ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

                     [Χθες και Σήμερα]

Ο τίτλος του σημαντικού αυτού έργου του Πλούταρχου  μου φέρνει στο νου και το σχετικό κεφάλαιο από τη γνωστή  στους παλαιότερους Ευκλείδειο Γεωμετρία, που αναφέρεται στα  αξιώματα.  Πρόκειται για προτάσεις που θεωρούνται παραδεκτές χωρίς όμως και να αποδεικνύονται.  Ξεχωριστή σημασία στη σχετική θεωρία  έχει το 5^ο αξίωμα των παραλλήλων, που θεωρείται ανεξάρτητο των υπολοίπων και αντιμετωπίζεται ως θεώρημα, διότι δεν είναι διαισθητικά προφανές. Στα σημερινά σχολικά εγχειρίδια  είναι γνωστό  ως αξίωμα  Playfair, από το όνομα του μελετητή της ‘’ισοδυναμίας’’ του και δηλώνει  ότι από δοθέν σημείο εκτός δοθείσης γραμμής (ευθείας), διέρχεται το πολύ μία γραμμή (ευθεία), που δεν τέμνει την δοθείσα.

Στη σημερινή Ελλάδα ,  η ‘’ισοδυναμία’’ αναζητείται  σε   κομματικές και όχι ευθείες ‘’γραμμές’’  και τα αξιώματα του αρχαίου γεωμέτρη  υποτάσσονται στη θεωρία της ‘’φυματικής σαρανταποδαρούσας’’ και τις ιδεοληψίες ενός  σύγχρονου Ευκλείδη , του    Τσάρου της ελληνικής οικονομίας.  Ο  διαμορφωτής της νέας  αυτής οικονομικής αντίληψης, είχε ταυτόσημες απόψεις τόσο με τον αποπεμφθέντα προκάτοχό του, όσο και με τον σημερινό Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Με τον δεύτερο μάλιστα είχαν  συνδιατυπώσει και το ακόλουθο οικονομικό  ‘’αξίωμα’’ : «Απαιτείται η σύναψη ενός κοινωνικού συμβολαίου που θα περιλαμβάνει την εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου πολιτικής και τη διαπραγμάτευσή του με τους κοινωνικούς εταίρους».

Τώρα πια,  με τους ομοτράπεζους του, αναζητούν τη νέα κανονικότητα, στα πλαίσια της διαμορφωθείσης κατάστασης μετά την εθνική κωλοτούμπα του 2015, διανθισμένη με επαναστατικές κορώνες περί ‘’μονομερών’’ ρυθμίσεων, που μας επιτρέπει η ’’οριστική έξοδος από τα μνημόνια’’ . Το σύνολο των φληναφημάτων που ακούονται και θα ενταθούν όσο κορυφώνεται η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, θυμίζουν τις ομολογημένες αυταπάτες, που λίγο έλλειψε να μας οδηγήσουν  στις επιλογές του κυρίου Σόιμπλε , για ένα 10ετές GREXIT ή και ακόμα χειρότερα.

Ολοκληρώνοντας το παρόν , αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω και το επίσης παράλληλο πάθημα της κυρίας Μέι, που δεν πρόσεξε όσο έπρεπε το δικό μας προηγούμενο και οδηγεί τη χώρα της – αλλά και την Ε.Ε.- σε μια μεγάλη περιπέτεια.   Κοινό σημείο των  ‘’παράλληλων  αυτών βίων’’, είναι  η  εκατέρωθεν αποκοτιά . Η δική μας ηγεσία νόμιζε, όπως ομολόγησε, ότι θα κάμψει την αντίσταση της Ε.Ε. και θα την υποχρεώσει να αποδεχθεί τις ευφάνταστες  αντιλήψεις της, ενώ η κυρία Μέι θέλησε να διεκδικήσει για λογαριασμό της, τον τίτλο της σιδηράς κυρίας μιας προκατόχου της. Εμείς μεν βαυκαλιζόμαστε με τις φρούδες ελπίδες μας περί εξόδου από τα μνημόνια, η βρετανίδα πρωθυπουργός όμως δεν θέλει να πιστέψει ακόμα τις δικές της αυταπάτες. Με την εμμονική της στάση  οδηγεί τη χώρα της σε πρωτόγνωρες περιπέτειες, ελπίζοντας ακόμα στην υποχώρηση τόσο των εσωτερικών της αντιπάλων  όσο και κυρίως των επίσης αστόχαστων μετριοτήτων που κυβερνούν τη σύγχρονη Ευρώπη και υπερασπίζονται όσο και όπως νομίζουν  την ευρωπαϊκή ιδέα. Ελπίζω και εύχομαι, έστω και την ‘’δωδεκάτην’’, να πρυτανεύσει εκατέρωθεν η λογική, που συχνά τελευταία θυσιάζεται  στους παραλογισμούς των πολιτικών ηγεσιών.

Το κλείσιμο του σημερινού μου άρθρου συμπίπτει [ ώρα 11.45] με την παρέλαση της Προεδρικής Φρουράς και την ανάκρουση [ σε πολλαπλές και εντυπωσιακές μουσικές παραλλαγές ] του εθνικού μας εμβατηρίου  ‘’Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα’’. Το παιάνισμα του εμβατηρίου έγινε δεκτό με ενθουσιώδη χειροκροτήματα – αλλά λόγω απομάκρυνσης των θεατών της παρέλασης, δεν ακούστηκαν από τα  μικρόφωνα της μετάδοσης. Ομολογώ ότι το εμβατήριο με αιφνιδίασε ευχάριστα, όπως και τον εκφωνητή που μετέδιδε την παρέλαση, με αποτέλεσμα να επισημάνει με σχετική καθυστέρηση το άκουσμά του και μου έδωσε τη χαρά να προσθέσω  ενδόμυχα και  τους στίχους του.    Δεν παραλείπω να επαναλάβω τη δήλωση ότι δεν είμαι ακροδεξιός, φασίστας ή υποκινούμενος εθνικιστής, αλλά ένας Έλληνας πατριώτης, που αρνείται στο τέλος του βίου του να απαρνηθεί τη Ελληνική Μακεδονική του καταγωγή.  Εύχομαι σε όλους ολόψυχα χρόνια πολλά για τη διπλή αυτή γιορτή του έθνους μας.      Αντώνης Ταρνανάς