Ιούνιος 13 11:28 π.μ.
Καλωσορίζοντας την Εύα, που επανέκαμψε στην παρέα μας, θέλω να προσθέσω και τη δική μου μαρτυρία, χωρίς να διεκδικώ την ιστορική ή επιστημονική αλήθεια του θέματος. Εμπειρικά κρίνοντας ,συμπεραίνω ότι οι περισσότεροι δωσίλογοι, μαυραγορίτες και καθ' οιονδήποτε τρόπο συνεργασθέντες με τους κατά καιρούς κατακτητές, ζουν και βασιλεύουν αφού ''εισέπραξαν'' και την πλούσια αμοιβή τους[ ακόμα και με τουρκικούς Τούρκων αγάδων]. Η ελληνική πολιτεία έδειχνε πάντα ''τη μεγαλοψυχία'' της, ίσως διότι ένοιωθε ενοχές για όσα είχε παραλείψει ή δεν είχε προβλέψει και γιατί κάποιοι από αυτούς τους ''επιτήδειους', πρόλαβαν να αλλάξουν στρατόπεδο για να μεταπηδήσουν στην εξουσία. Θα αναφερθώ και σε δυο πραγματικές εμπειρίες για τους ''Τσάμηδες''. Την πρώτη την άκουσα από τον πατέρα μου- κατά την επιστροφή του από το αλβανικό μέτωπο- για τα πισώπλατα ''τσάμικα'' χτυπήματα στην Αλβανία και τη δεύτερη την έζησα προσωπικά.
Σε γνωστή κεντροευρωπαϊκή πρωτεύουσα γνώρισα ένα πραγματικό Τσάμη- όνομα και πράγμα- που είχε αυτοβούλως γίνει Ελληναράς και στις Εθνικές γιορτές φορούσε και φουστανέλα. Παντρεμένος με αλλοδαπή, απέκτησε δυο παιδιά ένα κορίτσι που το βάφτισε [δίνοντάς του αρχαίο ελληνικό όνομα] μια παρέα Ελλήνων και ένα γιό που τον βάφτισε - με καθυστέρηση - ορθόδοξα στα 21 του χρόνια.
Επειδή στο άρθρο του κ. Ι. Μπαλτζόη, γίνεται μια αόριστη μνεία της στάσης των ανταρτικών ομάδων του Ν. Ζέρβα της περιοχής, να θυμίσουμε ότι η άλλη αντάρτικη πλευρά του ΚΚΕ, για λόγους που ίσως πρέπει κάποτε να αναλυθούν, πάντα έπαιρνε το μέρος των αντιπάλων ''μειονοτήτων'', όπως είχε κάνει και στην αναγνώριση ''Μακεδονικού'', και είναι γεγονός ότι από τις πρώτες ήδη ηγεσίες του γειτονικού κρατιδίου μετά το 1948 , πρωτοστάτησαν πολλοί συμπατριώτες μας καιροσκόποι, που έσπευσαν να σλαβοποιήσουν τα ονόματά τους. Αυτός μπορεί να είναι και ένας ισχυρός λόγος για το σύντροφο Υπουργό παιδείας, πέραν του περιορισμού των ωρών και του τρόπου διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και των θρησκευτικών , να κάνει κάτι και για την ιστορία, που ανεπιτυχώς είχε επιχειρήσει η ''συντρόφισσα'' κυρία Ρεπούση, με την απόδοση της καταστροφής της Σμύρνης στον ''συνωστισμό''.
Τελειώνοντας αναφέρομαι στη θέση του Ν. Ζαχαριάδη, όπως δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη της 12ης Ιουλίου 1935, με τίτλο ''μια επιφύλαξη'', χαρακτηρίζοντας ιμπεριαλιστική της θέση της χώρας μας στη Σμύρνη. Τα ''συντράφια'' λοιπόν, αλλάζουν ονόματα παρατάξεων, ακόμα και τα προσωπικά τους , προσθέτοντας σλαβικές ενίοτε καταλήξεις, αλλά δεν αλλάζουν ποτέ την ιδεοληψία τους, καλυπτόμενοι πίσω και από εκείνη την ''αλήστου μνήμης'' μονόπλευρη λήθη , που τείνουν να εκμεταλλευτούν και οι ''νεοεθνικιστές'' πατριώτες της άλλης Αυγής, της χρυσίζουσας και άντε με δύο ''αντιμαχόμενες'' Αυγές να δει η χώρα ξημέρωμα. Αντώνης
Τελειώνοντας αναφέρομαι στη θέση του Ν. Ζαχαριάδη, όπως δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη της 12ης Ιουλίου 1935, με τίτλο ''μια επιφύλαξη'', χαρακτηρίζοντας ιμπεριαλιστική της θέση της χώρας μας στη Σμύρνη. Τα ''συντράφια'' λοιπόν, αλλάζουν ονόματα παρατάξεων, ακόμα και τα προσωπικά τους , προσθέτοντας σλαβικές ενίοτε καταλήξεις, αλλά δεν αλλάζουν ποτέ την ιδεοληψία τους, καλυπτόμενοι πίσω και από εκείνη την ''αλήστου μνήμης'' μονόπλευρη λήθη , που τείνουν να εκμεταλλευτούν και οι ''νεοεθνικιστές'' πατριώτες της άλλης Αυγής, της χρυσίζουσας και άντε με δύο ''αντιμαχόμενες'' Αυγές να δει η χώρα ξημέρωμα. Αντώνης
Εμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου