Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

                                       [ Απόλυτος Κυβερνητικός Παραλογισμός]

         Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του  Non Paper του Μαξίμου για το Ελληνικό ‘’επίτευγμα’’ στο πρόσφατο Eurogroup και τώρα αρχίζουν να μας τα γυρίζουν. Ενώ τότε είχαν  θριαμβολογήσει – πριν ακόμα λήξει η συνεδρίαση- και διατράνωναν την ικανοποίηση για τα αντισταθμιστικά και άλλα θετικά μέτρα, που ‘’είχαν υποχρεώσει τους κουτόφραγκους να αποδεχθούν ‘’, τώρα  θυμήθηκαν και πάλι το PLAN B.

               «Non Paper» του Μαξίμου με ημερομηνία  20.02.2017:

«Πριν από λίγη ώρα επήλθε συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής πλευράς και τους Επικεφαλής των Θεσμών ώστε να επιστρέψουν τα τεχνικά κλιμάκια στην Αθήνα αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα και να ολοκληρωθεί η τεχνική συμφωνία  (SLA) εντός ολίγων ημερών.
Η Συμφωνία περιλαμβάνει τελικά τον απαράβατο όρο που έθεσε η ελληνική πλευρά για «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα».
Η Ελληνική πλευρά δέχθηκε την νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από 01/01/2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι απολύτως ουδέτερο.
Πρακτικά στην Αθήνα θα εξεταστεί η αλλαγή μείγματος πολιτικής από το 2019 και μετά, χωρίς περαιτέρω δημοσιονομική επιβάρυνση.
Στα θετικά της πολιτικής συμφωνίας, που μένει όμως να προσδιοριστεί σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, είναι η δυνατότητα επιστροφής της εργασιακής κανονικότητας των συλλογικών διαπραγματεύσεων νωρίτερα, δηλαδή πριν το τέλος του προγράμματος.
Επίσης πολύ σημαντική είναι η δέσμευση από πλευράς Commission, που αναμένεται να εξεταστεί σε επόμενο Eurogroup, ώστε να εξαιρεθεί από τις δαπάνες για τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος  ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης ύψους 3 δισ. ευρώ για την δημιουργία τουλάχιστον 100.000 θέσεων εργασίας τα επόμενα δυόμιση χρόνια. 
Τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος ήδη διαπραγματεύεται η ελληνική πλευρά με την Παγκόσμια Τράπεζα σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς οργανισμούς».

Το πραγματικό ‘’κατόρθωμα’’  στο συγκεκριμένο Eurogroup, αποκαλύφθηκε  εκ των υστέρων, δηλαδή  ότι αποδεχτήκαμε τα πάντα με μοναδικό αντάλλαγμα, να επιστρέψουν οι θεσμοί στην Αθήνα. Ήρθε λοιπόν η τρόικα και συνέχισε τις διακοπές της στο Χίλτον, αλλά ούτε δεύτερη μα  ούτε και αξιολόγηση έγινε, αφού τα  ‘’κακά’’ τεχνικά κλιμάκια, στύλωσαν τα πόδια τους και εμμένουν – μέσω του ΔΝΤ –  στη διατήρηση και επέκταση των αλλαγών του 2011-2012. Γιατί λοιπόν όλος αυτός ο ‘’κουρνιαχτός’’ των υπερήφανων ανακοινώσεων, αφού ήξεραν πολύ καλά, ότι για μια ακόμα φορά μας έπαιζαν τον Παππά, όχι τον ‘’διαστημικό’’ [ τύπου Κανάβεραλ ή μάλλον Καρνάβεραλ],  αλλά εκείνον που έπαιζαν στα πεζοδρόμια τα πονηρά κλεφτρόνια  παλιότερων εποχών, για να ‘’μαδήσουν’’ τους αφελείς επαρχιώτες.

Τώρα το ξαναγυρίζουν πάλι στην πολιτική διαπραγμάτευση, αφού ο πρωθυπουργός   μας  διαπίστωσε ότι  ‘’το θέμα των εργασιακών δεν μπορεί να λυθεί στο επίπεδο των τεχνικών κλιμακίων’’. Τότε τι τα θέλανε τα τεχνικά κλιμάκια και ακόμα χειρότερα γιατί τόσο έντονα πανηγύριζαν την επιστροφή τους στην Αθήνα; [Έτσι εξηγείται  και η ‘’αιδήμων ’’σιωπή των κ.κ. Τσακαλώτου και Χουλιαράκη, που είχα επισημάνει και σε σχόλιό μου εκείνων των ημερών, των κυβερνητικών πανηγυρισμών και της κομματικής ‘’καμαρίλας’’.

               Διαβάζω ότι ο εθνικός μας ηγέτης ξαναθυμήθηκε το ευρωπαϊκό κεκτημένο , ενώ δήλωνε θαυμαστής του λατινοαμερικάνικου και κυρίως του κ. Μαδούρο,  που  μας καλούσε να του ‘’μοιάσουμε’’. Κάποια συντρόφια μάλιστα – ζώντας στον δικό τους γυάλινο κόσμο- επιμένουν και τώρα στην εξάλειψη της ανεργίας που πέτυχε ο σύντροφός τους της Βενεζουέλας, αγνοώντας ότι αυτό γίνεται λόγω πτώχευσης. Δεν πρέπει  να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η χώρα αυτή ανήκει στις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς του κόσμου και οι άνθρωποι της   επιζούν αποκλειστικά με τα συσσίτια – που είναι αρεστά και στους δικούς μας ριζοσπάστες μαρξιστές τύπου Καμένου.

Η Κυβέρνησή μας λοιπόν αποπειράται και πάλι μια ‘’πολιτική διαπραγμάτευση’’, που αποκαλεί  σχέδιο Β΄, τη στιγμή που με τις δολιχοδρομίες της επιτρέπει στην κάθε κυρία Βελκουλέσκου, να επιμένει στην άποψη  ότι ‘’ οι βέλτιστες πρακτικές στην Ευρώπη εφαρμόζονται στην Ελλάδα’’, ενώ είναι γνωστό ότι η χώρα μας βρίσκεται ‘’διασωληνωμένη στην εντατική’’. Γνωρίζοντας ότι στον κυβερνητικό χώρο βρίσκονται αρκετοί γιατροί, με τρανό δείγμα τον κ. Πολάκη, καλόν είναι να τους ρωτήσει, για τον μέγιστο χρόνο που μπορεί να αντέξει κανείς τη διασωλήνωση, διότι φοβάμαι ότι ξεπεράσαμε τα όρια και η ‘’επαναφορά’’ στην κανονική ζωή καθίσταται από δύσκολη μέχρι και αδύνατη.

Καλά να πάθουμε όμως, αφού οι κυβερνώντες υπήρξαν δική μας επιλογή και γνωρίζαμε από τότε ότι τα ‘’καθεστώτα’’ αυτά  παραμένουν στην εξουσία  μέχρι να πεισθεί και ο τελευταίος πολίτης ότι η πολιτική τους είναι σωστή και φταίει ο  ανόητος λαός που δεν μπορεί να την κατανοήσει . Το ερώτημα  όμως είναι, τι φταίνε εκείνοι που δεν τους ψήφισαν να πληρώνουν τις αμαρτίες ή τις σκοπιμότητες όσων ήθελαν την Ελλάδα να μοιάζει με τη χώρα του κ. Μαδούρο;  Το ερώτημα βέβαια είναι ‘’ρητορικό’’ όπως ρητορικά είναι τα πάντα στη χώρα της ‘’φαιδράς  πορτοκαλέας’’ που έλεγε ο στίχος του ποιήματος  ‘’ η γη της Ελλάδος’’, του αείμνηστου Άγγελου Βλάχου.  Υπομονή κυρίες και  κύριοι και θα ‘’το φάμε’’ και αυτό, αφού στην σύγχρονη  Ελλάδα του αρχαίου μεγαλείου δεν υπάρχει μέτρο και ο εγωισμός μας δεν μας επιτρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Περαστικά μας και του χρόνου ή του 2019, όπως  μας λένε ειρωνικά οι σωτήρες που καβάλησαν στον σβέρκο μας.

Αντώνης Ταρνανάς