ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

         Σύγχρονοι Μίδες και Γεωργαλάδες

 Ο Καρλ  Μαρξ [1818-1883], Γερμανός φιλόσοφος με την μεγαλύτερη, ίσως, επιρροή στην παγκόσμια ιστορία , έζησε διωκόμενος, σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και από το 1849 κατέφυγε, στο Λονδίνο. Το 1848 εξέδωσε μαζί με τον Ένγκελς το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο". Η φιλοσοφία του διατυπώθηκε κυρίως στο μνημειώδες έργο του "Το Κεφάλαιο", όπου , μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι ‘’Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα.’’

Ανατρέχοντας στη  Μυθολογία   και τη σύγχρονη ιστορία μας, μένω σε δυο ονόματα, του Μίδα και του Γεωργαλά, που συνδέονται διαχρονικά  με όσα βιώνουμε σήμερα, απ’ άκρου σε άκρο της χώρας. Αρχίζω με τον Φρύγα Βασιλιά,  που η απληστία του για πλούτο,  δύναμη και εξουσία, τον οδήγησε να ζητήσει από τον θεό Διόνυσο – σαν αντάλλαγμα – ό,τι πιάνει να γίνεται χρυσός και η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε. Όταν όμως έφθασε η ώρα του φαγητού, με το άγγιγμα γινόταν και αυτό χρυσός, με αποτέλεσμα να ζητήσει εκ νέου τη βοήθεια του θεού, που του συνέστησε να λουσθεί στον Πακτωλό ποταμό, που έκτοτε έγινε συνώνυμος με τον χρυσό και την ευδαιμονία.

Κάτι ανάλογο συνέβη και στις μέρες μας, με τον δικό μας ‘’Μίδα’’, που όλα του πήγαιναν ‘’αριστερά’’. Ο  Ελληνικός λαός του έδωσε, χωρίς κανένα αντάλλαγμα,  εξουσία και δύναμη  να σώσει την Ελλάδα, απ’ τους προκατόχους του  ‘’ληστές και γερμανοτσολιάδες’’ και τους κακούς τους δανειστές που είχαν την απαίτηση ‘’ να πάρουν  τα λεφτά τους’’. Ανέβαλε το σκίσιμο των μνημονίων και τα νταούλια με τους ζουρνάδες που θα υποχρέωναν τους κακούς Ευρωπαίους να στροβιλίζονται στους δικούς μας ρυθμούς και όλα τα πήρε πίσω. Πίσω ο 13^ος μισθός, πίσω οι κόκκινες γραμμές πίσω και κάθε αντίρρηση στα ξένα κελεύσματα με υποταγή και υπογραφή σε όσα του ζητούσαν. Το αποτέλεσμα μηδέν και όφελος κανένα.

Πέραν αυτού όμως, με ό,τι και όσους καταπιάστηκε, του πήγαν όλα ‘’στράφι’’ και όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στα ιδανικά   του πρότυπά του εξωτερικού . Όλοι οι ομοϊδεάτες της Βραζιλίας [Λούλα ντα Σίλβα, Ντίλμα Ρουσέφ, ακόμα και ο νέος Πρόεδρος ,Μισέλ Τέμερ] είναι υπόδικοι  για καταχρήσεις, ο Νικολάς Μαδούρο κατηγορείται από τη Γενική Εισαγγελέα για παρενόχληση και ο λαός πεινάει και είναι στους δρόμους. Στη Ισπανία οι Ποδέμος είδαν τα χάλια μας και άλλαξαν ρότα, αφού πρώτα υπέστησαν πολιτική καθίζηση , όπως και ο φίλος μας κ. Ολάν που παρά την παραίτησή του, το κόμμα του  που εξαφανίστηκε. Το κακό είναι ότι ο  δικός μας Πακτωλός δεν έχει  ψήγματα χρυσού να σώσει την κατάσταση , δεν έχει καν νερό  για  λούσιμο, να διώξει από πάνω μας τα όσα μας βαρύνουν. Έτσι,  ξαναγυρίσαμε   σε μεθοδεύσεις νέων Γεωργαλάδων, που είναι διάσπαρτοι παντού. Τους συναντάμε στα  έντυπα και ηλεκτρονικά κομματικά  όργανα και την ΕΡΤ, σε ‘’χρωματιστούς ‘’ ραδιοσταθμούς και σε ιστοσελίδες που ‘’ζέουν και ζέχνουν’’ από ιδέες ‘’σκούρων’’ εποχών , που νομίζαμε ότι είχαν περάσει ανεπιστρεπτί, κι όμως κάναμε λάθος.

Τώρα τι απομένει; Από τη μια μεριά αναβάλουμε καθημερινά της χώρας την Ανάσταση και  την απειλή της γραβάτας, αρκούμενοι σε ψίχουλα μιας κάποιας αόριστης περιγραφής για το χρέος, σαν αυτή που μας είχαν δώσει και το 2012 , αλλά φως δεν φαίνεται. Παρά την επιστράτευση των νέων ‘’συριζολόγων’’, δεν πείθεται πια κανείς και ενδεχομένως η απώλεια του αειμνήστου Γεωργαλά, στερεί τον κύριο ‘’στα τέσσερα’’ από μια πρόσθετη βοήθεια ή συμβουλή – όπως  φαίνεται σε παλιότερο δημοσίευμα ‘’ Η θέση του για τον κοινοβουλευτισμό δεν τον εμπόδισε να συνεργάζεται με εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, καθώς όπως χαρακτηριστικά απαντά σε ερώτηση δεν συνεργάστηκε με τη ΝΔ: «Με τη ΝΔ όχι. Μεμονωμένα με βουλευτές. Με τον Πάνο Καμμένο. Τον συμβουλεύω, γράφω τους λόγους του…».

Λίγες ημέρες μετά την δημοσίευση της συγκεκριμένης συνέντευξης, ο Γεώργιος Γεωργαλάς διαμαρτυρήθηκε ότι αγνοήθηκαν οι θέσεις του, με επιστολή που εστάλη από το γραφείο τύπου του τότε βουλευτή της ΝΔ Πάνου Καμμένου’’.  Τελικά τι αναμένουμε, τραγωδία ή φάρσα;  Αντώνης Ταρνανάς