RIO 2016

            ΡΙΟ  2016 ΜΕΤΆ ΤΟ ΣΒΎΣΙΜΟ ΤΩΝ ΦΏΤΩΝ

Όπως η χώρα μας το 2004 έτσι και η Βραζιλία τώρα, διοργάνωσαν τους πιο πολυδάπανους [ σπάταλους] Ολυμπιακούς αγώνες. Είναι ,φαίνεται, ίδιον των φτωχών χωρών να κάνουν επίδειξη πλούτου, αν δεν πάει το μυαλό μας και σε άλλες σκοπιμότητες, να βολέψουμε δηλαδή εαυτούς και αλλήλους. Η οικονομική ‘’ψωροκώσταινα’’ λοιπόν, δαπάνησε από αυτά που δεν είχε και δανείστηκε τεράστια ποσά για να ξεπεράσει τους προηγούμενους διοργανωτές. Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε, αφού μεσολάβησαν και κάποια έκτακτα γεγονότα παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ήρθαν τα μνημόνια και οι παλικαρισμοί για σκίσιμό τους και δεν ξέρουμε ακόμα  τι μας περιμένει. Ας αρχίσουμε όμως από τη χώρα του καφέ με τις πολυάριθμες φαβέλες της.

Η μεγάλη αυτή χώρα της Νότιας Αμερικής με τη λαμπρή αθλητική της παράδοση αλλά και τη μιζέρια των παραγκουπόλεων, θέλησε να οργανώσει – ποιος ξέρει με ποιες αρχικές σκέψεις – πλούσιους αγώνες, ενώ ζούσε με δανεικά και ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους, για να αποτρέψει τις σπατάλες, ενώ ο ίδιος στερείτο ακόμα και την τροφή. Την τελική απόφαση όμως, την παίρνουν πάντα οι πολιτικές ηγεσίες, ενίοτε και με το αζημίωτο και την έφθασαν σε ‘’αίσιο πέρας’’, όσο αφορά την τυπική επιτυχία και τα μετάλλια. Παρά τις όποιες αρχικές αδυναμίες σε -πληρότητα εγκαταστάσεων και κανόνες υγιεινής – οι Ολυμπιακοί αγώνες διεξήχθησαν με επιτυχία. Ο λαός της Βραζιλίας έμπλεος χαράς και ευτυχίας για τις περιφανείς Ολυμπιακές  νίκες του και ιδιαίτερα στα εθνικά τους αθλήματα [ποδόσφαιρο και βόλεϊ] το πανηγύρισε μέχρι πρωίας. Τώρα όμως που οι προβολείς έσβησαν ακόμα και αυτή η ολυμπιακή φλόγα ‘’κατασβέστηκε’’ από τη βροχή, τι γίνεται; Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα που λέει και το παλιό ελληνικό τραγούδι και ποιος θα καθυποτάξει την πείνα και δυστυχία που μαστίζει τη χώρα; Οι δυο τελευταίοι       Πρόεδροι της Βραζιλίας, Ρούσεφ και Λούλα ,είναι υπόδικοι για σοβαρά εγκλήματα – με την πρώτη μάλιστα  να κηρυχθεί έκπτωτη του αξιώματός της- ενώ τα όσα χρυσά ή άλλα ολυμπιακά μετάλλια των αθλητών της, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις καθημερινές  ανάγκες των δύσμοιρων πεινασμένων.

Είχα ασχοληθεί σχετικά και σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο ‘’η Ολυμπιακή φλόγα’’ και είχα και τότε κάνει τις ίδιες αυτές μελαγχολικές σκέψεις, καταλήγοντας στην ευχή, η χώρα να πετύχει τουλάχιστον στη διοργάνωση , διότι οι λατινοαμερικάνικοι λαοί δεν χαρακτηρίζονται για την υπομονή και την καρτερία τους αλλά και η Κυβέρνηση της δικής μας χώρας να μην ακολουθήσει το παράδειγμα των αρχικών προτύπων της Λατινικής Αμερικής που διαψεύσθηκαν παταγωδώς. Οι δικοί μας βέβαια έχουν και τη ‘’συνηθισμένη’’ ευκαιρία της ΔΕΘ με τις γνωστές τους εξαγγελίες, αλλά ο ελληνικός λαός - ως παθών επανειλημμένα- είναι υποψιασμένος και δεν τους πιστεύει. Άντε λοιπόν, τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ψελλίσουν κάτι παρήγορο και ελπιδοφόρο – που οφείλουν να αποδείξουν στο μέλλον- οι κυβερνώντες όμως τι θα πουν; Θα σβήσουν όσα είπαν πέρυσι – αφού τίποτα δεν έγινε- ή θα ισχυρισθούν ότι έγιναν και ο λαός δεν τα κατάλαβε; Στη δεύτερη περίπτωση  θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι και ίσως αυτό σημάνει και το τέλος της πρώτης φοράς αριστεράς. Οψόμεθα λοιπόν αφού οι δικές μας ‘’γιορτές’’ είναι πολύ κοντά, οπότε μπορούμε να περιμένουμε και μακάρι να μας πάνε ‘’όλα δεξιά’’ , έστω και με αριστερή Κυβέρνηση. Αντώνης