Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΙΒΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ


                                     [Μπέρναρντ Σω ]





Κάνω μια προσπάθεια αποτοξίνωσης, τόσο προσωπικά όσο και κυρίως για τους ελάχιστους αναγνώστες των κειμένων μου, οι οποίοι δικαιολογημένα έχουν βαρεθεί να ακούνε τα ίδια και τα ίδια. Μόνη μου απάντηση στο τελευταίο είναι ότι και στην πραγματικότητα εξακολουθούν να μας απασχολούν τα ίδια και τα ίδια. Σκέφθηκα λοιπόν να αναζητήσω ένα σωσίβιο στην τρικυμία της εποχής, βλέποντας  την αστεία   πλευρά των γεγονότων,  για να  ευθυμήσουμε λιγάκι, που τόσο πολύ μας χρειάζεται,. Αρχίζω με ένα αντιπροσωπευτικό σκίτσο του Αρκά και  συνεχίζω με σχολιασμό της  επικαιρότητας:


Συνελήφθησαν σε περιοχή του  Έβρου, Έλληνας Υπαξιωματικός μαζί με  Άγγλο– μέλος ΜΚΟ, να φωτογραφίζουν  ‘’περάσματα’’ και ναρκοπέδια  της περιοχής. Χαρά στο πράγμα!!! Προφανώς προσπαθούσαν να διευκολύνουν τους καλοδεχούμενους μετανάστες , ώστε να μπορούν να λιάζονται στις πλατείες μας, αντί  αυτές να  γίνονται χώρος  ακροδεξιών διαδηλώσεων.   Δεν γνωρίζω τα πραγματικά κίνητρα των συλληφθέντων, αλλά  μάλλον  σκέφθηκαν να κάνουν και αυτοί κάτι, ώστε να  εξευμενίσουν τους φίλους και δανειστές μας και να  τους πείσουν  ότι μπήκαμε  πια στη νέο-Ελληνική  ‘’κανονικότητα’’,.

                 Ένα δημοσίευμα της Σοφοκλέους In,  μας πληροφορεί ότι   ‘’Οι εξελίξεις με την αποκλιμάκωση των αποδόσεων στη δευτερογενή αγορά, επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες του Σin, σύμφωνα με τις οποίες το ορόσημο για την έξοδο στις αγορές θα ήταν η συμφωνία των Πρεσπών. Η ψήφισή της και η εφαρμογή της «ξεκλειδώνει» και αίρει τους ενδοιασμούς των αμερικανικών funds τα οποία αναμένεται να τοποθετηθούν στην επικείμενη έκδοση.’’

         Χαράς Ευαγγέλια λοιπόν και πρέπει να βιαστούμε γιατί έρχονται και εκλογές και θα δικαιωθούν οι αντίπαλοι της Κυβέρνησης, για δήθεν δυσκολία εξόδου στις διεθνείς αγορές και όσα άλλα ‘’αντεθνικά’’ και παράλογα ,κατά  τον κ. Τζανακόπουλο. Βουρ [στον πατσά], που θα έλεγαν και οι Ανατολικοί μας γείτονες, πριν συμβεί ‘’καμιά στραβή’’ με τις κομματικές ανακατατάξεις  που συντελούνται, για να  προλάβουμε την υπερψήφιση της ‘’εθνικής’’ συμφωνίας των Πρεσπών . Αυτό θα αποτρέψει και τον τέως κολλητό και σήμερα πολέμιο του κ. Κοτζιά, Π, Καμμένο, να ικανοποιήσει  τη δικομανία του  και την ανάγκη να πραγματοποιήσει τις λοιπές του απειλές .

                  Ταπεινή μου δε γνώμη είναι,  ότι δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτά τα ελάχιστα που απαιτούν οι αγορές και οι δανειστές φίλοι μας, αλλά να υπερθεματίσουμε. Για παράδειγμα, έχουμε τόσες αρχαιότητες στον τόπο μας,  γιατί να μη τις βάλουμε σαν πρόσθετη εγγύηση για το χρέος μας που διογκώνεται συνεχώς; Τι τον θέλουμε π.χ. τον Παρθενώνα, αφού για τη σημερινή Ελλάδα δεν συμβολίζει σχεδόν τίποτα, ενώ στα χέρια των Αμερικανών  ή των Ευρωπαίων, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό οικονομικό ή ‘’διπλωματικό’’ αντάλλαγμα , τώρα που εκτιμήσαμε επί τέλους τη φιλία τους. Αυτό θα μας ελάφρυνε και από το  πολιτιστικό  και ιστορικό του  βάρος  και τη σύνδεση του με τις παλιές αντιλήψεις, που αντιστρατεύονται τη σύγχρονη  ‘’προοδευτικότητα’’ .  

Ανέκαθεν στη χώρα μας υπήρχε μια  συντηρητική αναβλητικότητα, που εμπόδιζε τις νέες ιδέες να καταστούν πράξη  και να προωθηθούν οι σύγχρονες ‘’ αντιλήψεις της κυρίας Τασίας, του κ. Κουβέλη και τόσων άλλων νέων διαφωτιστών’’, να ολοκληρώσουν το έργο της πρώτη φορά αριστεράς. Επειδή μάλιστα ο Ελληνικός λαός  ‘’παραμένει δέσμιος’’ κάποιων αντιλήψεων περί πατρίδας, οικογένειας και θρησκείας, είναι καιρός να αποτινάξουμε  τις  σκουριασμένες αυτές ιδέες  και να διευκολύνουμε τις  ‘’προοδευτικές’’  προτάσεις  να γίνουν  μόνιμη κατάκτηση του λαού μας . Όσοι τυχόν  φανούν ανεπίδεκτοι να ενστερνισθούν τις νέες αυτές ιδέες, προτείνω να υποβληθούν στη βάσανο παρακολούθησης πολιτικών εκπομπών της ΕΡΤ  και για  τους  αθεράπευτους θα βοηθούσαν μερικές ‘ ‘’αρπαχτές’’ της Δεύτερης Ματιάς, με προσοχή στην αποφυγή της υπερδοσολογίας.   

                  Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι  η ΓΣΕΕ  αμφισβητεί τα στοιχεία για την ανεργία , ενώ το ίδιο κάνει και η  Commission, τόσο ως προς την ανεργία όσον και κυρίως σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη της οικονομίας. Έχω την εντύπωση ότι πέσαμε σε ακροδεξιά κινήματα, παρακλάδια των οποίων αποτελούν και εκείνοι που ‘’έκαναν την τελική δοκιμή’’ να καταλάβουν τη Βουλή. Αστειευόμενος όμως , θα απαντούσα και τι να την κάνουν όπως την έχουν  καταντήσει !!!  Άλλωστε δεν είναι πολύ μακρινές κάποιες κοινές συγκεντρώσεις τους στο σύνταγμα, όπου διαλαλούσαν αγκαλιασμένοι το σύνθημα ‘’ να καεί – να καεί η Βουλή’’. Το καρφί αυτό θα μας το θυμίζει εσαεί  η ‘’προδότρα’’ τηλεόραση , η οποία ευτυχώς ή δυστυχώς δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει  ‘’  delete’’  των όσων  έχουν δει τα μάτια της και  άκουσαν τα αφτιά της και αυτά είναι αμέτρητα για όλους!!! `

                  Όπως έλεγε όμως και ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης, υπάρχει πάντα ελπίς, η οποία τελευταία ακούει στο όνομα Τσιτσιπάς, που μας επιτρέπει να ξεφύγουμε από τη μιζέρια που βιώνουμε. Το λαμπρό αυτό Ελληνόπουλο ανήκει στους ανθρώπους που υπερηφανεύονται  για την πατρίδα τους  και δεν ντρέπονται να προβάλουν  ονομαστικά την οικογένειά τους.   Αντώνης Ταρνανάς                                                           

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019

ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑΚΗ


Ένα  Δημοψήφισμα μας σώζει



Πέρασε στην ιστορία και η χθεσινή Κυριακή [20.1.2019] χωρίς οι αρμόδιοι να καταλάβουν τι έγινε,             οπότε δεν υπάρχει λόγος να επαναληφθεί , διότι φοβάμαι ότι την επόμενη φορά ίσως υπάρξουν θύματα. Για την ώρα οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα παπαγαλάκια τους προσπαθούν να διαστρέψουν νούμερα και γεγονότα, ταΐζοντας με κουτόχορτο εκείνους που το αντέχουν ακόμα..

Οι εκπρόσωποί τους στην Αστυνομία περιορίζουν τους διαδηλωτές σε 60.000, αναθεωρώντας την δική τους πρώτη εκτίμηση για 100.000, διότι  δεν τους βόλευε το νούμερο. Για να καταλάβουν όμως την εκτίμησή τους θα κάνω ένα απλούστατο παραλληλισμό. 60.000 είναι οι θεατές ενός ποδοσφαιρικού ντέρμπι στο Ολυμπιακό στάδιο. Ποιος νοσηρός εγκέφαλος θα μπορούσε να ‘’βολέψει’’ τους χθεσινούς διαδηλωτές στις εξέδρες του ΟΑΚΑ; Έχει και η αφέλεια τα όριά της!!!

Αναφέρονται σε ακροδεξιούς ταραξίες που θέλησαν να καταλάβουν τη Βουλή και μάλιστα δια στόματος του  ιδίου του Προέδρου της. Αφού είναι έτσι γιατί δεν τους σταμάτησαν πριν φθάσουν στον Άγνωστο Στρατιώτη και επιπέσουν επί των άοπλων αστυνομικών; Τους είδε το πανελλήνιο ότι επρόκειτο για μερικές δεκάδες αλητόπαιδα που μπορούσε να σταματήσει μια απλή διμοιρία εκπαιδευμένων ανδρών. Με τον τρόπο αυτό δεν θα κινδύνευε η Βουλή και κυρίως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι που βρέθηκαν στις καταιγιστικές βολές των ληγμένων χημικών. Γιατί άραγε αυτοί οι ‘’ακροδεξιοί’’ ταραξίες περιέλουσαν τις αστυνομικές ασπίδες με κόκκινες μπογιές; Καιρός είναι να μας πείτε ότι πρόκειται για ακροδεξιά μειράκια του Ολυμπιακού.

Αν όμως, σεβαστέ κύριε Πρόεδρε της Βουλής, το Κοινοβούλιο κινδυνεύει από κάποιες δεκάδες των όποιων γνωστών - άγνωστων οπαδών του Κουφοντίνα, του Μιχαλολιάκου   και των  λοιπών  μπαχαλάκηδων    [που κάποτε χαιρετίσατε την επίσκεψή  στο ‘’κατάστημά’’ σας]  πρέπει να αλλάξει ο τρόπος αντιμετώπισής τους από την Αστυνομία. Σε αντίθετη περίπτωση δίνετε την εντύπωση ότι  εξακολουθείτε να υιοθετείτε τα παλαιότερα κομματικά σας συνθήματα ‘’να καεί η Βουλή’’ και σε αυτό δεν θα βρείτε σύμφωνους τους Έλληνες ιδιοκτήτες !!!

Όποιος σπέρνει ανέμους συνήθως θερίζει θύελλες και φαίνεται ότι φθάσαμε στον καιρό του θερισμού που είναι δικό σας επίτευγμα και να το χαίρεστε, αλλά μακριά από φιλήσυχους πολίτες και τις οικογένειές τους που διαδηλώνουν νόμιμα την αγανάκτησή τους για τα κυβερνητικά  μέτρα που λάβατε χωρίς να ερωτηθούν. Αν δεν μπορείτε να προστατεύσετε το ναό της δημοκρατίας μας, αφήστε σε άλλους αυτό το ιερό καθήκον, διότι είστε απλοί ενοικιαστές του και οφείλεται να το παραδώσετε τουλάχιστον στην κατάσταση που το βρήκατε [ στην πολιτισμένη Ευρώπη που ανήκουμε,  το λένε      Etat de lieu και γίνεται υποχρεωτικά σε κάθε παράδοση και παραλαβή ακινήτου για περιορισμένο χρόνο . Ελπίζω να μην έχετε κατά νου ενδεχόμενη μονιμότερη  κατάληψη!!!  Όπως κάλλιστα γνωρίζετε  η χώρα έχει αντιπροσωπευτική δημοκρατία και οφείλετε -όλοι οι πολιτικοί – να ρωτάτε τη γνώμη εκείνων που σας παραχωρούν το δικαίωμα διακυβέρνησης της, δηλαδή σας εμπιστεύονται την  προσωρινή  χρήση του κτιρίου της Βουλής . Το Ελληνικό Σύνταγμα κάνει ρητή μνεία της λαϊκής εξουσίας , την οποία οφείλουν να γνωρίζουν τουλάχιστον οι πατέρες του Έθνους  και θα αποτελούσε  συνετή  και αριστερή  λύση το δημοψήφισμα.

Πέραν των πολλαπλών δήθεν ‘’προοδευτικών’’ δειγμάτων των  προθέσεών σας, με εμβάλλει σε πολύ σοβαρές σκέψεις το τελευταίο άρθρο του έγκριτου Συνταγματολόγου κ. Κασιμάτη, τον οποίο ελπίζω να μην επιχειρήσετε να εντάξετε στους ‘’ ακροδεξιούς  άσπονδους φίλους σας’’.

Παραθέτω το άρθρο του κ. Κασιμάτη για τους αναγνώστες που το αγνοούν, διότι οι αρμόδιοι είναι βέβαιον ότι το διάβασαν και προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με τη γνωστή μέθοδο των γνωστών ψιττακοειδών, που βρίθουν στην ‘’προοδευτική’’  μας  κοινωνία.:       Αντώνης Ταρνανάς

·       ΔΗΛΩΣΗ-ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ  ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Με την ευθύνη του Έλληνα Πολίτη και του επιστήμονα,  καθώς και με βάση τις επιστημονικές μου γνώσεις για το συμφέρον του Ελληνικού Λαού, διατυπώνω τις ακόλουθες θέσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών:

1.     Πολιτικά, η Συμφωνία των Πρεσπών, ως πράξη εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, είναι απαράδεκτη:

α. Γιατί αποτελεί παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, η οποία εξυπηρετεί κυριαρχικά και γεωπολιτικά συμφέροντα μόνο ξένων κρατών, ενώ αντίστοιχα βλάπτει ουσιαστικά τα συμφέροντα της Ελληνικής Πολιτείας.
β. Γιατί απειλεί και μειώνει καίρια: την ασφάλεια της εδαφικής κυριαρχίας. 
γ. Γιατί αμφισβητεί σοβαρά την εθνική, την ιστορική και την πολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας.
 2.     Νομικά (από πλευράς κύρους),  η Συμφωνία των Πρεσπών είναι άκυρη και ανυπόστατη, γιατί ουσιαστικά και διαδικαστικά παραβιάζει:
α. Το Σύνταγμα της Ελλάδας,
β. Το Σύνταγμα των Σκοπίων και
γ. Το Διεθνές Δίκαιο.
3.     Η παραβίαση του Συντάγματος της Ελλάδας:
 α. Είναι ουσιαστική, γιατί η κυβερνητική απόφαση παραβιάζει την αρχή προστασίας της Κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο χειρισμός του θέματος παραβίασε ήδη και παραβιάζει τη δημοκρατική αρχή και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
β. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ανυπόστατη λόγω του ότι περιέχει παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, το οποίο   δεν μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να είναι αντικείμενο ούτε διεθνούς σύμβασης, ούτε άσκησης κυβερνητικής και νομοθετικής εξουσίας. Το όνομα «Μακεδονία», δεν αποτελεί απλώς περιορισμό εθνικής κυριαρχίας ή ούτε μεταφορά αρμοδιοτήτων σε διεθνείς οργανισμούς, βάσει πάντοτε εθνικού συμφέροντος, που να αναγνωρίζεται ως τέτοιο από το Σύνταγμα, αλλά παραχώρηση στοιχείου  ταυτότητας ης Ελλάδας, ως κυρίαρχου κράτους. Αυτό αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα και δεν υπόκειται σε καμιά συντεταγμένη εξουσία.
β. Είναι διαδικαστική τόσο με βάση το Σύνταγμα, όσο και με βάση το Διεθνές Δίκαιο.
     4. Η παραβίαση του Συντάγματος των Σκοπίων είναι αμφίδρομη:
α. Η διαδικασία σύναψης της Συμφωνίας των Πρεσπών έγινε   κατά παράβαση του Συντάγματος των Σοπίων.
β. Η αναθεώρηση του Συντάγματος των Σκοπίων δεν τήρησε τη Συμφωνία των Πρεσπών, άρα, η τελευταία είναι, σύμφωνα με το αναθεωρημένο Σύνταγμα, αντισυνταγματική, ενώ η Συμφωνία, αν και ήδη ανυπόστατη, υπόκειται σε καταγγελία για μη τήρησή της από την αντισυμβαλλόμενη Χώρα ως προς την αναθεώρηση.
      5. Η παραβίαση του Διεθνούς δικαίου είναι ουσιαστική και τυπική:
α. Είναι τυπική, (είναι τυπικά άκυρη), γιατί δεν τηρήθηκαν οι κανόνες σύναψης και κύρωσης της Σύμβασης, που ορίζουν τα Συντάγματα και των δύο Χωρών.
β. Είναι ουσιαστική, γιατί ως άκυρη Σύμβαση αποτελεί παραβίαση της Κυριαρχίας της Ελλάδας και της συνταγματικής τάξης και των δύο μερών.

 Β. Με βάση τις παραπάνω θέσεις μου, απευθύνομαι προς στους πολιτικούς αντιπροσώπους του Ελληνικού Λαού, που έδωσαν  τον όρκο πίστης στην πατρίδα και στη Δημοκρατία και τήρησης του Συντάγματος και κάνω με πλήρη συνείδηση την ακόλουθη έκκληση και δήλωση:
1. Να μην παραβιάσουν τον όρκο τους απέναντι στον Ελληνικό Λαό, ψηφίζοντας υπέρ της αντισυνταγματικής αυτής Συμφωνίας, η οποία παραβιάζει και απειλεί ζωτικά συμφέροντα κυριαρχίας της Ελλάδας.
2. Εάν, παρ’ ελπίδα,  υπάρξει πλειοψηφία αντιπροσώπων του Λαού, που θα υπερψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τον όρκο τους, η εν λόγω Συμφωνία δεν θα έχει καμμιά απολύτως  ισχύ και δε δημιουργεί καμιά υποχρέωση για την Ελλάδα. Την επόμενη ο Ελληνικό Λαός θα έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να συνεχίσει τον Αγώνα.
19 Ιανουαρίου 2019
                                      Γιώργος Κασιμάτης
                      Ομ. Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου
                           στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

ΑΠΟ ΤΟ 1965 ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ


          Πρώτη ή δεύτερη φορά;







Πριν από κάθε έκφραση της προσωπικής μου άποψης, που αρνούμαι να θέσω υπό την έγκριση  οποιουδήποτε, δηλώνω τον αποτροπιασμό μου για τις απειλές κατά Βουλευτών και τη φημολογία περί εκβιασμών και έκνομων συναλλαγών, που υποβιβάζουν τη χώρα μας σε επίπεδο ζούγκλας. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί καμιά απαγόρευση κάθε θεμιτής αντίδρασης Κομμάτων και απλών πολιτών, που προσπαθούν να προλάβουν  πράξεις που θεωρούν επικίνδυνες για τη χώρα. Έχει και η δημοκρατία τους κανόνες της και το δικό της ‘’κόστος’’.

Είναι επίσης απαράδεκτο το υβρεολόγιο που ακούστηκε και σήμερα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου και προκαλεί θλίψη  η σύμπτωση του θλιβερού αυτού λεξιλογίου με την αναγγελία από το προεδρείο ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν από τα θεωρεία μαθητές κάποιου σχολείου. Τα υποκριτικά χειροκροτήματα των Βουλευτών δεν μπόρεσαν να καλύψουν την παράφωνη πραγματικότητα. Πέραν όμως του τυπικού μέρους υπάρχει και το ουσιαστικό, που αναφέρεται στην εγκληματική  διαστρέβλωση των νοημάτων της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα από τους υπερασπιστές της. Έλεος κυρίες και κύριοι.  Αν ζούσε ο  ομηρικός Αίαντας θα επαναλάμβανε το ‘’αιδώς Αργείοι’’!!!

Με αφορμή τα ανωτέρω περιστατικά και τα όσα γράφονται και λέγονται τις τελευταίες ημέρες για τη συμφωνία των Πρεσπών,  μου ξανάρχονται στο νου ανάλογες συζητήσεις που  βίωσα   το 1965 σε μια Ελληνο-Γιουγκοσλαβική συνάντηση κορυφής στο Βελιγράδι. Όπως περιγράφω στο βιβλίο μου  ‘’Αρνούμαι να ξεχάσω’’, που εκδόθηκε σε ανύποπτο χρόνο [2009], ο Γιουγκοσλάβος Πρωθυπουργός Petar Stambolic, αιφνιδίασε την ελληνική αντιπροσωπεία, θέτοντας  - εκτός ημερησίας διάταξης – θέμα συζήτησης  ‘’Μακεδονικού’’. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός  Γεώργιος Παπανδρέου [ ο γέρος],  ψέλλισε ότι ‘’επειδή σε λίγο έχουμε εκλογές στην Ελλάδα,   ας το αφήσουμε για αργότερα’’. Ο Υπουργός των Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος, του θύμισε εμπιστευτικά, ότι ‘’ αυτή ήταν η πρώτη επίσημη  ελληνική παραδοχή για την ύπαρξη Μακεδονικού’’. Η δεύτερη φορά  όμως ήρθε με ‘’δική μας’’  πρωτοβουλία και διθυραμβικές κυβερνητικές κορώνες.  Οψόμεθα!!!

Τον αιφνιδιασμό του  Stambolic ακολούθησαν πολλές συζητήσεις και σε έντονο ύφος και κατ’ ιδίαν στην Ελληνική Αντιπροσωπεία, όπως και τηλεφωνική παρέμβαση από την Αθήνα του Ανδρέα Παπανδρέου  [την εποχή που διεκδικούσε το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης  από τον Γαρουφαλλιά],  εθνικές λεπτομέρειες των οποίων δεν ανέφερα στο βιβλίο μου και το ίδιο θα κάνω και τώρα. Το   ρητορικό μου πλέον ερώτημα είναι ‘’ αν εκείνη  η πρώτη φορά  ήταν χείρων ή βελτίων της παρούσης’’.

Προσωπικά πάντως, τώρα αισθάνομαι χειρότερα, διότι το 1965 είχαμε απλώς έπεα πτερόεντα, ενώ σήμερα πραγματικά γεγονότα και τα ‘’γενόμενα ουκ απογίγνονται’’, όπως είχε πει  και ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος προς τον Τρικούπη. Την ίδια φράση επανέλαβε [10.12. 2015] και ο Στέλιος Ράμφος, σε ομιλία του για τον αποκλεισμό της σιδηροδρομικής γραμμής στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας – Σκοπίων . [Αχ! Αυτή η περιοχή θα συνεχίσει να μας απασχολεί και ίσως εντονότερα στο μέλλον]. ’Σβήνοντας κανείς ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνει και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον κι είναι θλιβερή πια η ζωή, που μοιάζει με ακατοίκητο σπίτι’’, είχε πει ο μεγάλος Γιώργος Σεφέρης.



              Ένας άλλος  γνήσιος αριστερός, ο  Karl Marx, του οποίου αρνούμαι πλέον την πρακτική την οποία έζησα για 12 χρόνια στις χώρες του υπαρκτού  σοσιαλισμού, είχε πει ότι ‘’η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα’’. Το ερώτημα είναι αν βρισκόμαστε  ακόμα στην πρώτη ή  περάσαμε ήδη στη δεύτερη φάση!!!

              Για πληρέστερη ενημέρωση επί των αναφορών μου, παραθέτω  απόσπασμα του βιβλίου μου, με τη  σχετική φωτογραφία, ώστε να καταδειχθεί το  κλίμα της συνάντησης του 1965  και η σύγκρισή του με το σήμερα.   Αντώνης Ταρνανάς

‘’’’ Το Βελιγράδι μου επιφύλασσε σημαντικές ακόμα εμπειρίες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Θα συνεχίσουμε όμως την καταγραφή των γεγονότων, χρονολογικά και χωρίς αξιολόγηση της σημασίας των.

       Όταν πρωτοταξίδευα το 1960 σιδηροδρομικώς για το  πρώτο μου πόστο,  βρέθηκα τυχαία στο ίδιο βαγόνι με τον γνωστό πολιτικό φωτογράφο Μεγαλοκονόμο, που θα κάλυπτε τη συνάντηση κορυφής του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Βελιγράδι.

       Νάμαστε όμως και πάλι ,αρκετά χρόνια αργότερα, με τον φωτογράφο  να καλύπτει την  αντίστοιχη συνάντηση κορυφής του Γεωργίου Παπανδρέου στο Βελιγράδι, αλλά αυτή τη φορά και με τη δική μου παρουσία στις φωτογραφίες του, αφού είχα ορισθεί από τον εκτελούντα χρέη Πρεσβευτή, κ. Γιάννη Πεσμαζόγλου, να κρατώ τα πρακτικά αυτής της συνάντησης κορυφής. Ο νέος Πρέσβης,  κ. Ν. Καμπαλούρης, δεν είχε ακόμα επιδώσει  διαπιστευτήρια και εξ αυτού δεν είχε  αναλάβει, επίσημα,  τα καθήκοντά του.

           Η συνάντηση έγινε στο μεγαλόπρεπο τότε κυβερνητικό μέγαρο κοντά στο ZEMUN , μια παλιά περιοχή της πόλης με σημαντικό, προπολεμικά, Ελληνικό στοιχείο. Ενθουσιασμένος από την επιβλητικότητά του  ο Έλληνας Πρωθυπουργός, είχε δηλώσει, χαριτολογώντας, ότι σύντομα θα αποκτήσει και η χώρα μας κάτι ανάλογο. Την Ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούσαν, πλην του Έλληνα Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ο Υπουργός  Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος, ο Διευθυντής της αρμόδιας  Πολιτικής Διεύθυνσης, Πρέσβης κ.  Μπένσης, οι Πρέσβεις Βασίλης Παπαδάκης και Λεωνίδας Μαρκαντωνάτος και οι διπλωματικοί Διευθυντές των Γραφείων Υπουργού Εξωτερικών κ. Βελισαρόπουλος και Πρωθυπουργού κ. Σωσίδης αντίστοιχα και ο υποφαινόμενος σαν πρακτικογράφος. Από τη Γιουγκοσλαβική πλευρά ήσαν, ο Πρωθυπουργός  PETAR STAMBOLIC, ο Υπουργός Εξωτερικών  KOCA POPOVIC, Ο Πρέσβης στην Αθήνα  PEKO DAPCEVIC [τέως Στρατηγός, υπεύθυνος για την προώθηση σοβιετικού πολεμικού υλικού, μέσω Γιουγκοσλαβίας προς τους Έλληνες αντάρτες στη διάρκεια του εμφυλίου] και  άλλοι Πολιτικοί και Διπλωματικοί εκπρόσωποι.

           Μετά τις τυπικές φιλοφρονήσεις, ο Γ/βος Πρωθυπουργός ρίχνει την πρώτη του βόμβα. Ένα θέμα που έχουμε να συζητήσουμε είναι το ‘’Μακεδονικό’’ [τα εισαγωγικά δικά μου].

           Τα μέλη της Ελληνικής  αντιπροσωπείας αιφνιδιάστηκαν και άρχισαν να κοιτάζονται με απορία, ο δε Στ. Κωστόπουλος να μου προστάζει ‘’γράψε  ό,τι ακούς’’, οπότε πέφτει μια δεύτερη βόμβα, αυτή τη φορά από τον Έλληνα Πρωθυπουργό. ‘’Ας το αφήσουμε για αργότερα γιατί σε λίγο έχουμε εκλογές’’.

           Ο Υπουργός μας των εξωτερικών, παρά την αστάθεια που του προκαλούσε η ασθένειά του, έσπρωξε σχεδόν βίαια τον Έλληνα Πρωθυπουργό, λέγοντάς του μα τί λέτε κ. Πρόεδρε, αυτή είναι η πρώτη επίσημη ελληνική παραδοχή για το θέμα. Έγινε  προσπάθεια από Ελληνικής πλευράς  να διασκεδασθούν οι εντυπώσεις και να συζητηθούν άλλα θέματα που περιείχε η ημερησία διάταξη και έτσι η συζήτηση συνεχίστηκε Τη δεύτερη μέρα των διαπραγματεύσεων,  οι Γ/βοι  επανέφεραν το θέμα και επέμεναν να συμπεριληφθεί στο κοινό ανακοινωθέν  η αναφορά στο ''Μακεδονικό''. Από την άλλη, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε τηλεφωνήσει το πρωί της ίδιας μέρας , ζητώντας να μιλήσει στον κ. Πρωθυπουργό . Ο παρευρισκόμενος Διευθυντής του Γραφείου του  Σωσίδης, ενώπιον του Γ. Παπανδρέου , άρπαξε το τηλέφωνο και του είπε '' να μην ανακατεύεσαι σε θέματα  που δεν σε αφορούν '', προσθέτοντας  έντονα  ‘’θα τα πούμε όταν επιστρέψουμε’’. Αφού σχεδόν του έκλεισε το τηλέφωνο, στράφηκε στον Πρωθυπουργό  με τη φράση ''πες του να μην ανακατεύεται και άλλα τινά καθόλου κολακευτικά. Ο Πρωθυπουργός , αμήχανος αλλά με απίστευτη ηρεμία , προσπάθησε να τον καλμάρει λέγοντας, '' μα αφού τον ξέρεις γιατί συγχύζεσαι ;''.

      Αυτά και άλλα ευτράπελα έγιναν σ'αυτή τη συνάντηση κορυφής και εγώ, που ήμουν πρωτάρης ακόμα, διερωτόμουν αν έτσι ή κάπως έτσι λύνονται τα εθνικά μας θέματα. Τελικά πάντως, τα περί συζητήσεως του ''μακεδονικού' δεν συμπεριλήφθηκαν στο '' εκδοθέν κοινό ανακοινωθέν'' , προς μεγάλη θλίψη του ανταποκριτού  του Πρακτορείου ΡΟΙΤΕΡS, που  ισχυριζόταν στα μέλη της Ελληνικής Αντιπροσωπίας, ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου τον είχε βεβαιώσει  ότι το θέμα είχε συζητηθεί  και ο ίδιος είχε σπεύσει  - για να προλάβει τους άλλους- να τηλεγραφήσει στο Πρακτορείο του την είδηση.

      Αν η ταπεινότητά μου έχει δικαίωμα γνώμης, το μόνο ελαφρυντικό  της όλης κατάστασης ήταν η βεβαρυμμένη  υγεία και το προχωρημένο της ηλικίας του Έλληνα Πρωθυπουργού και η δεδομένη κακή κατάσταση της υγείας του Υπουργού  Εξωτερικών, που διέθετε, πάντως, πλήρη πνευματική διαύγεια. Και σ 'αυτή όμως την περίπτωση, δεν υπάρχουν ευθύνες; Θα μου πείτε βέβαια πόσα από αυτά φθάνουν στη δημοσιότητα, αφού και μερικοί   δημοσιογράφοι  που τα γνωρίζουν, ''παθαίνουν'',  επιλεκτική αμνησία , προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Εγώ, προσωπικά, πάντως, με αφορμή  αυτό και ανάλογα άλλα περιστατικά , που γνώριζα την αλήθεια από πρώτο χέρι  και διάβαζα εντελώς διαφορετική περιγραφή σε διάφορα έντυπα , άρχισα να αμφισβητώ την αντικειμενικότητα  τους και τελικά, λόγω αμφιβολιών, δεν διαβάζω πλέον εφημερίδες και κυρίως ''πολιτικές αναλύσεις''. Πώς εξηγείται, άλλωστε , μια συγκεκριμένη  πολιτική είδηση να παρουσιάζεται με πολλές και διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με την τοποθέτηση του εντύπου; Δεν είναι δυνατό να τα αποδώσουμε όλα στη σύμπτωση και να δεχθούμε πια την περιβόητη θεωρία της ανεξαρτησίας του Τύπου. Για την ώρα ας αρκεσθούμε   στην ευχή να περιορισθεί το φαινόμενο, αφού τα συμφέροντα που διέπουν τα πάντα στη χώρα μας, θα εξακολουθήσουν να πιέζουν για την επιβολή των απόψεών τους. ‘’’’

     

ΕΙΚΟΝΑ 2.Ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Αριστερά του ο Υπουργός Εξωτερικών Στ. Κωστόπουλος και οι Πρέσβεις Β. Παπαδάκης και Μπένσης και δεξιά του ο Πρέσβης Καμπαλούρης, ο Γραμματέας Βελισαρόπουλος και ο υποφαινόμενος.

Προσθήκη λεζάντας

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

ΠΑΡΗΓΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ


                            ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ

                         [ Την ακούει κανείς;;;]





Έχω και στο πρόσφατο παρελθόν ασχοληθεί με το επιστημονικό έργο και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού βραβείου Έρευνας και Καινοτομίας στον τομέα της νοητικής υγείας, από τον νευροεπιστήμονα - ερευνητή Ιωάννη Ταρνανά. Αυτή τη φορά  επανέρχομαι για να καταστήσω γνωστές κάποιες γενικότερες σκέψεις που προκύπτουν από μια τελευταία συνέντευξή του, με τίτλο ‘’ Πρέπει να αγκαλιάσουμε ένα μεγάλο και απίθανο στόχο ‘’, θέμα που ταλανίζει τη χώρα μας και αναγκάζει τα καλύτερα μυαλά της να ξενιτεύονται. Παραθέτω το κείμενο της συνέντευξης και αφήνω τους αναγνώστες να εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα, ελπίζοντας  να βρεθούν ευήκοα ώτα:        

‘’’’ΤΟ BLOG

13/01/2019 08:25 EET | Updated 22 ώρες πριν

Ιωάννης Ταρνανάς: Πρέπει να αγκαλιάσουμε έναν μεγάλο και απίθανο στόχο





·        

·        

Άννα Γριμάνη Δημοσιογράφος

Ο κ. Ιωάννης Ταρνανάς λαμβάνει το βραβείο καινοτομίας του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Καινοτομία και την Έρευνα: EIT Health

Ως διεθνή επιστήμονα και υπότροφο του Ιδρύματος Atlantic /  Rhodes με τον Διεθνή Οργανισμό  GBHI για την ισότητα στην νοητική υγεία, και με την εφεύρεση Αltoida να τον φέρνει στο προσκήνιο των κορυφαίων καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδιασμών στην Ευρώπη, ζήτησα από τον δρ. Ιωάννη Ταρνανά να απαντήσει, στο πως οραματίζεται μια καλύτερη Ελλάδα.«Προβληματίζομαι, θα πει, ιδιαίτερα, να ισορροπήσω μεταξύ της προσπάθειας μου να φανώ χρήσιμος με την απάντηση μου, όπως κάνω στην επιστημονική δουλειά μου ή να φανταστώ κάτι θεωρητικό και φιλοσοφικό. Θα επιλέξω το πρώτο μένοντας πιστός στην επιστημονική ταυτότητα που έχω χτίσει τα τελευταία 20 χρόνια μετά από μεγάλη προσπάθεια».

O Έλληνας ερευνητής που φέρει τον τίτλο του διακεκριμένου ως AtlanticFellowforEquityinBrainHealth/ GlobalBrainHealthInstitute (GBHI), είναι ο ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής (Founder & Chief   Science   Officer  at  Altoida,) του καινοτομικού προγράμματος τουAltoidaAG με έδρα την Λουκέρνη στην Ελβετία. Ο διεθνής νευροεπιστήμονας προσηλωμένος πάνω από μια δεκαετία στην ερευνητική αντιμετώπιση της νόσου του Alzheimer εξελίσσει ψηφιακά τους Digital   Biomarkers (Υπολογιστικοί Βιοδείκτες) με τη χρήση νέων τεχνολογιών για την κατανόηση της γήρανσης και για την εύρεση μεθόδων πρόληψης, στοχεύοντας στη μείωση του ενδεχόμενου ανάπτυξης της άνοιας ή την καθυστέρηση εμφάνισης της. 

Αυτό που θέλω για μια Ελλάδα της επόμενης μέρας είναι να δω το σύνολο της κοινωνίας να αγκαλιάσει έναν “μεγάλο και απίθανο στόχο”.

Απόφοιτος της Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου όπου ήταν οι βασικές σπουδές του, με μεταπτυχιακά στην Πληροφορική στο Sussex   University, School   of   Cognitive and Computing  Sciences, και διδακτορικό στη Νευροφυσιολογία στο ΑΠΘ, ο Ιωάννης Ταρνανάς άρχισε να ασχολείται με την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας στην Γερμανία και από το 2006 να την εφαρμόζει σε άτομα με εγκεφαλικές παθήσεις ή νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις. Το πολυσχιδές ερευνητικό πεδίο του σε κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως το UniversityofCalifornia, SanFrancisco και το TrinityCollege, Dublin, Swiss Federal Institute of Technology (ETH), ανέδειξε την καινοτόμο μέθοδο του AltoidaARπου εντοπίζει τα πρώτα νευρολογικά συμπτώματα της νόσου του Alzheimer με ακρίβεια 94% και έξι χρόνια πριν αυτά να εμφανιστούν.

Η Αltoida – από το γερμανικό alter που σημαίνει ηλικία, και το αρχαίο οίδα: γνωρίζω -γνωρίζω την ηλικία μου- είναι spin-off του Πανεπιστήμιου της Ζυρίχης και πρόκειται για μία εμπνευσμένη εφαρμογή, ένα τεχνολογικό εργαλείο θα λέγαμε, ”μέτρησης” της εγκεφαλική δραστηριότητας των χρηστών σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας, με στόχο τη διάγνωση της πρώιμης άνοιας αλλά και ταυτοχρόνως την εγρήγορση της μνήμης. Μια διαρκής πνευματική άσκηση μέσω της τρισδιάστατης εικόνας και οικείων στοιχείων δηλ. ένας εικονικός περίπατος ή μια εικονική περιήγηση σε ένα μουσείο. Η νέα αυτή τεχνολογία έδωσε στον δρ. Ιωάννη Ταρνανάτο βραβείο καινοτομίας - ΕΙΤ  Ιnnovators  Awards – ενώ μαζί τιμήθηκε επίσης, και ο Έλληνας καθηγητής στο Βέλγιο Γιάννης Ποντίκης-του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (ΕΙΤ).

Φοβόμαστε πλέον τα δύσκολα, ενώ τα δύσκολα είναι που αξίζουν! Μιλάω συλλογικά όχι ατομικά.

Με την πεποίθηση ότι συνειδητοποιημένα πρέπει «να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύσουμε την επόμενη γενιά επιστημόνων» ο Ιωάννης Ταρνανάς εκφράζει στη HuffPost την πραγματιστική θέση του για την χώρα.

Εγγραφείτε και ακολουθήστε ΚΟΙΝΩΝΙΑ

 «Αυτό που θέλω για μια Ελλάδα της επόμενης μέρας (αποφεύγω τον όρο καλύτερη), είναι να δω το σύνολο της κοινωνίας να αγκαλιάσει έναν “μεγάλο και απίθανο στόχο”. Δεν θα χρωματίσω τη σκέψη μου πολιτικά αλλά πιστεύω ακράδαντα πως αυτό που έχουμε ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό να κάνουμε ως κοινωνία είναι να βάζουμε ως στόχο κάτι που φαντάζει απίστευτα δύσκολο έως αδύνατο και παρόλα αυτά με την συλλογική ευφυΐα, ικανότητα ακόμη και μαγκιά μας να κατορθώνουμε και να τον ολοκληρώνουμε. Φοβόμαστε πλέον τα δύσκολα, ενώ τα δύσκολα είναι που αξίζουν ! Μιλάω συλλογικά όχι ατομικά. Ατομικά είμαστε όλοι ακόμη σε μεγάλο βαθμό “μάγκες” ή ακόμη καλύτερα μερικές φορές “ψευτόμαγκες”. Ένα από τα λίγα πρόσφατα ιστορικά παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω για αυτό που εννοώ είναι ίσως οι αθλητικές μας επιτυχίες στο ποδόσφαιρο το 2004 και το μπάσκετ το 2006. Μπορεί ο οποιοσδήποτε φυσικά να αμφισβητήσει το πόσο “συλλογικές” ήταν αυτές οι επιτυχίες, αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί πως όλοι αισθανθήκαμε δέος μαζί τους! Θα μπορούσα να προτείνω εγώ κάποιους αντίστοιχους “μεγάλους και απίθανους στόχους” επιστημονικά, τεχνολογικά, κοινωνικά ή και πολιτικά. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να προτείνω εγώ κάτι, άλλωστε έχω την αντίστοιχη εμπειρία σε τέτοια εγχειρήματα. Το ζητούμενο είναι να συμφωνήσει η αδελφή μου, ο αδελφός μου, οι γονείς μου και οι φίλοι μου σε ένα τέτοιο στόχο και να τον κατορθώσουμε μαζί! Εκεί είναι, που σταματάω να είμαι χρήσιμος και καταντώ θεωρητικός, διότι είναι καθαρά φιλοσοφική κουβέντα η χρονική στιγμή και οι συνθήκες για να συμβεί κάτι τέτοιο». ''''.  Αντώνης Ταρνανάς


Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αταλάντη Λοκρίδας, T.K. 35200, Φθιώτιδα, Greece
Γράφω για να εξωτερικεύσω προσωπικές μου σκέψεις και να μοιραστώ εμπειρίες και γεγονότα που βίωσα προσωπικά στη μακρόχρονη υπηρεσιακή και ιδιωτική μου διαδρομή.