ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΩΝ Ή ΚΥΝΙΚΟΣ

          [ Διδακτικές Ιστορίες]

Ο σημαντικότερος  κυνικός φιλόσοφος της αρχαιότητας, γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου. Ο θρύλος αναφέρει ότι ήλθε στη ζωή την ημέρα που πέθανε ο Σωκράτης  [399 π.Χ.] και πέθανε την ημέρα που πέθανε και ο Μ. Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα [323 π.Χ.]. Εξορίστηκε από τη γενέτειρά του διότι – μαζί με τον τραπεζίτη πατέρα του Ικεσία, είχε παραχαράξει το νόμισμα της πόλης και ήλθε στην Αθήνα τον 4^ο π.Χ. αιώνα. Έκανε δηλαδή κάτι που επιχείρησε ανεπιτυχώς το 2015  και ο  κ. Βαρουφάκης με τα συντρόφια του. Όταν κάποιοι του θύμισαν ότι οι συμπολίτες του τον καταδίκασαν σε εξορία, εκείνος απάντησε ‘’ και εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους’’. Το τελευταίο, για τους σύγχρονους Έλληνες   αποτελεί δυστυχώς  τραγική  ουτοπία.

Πόσες συμπτώσεις αλλά και πόσες διαφορές χαρακτηρίζουν αυτά τα γεγονότα, που τα χωρίζουν δυόμιση περίπου αιώνες;  Ο φιλόσοφος πουλήθηκε σαν δούλος σε έναν άσωτο- πλούσιο στην Κόρινθο, που επέλεξε ο ίδιος για να ‘’διαφεντεύει’’ τη ζωή του, αναλαμβάνοντας τη διδασκαλία των παιδιών του. Σε αντίθεση με τον αρχαίο φιλόσοφο, ο σύγχρονος σοφός περιφέρεται ανά την υφήλιο διαλαλώντας την ‘’πραμάτεια’’ του σε διαλέξεις και συνεντεύξεις – ενίοτε και επί  αδρά αμοιβή.  Αυτό μου θυμίζει και κάποιον  προοδευτικό τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ  [με το βιολογικό λέκιασμα του φουστανιού της γραμματέως του] ή τον Πρωθυπουργό  της χώρας μας [ με την ηρωική ανακοίνωση από το Καστελόριζο   της προσφυγής  μας σε μνημόνιο] που εκτιμήθηκε δεόντως η  προσφορά τους. Ο μεν πρώτος πληρώνεται για να ενημερώνει ξένες Κυβερνήσεις  [δεν ξέρω αν συμπεριλαμβάνει και τη στάση έναντι των γραμματέων τους] και ο δεύτερος επανεξελέγη στην ηγεσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς [ και μετά διερωτόμαστε ‘’τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε’’].

 Βίοι παράλληλοι που θα έλεγε και  ο Πλούταρχος – όχι ο τραγουδιστής-  αλλά και τόσο διαφορετικοί, αφού η ‘’άπονη κενωνία’’ της χώρας μας δεν μπόρεσε να καταλάβει το νόημα της λογιστικής του ασάφειας. Τον κατέστησε νέα Ιφιγένεια, για να σωθούν οι συνυπεύθυνοι εισηγητές της θεωρίας του. Έτσι λοιπόν ο ίδιος συνεχίζει τον ασαφή προσανατολισμό του και αυτοί που μας τον επέβαλαν, άλλαξαν προσωρινά  ρότα, χωρίς όμως να διαφοροποιήσουν και το μεγάλο τους όνειρο να κάνουν την Ευρώπη ‘’σαν τα μούτρα τους’’.

Τελικά φαίνεται ότι όλοι βολεύτηκαν, ο ένας με τις θεωρίες του και οι άλλοι με τις κυβερνητικές τους καρέκλες και τη γνωστή τους  έπαρση. Με την τελευταία λέξη θυμήθηκα και τον θρυλούμενο διάλογο στη μοναδική συνάντηση στην Κόρινθο του Διογένη με τον Μ. Αλέξανδρο. Όταν ο Στρατηλάτης διαπίστωσε ότι ο φιλόσοφος δεν του έδωσε σημασία  - όπως έκαναν οι αμέτρητοι κόλακες που τον περιτριγύριζαν – τον ρώτησε αν τον φοβάται. Ο Διογένης τον ρώτησε αν ο ίδιος είναι ‘’καλό ή κακό πράγμα’’. Όταν ο Μ. Αλέξανδρος απάντησε ‘’καλό’’, εκείνος διερωτήθηκε ‘’ποιος άνθρωπος φοβάται το καλό’’; Τότε ο Μακεδόνας Βασιλιάς, είπε σε κάποιον φίλο του ‘’ πόσο θα ήθελα να γινόμουν Διογένης, αν δεν είχα γίνει ο Αλέξανδρος’’.

Ας επανέλθουμε λοιπόν στη σημερινή  ελεεινή μας πραγματικότητα και ας αναρωτηθούμε ‘’ρητορικά’’ ποιος  θα μπορούσε να γίνει Διογένης και ποιος εχέφρων και έντιμος άνθρωπος  θα κολακευόταν να γίνει Βαρουφάκης ή μέλος της βαρουφακιάδας, που κατεδάφισε το μισογκρεμισμένο ελληνικό οικοδόμημα; Ψευδολόγοι λαϊκιστές  και καιροσκόποι – όπως φαίνεται στην πράξη – υπήρξαν και θα υπάρχουν πάντα,  αφού από την άλλη μεριά βρίσκεται και η ‘’κουτάλα’’, που ως γνωστόν δεν έχει ιδεολογία, παρά μόνο ‘’τα καλά και συμφέροντα ‘’τοις  θυλακίοις ημών’’. Λέγοντας θυλάκια δεν περιορίζομαι στις μικρής χωρητικότητας τσέπες, αλλά συμπεριλαμβάνω και τα ποικιλόχρωμα σακίδια με τα οποία περιφέρονται ανά τας ρύμας και τας οδούς  της Ευρώπης και της καθ΄ημάς Ζουαζηλάνδης, οι ριζοσπάστες Υπουργοί μας. Προσωπικά θα επέλεγα τη λέξη τρακούλι ή τρακούλ, που αποδίδει καλύτερα τη μετάφραση της λέξης θύλακας ή θυλάκιο και  αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα ντοπιολαλιάς της κτηνοτροφικής υπαίθρου, που ξέχασαν πολλοί νεοπρωτευουσιάνοι, με την άνοδο τους στη ‘’λαϊκή’’  εξουσία και καλόν είναι να το επαναφέρουν στη μνήμη τους καθώς και τη σημαντική του χρήση !!!!!   Αντώνης Ταρνανάς

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Από σήμερα τα e-mail μου δεν θα περιλαμβάνουν άρθρα ή άλλα πρωτογενή κείμενά μου και θα περιορισθούν σε απαντήσεις ή ανταλλαγή σκέψεων και σχολίων, με φίλους και συναδέλφους, σε προσωπικό επίπεδο.

Τα μέχρι τώρα γνωστά γραφόμενά μου, θα τα βρίσκουν όσοι επιθυμούν, μόνο στην ιστοσελίδα μου anpantar.blogspot.gr/ αφηγήσεις, η οποία είναι προσιτή σε οποιονδήποτε το επιθυμεί, χωρίς να παραβιάζεται η προσωπική θέληση ουδε