ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ

[Ποιος μπορεί να το αποκλείσει για το μέλλον!!!]

Σε ανύποπτο χρόνο είχα σχολιάσει κάποιες δηλώσεις, της πάλαι ποτέ εθνικής μας ομορφιάς Ζωής Λάσκαρη, σε έκδοση του διαδικτύου και μου ζητήθηκε ,μέσω του εντύπου, το τηλέφωνό μου για μια άμεση επικοινωνία, μαζί της.  Η επικοινωνία αυτή δεν έγινε  ποτέ  και ίσως  να μην έχει πια σημασία  το όποιο περιεχόμενο της. Σαν ύστατο ‘’χαίρε’’ σε μια αισθητική που ευτυχώς θα προσεγγίζεται και μελλοντικά  μέσα από τις ταινίες της, επιθυμώ να επαναλάβω τα προμνησθέντα κείμενα  με την προσθήκη ότι ‘’ζηλεύω’’ τον διακριτικό τρόπο που έφυγε από κοντά μας.

 Μεταξύ των αποδεκτών του παρόντος είναι  και ο τέως  εκπρόσωπος της, που από την αρχή  μου είχε γνωστοποιηθεί η ηλεκτρονική του διεύθυνση, τον οποίο παρακαλώ  να τα θέσει υπόψη των οικείων της , μαζί με τα   ειλικρινή μου  συλλυπητήρια.  Αντώνης Ταρνανάς

       ‘’’’Η Ζωή και η ζωή

Παρά το γεγονός ότι αποφεύγω συστηματικά και ‘’ μετά βδελυγμίας’’ την καθοιονδήποτε τρόπο παρακολούθηση κειμένων και εκπομπών που αναφέρονται και προβάλλουν κουτσομπολιά γύρω από παλιές και νέες ‘’εφήμερες δόξες’’ της καλλιτεχνικής  και κοινωνικής ζωής του τόπου μας, σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση. Ξέρω ότι μεροληπτώ, ότι  ίσως και υπηρετώ άθελά μου το δημόσιο ‘’κους-κους’’, που προσβάλλει τη λογική , την αισθητική και τη νοημοσύνη μας  ,  αλλά θα εξηγήσω πως και γιατί έπεσα και εγώ θύμα της πεπατημένης, στο βωμό των ενδιαφερόντων των νεοελλήνων της εποχής μας. Αρχίζω λοιπόν από τη Ζωή, μια λαχταριστή κουκλάρα της εποχής των νεανικών μου χρόνων, που προκαλούσε  και μάγευε τα βλέμματα των θεατών των φωτογραφιών και των θεατρικών και κινηματογραφικών της παραστάσεων . Το τέλειο αυτό ‘’γλυπτό’’ δημιούργημα, αποτέλεσε το αντικείμενο των ‘’θερμών’’ ονείρων του ανδρικού πληθυσμού της χώρας και όχι μόνο, αλλά παράλληλα και μάλλον αυθαίρετα, θεωρήθηκε τότε, χωρίς ανάλογο εσωτερικό περιεχόμενο. Είναι η κλασική μέθοδος να βρεθούν δικαιολογίες για τη ‘’χαριστική’’ αυτή ανισότητα της φύσης, που φέρεται,  ενίοτε, τόσο  μεροληπτικά στα δημιουργήματά της.

Με τον πρόλογό μου αυτό, θέλω να εξηγήσω τους λόγους που , στο ξεφύλλισμα της πρωινής ειδησεογραφίας του υπολογιστή μου, κοντοστάθηκα σε ένα σχόλιο, που αφορούσε τη γνώμη της κυρίας  Ζωής Λάσκαρη, για τις πλαστικές εγχειρίσεις, την ‘’αισθητική’’  αυτή πανδημία γυναικών τε και ανδρών, στην προσπάθεια  να ξεγελάσουν τον πανδαμάτορα χρόνο. Η αφορμή, δεν το κρύβω, ήταν να ρίξω μια ματιά στη Ζωή και των δικών μου νεανικών ονείρων και όχι το όποιο περιεχόμενο των δηλώσεών της, αφού είχα ήδη προ πολλού αποδεχθεί την γενική τότε άποψη, στα πλαίσια της ισορροπίας της φύσης, ότι το μόνο της ενδιαφέρον σημείο  αποτελούσε η εξωτερική της εμφάνιση. Με πολλή όμως καθυστέρηση οφείλω να ομολογήσω, ότι έσφαλα  για την  τόσο  άδικη και αδικαιολόγητη προκατάληψή μου , όχι μόνο έναντι του συγκεκριμένου προσώπου, αλλά και γενικότερα, διότι διατηρούσα ακόμα την αφελή αυτή άποψη της δήθεν ‘’ φυσικής’’ ανισορροπίας.

 Όπως συμβαίνει συχνά,  η εξωτερική εμφάνιση αποτελεί την πρώτη εντύπωση και το κέντρισμα του γενικότερου ενδιαφέροντος  και αν μάλιστα η εντύπωση είναι τόσο έντονη  , παραλείπονται οι όποιες ‘’εμβαθύνσεις’’, μένοντας στην κρατούσα γενική παραδοχή περί ‘’εσωτερικής κενότητας’’ των ξανθών και έντονα ωραίων γυναικών. Καμιά φορά όμως η ζωή  έρχεται να διαψεύσει τον μύθο που συνοδεύει την κατηγορία αυτών  των γυναικών, αφού για όλους τους ανθρώπους  άλλα είναι τα κριτήρια που διέπουν τον εσωτερικό και εντελώς άλλα τον εξωτερικό τους κόσμο. Χωρίς να θέλω να την κατατάξω στους ‘’διανοούμενους’’ της εποχής μας, επισημαίνω απλώς τη ‘’ λογική’’ δήλωσή της ότι σε μια εποχή και μια χώρα που μαστίζεται από την ανέχεια και προβληματίζεται για το μέλλον της, είναι  ηλίθιες οι ερωτήσεις που αφορούν τις πλαστικές εγχειρίσεις οποιουδήποτε, αφού δεν ωφελούν τελικά κανένα. Επειδή το εν λόγω πρόσωπο είναι – εξ όσων γνωρίζω – και  έντονα πολιτικοποιημένο, άφησε και μια ‘’σπόντα’’ περί δήθεν παραπειστικών ερωτήσεων για να αποφεύγοντα τα τόσο δραματικά γεγονότα που ταλανίζουν επί μακρόν τη χώρα μας.

Συμφωνώντας και εγώ απόλυτα με την τοποθέτησή της αυτή, έσπευσα να ξαναρίξω μια ματιά στις παλιές φωτογραφίες της που συνόδευαν τη συνέντευξή της και στόλιζαν παλιά  τους τοίχους των νεανικών ανδρικών δωματίων. Την παλιότερη αυτή εποχή ήταν διαφορετική και ποιοτικότερη και η αισθητική άποψη των ανθρώπων και σαν παλιός και εγώ κρατώ την αισθητική του παρελθόντος, με την υποσημείωση ότι, τόσο η Ζωή όσο και η ζωή, κατάντησαν – με την όποια αισθητική οπτική τους -  ‘’παλιοζωή’’. Αντώνης  Ταρνανάς

15/1/2017/20:39

Τι απάντησε η Ζωή Λάσκαρη για τις πλαστικές επεμβάσεις

Τα τελευταία χρόνια μία ερώτηση που καλούνται να απαντήσουν οι διάσημες κυρίες της σόουμπιζ ήδη από τη στιγμή που θα πατήσουν τα σαράντα είναι εάν έχουν κάνει και αν όχι, εάν θα κάνουν πλαστική επέμβαση και μέχρι που είναι διατεθειμένες να φτάσουν γα τη διατήρηση της νεανικής τους εμφάνισης.

Άλλες απαντούν με ειλικρίνεια, άλλες το κρύβουν κι άλλες ενοχλούνται. Όχι, όμως, η Ζωή Λάσκαρη, η οποία σε συνέντευξή της ρωτήθηκε εάν θεωρεί προσβλητική την ερώτηση κι έδωσε μία μοναδική απάντηση γύρω από το όλο θέμα. Εξάλλου ούτε εκείνη έχει γλυτώσει από τέτοιου τύπου σχόλια.

«Με ρωτούσες νωρίτερα για την οικονομική κρίση και τις αξίες. Είδες λοιπόν; Τι κοινωνία είναι αυτή που έχει απέναντί της έναν άνθρωπο και η απορία που έχει για αυτόν είναι αν και πόσες επεμβάσεις έχει κάνει; Τι νόημα έχει αυτό, για πες μου; Σε τι ωφελεί; Πού κάνει καλύτερο έναν άνθρωπο αν μάθει πόσες επεμβάσεις έχω κάνει; Σε τι του χρησιμεύει; Και στην τελική, τι τον αφορά; Δεν θεωρώ καμία ερώτηση προσβλητική. ‘’’’