ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ

Μια καλή φίλη, αναγνώστρια των κειμένων μου, μου έδωσε σε τρεις λιτές σειρές, την απάντηση στο φαινόμενο της συνεχιζόμενης εξαπάτησης του ελληνικού λαού ,σε μεγάλο ακόμα ποσοστό και μάλιστα  με  τριπλή επιβεβαίωση , σε σύντομο διάστημα. Εικόνα  σου είμαι κοινωνία  και σου μοιάζω και δυστυχώς αυτή είναι η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, που δεν διαφέρει πάρα πολύ από την αντίστοιχη διεθνή πρακτική. Η διαφορά είναι κυρίως ποιοτική και οφείλεται στον  κακώς εννοούμενο εγωισμό μας, που δεν μας αφήνει να δούμε τα λάθη μας και να ανανήψουμε. Εδώ δεν σταματάμε στο ‘’δις εξαμαρτείν’’ αλλά συνεχίζουμε με το τρις και δεν έχει τελειωμό. Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τα διεθνή και ας  ασχοληθούμε με τα δικά μας.

Σπεύδουμε όλοι οι ‘’πολιτικολογούντες’’ και απρόσκλητοι κριτές της επικαιρότητας, να κάνουμε τις εκτιμήσεις μας για τις ικανότητες ή τα λάθη των κυβερνώντων και παραβλέπουμε την πιο βασική αλήθεια. Όλους αυτούς που τώρα κατακρίνουμε εμείς τους φέραμε στην εξουσία με την ψήφο μας. Αυτό είναι αυταπόδεικτο , παρά το γεγονός ότι  ο λαός, επικαλείται σαν ελαφρυντικό, τη  δύσκολη θέση του και την έλλειψη περισσότερων  επιλογών, οπότε  εύκολα πείθεται  από συνθήματα και φρούδες ελπίδες που του τάζουν τα ‘’σαΐνια του λαϊκισμού’’. Άνθρωποι είμαστε και λάθη κάνουμε, που λέει και ο λαός μας, που πάντα έχει ή επιδιώκει να βρίσκει άλλοθι για κάθε ατόπημά του. Όταν όμως τα λάθη αυτά επαναλαμβάνονται, θα πρέπει να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτια της νοσηρής αυτής συμπεριφοράς μας .

Η βασικότερη αιτία  της  ‘’κατάντιας’’ μας οφείλεται κυρίως στην  ΠΑΡΑΚΜΗ που βιώνει από μακρού  η ελληνική κοινωνία σε όλους τους τομείς της οικονομικής, εκπαιδευτικής, πολιτικής και κυρίως της πολιτιστικής μας ζωής. Δεν έχουμε αφήσει όρθιο κανένα από τα ιερά και όσια της παράδοσης και της  ιστορίας μας  - και όχι της φυλής μας , η οποία βαρύνεται με αμέτρητα όσα κουσούρια – και συνεπώς αναζητούμε  ή μάλλον επιζητούμε την αναξιοκρατία  που  ‘’καθρεφτίζει’’ την προσωπική μας ανικανότητα. Η φυλή μας, δεν κοσμείται πλέον από χαρίσματα και αρετές αλλά από ελαττώματα και αδυναμίες που   τεχνηέντως μας επέβαλαν οι πολιτικοί μας διαχρονικά και η κακή χρήση της ελληνικής εξυπνάδας – όπως κολακευόμαστε να διακηρύσσουμε. Στην περίπτωση αυτή διαπράττουμε συνειδητά το λάθος να ‘’μπερδεύουμε’’ την εξυπνάδα με την πονηριά και μάλιστα την ‘’κουτοπονηριά’’, που αποτελεί κατάλοιπο της μακρόχρονης τουρκοκρατίας, σε αντίθεση με άλλους λαούς που ‘’ευτύχησαν’’ να έχουν πιο πολιτισμένους κατακτητές. Ακόμα και το γεγονός της ύπαρξης  άμεσων κατακτητών ή έμμεσων, δια του αλόγιστου υπερδανεισμού, δεν πρέπει να μας καθιστά άμοιρους ευθυνών.

Όλα τα προαναφερθέντα δεν αποτελούν βέβαια την εξήγηση αλλά τη δικαιολόγηση του φαινομένου, αφού μάλλον έπρεπε να έχουμε μάθει από τα παθήματα μας για να μην τα επαναλαμβάνουμε εις το διηνεκές. Δεν αποτελεί δικαιολογία στη σημερινή εποχή της ελεύθερης  πληροφόρησης, η εμμονή στην ‘’πεπατημένη’’ που  νομίζουμε ότι μας εξυπηρετεί, γιατί δεν θέλουμε να ‘’ξεβολευτούμε’’ από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος, που αποτελούν δική μας και μόνο επιλογή. Οι Έλληνες δεν είναι μαζοχιστές, αλλά προτάσσουν  το στενό προσωπικό τους συμφέρον και όχι το γενικότερο, το οποίο καμιά φορά αντιμάχονται. Διακατέχονται από διάφορα συμπλέγματα ή επηρεάζονται  από  άλλα προσωπικά κριτήρια, ακόμα και φθόνο, εναντίον μεμονωμένων προσώπων ή συγκεκριμένων  ομάδων της κοινωνίας μας, καταλήγοντας έτσι  στον κοινωνικό αυτοματισμό.

Θα μου πείτε τι πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε το πρόβλημα για να μην πω το πολύ παλιό  αμάρτημα της φυλής μας και να βάλουμε στη θέση τους αυτούς ‘’τους κακούς’’ συνανθρώπους μας, που συνειδητά ή ασυνείδητα , παραβλάπτουν τα συμφέροντα  του λαού μας; Απαντώ ευθέως ότι δεν μπορούμε ούτε  δικαιούμαστε να κάνουμε τίποτα, αφού στις δημοκρατίες όλοι έχουμε, ευτυχώς, τα ίδια δικαιώματα και κανένας μας δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Ακόμα και στην αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, που εφάρμοζαν τον   οστρακισμό, αναγκάστηκαν να τον καταργήσουν , όταν διαπίστωσαν ότι πολλές φορές η ‘’κατεύθυνση’’ του όστρακου  είχε δόλο και απέβλεπε στην προσωπική εκδίκηση και την εξόντωση των αντιπάλων .Όταν λοιπόν έφθασαν στο σημείο να καταδικάσουν τον δίκαιο Αριστείδη, κατανόησαν επί τέλους ότι και η δημοκρατία έχει τα λάθη της και εξαρτάται κυρίως από τον τρόπο και τα άτομα που την εφαρμόζουν. Για μας τους απογόνους τους, προκύπτει και μια άλλη πολύ σημαντική διαπίστωση, ότι τα κολακευτικά επίθετα που, κατά καιρούς, αποδίδουμε στη φυλή μας, ενέχουν και το στοιχείο του μύθου , αφού η αρετή και η κακία  αποτελούν προσωπικά και όχι γενικευμένα φυλετικά χαρακτηριστικά. Ο χαρακτηρισμός του καθενός μας ότι  είναι καλός ή κακός, δίκαιος ή άδικος και κυρίως ηθικός ή ανήθικος, δεν αποτελεί φυλετικό, ιδεολογικό ή κομματικό στοιχείο αλλά αποκλειστικά και μόνο ατομικό . Η βελτίωση των  ποσοστών των προτερημάτων  του λαού μας, απαιτεί άδολη εθνική προσπάθεια και είναι πρώτιστα θέμα παιδείας από την οικογένεια και τους δασκάλους μας και βέβαια δεν   έχει άμεση σχέση με τους τίτλους σπουδών, που υπηρετούν εντελώς διαφορετική στόχευση. Με την ευκαιρία, ας ανατρέξουμε στις διάφορες φάσεις της ιστορίας μας και κυρίως στη σύγχρονη, για να διαπιστώσουμε πόσοι και ποιοι πολιτισμοί, συναποτελούν τον  δικό μας. Μήπως εκεί πρέπει να αναζητήσουμε και την τελευταία κομματική εμμονή, για την κατάργηση της διδασκαλίας των θρησκευτικών;  Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο  για τα λοιπά δόγματα, αφού οι αλλόθρησκοι πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας διατηρούν το δικαίωμα να διδάσκονται τη δική τους θρησκεία, περιορίζοντας την ‘’απαγόρευση’’ μόνο στους ορθόδοξους χριστιανούς. Σήμερα ακούστηκε και μια άλλη άποψη από τον κ. Γ. Κυρίτση στον ΣΚΑΙ , ότι καλόν είναι να γίνει μια ευρύτερη επανεξέταση της ελληνικής ιστορίας, στα πλαίσια των κανόνων του διαφωτισμού και ότι ‘’δεν θα επιτρέψουν σε κανένα  να παρεμποδιστεί μια τέτοια ενέργειά τους’’. Βρε πού φθάσαμε !!!!!!!!

Αντώνης Ταρνανάς