ΒΡΕ ΠΩΣ ΜΠΑΤΙΡΙΣΑΜΕ

    [ Από την παλιά επιθεώρηση  στη σημερινή πραγματικότητα]

Ο τίτλος του παλιού τραγουδιού του Μιχάλη Σουγιούλ, σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου, αποτέλεσε το κύριο θέμα της παλιάς ελληνικής επιθεώρησης  και μεγάλη τραγουδιστική επιτυχία μέχρι τις ημέρες μας. Οι στίχοι του σατίριζαν το κατάντημα των  σαραντάρηδων της εποχής  και τις επιπτώσεις  της ηλικίας στην εμφάνιση και την υγεία τους. Παρακολουθώντας τις συνεδριάσεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της ειδικής επιτροπής ελέγχου των ‘’χαριστικών’’ δανείων, βρήκα την τέλεια μεταφορά της επιθεώρησης στον ιερό ναό της Δημοκρατίας. Η σημερινή μόνο μέρα ξεπέρασε σε παλικαρισμούς και λεξιλόγιο και την πιο ακραία μορφή της παλιάς επιθεώρησης. Αμ αυτό το ‘’κόπι πάστε’’ που μας ξεφούρνισε και πάλι ο γλωσσοπλάστης Υπουργός των ‘’τριών μέτρων κάτω από τη γη’’ τι το ήθελε; Μας έχει πείσει για την ελληνική του παιδεία και θρασύτητα και δεν χρειαζόταν να τα πει και στην αγγλική γλώσσα.

Οι συνεχιζόμενες ‘’αισιόδοξες’’ δηλώσεις Κατρούγκαλου για την ευημερία, που ο ελληνικός λαός αδυνατεί  να κατανοήσει και οι  κομματικές ερμηνείες του Συντάγματος από  στρατευμένους ‘’ειδικούς’’, ενώπιον  συναδέλφων του που ‘’χασκογελούσαν’’ και τόσα άλλα φαιδρά γεγονότα με άλλους Υπουργούς, μας πείθουν απόλυτα για την κατρακύλα  μας και  δίνουν τη χαριστική βολή στην παραπαίουσα γενικότερη εικόνα  της χώρας μας. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα έχουν καταλάβει και οι ξένοι και σπεύδουν να επωφεληθούν. Μυρίστηκαν ‘’ψοφίμι’’,  που περιορίζει τη γενναιότητα του στους ανήμπορους Έλληνες, ενώ αποδέχεται οτιδήποτε του προτείνουν οι δανειστές μας , οι οποίοι  γι’ αυτό μόνο τους αποδέχονται, για να ολοκληρώσουν ένα έργο που με άλλη κυβέρνηση θα είχε προκαλέσει αιματοχυσία στη χώρα.

Από την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών προκύπτουν και τα ακόμη χειρότερα, όπως η επίπληξη του Πρωθυπουργού μας από την κυρία Μέρκελ [δείγμα και αυτό της παιδευτικής  πλευράς του μερκελισμού], οι απαράδεκτες δηλώσεις του Αυστριακού Επιτρόπου περί ‘’τσαμουριάς’’ και πάει λέγοντας. Η οσμή της αδυναμίας μας έφθασε και στον σουλτάνο της γείτονος, που ανοικτά πλέον έθεσε θέμα Συνθήκης της Λωζάννης, την οποία αποκάλεσε ήττα της Τουρκίας. Τι νομίζετε ότι εννοεί ο πολυχρονεμένος μας φίλος, που ποντάρουμε στην ευρωπαϊκή του χρηματοδότηση για να διευκολύνει το προσφυγικό πρόβλημα; Έχουμε χάσει όλα μας τα ερείσματα στην διεθνή πολιτική σκηνή και μείναμε με τη θεωρητική  δήθεν στήριξη της Γαλλίας και Ιταλίας, που πλησιάζουν στα δικά μας οικονομικά  χάλια και των ΗΠΑ που πάντα εκφράζουν  ευχές , με την παράλληλη υπενθύμιση της αυστηρής τήρησης των υποχρεώσεών μας. Δεν ακούονται πια τα μεγαλόσχημα περί Βενεζουέλας, Αργεντινής και Βραζιλίας, αφού οι παλιοί τους  αυτοί φίλοι βρίσκονται με το ένα πόδι στις φυλακές και οι λαοί τους πεινάνε. Αλήθεια – με την ευκαιρία – τι γίνεται με εκείνους τους ‘’ποδέμος’’, που συχνά ανταλλάσαμε επισκέψεις και συνθηματολογία, στο πρόσφατο παρελθόν;

 Τώρα πια ,  ξεμείναμε  με τους δικούς μας κομματικούς ήρωες, που επιστρατεύουν τη  διχαστική τους πρακτική,  την αλληλεγγύη του κ. Καμένου και την πολλά υποσχόμενη βοήθεια, του τέως γραφικού ήρωα κάποιων  περασμένων δεκαετιών. Δεν νομίζουν οι κυβερνώντες μας ότι οι καιροί ου μενετοί και πρέπει να βρουν μια λύση ή μάλλον ‘’να τα βρουν’’ με τους ‘’ αντιπάλους τους’’ ; Είναι γνωστό πλέον ότι μόνοι τους έχουν χάσει τον ‘’μπούσουλα’’ και οδηγούνται στα βράχια, ενώ οι κρωγμοί των κοράκων  που επιβουλεύονται τη χώρα μας ηχούν έντονα στα αφτιά μας και καραδοκούν να επωφεληθούν από  τις εθνικές  μας αδυναμίες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, από  κάποια παλαιότερη εθνική μας αδυναμία, βρήκαν ευκαιρία οι καλοί μας γείτονες και κατέλαβαν ένα μεγάλο μέρος της Κύπρου, που ακόμα παραμένει υπό κατοχή 45 σχεδόν χρόνια.

 Ένας προκάτοχός τους, ο κ. Γ.Α.Π.,  έδωσε κάποτε το παράδειγμα, αποδεχόμενος  την αδυναμία του να κυβερνήσει, μόνο που το έκανε λίγο αργά και αφού έβαλε τη χώρα στα μνημόνια. Οι σημερινοί μας ηγέτες, με μια ανάλογη ενέργεια, θα δείξουν τουλάχιστον ότι τους έμειναν κάποια ψήγματα φιλότιμου, γιατί είναι σίγουρο ότι δεν θέλουν – τουλάχιστον συνειδητά- να βλάψουν την πατρίδα μας. Ας το κάνουν όμως όσο είναι ακόμα καιρός και πριν συμβεί η απολύτως ανεπανόρθωτη καταστροφή. Η ομολογία , έστω και της αδυναμίας, θέλει  αρετή και θάρρος και αποτελεί μοναδική  ευκαιρία  να αποδείξουν ότι τα διαθέτουν, ώστε  να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών. Θα μπορούν άλλωστε και αυτοί να καυχώνται ότι υπέγραψαν δικό τους μνημόνιο των 85 δις, πετσόκοψαν ότι άφησαν οι προκάτοχοί τους και μας έδωσαν και το γενικότερο πολιτικό και αισθητικό στίγμα τους. Θα δείξουν τουλάχιστον έτσι ότι έμαθαν να ξεχωρίζουν τα 15μελή από τη διακυβέρνηση μιας χώρας. Όσον αφορά τη διαπλοκή και τα ΜΜΕ, ας μην επιμείνουν άλλο, αφού έδωσαν σαφή δείγματα των προθέσεων τους. Δεν ήθελαν να πολεμήσουν τα μεγάλα συμφέροντα και τη διαπλοκή – που πράγματι υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει - αλλά να δημιουργήσουν τη δική  τους ανάλογη κατάσταση  και μέχρις ενός σημείου φαίνεται ότι τα κατάφεραν θαυμάσια .  Αντώνης Ταρνανάς.