρατήσει με 85 – 78. Και η ‘’ρεβάνς’’ στη Σερβία αποτελούσε κυριολεκτικά πόλεμο – έστω και άσφαιρο. Την ημέρα του αγώνα είχα δεχθεί ένα τηλεφώνημα από τον Πρέσβη Δημήτρη Αβραμίδη,που ήταν περιστασιακός Πρόεδρος της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, να επισκεφθώ την ομάδα στα αποδυτήρια για να τους ενθαρρύνω και τη ρητή εντολή ‘’ να του φιλήσω ιδιαιτέρως  τον Αμερικάνο και τον Τρόντζο.

Πήγα πράγματι στα αποδυτήρια λίγο πριν την έναρξη του αγώνα και μετέφερα τους χαιρετισμούς στους παίκτες, ασπαζόμενος , με δυσκολία – λόγω ύψους -τον Αμερικάνο. Όταν τους ρώτησα που βρισκόταν ο Τρόντζος, μου έδειξαν κάπου προς την οροφή [ εγώ 1.70 και εκείνος 2.15 μας χώριζε μια άβυσσος]. Η εξέλιξη του παιχνιδιού και κυρίως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο δεν επέτρεπε ούτε σκέψη αισιοδοξίας, οπότε συμβιβασθήκαμε σε ένα σκορ 101 – 84 και νοιώσαμε και τυχεροί που η ομάδα και οι ελάχιστοι φίλαθλοι ‘’βγήκαμε αρτιμελείς’’ από την ζούγκλα του γηπέδου. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει ούτε η άριστη απόδοση των διάσημων τότε παικτών της ΑΕΚ [ Αμερικάνου, Τρόντζου, Ζούπα, Βασιλειάδη, Λαρεντζάκη κλπ], αφού ο αγώνας έγινε σε συνθήκες πλήρους βίας και νοθείας, που επικράτησαν στο γήπεδο [ ως γνωστόν οι Γιουγκοσλάβοι τότε κατείχαν και την Ευρωπαϊκή ηγεσία της ομοσπονδίας μπάσκετ].

 Θέλω να πω δυο λόγια για το φαινόμενο ΚΟΡΑΤΣ, έναν παίκτη που σπάνια ‘’έκανε’’ φάουλ, το 1965 είχε σημειώσει 99 πόντους σε επίσημο διεθνή αγώνα και έχει επιτύχει 100 στις 100 βολές  σε επίδειξη τηλεοπτικής εκπομπής στο Βέλγιο. Έφυγε από τη ζωή νέος και ενεργός παίκτης από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όπως και έτερος μεγάλο Κροάτης Ντράζαν Πέτροβιτς.    Αντώνης Ταρνανάς

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΥΙΖ

Πώς μπορούν να γίνουν πιστευτές οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα στην ‘’evrokinissi’’ των Βρυξελλών, αφού στην πράξη άλλα  εφαρμόζει στη χώρα του; ‘’Θεωρία Επισκόπου και καρδία μυλωνά’’ ή  - επί το αρχαιότερον – ‘’ Οίκοι λέοντες, εν υπαίθρω δ’ αλώπεκες’’!!!!! και ο νοών νοείτω. Αντώνης Ταρνανάς