Η ΒΑΡΟΥΦΑΚΙΑΔΑ

‘’ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ  ΚΑΙ ΣΥΝΈΠΕΙΕΣ ‘’

Για να βρούμε την άκρη στη νοσηρή αυτή κατάσταση που υπονοείται από τον τίτλο και ταλανίζει τη χώρα , θα ξεκινήσουμε πολύ  προσεκτικά  Προσωπικά επιλέγω τη μέθοδο   της Αριάδνης , που με τη βοήθεια του ‘’μίτου’’ της, κατάφερε να βγάλει από το λαβύρινθο και να σώσει  τον αγαπημένο της  Θησέα. ΄Ετσι λοιπόν θα ξετυλίξουμε μαζί  το κουβάρι της βαρουφακιάδας [στο παρελθόν την είχα αποκαλέσει μπαρουφακιάδα] για να βρούμε όχι μόνο τα επιφαινόμενα αλλά και τα αίτια της δημιουργίας της. ΄Ετσι λοιπόν , όσοι διαθέτουν καλή μνήμη θα αποδεχθούν ότι τον κύριο αυτό δεν τον ‘’εφεύρε’’ ο τέως πρόεδρος του 15μελούς και πρωταγωνιστής των καταλήψεων και καταληψιών, αλλά  οι σημερινοί του επικριτές και κατήγοροι, δηλαδή τα ΜΜΕ. Στη συνέχεια ιδιοποιήθηκε τη δημόσια προβολή του ο κομματικός μηχανισμός του 3% και ζήσανε αυτοί καλά  και εμείς  ακόμα  ψάχνουμε την έξοδο από το ‘’τούνελ’’.

 Τα ΜΜΕ λοιπόν, αφού  κατέστησαν τον κ. Βαρουφάκη διεθνή αστέρα και ‘’γκουρού’’ της παγκόσμιας οικονομίας  τον έκαναν ‘’έμμεσα’’ ασίστ  στα έμπειρα ‘’χέρια’’ των κατά φαντασία μαρξιστών  και αμφότεροι  τώρα κάνουν πως δεν τον ξέρουν. Εγώ δεν θυμάμαι κανένα κανάλι που να μην επιδαψιλεύει ιδιαίτερες τιμές στον ωραιοπαθή αυτό οικονομικό ‘’γίγαντα’’, ενώ είναι γνωστή και η διαμάχη μεταξύ των πρωτοκλασάτων δημοσιογράφων μας ποιος θα διαθέσει, ακόμα και ειδικό  κύκλωμα , για την αποκλειστική ζεύξη μαζί του. Μιλούσε, σχεδόν καθημερινά, με τους περισσότερους στον ενικό, αφού ήταν ο πιο αγαπητός  φίλος τους και τώρα, σαν τον Θησέα που εγκατέλειψε τελικά την Αριάδνη, αφού δεν τον χρειάζονται πια, κάνουν πως δεν τον ξέρουν. Για μεν τον κ. Βαρουφάκη ήταν προβλέψιμο το τέλος, αφού στην ελληνική κονίστρα έτσι γίνεται πάντα, αλλά στα μέσα που  διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, πρέπει να  υπάρχει,  μια συμβατική έστω υποχρέωση, να δοθούν κάποιες – έστω και με καθυστέρηση- εξηγήσεις για την ‘’ανακάλυψή τους’’.

 Ο πολιτικός χώρος που τον ‘’φιλοξένησε όσο τον χρειαζόταν’’ τον απέρριψε όπως έκανε και με τη βασική ιδεολογική γραμμή  του κόμματος και όσους συνέχισαν να την πιστεύουν. Εκείνος βέβαια πάντα βρίσκει βήμα να προβάλει τις – πάλαι ποτέ- κοινές με τον Πρωθυπουργό απόψεις του για να τις διαψεύσει την επομένη – όπως έκανε και ως Υπουργός. Οι ‘’ κουτόφραγκοι’’ βέβαια δεν ήξεραν  ποιος έλεγε  τα περισσότερα ψέματα., οπότε δεν πίστευαν κανένα.  Την ‘’τάξη’’ αποκατάστησε ο Πρωθυπουργός, που τον έδιωξε,  διότι ήταν και λίγο ‘’μαρτυριάρης’’. Επανέρχομαι όμως, για λίγο ακόμα,  στα ΜΜΕ και τους ‘’καλούς καγαθούς’’  συνεργάτες τους.

Προσωπικά πίστευα και πλέον είμαι σχεδόν  βέβαιος, ότι ήταν ανάγκη της εποχής η ανακάλυψη ενός οποιουδήποτε ‘’γκουρού’’ που κι αν δεν υπήρχε έπρεπε να τον εφεύρουν για να δείξουν την ικανότητα να ασκούν την εξουσία τους, ενώ τώρα, απλά μετατρέπονται σε απλούς σχολιαστές μιας κατάστασης που –αν δεν βοήθησαν συνειδητά- τουλάχιστον έβαλαν το χεράκι τους. Στη ζωή όμως πρέπει να παίρνουμε το μερίδιο της ευθύνης μας και αν δεν μπορούμε να ‘’διορθώσουμε’’ τις συνέπειες, τουλάχιστον να ‘’διασκεδάζουμε’’ τις εντυπώσεις που έχουν προκληθεί  και  τα συνεπακόλουθα λάθη, για να προλαμβάνονται ανάλογα περιστατικά στο μέλλον.

Η εξουσία οποιουδήποτε βαθμού, δεν έχει μόνο δικαιώματα και ‘’μεγαλεία’’ αλλά και υποχρεώσεις και εδώ – συγγνώμη  αγαπητοί μου φίλοι -  ‘’ζυγιστήκατε και βρεθήκατε λειψοί’’. Αναφέρομαι ασφαλώς στους πολλούς  και όχι στο σύνολο,  αφού κάποιοι άλλοι δεν μπήκαν τόσο θερμά στο παιχνίδι  ίσως και από αδυναμία ή και  για άλλους λόγους.

΄Όπως λοιπόν τα   περισσότερα ΜΜΕ  ένοιωσαν την ανάγκη να εφεύρουν έναν ‘’γκουρού’’ έτσι και η μεγάλη και ‘’πεπολιτισμένη’’ Ευρώπη  των δανειστών μας, είχε ανάγκη από τον δικό της ‘’πνευματικό δάσκαλο’’, που θα την έβγαζε από τις ατέρμονες πολυετείς διαπραγματεύσεις που δεν οδηγούσαν σε λύση, αφού τα προτεινόμενα μέτρα δεν τα αποδεχόταν ο ελληνικός λαός. Βρήκαν λοιπόν και οι ‘’πονηροί’’ ευρωπαίοι τους συμπλεγματικούς  ψευτοιδεαλιστές για να τελειώνουν μια για πάντα, τόσο  με τις συμφωνίες όσο και με την ίδια την Ελλάδα την οποία οδήγησαν,  και με δική μας πρόταση ‘’ γραμμένη στα ελληνικά’’, σε ένα διαρκές και αυτοματοποιημένο  μνημόνιο και την ανάλογη ‘’επιτροπεία’’, για μας και τα παιδιά μας.

 Δεν ξέρω αν τελικά θα αισθάνονται ικανοποιημένοι, αλλά σίγουρα, δεν θα νοιώθουν  πολύ έντιμοι απέναντί μας και θα  κατατρύχονται  εις το διηνεκές από το αίσθημα της αδικίας που διαπράχθηκε σε βάρος μας. Το γεγονός της δικής μας συνευθύνης  για να ‘’ικανοποιήσουμε’’   το πόπολο,  δεν τους απαλλάσσει από τις , μυθικές μεν αλλά ακόμα ενεργές, Ερινύες που θα τους καταδιώκουν  ισοβίως, όπως και τους ντόπιους ‘’μαρξίζοντες΄΄  συνεργάτες τους. Ελπίζω και εύχομαι να μη συμβεί κάτι ανάλογο και με τα συμπαθή ΜΜΕ της χώρας  μας, που νομίζω ότι είναι στο χέρι τους να  διορθώσουν το ‘’παραστράτημά’’ τους .Α. Ταρνανάς.