ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

  [Αθώα  και  Επικίνδυνα]

Σε μια εποχή που οι πολιτικοί ομιλούν πολύ και στοχάζονται ελάχιστα, είναι φυσικό να παρατηρούνται  πολλά και σοβαρά λεκτικά ‘’ατοπήματα’’, τα κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενα μαργαριτάρια. Πολλά από αυτά   έμειναν στην ιστορία και έχουν καταστεί ταυτόσημα με εκείνους που τα διέπραξαν, από κεκτημένη ταχύτητα, άγνοια, ενίοτε δε και σκοπιμότητα. Οι δυο  πρώτες περιπτώσεις αφήνουν κάποια περιθώρια επανόρθωσης, αρκεί να μην άπτονται σοβαρών εθνικών μας θεμάτων, οπότε σώζονται απλώς τα προσχήματα. Η  τρίτη όμως περίπτωση, που μπορεί να οφείλεται και  σε ιδεοληψία η κακή πολιτική εκτίμηση,  απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη, ώστε να προληφθούν  νέες ‘’κερκόπορτες’’, με καταστροφικά αποτελέσματα. Για τον λόγο αυτό, οι έχοντες δημόσιο λόγο – ένεκα του αξιώματός των -  πρέπει να επεξεργάζονται πολλαπλά  εκείνα  που εκστομίζουν, πριν αυτά  καταστούν  μπούμερανγκ σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Στο σημερινό μας σχόλιο δεν θα ασχοληθούμε αναλυτικότερα με τις απευκταίες και επικίνδυνες ακραίες  δηλώσεις της τελευταίας περίπτωσης , που δεν μπορούν να ενταχθούν στα  ‘’μαργαριτάρια’’ ,με την παραδοχή  ότι όλοι οι πολιτικοί μας προτάσσουν πάντα το εθνικό συμφέρον. Αυτό βέβαια δεν καθιστά  εντελώς αθώα και ακίνδυνα τα γλαφυρά μαργαριτάρια που έχουν ακουστεί κατά καιρούς από τους παράγοντες της δημόσιας ζωής της χώρας μας που τείνουν να αποτελέσουν  βασικό γνώρισμα των δημόσιων δηλώσεων. Είναι τόσα πολλά που οι συλλέκτες τους τα έχουν κατατάξει  ‘’αξιολογικά’’ στην πρώτη 12κάδα, δεκαπεντάδα ακόμα και  εκατοντάδα των  χαρακτηριστικότερων.

Θα αρχίσω με  δηλώσεις  πρωτοκλασάτου, ’δεδικαιωμένου’’ κατά τον Απόστολο Παύλο,  κυβερνητικού στελέχους του πρόσφατου παρελθόντος, που έχουν καταστεί ταυτόσημες με το όνομά του:

o   Δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε!

o   Βρισκόταν στη Γουιάνα και ‘’ μας χαιρετούσε από τη Γουινέα ‘’

o   Απειλούσε να ‘’καταρρίψει’’ τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους που  ‘’διέφθειραν’’ την ελληνική κοινωνία και τέλος ,δήλωνε

o   Κύριε Πρόεδρε…Δεν δύναμαι…να συνεχίσω…[πεθαίνοντας στο δικαστήριο]

Συνεχίζω με την πλουσιότατη σύγχρονη προσφορά, που δεν έχει και ίσως δεν θα αποκτήσει ποτέ όμοιό της:

Αλέξη Τσίπρας

 ■ «Δεν βρήκα ούτε έναν να μου πει ότι δεν εφάρμοσα τις υποσχέσεις μου».

■ «Κάναμε έναν συμβιβασμό, δεν είμαστε συμβιβασμένοι».

■ «Δεν κάναμε δηλώσεις που εκτίθουν τη χώρα».

■ «Η Μυτιλήνη, η Λέσβος και τα άλλα νησιά της Ελλάδας…».

■ «Δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα».

■ «Ακουσον μεν, πάταξον δε».

■ (Προς Ανγκελα Μέρκελ) «Αν δώσω αυτό που μου ζητάς, καλύτερα να βγάλω εισιτήριο για άλλη χώρα». [Τελικά  το έδωσε αλλά προτίμησε τη χλιδή της  χώρας]!!!

■ «Εάν εκείνο το βράδυ (σ.σ.: της 12ης Ιουλίου στις Βρυξέλλες) σηκωνόμουν να φύγω, πιθανώς θα γινόμουν ήρωας για μια νύχτα -ίσως και για δύο ή τρεις-, αλλά θα ήταν μια πραγματική καταστροφή για τις επόμενες ημέρες και νύχτες. Και όχι μόνο για εμένα, αλλά και για την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Άρα ήταν ένα πολύ δύσκολο δίλημμα. Η καρδιά, η ψυχή μου, μού έλεγε “σήκω και φύγε”. Αλλά το μυαλό μου μού έλεγε ότι έπρεπε να βρω μια λύση, παρόλο που γνώριζα ότι αυτή η λύση θα είναι πολύ δύσκολη».[ It’s the classical dilemma between the head and the heart – τραγούδι του   Chris de Burgh του 1984 ή , ανάγκα και Θεοί πείθονται,   για την κουτάλα της εξουσίας!!!].

■ «Είναι σε όλους μας συμπαθή τα νεκρά παιδιά και μας προκαλούν θλίψη, αλλά τα άλλα προσφυγόπουλα που ζουν δεν είναι συμπαθή;».

Υπάρχουν πολλά ακόμα εξ ίσου ή και περισσότερο ενδιαφέροντα αλλά δεν τα αντέχω και θα κλείσω με δύο  του μοναδικού κυρίου Βαρουφάκη  ,ένα του κ. Καμμένου και το αμίμητο του κ. Φίλη, που αφιερώνεται στους Ελληνοπόντιους από ένα Πόντιο Πιλάτο:

■ «Είχαμε μια ευκαιρία να χρεοκοπήσουμε και τη χάσαμε»

 ■ «Το βράδυ του δημοψηφίσματος ο Τσίπρας μου είπε “ήρθε η ώρα να παραδοθούμε”». [Προτίμησε να ‘’παραδώσει΄΄ τον Υπουργό του]

 ■ «Ο στρατός διασφαλίζει τη σταθερότητα στο εσωτερικό».

          ■ «Αναγνωρίζουμε τον πόνο των Ποντίων, αλλά δεν πρόκειται για γενοκτονία».[εντελώς συμπτωματικά τα ίδια ισχυρίζεται και ο Σουλτάνος της γείτονος].

Παραλείπω για λόγους αισθητικής τα περί γεμιστών [της κυρίας Θεανώς ], το λιάσιμο των μεταναστών  [της κυρίας Τασίας], τα σχόλια των αντιπάλων, όπως και την επανάληψη των πρόσφατων δηλώσεων του κ. Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη γεωγραφική ‘’διατριβή’’  του κ. Τσιρώνη, που απηχούν τις τουρκικές θέσεις για τα νησιά της περιοχής, Για τη γραφή και αντιγραφή Αντώνης Ταρνανάς

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

                     [Χθες και Σήμερα]

Ο τίτλος του σημαντικού αυτού έργου του Πλούταρχου  μου φέρνει στο νου και το σχετικό κεφάλαιο από τη γνωστή  στους παλαιότερους Ευκλείδειο Γεωμετρία, που αναφέρεται στα  αξιώματα.  Πρόκειται για προτάσεις που θεωρούνται παραδεκτές χωρίς όμως και να αποδεικνύονται.  Ξεχωριστή σημασία στη σχετική θεωρία  έχει το 5^ο αξίωμα των παραλλήλων, που θεωρείται ανεξάρτητο των υπολοίπων και αντιμετωπίζεται ως θεώρημα, διότι δεν είναι διαισθητικά προφανές. Στα σημερινά σχολικά εγχειρίδια  είναι γνωστό  ως αξίωμα  Playfair, από το όνομα του μελετητή της ‘’ισοδυναμίας’’ του και δηλώνει  ότι από δοθέν σημείο εκτός δοθείσης γραμμής (ευθείας), διέρχεται το πολύ μία γραμμή (ευθεία), που δεν τέμνει την δοθείσα.

Στη σημερινή Ελλάδα ,  η ‘’ισοδυναμία’’ αναζητείται  σε   κομματικές και όχι ευθείες ‘’γραμμές’’  και τα αξιώματα του αρχαίου γεωμέτρη  υποτάσσονται στη θεωρία της ‘’φυματικής σαρανταποδαρούσας’’ και τις ιδεοληψίες ενός  σύγχρονου Ευκλείδη , του    Τσάρου της ελληνικής οικονομίας.  Ο  διαμορφωτής της νέας  αυτής οικονομικής αντίληψης, είχε ταυτόσημες απόψεις τόσο με τον αποπεμφθέντα προκάτοχό του, όσο και με τον σημερινό Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Με τον δεύτερο μάλιστα είχαν  συνδιατυπώσει και το ακόλουθο οικονομικό  ‘’αξίωμα’’ : «Απαιτείται η σύναψη ενός κοινωνικού συμβολαίου που θα περιλαμβάνει την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου πολιτικής και τη διαπραγμάτευσή του με τους κοινωνικούς εταίρους».

Τώρα πια,  με τους ομοτράπεζους του, αναζητούν τη νέα κανονικότητα, στα πλαίσια της διαμορφωθείσης κατάστασης μετά την εθνική κωλοτούμπα του 2015, διανθισμένη με επαναστατικές κορώνες περί ‘’μονομερών’’ ρυθμίσεων, που μας επιτρέπει η ’’οριστική έξοδος από τα μνημόνια’’ . Το σύνολο των φληναφημάτων που ακούονται και θα ενταθούν όσο κορυφώνεται η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, θυμίζουν τις ομολογημένες αυταπάτες, που λίγο έλλειψε να μας οδηγήσουν  στις επιλογές του κυρίου Σόιμπλε , για ένα 10ετές GREXIT ή και ακόμα χειρότερα.

Ολοκληρώνοντας το παρόν , αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω και το επίσης παράλληλο πάθημα της κυρίας Μέι, που δεν πρόσεξε όσο έπρεπε το δικό μας προηγούμενο και οδηγεί τη χώρα της – αλλά και την Ε.Ε.- σε μια μεγάλη περιπέτεια.   Κοινό σημείο των  ‘’παράλληλων  αυτών βίων’’, είναι  η  εκατέρωθεν αποκοτιά . Η δική μας ηγεσία νόμιζε, όπως ομολόγησε, ότι θα κάμψει την αντίσταση της Ε.Ε. και θα την υποχρεώσει να αποδεχθεί τις ευφάνταστες  αντιλήψεις της, ενώ η κυρία Μέι θέλησε να διεκδικήσει για λογαριασμό της, τον τίτλο της σιδηράς κυρίας μιας προκατόχου της. Εμείς μεν βαυκαλιζόμαστε με τις φρούδες ελπίδες μας περί εξόδου από τα μνημόνια, η βρετανίδα πρωθυπουργός όμως δεν θέλει να πιστέψει ακόμα τις δικές της αυταπάτες. Με την εμμονική της στάση  οδηγεί τη χώρα της σε πρωτόγνωρες περιπέτειες, ελπίζοντας ακόμα στην υποχώρηση τόσο των εσωτερικών της αντιπάλων  όσο και κυρίως των επίσης αστόχαστων μετριοτήτων που κυβερνούν τη σύγχρονη Ευρώπη και υπερασπίζονται όσο και όπως νομίζουν  την ευρωπαϊκή ιδέα. Ελπίζω και εύχομαι, έστω και την ‘’δωδεκάτην’’, να πρυτανεύσει εκατέρωθεν η λογική, που συχνά τελευταία θυσιάζεται  στους παραλογισμούς των πολιτικών ηγεσιών.

Το κλείσιμο του σημερινού μου άρθρου συμπίπτει [ ώρα 11.45] με την παρέλαση της Προεδρικής Φρουράς και την ανάκρουση [ σε πολλαπλές και εντυπωσιακές μουσικές παραλλαγές ] του εθνικού μας εμβατηρίου  ‘’Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα’’. Το παιάνισμα του εμβατηρίου έγινε δεκτό με ενθουσιώδη χειροκροτήματα – αλλά λόγω απομάκρυνσης των θεατών της παρέλασης, δεν ακούστηκαν από τα  μικρόφωνα της μετάδοσης. Ομολογώ ότι το εμβατήριο με αιφνιδίασε ευχάριστα, όπως και τον εκφωνητή που μετέδιδε την παρέλαση, με αποτέλεσμα να επισημάνει με σχετική καθυστέρηση το άκουσμά του και μου έδωσε τη χαρά να προσθέσω  ενδόμυχα και  τους στίχους του.    Δεν παραλείπω να επαναλάβω τη δήλωση ότι δεν είμαι ακροδεξιός, φασίστας ή υποκινούμενος εθνικιστής, αλλά ένας Έλληνας πατριώτης, που αρνείται στο τέλος του βίου του να απαρνηθεί τη Ελληνική Μακεδονική του καταγωγή.  Εύχομαι σε όλους ολόψυχα χρόνια πολλά για τη διπλή αυτή γιορτή του έθνους μας.      Αντώνης Ταρνανάς

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ν. Παππά [ από σεβασμό παραλείπω τον  τίτλο του Υπουργού ] , επιβάλλεται να λεχθούν κάποιες αλήθειες και να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Δήλωσε λοιπόν ο θαυμαστής του ολοκληρωτισμού του κ. Μαδούρο: « Η Μακεδονία ήταν ξακουστή ως Μακεδονία των γειτόνων στο παρελθόν» επιμένει ο Ν. Παππάς με νέα δήλωσή του, σχολιάζοντας πως «πριν τις Πρέσπες, παντού στον κόσμο η γειτονική χώρα ήταν αναγνωρισμένη ως «Μακεδονία» σκέτο».

Εγώ λοιπόν ο αφελής 85χρονος, με καταγωγή του πατέρα μου από την  Δυτική Μακεδονία [Πεντάλοφος Βοίου Κοζάνης που γνωρίζει καλά  ο ίδιος] και όχι από την ‘’δοτή’’ βόρεια, γιατί πίστευα ότι και πριν από τις Πρέσπες  καταγόμουν από την ’’Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα’’;;;  Σημασία για μένα έχει η ιστορική αλήθεια και όχι τα διάφορα παιχνίδια που παίζονταν σε βάρος της, όπως το τελευταίο με τη γλώσσα και την εθνικότητα που τους χαρίσαμε. Ας  δεχθούμε  λοιπόν  ότι εγώ, λόγω ηλικίας  κάνω λάθος, αλλά οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, οι μαθητές των σχολείων και οι μπάντες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που το διαλαλούσαν σε κάθε ευκαιρία, ήταν ακροδεξιοί, φασίστες και υποκινούμενοι;;; Εδώ θα επαναλάβω την ιστορική φράση του Αίαντα προς τους δικούς του, που είχαν δειλιάσει απέναντι στους Τρώες «αιδώς Ἀργεῖοι νῦν ἄρκιον ἤ ἀπολέσθαι» [«Ντροπή Αργείοι! Το μόνο βέβαιο που τώρα μας περιμένει είναι να χαθούμε»]. Αυτό πιστεύει ο κ. Παππάς!!!

Ο λαλίστατος αυτός μέγας Καναλάρχης, που έσπευσε να ανταμείψει την κομματική προπαγάνδα πρωτοκλασάτων δημοσιογράφων της ΕΡΤ [  Αρβανίτης και Γιαννούλης] με υποψηφιότητες στο Ευροψηφοδέλτιο του Σύριζα, είπε και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. Είπε ότι οι αντιδράσεις του κόσμου για τη συμφωνία των Πρεσπών ακολουθούν φθίνουσα πορεία, σε αντίθεση με τον ενθουσιασμό των υποστηρικτών της. Δεν θέλω να σχολιάσω την ανταμοιβή των δημοσιογράφων για την αντικειμενικότητα που επέδειξαν, αλλά θα παραθέσω μια φωτογραφία από την ‘’πανηγυρική’’ συγκέντρωση του Κιλκίς για να πεισθεί και ο ίδιος για την ακρίβεια των λεγομένων του.

Πρόσθεσε ακόμα ο πονηρούλης γιαλαντζί αριστερός, ότι τα κόμματα πρέπει να πάρουν θέση ως προς τη συμφωνία των Πρεσπών, την οποία δήθεν δεν έχουν κατανοήσει. Για τους Έλληνες είναι αρκετό ότι την κατάλαβε ο λαός, όπως κατάλαβε και τον ρόλο που έπαιξαν οι πολιτικοί και τα κόμματα τους και θα τους ανταμείψει δεόντως με τον τρόπο που γνωρίζει και δικαιούται, στην κάλπη.

Γίνεται σαφές ότι δεν επικροτώ τις ακραίες μορφές αντίδρασης και δεν αποτελεί δικαιολογία το γεγονός ότι  τους ‘’έφθασαν στα άκρα’’. Ό,τι έγινε, έγινε και δυστυχώς δεν ‘’ ξεγίνεται ‘’ ούτε με την αρνησικυρία – τουλάχιστον για την ένταξη στο ΝΑΤΟ -  μπορεί όμως η λαϊκή ψήφος να περισώσει την εθνική  μας αξιοπρέπεια .

Αντώνης Ταρνανάς

Η αίθουσα που μίλησε ο κ. Παππάς στο Κιλκίς

Η ΚΟΛΥΜΒΗΘΡΑ ΤΟΥ ΣΙΛΩΑΜ

Ανάβλεψη ή σύνδρομο  οφθαλμαπάτης;

Παρακολουθώντας το νυχτερινό δελτίο ειδήσεων της Κρατικής μας  ΕΡΤ, συμμερίστηκα, για πρώτη φορά,   απόλυτα την περηφάνια των εκφωνητών της, για την επανάληψη του θαύματος του τυφλού στα Ιεροσόλυμα, που επιτέλους είδε το φως το αληθινό. Δεν ξέρω βέβαια πως το αντιμετωπίζουν οι οπαδοί του Σύριζα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μας, ύστερα από όσα αντίθετα έχει δηλώσει κατά καιρούς   και  ούτε  προτίθεμαι να γυρίσω πίσω. Ό,τι ελέχθη, ελέχθη και ανήκει στο ‘’στείρο παρελθόν’’ , εγώ όμως θα μείνω στο  χθεσινό θαύμα της 3+1 μερούς συνάντησης των Αγίων Τόπων, με τους πραγματικούς μας ‘’φίλους και συμμάχους’’. Σ’ αυτό θα μας βοηθήσει ενδεχομένως και το πάθημα του Σουλτάνου της γείτονος, ο οποίος, μετά το τέλος των εκλογών, ίσως αναγκασθεί σε  μια δική του  ανάβλεψη, έστω και χωρίς  τη μεσολάβηση της  θαυματουργής κολυμβήθρας.

Μετά τις ομολογημένες αυταπάτες, είμαι σίγουρος ότι αποκαταστάθηκε πλήρως και η όραση της αιθεροβάμονος ‘’αριστερής’’ ηγεσίας μας, για να κατακτήσουμε τελικά την  ζητούμενη  ‘’κανονικότητα’’. Εκείνο που με προβληματίζει είναι , αν πρόκειται για πραγματική ανάβλεψη ή ΄΄ ευκαιριακή’’ αφαίρεση των παρωπίδων, εν όψει εκλογών, για χάρη των οποίων έχουν αρχίσει ήδη οι νέες κυβιστήσεις. Αυτοί οι γιαλαντζί αριστεροί δεν έχουν  πράγματι τον Θεό τους και είναι διατεθειμένοι να κάνουν  τα πάντα για να κρατήσουν την εξουσία, αφού γεύθηκαν πλήρως  όλα τα ‘’αγαθά’’ της.

Τώρα που όλα δείχνουν ότι ανέβλεψαν πλήρως και  υιοθετούν ακόμα και τις λαθροχειρίες που καταλόγιζαν στους αντιπάλους τους στο επάρατο παρελθόν, δείχνουν  ότι δεν ωχριούν μπροστά σε κανένα εμπόδιο και ούτε νοιάζονται για όσα τους καταλογίζουν οι ζηλιάρηδες ‘’εχθροί’’  της προόδου και των κομματικών απολιθωμάτων που εκπροσωπούν την ‘’κυοφορούμενη’’  δική τους ‘’ Άνοιξη’’ !!! Είναι όμως τυχεροί που δεν είναι πλέον μέλη του ΚΚΕ και έχει καταρρεύσει η μητερούλα Σοβιετική Ένωση, διότι με όσα κάνουν θα είχαν την τύχη του Ν. Ζαχαριάδη που κατηγορήθηκε για ‘’σεχταρισμό’’ και ως ‘’πράκτορας του εχθρού’’. Αυτά αποτελούν  εσωτερικά τους προβλήματα και  μπροστά στο κοινό τους όφελος μπορούν να τα παραμερίζουν.  Η  ιδεοληψία τους βέβαια μπορεί να δικαιολογήσει τα πάντα, με τη διασταλτική  Παπική  θεώρηση ότι  ‘’ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’’ και τον μακιαβελισμό που τους διακρίνει  [ πρόκειται για την  αμοραλιστική στάση και πρακτική σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, μηχανορραφία και δολοπλοκία για την επίτευξη προσωπικών στόχων, ακόμα και άνομων, στα πλαίσια των ρυθμιστικών κανόνων μιας κοινωνικής ομάδας ή οποιασδήποτε μορφής κοινότητας]. Το τελευταίο  είναι πολύ έντονο  στην Ελληνική  Βουλή με την ψήφιση χαριστικών προσωπικών διατάξεων για την άρση του ασυμβίβαστου εκλογής Βουλευτών και έπεται συνέχεια!!!

Στο σημείο αυτό  και παρατηρώντας τις φωτογραφίες που ακολουθούν, αισθάνομαι την ανάγκη να διατυπώσω μια πανελλήνια νομίζω απορία . Αν στη θέση του κ. Τσίπρα βρισκόταν ένας άλλος  μη ‘’ προοδευτικός ‘’  πολιτικός ηγέτης, τι θα συνέβαινε σήμερα , αυτή τη ώρα , στην Αθήνα και σε όλη την επικράτεια;;;  Πόσες αντιστοιχίσεις με τη Μαρφίν  που ‘’δεν κάηκε από μολότοφ’’ θα είχαμε  ήδη και πόσοι προοδευτικοί υποστηρικτές  θα μας βομβάρδιζαν από τα κρατικά ΜΜΕ και τα οπαδικά έντυπα, για   τις ηρωικές πράξεις αντίστασης των γνωστών μας  μπαχαλάκηδων!!! Ο κύριος Τσίπρας έκανε κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει κανένας άλλος  ηγέτης της χώρας μας, και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη .  Για μοναδική ίσως φορά , έκανε κάτι  για τη χώρα που δεν απαιτεί αστυνομική συνοδεία κατά τις δημόσιες εμφανίσεις του, όπως συμβαίνει με την συμφωνία των Πρεσπών. Μήπως το τελευταίο πρέπει να προβληματίσει όσους χαρακτηρίζουν συλλήβδην τους Έλληνες Μακεδόνες και τους λοιπούς πατριώτες ως ακροδεξιούς , εθνικιστές και όργανα κομματικών συμφερόντων;;;  Αλλά πού τέτοια τύχη!!! Ο πάντα ρομαντικός και αισιόδοξος Αντώνης Ταρνανάς

Κατ΄ιδίαν συνάντηση κ.κ. Τσίπρα - Μετανιάχου 

Συνάντηση Τσίπρα-Μετανιάχου και Αναστασιάδη,  παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α.

ΑΠΟΦΡΑΔΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

              Ακυβέρνητο καράβι η Βρετανία ,

                                                         και οι βαρκούλες  …αρμενίζουν

Δεν ξέρω αν πρόκειται για ευτυχή ή ατυχή συγκυρία, αλλά η χθεσινή ημέρα κατέδειξε πολλές ομοιότητες στους προβληματισμούς της κυρίας Μέι και εκείνους του ημετέρου κ. Τσίπρα. Αμφότεροι, για  χωριστούς  λόγους , οδηγούν τις χώρες τους σε νέες τρικυμίες και θαλασσοδαρσίματα, προκειμένου να περισώσουν το προσωπικό και κομματικό τους ‘’γόητρο’’ και  κυρίως τα ‘’καλά και συμφέροντα‘’ που τους παρέχει η εξουσία. Ένα τρανό και αδιαμφισβήτητο δείγμα  της ομοιότητας ,μας δίνουν και οι παρατιθέμενες δύο φωτογραφίες, που επιβεβαιώνουν απόλυτα τη ρήση που αποδίδεται στον Κομφούκιο ή τον Ναπολέοντα ‘’μια εικόνα χίλιες λέξεις’’. Για να αποφύγω μάλιστα  τον  σχετικό αντίλογο του  Αμερικανού Paul Levinson,  που διερωτάται ‘’ γιατί βάζουμε λεζάντα’’, τις παραθέτω  σκέτες  και θα διαπιστώσετε ότι και πάλι  δεν κρύβουν τίποτα !!!

‘’Κόψε φάτσα και βγάλε συμπέρασμα’’, λέει ο λαός, μόνο που , αν το εφάρμοζε και στην πράξη  θα είχε αποφύγει πολλές κακοτοπιές. Σε κάθε περίπτωση ελπίζω να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία και στους δυο λαούς, να ξεφύγουν  από το σφιχταγκάλιασμα των  σύγχρονων Λαιστρυγόνων , που οδηγούν οι τυχοδιωκτικές ενέργειες,  ιδεοληψίες και άλλες σκοπιμότητες.  Σε αντίθετη περίπτωση αμφότερες οι χώρες θα περιπέσουν σε τρομερές ‘’ δίνες και στροβιλισμούς’’, τις οποίες το μεγάλο καράβι της Βρετανίας θα μπορέσει , ενδεχομένως, να ανταπεξέλθει με τραύματα και οπισθοδρομήσεις, η δική μας όμως βαρκούλα με τον πάντα προδομένο λαό,  θα βουλιάξει ‘’αύτανδρη’’.  Εξυπακούεται ότι στη βαρκούλα δεν θα βρίσκονται οι καλοβολεμένοι της εξουσίας και οι οικονομικά ισχυροί [ τα παλιά και νέα τζάκια που έλεγε και ο Αντρέας].

Παρατηρώντας σχολαστικότερα   τη ‘’δική μας ‘’ φωτογραφία, δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει . Τον χαμένο θαυμασμό, το περίλυπο ύφος, το κουβεντολόι  εν ώρα ομιλίας του μεγάλου ηγέτη , που και αυτός όπως και  τα πρωτοκλασάτα στελέχη του αποστρέφουν το βλέμμα τους !!! Πού βρίσκεται  αλήθεια το περήφανο ύφος των σεσημασμένων χειροκροτητών, που θύμιζαν κλακαδόρους  εποχών που πιστεύαμε ότι είχαν χαθεί ανεπιστρεπτί;;;

Όλα αυτά τα χρόνια, με τη συνεχή  επανάληψη  ότι η νέα  εξουσία αποτελεί  το καινούργιο που θα βάλει στο περιθώριο το παλιό   πολιτικό κατεστημένο, είχα αρχίσει να το πιστεύω  και θεωρούσα ορθή και επιβεβλημένη την επισήμανση. Η χθεσινή όμως ‘’ολομέλεια’’ μου γκρέμισε κάθε ελπίδα και παρηγοριά, αφού βλέποντας την αλήθεια κατάματα, διαπίστωσα ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη  σύγχρονη ‘’φενάκη’’, η οποία ουσιαστικά συγκαλύπτει το πιο παλιό και φθαρμένο πολιτικό υλικό. Ακούγοντας δε και την ομιλία  του μεγάλου αρχηγού, βεβαιώθηκα για την ορθότητα  της ρήσης του Σοφοκλή στην Αντιγόνη  ‘’το κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν’’, δηλαδή σε νεώτερα ελληνικά ‘’μωραίνει Κύριος  ον βούλεται απολέσαι’’. Διαλέγετε και παίρνετε που λέει ο λαός, ο  οποίος προσθέτει ότι ‘’κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο και προφανώς δεν αναφέρεται στο Δ.Ν.Τ., αλλά στην πραγματικότητα που  ο λαός βιώνει.  Αντώνης Ταρνανάς

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΓΑΜΜΑ [F]

        Ένας φθόγγος που επανέρχεται σαν συμπεριφορά

Το  Δίγαμμα [F] υπήρξε το έκτο γράμμα του αρχαίου ελληνικού αλφαβήτου. Ο φθόγγος αυτός είχε την ιδιότητα να αλλάζει ηχητικότητα ανάλογα με τη θέση που βρίσκεται, σε σχέση με άλλους φθόγγους και γι’ αυτό ίσως χάθηκε, με την επιβολή του τονικού συστήματος από τους Αλεξανδρινούς. Σήμερα βέβαια δεν θα ασχοληθούμε με τη γλωσσική ανάλυση  ενός φθόγγου που έχει  σχεδόν ξεχαστεί και δεν εμπίπτει στο γνωστικό μας αντικείμενο, αλλά  με την επαναφορά των συμπεριφορών του στη  πολιτική πραγματικότητα της χώρας μας .  Νομοτελειακά λοιπόν και οι συμπεριφορές  αυτές θα ακολουθήσουν τη μοίρα τους, αφού όλα στη ζωή έρχονται και παρέρχονται και ουδέν μένει !!!.

Θα  αποκαλούσε το φαινόμενο, μεθόδευση της ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ , που μεταφέρει  αριστερούς ήχους  στις κομματικές εκδηλώσεις  και Αμερικανο-Νατοϊκή ηχητική,  στις διεθνείς παρουσίες του.  Αποκαλούσε Γερμανοτσολιάδες, Μερκελιστές και υποκινούμενα του Μητσοτάκη τα υπόλοιπα ΠΑΣΟΚ και Κέντρου, ενώ τώρα καλεί , όσους δεν λεηλάτησε ακόμα σε ευρεία προοδευτική συμπαράταξη,  για να ‘’πολεμήσουν’’ την ακροδεξιά. Προφανώς ξέρουν  καλά ότι δεν γίνονται πιστευτοί και κυρίως ότι τέτοιες ανακολουθίες ρίχνουν νερό στο μύλο της ακροδεξιάς, που σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξησή της σε χώρες με λαϊκίζουσες αριστερές  κυβερνήσεις [Γαλλία – Ιταλία]   και  σε τέως κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ο φίλος κ. Μοσκοβισί γνωρίζει καλά το θέμα αλλά και τη διαδικασία των ‘’ διπλών ακουσμάτων’’, αφού είναι ο μόνος που διεσώθη ‘’λόγω μετακόμισης στην Ε.Ε.’’.                  

Η Αριστερά με τα εναλλασσόμενα αριστεροδέξια ακούσματα , αποδείχτηκε ο  προθυμότερος αποδέκτης ακραίων  νεοφιλελεύθερων παραχωρήσεων και εθνικών δεσμεύσεων έναντι μικροανταλλαγμάτων και ‘’δυο καλών λόγων’’, τη στιγμή που η κυκλοφορία των ίδιων  στη χώρα απαιτεί τη μετακίνηση πλειάδας αστυνομικών διμοιριών, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τη δράση  διάφορων ιδεολογικών παραφυάδων τους. Αλήθεια τι άλλο να πρωτοθαυμάσει κανείς σ’ αυτό τον θίασο με τα  ‘’γεμιστά’’, τη ‘’διαπαιδαγώγηση’’ των μαθητών  που αποτολμούν να επισκεφθούν τη Βουλή, την πλήρη μπαχαλοποίηση της  ζωής με την ανασφάλεια που διακατέχει γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους – με το συνεχιζόμενο δόγμα Τόσκα !!!

Αλίμονο στους νέους, έλεγε  ο τίτλος της παραλλαγής του μύθου του Φάουστ, στην  ελληνική του κινηματογραφική  μεταφορά. Οι τελευταίοι θαυμαστές ολοκληρωτικών καθεστώτων τύπου Μαδούρο, αναζητούν πρόθυμους  να πουλήσουν την ψυχή τους στον πρώτο  εξουσιαστή που θα τους εξασφαλίσει τον επιούσιο και ας λένε ότι  οι νεοέλληνες ‘’δεν ψάχνουν πια τα σκουπίδια’’  αλλά επιζητούν τη συνέχιση   της ‘’φορολογικής λαίλαπας’’. Δεν είναι κακό, ούτε και μοναδικό στη χώρα αυτή να γίνονται λάθη και συνήθως σε βάρος των μικρών και αδυνάτων, ας πάψουν όμως να μας εμπαίζουν. Η   υποαπασχόληση έναντι φιλοδωρήματος και η καθιέρωση της επιδοματικής πολιτικής των αποτυχημένων κομμουνιστικών συστημάτων , δεν μπορεί να αποτελεί   σύγχρονη  κοινωνική  πρόνοια και κυρίως δεν μπορεί να αποκαλείται πρόοδος ή παράγωγο της . Η συνολική κρίση έχει καταστρέψει την  κοινωνική δομή της χώρας, εξαφάνισε  τη μεσαία τάξη και επανέφερε τη χώρα σε καταστάσεις αλήστου μνήμης εποχών . Προστατέψτε τουλάχιστον τη γλώσσα μας, από  τα κακότεχνα και ελεεινά  λεκτικά  εφευρήματα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι.  Ο λαός έπαθε και έμαθε και ας μην το δείχνει, γιατί φοβάται να ομολογήσει την αλήθεια που  η οργανωμένη κρατική προπαγάνδα και οι χορτάτοι Ευρωβουλευτές και λοιποί συνεργάτες σας, καθημερινώς παραποιούν, για να σώσουν τα ‘’μεγαλεία ‘’ τους.  Αυτοί τουλάχιστον τρώνε πολύ καλά !!!           Αντώνης Ταρνανάς

ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ

               [ Άρχισαν τα Όργανα]

Η πρώτη φορά Αριστερά στην εξουσία, βοήθησε επί τέλους τον ελληνικό λαό να την απομυθοποιήσει και να κατανοήσει στην πράξη την ηθική και τις επιδιώξεις της. Έχοντας πολυετή προσωπικά βιώματα σε χώρες με ‘’υπαρκτή’’ αριστερή διακυβέρνηση και την απόλυτη εξουσία , είχα εξ αρχής επισημάνει τις  δοκιμασμένες και αναλλοίωτες πρακτικές της. Δεν τολμούσα όμως να επιμείνω στις απόψεις μου, διότι οι νεόκοποι οπαδοί της είχαν αποδεχθεί  απόλυτα τον πολιτικό μεσσιανισμό , με τον οποίο συνήθως   εμφανίζονται τα προσωποπαγή  αυτά καθεστώτα, μέχρι  την  οριστική  τους επικράτηση  .

Και τι δεν είδαμε, στη διάρκεια της  ‘’πειραματικής’’  αυτής περιόδου. Πέταξαν επιδεικτικά  τις γραβάτες και μαζί μ’ αυτές κάθε συμβατικότητα που διακρίνει διεθνώς τα κοινοβούλια , τον κοινοβουλευτισμό ακόμα και την καθιερωμένη δημόσια  αισθητική των κρατικών αξιωματούχων. Προσομοίωσαν τις εθνικές συνελεύσεις με λαϊκές συγκεντρώσεις γειτονιάς, για να ‘’προβάλουν’’ την αριστεροσύνη τους. Έστρεψαν την οργή τους κατά του θρησκευτικού αισθήματος, με την τοποθέτηση στο αρμόδιο υπουργείο δεδηλωμένων άθεων Υπουργών, με  υποκριτικό αντιπερισπασμό  συμμετοχής της ηγεσίας τους σε επιλεγμένες ιεροτελεστίες . Συγκυβέρνησαν   με λαϊκιστές της άλλης όχθης, για να καμουφλάρουν τις πραγματικές προθέσεις τους και πρόβαλαν στοιχεία  ‘’αγροίκων’’  Υπουργών για να κάμψουν οποιαδήποτε αντίθεση στη δική τους ‘’κανονικότητα’’.

Είναι γνωστό ότι και η  δική μας ‘’αριστερά’’ δεν προέρχεται από παρθενογένεση , αλλά  αποτελεί μετεξέλιξη  του ολοκληρωτισμού που ταλάνισε και συνεχίζει να ταλαιπωρεί ακόμα , κάποιες γωνιές του κόσμου. Συνεπώς υπάρχουν πλέον αρκετά συγκριτικά δεδομένα και ο λαός είναι υποψιασμένος, ώστε να αντιλαμβάνεται ,  έστω με καθυστέρηση, τις προθέσεις της. Έτσι λοιπόν, αφού  εξάντλησαν το ψευδολόγιό τους , αναγκάστηκαν να αλλάξουν  την αντικαπιταλιστική τους λεοντή με την προβιά του φιλοδυτικού, για να συγκρατήσουν  τα νέα τους ‘’θύματα’’ , που ο εγωισμός τους αρνείται να δεχθεί ότι ξεγελάστηκαν ή αντάλλαξαν  την ψήφο τους.

Για τον σκοπό αυτό, προσπαθούν να εκμαιεύσουν τη ’’ συμπάθεια’’ των κλασικών συμμάχων και ετέρων της χώρας,  λέγοντας ναι σε όλες τις απαιτήσεις τους, ώστε να τους επιτραπεί έστω  μια ταπεινωτική  επιδοματοποίηση  μισθών και συντάξεων,  τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές. Παράλληλα με διάφορα ‘’αφηγήματα’’ , προσπαθούν να  δικαιολογήσουν  κάθε πρόθεση ή ενέργειά τους  και  να αντικρούσουν τις απόψεις  και  προτάσεις των αντιπάλων τους. Έτσι λοιπόν, δεν απολογούνται για την όποια  αρνητική κριτική και  περιορίζονται να κατακρίνουν  γενικά και αόριστα την αντιπολίτευση και το έργο της, επικαλούμενοι για τους ίδιους, με την  εγνωσμένη  εφευρετικότητά τους, τις ‘’ανταποδοτικές’’  ευνοϊκές κρίσεις  των δυτικών εταίρων μας 

Επανειλημμένα και σε ανύποπτο χρόνο, είχα αναφερθεί στην πάγια πρακτική των ‘’Μεγάλων’’ να αλλάζουν πρακτικές απέναντι σε όσους δεν έχουν περισσότερα να δώσουν  και συνεπώς αρχίζουν να μην τους ‘’χρειάζονται’’ .  Ένα πρώτο ανάλογο δείγμα αποτελεί και το χθεσινό δημοσίευμα του BBC,  για την ύπαρξη ‘’ καταπιεσμένης αόρατης σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα’’, για την οποία δεν είχε κάνει  οποιαδήποτε   νύξη πριν από τη συμφωνία των Πρεσπών και την ένταξη των γειτόνων μας στο ΝΑΤΟ.

 Η έμμεση απάντηση του  Προέδρου της Δημοκρατίας  «Η Συνθήκη, πρέπει να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται, κατά το γράμμα της και το πνεύμα της, με τρόπο που δεν αφήνει ούτε ίχνος αλυτρωτισμού. Κατά συνέπεια, οιαδήποτε αντίθετη τακτική θα εμποδίζει, αυτονοήτως, την ευρωπαϊκή ενταξιακή πρόοδο της Δημοκρατίας της Βόρειας  Μακεδονίας», σώζει απλώς τα προσχήματα. Η προσεκτική διατύπωση του γνώστη της διεθνούς πραγματικότητας Προέδρου μας, αναφέρεται μόνο στην ευρωπαϊκή ενταξιακή προοπτική  και όχι στο ΝΑΤΟ, που αποτελούσε  την κύρια επιδίωξη των φίλων και συμμάχων μας. Το τελευταίο έχει ήδη ολοκληρωθεί  ανεπιστρεπτί και μάλιστα  χωρίς δυνατότητα μελλοντικής ακύρωσης και το πέτυχαν έναντι  αόριστων  υποσχέσεων  και  πενιχρών  [μπακαλίστικων ] ανταλλαγμάτων !!!

Φοβάμαι ότι αυτά που θα ακολουθήσουν θα είναι πολύ χειρότερα και θα βοηθήσουν μεν στην απομυθοποίηση των πραγματικών κυβερνητικών προθέσεων , χωρίς όμως να   ακυρώσουν τις ανεπανόρθωτες συνέπειες που αυτές  προκάλεσαν  στη χώρα. Θα υποστούμε για μια φορά ακόμα τα επίχειρα της αφροσύνης μας,  χωρίς τη βεβαιότητα  και πάλι ότι θα βάλουμε μυαλό και θα αποτρέψουμε  ανάλογες μελλοντικές προκλήσεις από μαθητευόμενους  μάγους και  επαναστάτες του  ‘’γλυκού νερού’’.

Αντώνης Ταρνανάς