ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ ,ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΤΟ
ΣΥΝΤΟΙΜΩΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ Παλαιότερα Τεύχη
Κυριακάτικα
και με τόσα προβλήματα στο κεφάλι μας,
προτιμώ να αρχίσω με το ανέκδοτο, που προφανώς δεν είναι καινούργιο, αλλά εγώ
δεν το είχα προσέξει. Παράλληλα όμως έμαθα και μια καινούργια λέξη του προοδευτικού λεξιλογίου. Παραθέτω
λοιπόν αυτούσιο το λογότυπο του στυγνού
κομματικού οργάνου του Σύριζα και σας αφήνω να αισθανθείτε και εσείς τον κλαυσίγελο που προκαλεί η τραγική κατάπτωση του κομματικού λεξιλογίου.
‘’’’
Η ΑΥΓΗ
είναι η ανεξάρτητη,
καθημερινή, πρωινή εφημερίδα της Αριστεράς: www.avgi.gr στο διαδίκτυο.’’’’
Ο Ριζοσπάστης είναι ενδεχομένο, να θεωρηθεί αιθεροβάμων αλλά
είναι τουλάχιστον πιο ειλικρινής και έντιμος.
Δεν ξέρω αν η συνέχεια του δημοσιεύματος θα είναι εξ
ίσου απολαυστική, αλλά κάτι θα μάθουμε
όλοι μας για τον ‘’αριστερισμό’’ – όπως λέμε ορθολογισμός, τοπικισμός κλπ – της
Ελληνικής γλώσσας. Στο αριστερίστικο λοιπόν λεξιλόγιο υπάρχουν ειδικοί
‘’ιστορικοί’’ κανόνες που νοηματοδοτούν – κατά το δοκούν και συμφέρειν – ακόμα
και παγιωμένες κλασικές ερμηνείες των λέξεων. Για παράδειγμα, οι ταυτόσημες
σχεδόν έννοιες των δύο λέξεων του τίτλου [ από τον καιρό - χρόνο και την
ευκαιρία] , διαφοροποιούνται κομματικά αφού ‘’ οπορτουνιστές στο
ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα θεωρούνται οι καιροσκόποι με μικροαστικές αντιλήψεις’’.
Παραθέτω ένα
επίκαιρο άρθρο του κ. Λευτέρη Κουσούλη από 7.8.2017, που αναφέρεται στην επανάκαμψη του αποκαλούμενου και ‘’θείου
βρέφους’’ της αλήστου μνήμης εποχής του αυριανισμου!!!
‘’’’ΛΑΛΙΩΤΗΣ: Ο
ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΣ
Διαβάζω
πρωτοσέλιδο στην »Εφημερίδα των Συντακτών»: άρθρο »μανιφέστο» του Κώστα Λαλιώτη
για μια αντι-νεοφιλελεύθερη στρατηγική της Κεντροαριστεράς. Με ενδιαφέρον
παίρνω την εφημερίδα. Με παραπέμπει σε ιστοσελίδα, the caller.gr. Και εκεί
βρίσκομαι μπροστά σε μια απολογία υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου. Κατανοητό,
θεμιτό. Ένας συνεργάτης του τον υπερασπίζεται. Εγείρονται όμως ερωτήματα:
Μπορεί ο υπερασπιστής
να εμφανίζεται απολύτως ανυποψίαστος για το κλίμα σύγκρουσης και το πνεύμα
διακυβέρνησης της εποχής; Έχει ακουστά για παράδειγμα τί ήταν και πως
λειτούργησαν »οι πρασινοφρουροί»; Αυτός ο ανθρωπολογικός τύπος που είναι προϊόν
του σπορέα της κρίσης, του Ανδρέα Παπανδρέου; Που ποτέ δεν τους
αποδοκίμασε; Μπορεί ένας απολογητής μιας εποχής να αγνοεί το παρόν; Και
πως εκείνη η εποχή συνδέεται με το σήμερα; Αρκούν οι αριθμοί και ο
υπεροπτικός λόγος για την εις βάθος κατανόηση μιας εποχής; ή είναι η πολιτική
της φιλοσοφία που την ορίζει; Μπορεί ο ανυποψίαστος απολογητής να κρύβεται
πίσω από την Δεξιά για να μην διατυπώσει γνώμη για το κυβερνητικό σχήμα σήμερα;
Ασφαλώς
μπορεί.
Και εμείς,
όλοι εμείς, σε μια εποχή που η χώρα βρίσκεται στην έρημο μπορούμε να λέμε:
Κοιτάζουμε μπροστά. Και δεν ξεχνάμε την επαναστατική πρόταση του Ιησού.’’’’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου